Obśmiałam się jak norka. Fenomenalnie napisana powiastka, z cudownie roztrzepaną bohaterką. Troszeczkę za długie (fabuła rozciągnięta, choć ten sposób pisania ratuje wszystko).
Fabuła jest ... nijaka :) Ale to nieważne. Bohaterka jest... hmmm - ale to nieważne.
Ważne jest to, że żadne zwierzę nie ucierpiało :) Urocza powiastka. Z zaplutym ekranem czytnika.

Obśmiałam się jak norka. Fenomenalnie napisana powiastka, z cudownie roztrzepaną bohaterką. Troszeczkę za długie (fabuła rozciągnięta, choć ten sposób pisania ratuje wszystko).
Fabuła jest ... nijaka :) Ale to nieważne. Bohaterka jest... hmmm - ale to nieważne.
Ważne jest to, że żadne zwierzę nie ucierpiało :) Urocza powiastka. Z zaplutym ekranem czytnika.

Lekka i przyjemna komedia .

Lekka i przyjemna komedia .

Ta książka miała być komedią kryminalną a okazała się rozczarowaniem. Główna bohaterka bardzo mnie irytowała, jej głupota, dziwne zachowania i totalny brak odpowiedzialności bardziej męczyły niż śmieszyły. Niby śledztwo było ledwie zarysowane, bo właściwie nic w tej sprawie się nie działo. Zakończenie też pozostawia wiele do życzenia. Jedynym atutem tej książki były dzieci i mąż, o jakim chyba każda kobieta marzy, który znosi wszystko i jeszcze jest zadowolony.

Ta książka miała być komedią kryminalną a okazała się rozczarowaniem. Główna bohaterka bardzo mnie irytowała, jej głupota, dziwne zachowania i totalny brak odpowiedzialności bardziej męczyły niż śmieszyły. Niby śledztwo było ledwie zarysowane, bo właściwie nic w tej sprawie się nie działo. Zakończenie też pozostawia wiele do życzenia. Jedynym atutem tej książki były dzieci...

Nie wiem co napisać. Szału nie ma. Miała być komedia ale mnie nic nie śmieszyło, czasami irytowało zachowanie bohaterki i to jak jest nieogarnięta. Historia o wszystkim i o niczym. Nic specjalnego. Końcówka też bez sensu. Nie wrócę do tej książki.

Nie wiem co napisać. Szału nie ma. Miała być komedia ale mnie nic nie śmieszyło, czasami irytowało zachowanie bohaterki i to jak jest nieogarnięta. Historia o wszystkim i o niczym. Nic specjalnego. Końcówka też bez sensu. Nie wrócę do tej książki.

Poddałam się 😰
Takie książki traktuję jako odmóżdżacze jak już przesadzę z moją ulubioną, ale dość ciężką lekturą.
Nie spodziewałam się wysokich lotów, ale głupota głównej bohaterki mnie pokonała.

Poddałam się 😰
Takie książki traktuję jako odmóżdżacze jak już przesadzę z moją ulubioną, ale dość ciężką lekturą.
Nie spodziewałam się wysokich lotów, ale głupota głównej bohaterki mnie pokonała.

Chciałam przeczytać sobie coś lżejszego, ale chyba przesadziłam z tą lekkością.
Może ta książka trafiła na zły czas po lekturze o Agnieszce Osieckiej.
Na razie jednak dam sobie spokój z książkami P. Iwony Czarkowskiej.

Sam pomysł może nie był zły, ale główna bohaterka - Zu najwspanialsza z żon - przerysowana do granic kiczu.
Ciekawe, który facet wytrzymałby z taką żoną. Ja sama bym z nią nie wytrzymała.
I ta właśnie osóbka zepsuła mi całą przyjemność czytania. Gdyby jej cechy nie były tak mocno wyeksponowane, całość byłaby po prostu zabawna, a tak była głównie denerwująca.
Reszta postaci sympatyczna: mąż - anioł i dzieci mądrzejsze niż matka pomimo swoich 3 i 5 lat.
Większość opinii na portalu jest pozytywna. Ja jednak nie mogę polecić jej z czystym sumieniem. Chyba że facetom dla odstraszenia.

Chciałam przeczytać sobie coś lżejszego, ale chyba przesadziłam z tą lekkością.
Może ta książka trafiła na zły czas po lekturze o Agnieszce Osieckiej.
Na razie jednak dam sobie spokój z książkami P. Iwony Czarkowskiej.

