Bezpieczne kłamstwa

Ciekawa, napisana lekkim piórem. Polecam. Na wakacje w sam raz.

Ciekawa, napisana lekkim piórem. Polecam. Na wakacje w sam raz.

„Bezpieczne kłamstwa” Susan Randy Meyers to powieść obyczajowa. Na wskroś psychologiczna. Nie ma czegoś takiego jak bezpieczne kłamstwa. Wcześniej czy później kłamstwo wychodzi na jaw. Ujawnione przypadkowo i po długim czasie osiąga dużo większe rozmiary. Trudniej go wybaczyć.
Nawet, jeśli istnieje usprawiedliwienie kłamstwa może być już za późno na wytłumaczenie go. Trudno zrozumieć bohaterki tej książki . Trzeba naprawdę wczuć się w ich osobowości. Podjąć się psychologicznych rozważań. Chociaż w zasadzie to nie o kłamstwa Tia, Caroline czy Juliette chodzi w tej historii. Jest jeszcze Nathan.
„Bezpieczne kłamstwa” Susan Randy Meyers… GORĄCO POLECAM!

„Bezpieczne kłamstwa” Susan Randy Meyers to powieść obyczajowa. Na wskroś psychologiczna. Nie ma czegoś takiego jak bezpieczne kłamstwa. Wcześniej czy później kłamstwo wychodzi na jaw. Ujawnione przypadkowo i po długim czasie osiąga dużo większe rozmiary. Trudniej go wybaczyć.
Nawet, jeśli istnieje usprawiedliwienie kłamstwa może być już za późno na wytłumaczenie go....

Książka opowiada o 3 rodzinach. Tia młoda kobieta zakochuje się w żonatym Nathanie, kiedy zachodzi w ciąże i on ją zostawia aby wrócić do żony ona postanawia oddać dziecko do adopcji. Wybiera starannie rodzinę, ale niestety Caroline nowa matka nawet po 5 latach nie potrafi się odnaleźć w roli matki. Po przeczytaniu książki całej nasuwa mi się tylko, że czasem naprawdę lepiej od razu znać całą prawdę niż tylko jej skrawki, bo przez nie nasze życie może tylko niepotrzebnie się skomplikować. Gdyby Nathan powiedział od razu żonie prawdę ona by się nie dowiedział o dziecku przypadkiem, gdyby Caroline była szczera z mężem że nie potrafi się odnaleźć w roli matki może szybciej ich relacje byłyby normalne a życie mniej naszpikowane cierpieniem. Co dotyczy Tii ona po prostu nie mogła się pozbierać po w zasadzie "utracie" dziecka i gdyby od razu postawiła sprawę jasno i mogła być jakąś małą jej częścią na pewno zniosłaby to lepiej. Książka wciągająca jeśli ktoś lubi w zasadzie "dramaty" rodzinne polecam :)

Książka opowiada o 3 rodzinach. Tia młoda kobieta zakochuje się w żonatym Nathanie, kiedy zachodzi w ciąże i on ją zostawia aby wrócić do żony ona postanawia oddać dziecko do adopcji. Wybiera starannie rodzinę, ale niestety Caroline nowa matka nawet po 5 latach nie potrafi się odnaleźć w roli matki. Po przeczytaniu książki całej nasuwa mi się tylko, że czasem naprawdę...

To nie będzie ładna opinia i będę używać brzydkich słów.
Do cholery jasnej czy wy wszystkie jesteście idiotkami? Czy wy wszystkie trzy zależycie od facetów?
Autorka jest po prostu mistrzynią uległych kobiet, które martwią się tylko o mężczyznę, którego kochają, mimo, że jest dupkiem.

Juliett dlaczego chcesz być z mężczyzną, który cię zdradził, który chciał aborcji swojego dziecka, który miał w dupie dziecko i kobietę, której je zrobił?

Tia? Jesteś idiotką, że w ogóle z nim rozmawiasz, on cię zostawił i miał cię w dupie.On ma w dupie wszystkich oprócz własnego ego!

Caaroline? Nie chciałaś dziecka? To mogłaś go nie adoptować do cholery! Nie każdy musi być matką.

Autorka w niesamowity sposób doprowadza mnie do szału głupotą kobiet. Ta książka pokazuje, że faceci zawsze mogą więcej, że mamy być zawsze dla nich, a jeden skok w bok nie czyni go złym facetem.

