„Media Rodzina” bardzo dba o gusta miłośników klasyki. Wydane w nowych tłumaczeniach, bogato ilustrowane książki w twardej oprawie i na świetnej jakości papierze – to znak rozpoznawalny wydawnictwa, które trafia i do najmłodszych i do najstarszych czytelników.

Jedną z takich książkowych perełek jest nowe wydanie „Złotego garnka” E.T.A. Hoffmana, autora znanego przede wszystkim z „Dziadka do Orzechów i Króla Myszy”.
„Złoty garnek” to zbiór trzech opowiadań adresowanych do dorosłych odbiorców. Oprócz tytułowego utworu mamy tu jeszcze „Piaskuna” i „Don Juana”. Całość zamyka posłowie autorstwa tłumaczki, Elizy Pieciul-Karmińskiej.

We wszystkich opowiadaniach odnajdziemy baśniowy klimat. Treści fantastyczne przeplatają się z elementami realistycznymi i nieraz czytelnik musi nagłowić się, by dojść do tego, co wydarzyło się naprawdę, a co jest efektem wybujałej wyobraźni bohaterów.
Taki klimat pozwala przypomnieć sobie czasy dzieciństwa, gdy z wielkimi emocjami słuchało się baśni i bajek, gdy czytało się samodzielnie pierwsze klasyczne opowieści dla najmłodszych, gdy żyło się ich treścią – też na pograniczu jawy i snu, prawdy i zmyślenia, czarów i realnej rzeczywistości.

Treść i problematyka – mimo iż nacechowane wspomnianą baśniowością – zdecydowanie nie są dla dzieci. Zbyt wiele tu okrucieństwa i makabry. Nieraz można odnaleźć podobieństwa do atmosfery panującej w baśniach braci Grimm, nieraz nasuwają się skojarzenia z trzymającymi w napięciu pierwszymi powieściami grozy.
Ten przerażający świat rządzi się własnymi prawami, ale potrafi oczarować czytelnika kunsztownym językiem, pięknem opisów, zwłaszcza przyrody, znajomością ludzkiej natury, która jest zdolna i do wielkich poświęceń, i do niewyobrażalnych potworności. Pod tym względem opowiadania Hoffmana są ponadczasowe i uniwersalne, bliskie każdemu wrażliwemu i myślącemu czytelnikowi.

Mimo iż akcja wszystkich trzech utworów nie pędzi z zawrotną prędkością, niezmiennie trzyma w napięciu. Trudno bowiem nie przeżywać wraz z bohaterami ich lęków, obaw, nadziei i marzeń. Postacie są żywiołowe, tajemnicze, poruszające. Jedne odstręczają niegodziwością i wyrachowaniem, inne wzruszają swoją naiwnością i uczciwością. To zderzenie dobra ze złem, tak typowe dla gatunku baśni, pojawia się w każdym z opowiadań. Nie wszędzie jednak mamy zakończenia z happy endem. I nic dziwnego, skoro to teksty dla dorosłych.

Całość jest przepięknie zilustrowana przez Aleksandrę Kucharską-Cybuch. Nie są to jednak słodkie obrazki, tylko nacechowane wyzierającą z treści grozą barwne i czarnobiałe rysunki oraz obrazy. Trudno nie zatrzymać się przy nich, śledząc perypetie bohaterów i wyobrażając sobie obdarzone nadnaturalnymi zdolnościami postacie.
Czytało mi się ten zbiór z wielką przyjemnością i z dużymi emocjami.
W mojej rodzinie często mówi się, że nie szata zdobi… książkę, w tym przypadku jednak elegancka oprawa graficzna i luksusowe wydanie przeczą temu powiedzeniu.

„Media Rodzina” bardzo dba o gusta miłośników klasyki. Wydane w nowych tłumaczeniach, bogato ilustrowane książki w twardej oprawie i na świetnej jakości papierze – to znak rozpoznawalny wydawnictwa, które trafia i do najmłodszych i do najstarszych czytelników.

Jedną z takich książkowych perełek jest nowe wydanie „Złotego garnka” E.T.A. Hoffmana, autora znanego przede...