Sam pomysł może nie był zły, ale główna bohaterka - Zu najwspanialsza z żon - przerysowana do granic kiczu.
Ciekawe, który facet wytrzymałby z taką żoną. Ja...

Powinna istnieć w świecie literackim oficjalna kategoria "książka na odprężenie, przy której nie trzeba się specjalnie wysilać" :) Ja dosyć rzadko czytam takie powieści - zwykle po prostu wracam do starych, które już znam - jednak oczywiście nie narzekam, kiedy taka już trafi w moje ręce!

Zuzanna Roszkowska, zwana Zu, to najlepsza żona na świecie idealnego męża - Michała oraz matka dwójki dzieci - Jasia i Małgosi. Małżeństwo postanawia wybrać się na rok do wsi Bangladesz, gdzie Michał dostaje nową ofertę pracy. Niespodziewanie jednak ich gospodyni znika dzień po ich przyjeździe, co więcej, przejmuje się tym tylko Zuzanna - reszta mieszkańców Bangladeszu sądzi, że gosposia po prostu gdzieś wyjechała.

Powieść czyta się szybko, jest to taka obyczajówka z delikatnym wątkiem kryminalnym, pełna zabawnych, choć raczej niedorzecznych sytuacji. Niemniej jednak, można się przy niej świetnie zrelaksować - jest humor, duża szczypta absurdu, przyjemni bohaterowie. Czytałam kilka opinii, w których pisano, że bohaterka jest strasznie denerwująca, ja jednak nie podzielam tego zdania. Zu to po prostu postać nieco za bardzo przerysowana. Momentami była straszną fajtłapą i wydawała się niezbyt inteligentna, nie jest to jednak wielki minus, wprowadza to bowiem do powieści masę śmiesznych sytuacji. Całą książkę zresztą czyta się z przymrużeniem oka. Myślę, że gdyby bohaterowie byli bardziej urealnieni, nie byłoby to już to samo...

Książka wprowadza na twarz czytelnika uśmiech już od pierwszej strony, trudno się bowiem nie uśmiechnąć, kiedy w przedstawieniu bohaterów książki czytamy przykładowo "Mikołaj Kopernik - to nie ten Kopernik, ale dla naszej historii nie ma to absolutnie żadnego znaczenia". I ten uśmiech pojawia się równie często w dalszych fazach książki.

"Dama z kotem" to powieść dobra na odstresowanie, pełna humoru, a przy tym niesamowicie ciepła. Nie jest to książka, którą trzeba koniecznie przeczytać, ale też nie jest tak, że zmarnujecie na nią czas. Jeśli kiedyś wpadnie Wam w ręce - spróbujcie.

https://arnikaczyta.blogspot.com/2019/10/iwona-czarkowska-dama-z-kotem.html

Powinna istnieć w świecie literackim oficjalna kategoria "książka na odprężenie, przy której nie trzeba się specjalnie wysilać" :) Ja dosyć rzadko czytam takie powieści - zwykle po prostu wracam do starych, które już znam - jednak oczywiście nie narzekam, kiedy taka już trafi w moje ręce!

Zuzanna Roszkowska, zwana Zu, to najlepsza żona na świecie idealnego męża - Michała...

Wielkie rozczarowanie. Gdyby nie ogromna kolejka do lekarza i długi czas oczekiwania, pewnie porzuciłabym czytanie po 50 stronach.

Zapowiadany humor zupełnie nie w moim stylu. Główna bohaterka wyjątkowo denerwująca. Czy w ogóle takie kobiety istnieją? I czy istnieją tacy wyrozumiali dla takich żon mężowie?

Nic zabawnego, przeciętność wydumana.
Czyta się szybko.
Ale nie polecam.

Wielkie rozczarowanie. Gdyby nie ogromna kolejka do lekarza i długi czas oczekiwania, pewnie porzuciłabym czytanie po 50 stronach.

Zapowiadany humor zupełnie nie w moim stylu. Główna bohaterka wyjątkowo denerwująca. Czy w ogóle takie kobiety istnieją? I czy istnieją tacy wyrozumiali dla takich żon mężowie?

Nic zabawnego, przeciętność wydumana.
Czyta się szybko.
Ale nie...

świetna komedia :)

świetna komedia :)

Niewymagająca lektura w sam raz do poczytania w podróży.

Niewymagająca lektura w sam raz do poczytania w podróży.