Zapewne największym minusem tej książki jest to, że czekałem czegoś nowego, opowiadającego stare zasłyszane czy obejrzane historie w sposób nowatorski, przyjazny dla czytelnika i uwspółcześniony.
Niestety, najbardziej zawiodłem się na języku, który jest niekonsekwentnie archaizowany, jakby autorka raz na 5 akapitów przypominała sobie, że akcja dzieje się kilka wieków wcześniej, a później wracała do polszczyzny XXI wieku. Albo w jedną, albo w drugą stronę, mieszanka nie służy.
Na plus jednak to, że udało się zebrać wiele rozproszonych dotąd legend, zarówno znanych każdemu Polakowi jak i jedynie przewodnikom po mieście bądź lokalnym świrom i fanom tej czy drugiej kamienicy. Minus, że czyta się je często nieciekawie i banalnie, choć może docelowo miała być to książka do czytania dzieciom przed snem, a nie ludziom, którzy chcieliby na nowo odkryć miasto i jego korzenie.
Ogólnie rzecz biorąc - polecam - ale nie oczekujcie fajerwerków. Większość legend warto później dogooglować, żeby lepiej zapadły w pamięć.

Zapewne największym minusem tej książki jest to, że czekałem czegoś nowego, opowiadającego stare zasłyszane czy obejrzane historie w sposób nowatorski, przyjazny dla czytelnika i uwspółcześniony.
Niestety, najbardziej zawiodłem się na języku, który jest niekonsekwentnie archaizowany, jakby autorka raz na 5 akapitów przypominała sobie, że akcja dzieje się kilka wieków...

Tak bardzo się zawiodłam na tej książce, choć prawdopodobnie na własne życzenie… Uwielbiam legendy i nie ukrywam, że miałam dość wysokie wymagania odnośnie tego wydania. Natomiast autorka już we wstępie minusuje wyznaniem, że niektóre z historii wymyśliła sama. W mojej ocenie takie działania są trochę jak wymyślanie nowych faktów historycznych. Tego się nie robi.

Co więcej nie ma nigdzie żadnych oznaczeń, co jest jej wymysłem, a co faktycznym podaniem ludowym. Ale to jakby miałoby mniejsze znaczenie, gdybyż jeszcze chociaż styl autorki był nieco bardziej dla dorosłych niż dla dzieci. Niestety dialogi są naiwne, a postacie płaskie i jednowymiarowe. Trudno było mi to czytać, bo cały czas mnie te spłycenia i powielane stereotypy okropnie irytowały. Przyznam szczerze, Wielką Księgę Legend Warszawy zmęczyłam tylko do połowy. Dalej, pomimo dużych chęci, nie dałam rady.

Dobre chęci nie wystarczą

Niektóre teksty nawet się dobrze zapowiadały, ale na końcu i tak coś zostało sknocone. Wszystkie są pełne nieścisłości i niedomówień, skrótów myślowych i różnych niedoróbek fabularnych. Np. w legendzie o praskim brzegu, na samym końcu nie wiadomo skąd i dlaczego autorka sugeruje, że zniszczenie Warszawy podczas II Wojny Światowej, to skutek próby regulacji prawego brzegu Wisły. Odnosi się tam też do pomnika, o którym wcześniej nie było żadnej wzmianki.

Pomimo tego, że nawet podoba mi się sposób wydania oraz rysunki, to nie chcę mieć tej książki na półce. Patrząc na nią przypomniałbym sobie o tym, że tak bardzo się zawiodłam i nawet przeczytałam do końca.

Tak bardzo się zawiodłam na tej książce, choć prawdopodobnie na własne życzenie… Uwielbiam legendy i nie ukrywam, że miałam dość wysokie wymagania odnośnie tego wydania. Natomiast autorka już we wstępie minusuje wyznaniem, że niektóre z historii wymyśliła sama. W mojej ocenie takie działania są trochę jak wymyślanie nowych faktów historycznych. Tego się nie robi.

Co...