Nathan cholera jasna ten facet nie zasługuje na trójkę cudownych dzieci, na żonę i na kochankę, bo do cholery liczy się dla niego tylko własna dupa.

To nie będzie ładna opinia i będę używać brzydkich słów.
Do cholery jasnej czy wy wszystkie jesteście idiotkami? Czy wy wszystkie trzy zależycie od facetów?
Autorka jest po prostu mistrzynią uległych kobiet, które martwią się tylko o mężczyznę, którego kochają, mimo, że jest dupkiem.

Juliett dlaczego chcesz być z mężczyzną, który cię zdradził, który chciał aborcji swojego...

Ta książka powinna mieć podtytuł, mam nawet propozycję: "Jak skomplikować sobie życie - poradnik statystycznej Amerykanki". "Statystyczna Amerykanka" jest tutaj celowa i zamierzona. Swoje odbicie znajdzie w książce zarówno przedstawicielka klasy wyższej - wyemancypowana, bezdzietna karierowiczka, która dla uzupełnienia idealnego obrazu rodziny decyduje się na nie do końca przemyślaną adopcję. Jest też stuprocentowa Perfekcyjna Pani domu, dla sportu prowadząca własny biznes, mistrzyni domowego ogniska, tropiąca notoryczne zdrady męża (co z tego, że to było jednorazowe). Jest też połamana przez życie (na własne życzenie) "dziewczyna z niebezpiecznej dzielnicy", która sama nie wie, czego chce.
I tak sobie czytamy o ich pogmatwanym życiu. Z napięciem czekając na kolejną zaskakując głupią decyzję.

Jak sami widzicie, brak gwiazdek w ocenie - uzasadniony.

Ta książka powinna mieć podtytuł, mam nawet propozycję: "Jak skomplikować sobie życie - poradnik statystycznej Amerykanki". "Statystyczna Amerykanka" jest tutaj celowa i zamierzona. Swoje odbicie znajdzie w książce zarówno przedstawicielka klasy wyższej - wyemancypowana, bezdzietna karierowiczka, która dla uzupełnienia idealnego obrazu rodziny decyduje się na nie do końca...

„Lepiej powiedzieć bolesną prawdę niż bezpieczne kłamstwo”.

Czy można zbudować własne szczęście na dramacie drugiego człowieka? Kłamstwo bywa wygodnym rozwiązaniem, swoistym unikiem i całkiem niezłym sposobem na ukrycie bolesnej i niewygodnej prawdy, ale czy warto korzystać z tej metody? Przecież każdy z nas ma świadomość, że oszustwo — prędzej, czy później — wyjdzie na jaw, a wtedy bywa bardziej bolesne i niesie za sobą dużo gorsze konsekwencje.

Bohaterowie „Bezpiecznych kłamstw” Randy Susan Meyers to jeden mężczyzna oraz trzy zupełnie różne kobiety. Tę czwórkę ludzi w zaskakujący i bardzo istotny sposób połączy przekorny los, uruchamiając ciąg przykrych zdarzeń, z którymi każda z wykreowanych postaci będzie musiała zmierzyć się w indywidualny i bardzo niedogodny dla siebie sposób. Każde z nich poniesie konsekwencje, które w rezultacie wpłyną na życie niewinnych istot.

Tia, to młoda, chorobliwie zakochana kobieta, której życie prywatne ogranicza się do potajemnych schadzek z dużo starszym mężczyzną, prowadzącym podwójne życie. Na co dzień, jako pracownik socjalny sprawuje opiekę nad ludźmi nieradzącymi sobie z rzeczywistością. Czy sama potrafi podołać własnym dylematom, które spadają na nią niczym grom z jasnego nieba?

Juliette to spełniona, dojrzała kobieta, posiadająca własną firmę, dwóch energicznych synów oraz przystojnego i szanowanego męża. Jej codzienność skoncentrowana jest na życiu rodzinnym, to perfekcyjna pani domu, która świetnie łączy życie zawodowe, z obowiązkami domowymi. Czy jej pozorne szczęście może okazać się wyłącznie złudzeniem?

