Tam, gdzie nie czuć już lęku

Bez szału. Na mnie nie zrobiła wrażenia.

Bez szału. Na mnie nie zrobiła wrażenia.

Książka mnie nie urzekła, choć przeczytałam ją do końca. Nie jest to powieść, która trzyma w napięciu, choć wywołuje refleksję na temat tego, co działo się w obozach i tego jak ludzie, którzy przeżyli radzili sobie albo i nie po wyzwoleniu i za to daję plus. Niektóre opisy i wątki były jednak w mojej ocenie nijakie.

Książka mnie nie urzekła, choć przeczytałam ją do końca. Nie jest to powieść, która trzyma w napięciu, choć wywołuje refleksję na temat tego, co działo się w obozach i tego jak ludzie, którzy przeżyli radzili sobie albo i nie po wyzwoleniu i za to daję plus. Niektóre opisy i wątki były jednak w mojej ocenie nijakie.

mnie nie zachwyciła.
może po prostu sięgnęłam po nią w złym momencie, nie wciągnęła mnie. na tą chwilę była zbyt ciężka emocjonalnie.

mnie nie zachwyciła.
może po prostu sięgnęłam po nią w złym momencie, nie wciągnęła mnie. na tą chwilę była zbyt ciężka emocjonalnie.

27.01. 2017 - 72. rocznica wyzwolenia obozu w Auschwitz.

Ta data zmobilizowała mnie w końcu do napisania o książce, którą przeczytałam 2-3 tygodnie temu.

Niemiecka dziennikarka, Monika Held przedstawiła w "Tam, gdzie nie czuć już lęku" prawdziwą historię Hermana Reinecka - powieściowego Heinera i jego żony Anni - Leny. Zdołała przy tym uniknąć i patosu, i histerii. To doskonała, emocjonalnie wyważona książka o wpływie oświęcimskiej traumy na psychikę.

"Tam, gdzie nie czuć już lęku" Moniki Held to historia austriackiego komunisty, Heinera, który ze względu na swoje poglądy polityczne i działania trafił do obozu zagłady w Auschwitz i cudem przeżył. Przeżył po to, by dawać świadectwo, ale mimo iż oświęcimskie historie stale żyją w jego pamięci,samo opowiadanie o nich obcym jest dla bohatera wyjątkowo trudne.
[...]
Przeszłość jest stale obecna w życiu Heinera. To półki pełne książek o Auschwitz, podtrzymywane latami obozowe przyjaźnie, to w końcu słoik pełen ludzkich kości, zebranych na drogach obozu, bo ludzkimi kośćmi hitlerowcy utwardzali obozowe drogi. Ten słoik jest towarzyszem posiłków i podróży.
[...]
dyskretnie ukazana psychologia postaci i prawda o destrukcyjnym wpływie obozowych przeżyć na psychikę ludzi. Nie tylko Heinera i innych więźniów. Heiner wciąga żonę w obozowy świat, a Lena, chcąc lepiej zrozumieć męża pozwala mu na to. Auschwitz zwycięża. Bohaterowie nim żyją - oboje. Z obozu nie ma ucieczki, od obozu też nie ma ucieczki.

Cała opinia tu: http://slowooslowach.blox.pl/2017/01/Tam-gdzie-nie-czuc-juz-leku-Monika-Held.html

27.01. 2017 - 72. rocznica wyzwolenia obozu w Auschwitz.

Ta data zmobilizowała mnie w końcu do napisania o książce, którą przeczytałam 2-3 tygodnie temu.

Niemiecka dziennikarka, Monika Held przedstawiła w "Tam, gdzie nie czuć już lęku" prawdziwą historię Hermana Reinecka - powieściowego Heinera i jego żony Anni - Leny. Zdołała przy tym uniknąć i patosu, i histerii. To...

KL Auschwitz, wspomnienia które są teraźniejszością i przeszłością. Chęć życia tak wielka, że gubisz się w jej pragnieniu. I miłość która ratuje.

KL Auschwitz, wspomnienia które są teraźniejszością i przeszłością. Chęć życia tak wielka, że gubisz się w jej pragnieniu. I miłość która ratuje.

Jeżeli jesteś człowiekiem przeczytaj tę książkę. Zrób to dla zmarłych w obozach koncentracyjnych. Również dla tych co przeżyli piekło Auschwitz, Oświęcimia i wiele innych obozów zagłady w czasie
II wojny światowej.
„Tam, gdzie nie czuć już lęku” Moniki Held to wstrząsająca powieść o miłości w czasie pokoju. Ona pragnie romantycznej miłości, on wciąż opowiada przerażające historie z Auschwitz.