Pozycja ta cierpi na dość standardową przypadłość wszelkiego rodzaju zbiorów opowiadań, historii, czy jak tutaj, legend - są w niej pozycje i lepsze i gorsze.
O ile początek poszedł mi dość sprawnie, bo było to parę znanych mi w tej czy podobnej wersji podań, tak potem trafiłem na kilka takich, które mnie mocno zmęczyły (pomimo swojej relatywnie niewielkiej długości) i pozycja wylądowała na trochę na półce.
Czy warto? Tak. Chociażby dlatego, że to dość ciekawy i różnorodny zbiór legend i podań związanych z Warszawą.

Pozycja ta cierpi na dość standardową przypadłość wszelkiego rodzaju zbiorów opowiadań, historii, czy jak tutaj, legend - są w niej pozycje i lepsze i gorsze.
O ile początek poszedł mi dość sprawnie, bo było to parę znanych mi w tej czy podobnej wersji podań, tak potem trafiłem na kilka takich, które mnie mocno zmęczyły (pomimo swojej relatywnie niewielkiej długości) i...

„ … Spełnienie Własnej Legendy jest jedyną powinnością człowieka...”
(Paulo Coelho)

Czy lubicie czytać bajki lub legendy? Jeśli tak, to dla Was idealna publikacja.

Według definicji legendy opowiadają o mędrcach, świętych, władcach, politykach, wojownikach lub innych popularnych bohaterach. Składają się często z nieprawdopodobnych, albo nierealnych motywów. Czym więc przyciągają czytelnika? Wydaje mi się, że innym wymiarem.

Książka jest idealna dla młodego, jak i dojrzałego czytelnika. Powinien ją przeczytać też każdy mieszkaniec stolicy, by zrozumieć, że Warszawa, to nie tylko duże pieniądze, praca i kokieteria, ale historia, która kształtowała całe pokolenia. Autorką jest Anna Wilczyńska, zaś ilustratorką - Małgorzata Lewandowska.

Każda legenda żyje „własnym życiem”. Pisarka podkreśla, że charakterystyczne miejsca dają wiele wskazówek. Książka ma w sobie duszę i życie. Tym bardziej cieszę się, że bardzo szybko się ją czyta. Legendy były i są zapisem sposobów myślenia, wyobrażeń o świecie ludzi z dawnych wieków. Niewątpliwie mogą stanowić ciekawą lekturę również dla pasjonatów różnych źródeł informacji i historii. Współczesna Warszawa ma wiele miejsc gdzie krążą plotki i mity.

Dwadzieścia pięć legend zawiera ciekawą fabułę. To m. in „Wars i Sawa”, „Bazyliszek”, „Złota Kaczka”, „Panna i jednorożec”, „Most Zygmunta Augusta”, czy „Matka Boska z cudownego obrazu”.

Tytułowy Bazyliszek podobno mieszkał w podziemiach spalonej kamienicy na Krzywym Kole, Złota Kaczka była podstępna, a Matka Boska Pocieszenia z kościoła Świętego Marcina w Warszawie, uchroniła świątynię swoim płaszczem przed pożogą.

Historie są interesujące, tym bardziej, że akcja większości opowiadań toczy się w Śródmieściu – na Starym i Nowym Mieście. Książka jest przepięknie wydana, a na końcu znajduje się przydatny słowniczek i obszerna bibliografia.

Gorąco polecam
Katarzyna Żarska
(www.redaktor21.bloog.pl)

Wydawnictwo: Skarpa Warszawska
Oprawa: twarda
Liczba stron: 300

„ … Spełnienie Własnej Legendy jest jedyną powinnością człowieka...”
(Paulo Coelho)

Czy lubicie czytać bajki lub legendy? Jeśli tak, to dla Was idealna publikacja.

Według definicji legendy opowiadają o mędrcach, świętych, władcach, politykach, wojownikach lub innych popularnych bohaterach. Składają się często z nieprawdopodobnych, albo nierealnych motywów. Czym więc...

Styl pisania nie do końca pasuje do legend. Na minus również działa brak oznaczeń, które legendy są wzięte z folkloru, a które są wymysłem autorki.

Styl pisania nie do końca pasuje do legend. Na minus również działa brak oznaczeń, które legendy są wzięte z folkloru, a które są wymysłem autorki.