Caroline, jest lekarzem patologiem i naukowcem — bardzo oddana swojej pracy, w której realizuje się w stu procentach — swoją przyszłość wiąże głównie z działalnością zawodową. Caroline nie posiada dzieci, na co dzień mieszka w wygodnym, wręcz luksusowym domu. Jej mąż, jako biznesmen daje jej stabilizację i solidne poczucie bezpieczeństwa, ale pragnie też dziecka, które dla niej — mocno zaangażowanej w pracę zawodową i badania naukowe — może stanowić pokaźny problem. Czy Caroline jest w stanie sprostać pragnieniom męża?

Nathan to mężczyzna z pozycją, inteligentny i pewny siebie profesor, posiada piękną żonę, dwoje dzieci, sprawia wrażenie faceta oddanego rodzinie. Jednak pewnego dnia odkrywa przed żoną kłopotliwą tajemnicę, jednakowoż nie odsłania wszystkich kart, zachowując dla siebie pewien niebanalny detal. Czy to bezpieczne kłamstwo przyniesie mu spokój i stabilizację?

Radny Susan Meyers stworzyła historię poruszającą bardzo aktualny i ważny temat, który w ostatnim czasie pojawia się w literaturze bardzo często i odtwarzany jest na różne sposoby. Przyznam, że początkowo książka wydawała mi się dosyć banalna i mało oryginalna, jednak im głębiej brnęłam w tę historię, tym mocniej zaczęła mnie intrygować. Ostatecznie okazała się trochę przewidywalna, ale napisana w wystarczająco zajmujący sposób, aby nie odłożyć jej na bok. Przede wszystkim podobało mi się, że autorka pokusiła się na podzielenie narracji na czterech bohaterów, ukazując ten — w ostateczności niebłahy problem — z perspektywy zarówno Tee, Juliette, Caroline oraz Nathana, co dało całkiem ciekawe studium ludzkich dylematów, z którymi zmagały się wykreowane postacie.

Tę powieść zdecydowanie lepiej czytać nie zapoznając się z jej opisem, sama starałam się nakreślić fabułę w taki sposób, aby nie zdradzić jej istotnych elementów. Wtedy historia przedstawiona przez Randy Susan Mayers wydaje się bardziej zaskakująca i wzbudza większą ciekawość oraz chęć odkrywania kolejnych etapów fabuły.

Reasumując, „Bezpieczne kłamstwa” Randy Susan Meyers, to niezobowiązująca, wyważona i bardzo prawdopodobna powieść obyczajowa o egzystencjalnych i moralnych rozterkach zwykłych ludzi, którzy popełniają błędy, próbują je naprawiać z różnorakim skutkiem, i na różne — chwilami dziwne — sposoby. Niewątpliwie książka skłania do refleksji i stanowi atrakcyjną propozycję na leniwe niedzielne popołudnie bowiem tę opowieść czyta się lekko i przyjemnie, bez większych uniesień, czy obciążenia strudzonej codziennością psychiki. Książkę polecam czytelniczkom ceniącym subtelną literaturę kobiecą — pewnie wiele z Was przejrzy się w tej historii niczym w lustrze, utożsamiając się z którąś z bohaterek i odnajdując w niej kawałek siebie.

„Za szczęście okupione krzywdą innej osoby trzeba ponieść karę”.
______________________________________________________________
http://nieterazwlasnieczytam.blogspot.com/2016/05/bezpieczne-kamstwa-randy-susan-meyers.html

„Lepiej powiedzieć bolesną prawdę niż bezpieczne kłamstwo”.

Czy można zbudować własne szczęście na dramacie drugiego człowieka? Kłamstwo bywa wygodnym rozwiązaniem, swoistym unikiem i całkiem niezłym sposobem na ukrycie bolesnej i niewygodnej prawdy, ale czy warto korzystać z tej metody? Przecież każdy z nas ma świadomość, że oszustwo — prędzej, czy później — wyjdzie na...

Polecam.

Polecam.

Fajna, taka życiowa :) chociaż były momenty, że mi się dłużyła :(

Fajna, taka życiowa :) chociaż były momenty, że mi się dłużyła :(

Świetna, pełna emocji książka o tym jak sami potrafimy pogmatwać życie sobie i innym. Polecam!

Świetna, pełna emocji książka o tym jak sami potrafimy pogmatwać życie sobie i innym. Polecam!

Bardzo wciągająca książka. Czyta się sprawnie, akcja jest dosyć szybka. Ciekawe historie.

Bardzo wciągająca książka. Czyta się sprawnie, akcja jest dosyć szybka. Ciekawe historie.