Recenzja pochodzi z naszego bloga:
http://ksiazkozercy9.blogspot.com/2015/12/zoty-garnek-e-t-hoffmann.html

Nazwisko Hoffmanna kojarzy pewnie każdy miłośnik albo baśni, albo literatury okresu romantyzmu. Mnie już na zawsze nazwisko tego niemieckiego twórcy przywodzić będzie na myśl piękną baśń „Dziadek do Orzechów”, którą znalazłam jako kilkuletnia dziewczynka pod choinką. Ta utrzymana w bożonarodzeniowym klimacie historia siedmioletniej Klary, w świecie której zabawki mają moc ożywania, poruszyła mnie bardzo swoją niezwykłością, wywołując dziecięcy zachwyt. Czy tak samo było ze zbiorem opowiadań „Złoty garnek”?


„Złoty garnek” to zbiór trzech opowiadań o różnej długości. Trzeba od razu podkreślić, że są one pięknie wydane i pięknie ilustrowane przez panią Aleksandrę Kucharską-Cybuch. Samo wydanie swoją starannie opracowaną szatę graficzną przykuwa uwagę i musi się spodobać. A co do samej treści, zdziwiła mnie, bo chyba spodziewałam się czegoś w stylu „Dziadka do Orzechów”, tymczasem okazało się, że dostałam opowiadania dla starszego czytelnika. Jest to jednak kwestia moich z góry założonych (błędnych) oczekiwań.


„Złoty garnek” jest z trzech opowiadań najobszerniejszym tekstem. Bohaterem jest student Anzelm, który pewnego dnia przewraca kosz z jabłkami pewnej staruszki, a ta niczym najgorsza wiedźma przeklina go. To wydarzenie rozpoczyna serię mniej lub bardziej dziwnych i tajemniczych wydarzeń w życiu młodzieńca, który na przykład zakochuje się w oczach węża. Druga z historii - „Piaskun” - nawiązuje do postaci z niemieckich wierzeń ludowych, wedle których piaskowy dziadek usypiał dzieci, sypiąc im piasek w oczy. To historia miłosna o Natanielu, który zakochuje się w mechanicznej lalce Olimpii, wywołując tym zdziwienie innych dla jego zupełnie niezrozumiałej miłości. Również ostatnie opowiadanie będzie traktowało o miłości. „Don Juan” nawiązuje do opery Mozarta, właściwie narrator tej historii dokonuje w tym krótkim opowiadaniu analizy tytułowego bohatera. Ciekawa w tej opowieści jest jednak postać śpiewaczki, która wciela się w postać Donny Anny i tak utożsamia się z jej bohaterką, że… Tego to już nie zdradzę.


Na zbiór składają się trzy opowiadania bardzo różnorodne: „Złoty garnek” jest bardzo baśniową historią, „Piaskun”, który na marginesie zaznaczę – podobał mi się najbardziej, to klasyczny horror, natomiast ostania historia zbliża się do luźnego wywodu na temat opery. Opowiadania łączy według mnie motyw miłości. Myślę, że opowiadania są doskonałym przykładem na zilustrowanie światopoglądu romantyków i obszaru ich zainteresowań: mamy nieszczęśliwą miłość, i przeplatanie się świata realnego z fantastycznym, bohatera rozdartego wewnętrznie, alchemiczne eksperymenty, mamy narastający obłęd bohatera. Motywy charakterystyczne dla literatury romantycznej.


Myślę, że opowiadania składające się na to wydanie przypadną do gustu zwłaszcza osobom lubiącym w literaturze niezwykłość i fantastykę, mroczne i niepokojące klimaty podszyte lekką nutką humoru i ironii. Mnie te opowiadania przypadły do gustu, zwłaszcza niepokojący „Piaskun”. Dodatkowo klimat niezwykłości podkreślają tutaj piękne ilustracje towarzyszące opowiadaniom. Brawa dla wydawnictwa dla piękne wydanie! Jednak mimo że te opowieści oceniam bardzo dobrze, to muszę przyznać, że E. T. A. Hoffmann nadal będzie dla mnie przede wszystkim autorem jednej z moich najukochańszych baśni z dzieciństwa - „Dziadka do Orzechów”.

Recenzja pochodzi z naszego bloga:
http://ksiazkozercy9.blogspot.com/2015/12/zoty-garnek-e-t-hoffmann.html

Nazwisko Hoffmanna kojarzy pewnie każdy miłośnik albo baśni, albo literatury okresu romantyzmu. Mnie już na zawsze nazwisko tego niemieckiego twórcy przywodzić będzie na myśl piękną baśń „Dziadek do Orzechów”, którą znalazłam jako kilkuletnia dziewczynka pod choinką....