„Jak możesz kochać kogoś takiego jak ja? […] Nie kocham kogoś takiego jak ty, kocham CIEBIE.”
[…]Wytłumacz mi tę miłość. Miłości nie można wytłumaczyć.[…]jest jak powietrze. Nie widzisz jej, ale nią oddychasz. Możesz ją chwytać, lecz dłoń pozostaje pusta. To mało. Miłość jest odkrywaniem. Chcemy poznawać się nawzajem, ale to jest możliwe tylko wtedy, gdy pozwolimy sobie na poznawanie.[…]On wpuszcza mnie do swojego życia[…]zrobił w nim dla mnie miejsce. O czymkolwiek myśli, myśli również o mnie.”

„Heiner sprzątał, nakrywał do stołu, jakby każdy posiłek, był ostatnim świętem w ich życiu, i nadzorował zapasy. Robił zakupy niczym ktoś, komu nieustannie grozi klęska głodu.”

[…]nigdy nie zdołam poruszyć duszy żadnego człowieka tak głęboko jak ta bita kobieta poruszyła duszę mężczyzny, który napisał: moja biedna, biedna Zofia.[…]Ból wiąże głębiej niż szczęście.[…]

„ W Auschwitz nie było ptaków. Mój transport liczył 1860 osób, na końcu zostało nas tylko czterech.
[…]Proszę poczęstować się plackiem śliwkowym Leny, jedzenie i Auschwitz dobrze się łączą. Proszę spojrzeć, piasek w tym słoiczku, cóż to może być?[…] ………!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
[…]Pierwszej nocy kazali im przez wiele godzin stać nago na deszczu. Było zimno, deszcz jak lód.[…]
Zostali zdezynfekowani cuchnącą naftą, ogoleni niczym owce, wsadzeni w więzienne ubrania i sfotografowani.[…]u dołu zdjęcia po lewej nowe imię: 63 387.[…]Gdy już nie był więźniem, uzyskał zdjęcia z obozowego archiwum i gdy proszono go o dowód osobisty, kładł je obok.[…]

„Najbardziej niebezpieczny nie jest sadysta. Najbardziej niebezpieczny jest zwykły człowiek.”

„Powiedz, Leno, jakie jest życie z jednym z nas? […]To tak, jakby kochać pieśniarza, który nie potrafi przestać śpiewać pieśni swojego życia. Śpiewa rano, śpiewa w południe i po południu, wieczorem i nocą. Pieśń ma wiele zwrotek. Musisz ją lubić, w przeciwnym razie oszalejesz.”

„Tam, gdzie nie czuć już lęku” Moniki Held trzeba przeczytać. Tylko tyle można zrobić dla tych, którzy zginęli w hitlerowskich obozach zagłady i dla tych, którzy ocaleli, żeby zaświadczyć o tych zbrodniach. Czytając nie próbuj zrozumieć, nie myśl, że sobie wyobrażasz. Wydaje ci się.
Nie jesteś w stanie zrozumieć i choć słuchasz uważnie i płaczesz nie możesz sobie wyobrazić.
Wydaje ci się.

Jeżeli jesteś człowiekiem przeczytaj tę książkę. Zrób to dla zmarłych w obozach koncentracyjnych. Również dla tych co przeżyli piekło Auschwitz, Oświęcimia i wiele innych obozów zagłady w czasie
II wojny światowej.
„Tam, gdzie nie czuć już lęku” Moniki Held to wstrząsająca powieść o miłości w czasie pokoju. Ona pragnie romantycznej miłości, on wciąż opowiada przerażające...

Wybrałam tę książkę właściwie przypadkiem – potrzebowałam imienniczki oraz romansu do wyzwania, a ta pasowała idealnie. Nie sądziłam jednak (przyznaję, nie przeczytałam nawet opisu powieści – szaleństwo, wiem :D),że dostanę książkę o wojnie. O życiu z mężczyzną, który przeżył obóz koncentracyjny w Auschwitz. To ciężka, gorzka a zarazem też piękna opowieść o walce, o pokonywaniu swoich własnych demonów przeszłości, o zrozumieniu, o akceptacji i przede wszystkim o ludziach. Oparta na faktach (jakże by inaczej!),wstrząsająca i niesamowita.

Myślałam, że będę męczyć się z nudnawym romansem (czytałam ją jako ostatnią) a pochłonęłam ją niemalże jednym tchem – zwłaszcza, że jest świetnie napisana, a bohaterowie budzą sympatię. Polecam z całego serduszka!

[https://antymateriablog.wordpress.com/2016/07/21/bookathon-lato-2016-podsumowanie/]

Wybrałam tę książkę właściwie przypadkiem – potrzebowałam imienniczki oraz romansu do wyzwania, a ta pasowała idealnie. Nie sądziłam jednak (przyznaję, nie przeczytałam nawet opisu powieści – szaleństwo, wiem :D),że dostanę książkę o wojnie. O życiu z mężczyzną, który przeżył obóz koncentracyjny w Auschwitz. To ciężka, gorzka a zarazem też piękna opowieść o walce, o...

Pełna bólu,smutku i okrucieństwa wywołała we mnie powieść historię opowiada dziennikarka Monika Hield o więźniach w Auschwitz byli oni torturowani, okrutnie traktowani, przechodzili tortury, męki, żyli w męczarniach.
Przerażająca, smutna opowieść o wojnie, obozach koncentracyjnych.
Poznajemy bohaterów Lenę z Hainerem, Lena spotyka go pewnego dnia w Wiedniu i zatrzymuje wyznają sobie miłość zakochują się w sobie muszą walczyć o miłość.
Czy miłość tych dwojga pokona wszystkie przeszkody na swojej drodze i upiory przyszłości.
Dla miłości gotowi jesteśmy się poświęcić!!!
Wspaniała, wzruszająca bardzo powieść wzruszyła mnie.

Pełna bólu,smutku i okrucieństwa wywołała we mnie powieść historię opowiada dziennikarka Monika Hield o więźniach w Auschwitz byli oni torturowani, okrutnie traktowani, przechodzili tortury, męki, żyli w męczarniach.
Przerażająca, smutna opowieść o wojnie, obozach koncentracyjnych.
Poznajemy bohaterów Lenę z Hainerem, Lena spotyka go pewnego dnia w Wiedniu i zatrzymuje...

Przeczytałam sporo książek o tematyce obozowej, ale ta opowieść jest wyjątkowa. Napisana prostym językiem, prostymi, oznajmującymi zdaniami, które wywołują niezwykłe poruszenie. Były momenty, że musiałam zamknąć książkę i wziąć głębszy oddech. Jak bardzo przeżycie obozu wpłynęło na życie głównego bohatera, nie tyle na jego zdrowie, ale przede wszystkim psychikę? Nawet proste, zwyczajne słowo wywołuje skojarzenie z obozem. Strach przed nocą, strach przed podróżą do Niemiec, celebrowanie posiłków.... Całe życie po obozie jest i tak przesiąknięte strachem. Wspomnienia przewijają się zawsze i wszędzie. I tak mało osób rozumie głównego bohatera. Jedynie koledzy z tamtych lat. I ona, Lena. Kobieta, która kocha go i stara się towarzyszyć mu w życiu, które ocalało aby dał świadectwo.
To nie jest prosta książka, ale warta przeczytania.
Niestety gwiazdkę odejmuję za końcówkę, która mnie zmęczyła okrutnie.
Mimo wszystko polecam.

Przeczytałam sporo książek o tematyce obozowej, ale ta opowieść jest wyjątkowa. Napisana prostym językiem, prostymi, oznajmującymi zdaniami, które wywołują niezwykłe poruszenie. Były momenty, że musiałam zamknąć książkę i wziąć głębszy oddech. Jak bardzo przeżycie obozu wpłynęło na życie głównego bohatera, nie tyle na jego zdrowie, ale przede wszystkim psychikę? Nawet...

Niezwykła książka! Przedstawiająca historie człowieka, który musi na nowo nauczyć się żyć po pobycie w obozie. Toczy on walkę ze swoją psychiką i wspomnianiami. A takim impulsem do tego jest proces katów...
Ponadto autorka pokazała, jaką siłe ma miłość o raz poświecenia dla drugiej osoby. Gdy Lena przyjeżdża do Polski, że zobaczyć, jak wygladało życie Heinera w obozie...a tam budzą się w nim wspomnienia tego czego doświadczył...
Bardzo mądra książka, wymagająca skupienia, ale i pobudzajaca do myślenia, zwłaszcza, przy wspomnieniach bohatera z obozu...
Polecam!

Niezwykła książka! Przedstawiająca historie człowieka, który musi na nowo nauczyć się żyć po pobycie w obozie. Toczy on walkę ze swoją psychiką i wspomnianiami. A takim impulsem do tego jest proces katów...
Ponadto autorka pokazała, jaką siłe ma miłość o raz poświecenia dla drugiej osoby. Gdy Lena przyjeżdża do Polski, że zobaczyć, jak wygladało życie Heinera w obozie...a...