Przechodzimur

Zbiór bardzo kreatywnych opowiadań zakrawających o fantastykę, ale nie do końca! Wszystkie historie mają charakter moralizatorski lub szyderczy, co mnie znowu tak nie urzekło, bo jak dla mnie taki koncept się przejadł. Niemniej jednak pomysłowość tych historii sprawiła na mnie duże wrażenie i nie raz śmiałam się na głos.

Mój odbiór tej lektury odbywał się zatem głównie w kategoriach tej kreatywności właśnie. Autor naprawdę ma wyjątkową wyobraźnię i zdolność do wymyślania iście groteskowych sytuacji. Przezabawne w swojej wręcz niemożliwości, opowiadania tego zbioru zabierają czytelnika w absurdalną podróż, podczas której niewiadomo czy się śmiać czy płakać. Każdy bohater bowiem postawiony zostaje w trudnej sytuacji, choć w komicznych do granic absurdu okolicznościach. Na przykład taki przełożony Przechodzimura, którego tytułowy bohater decyduje się nastraszyć swoimi umiejętnościami, wkrótce musi zostać wysłany do zakładu psychiatrycznego. Komornik spóźniający się ze spłatą podatków traci żonę na rzecz jej kochanka, choć przekonany jest, że to urząd zakonfiskował jego mienię. Rygorystyczna dewotka dostaje się do nieba, ale okazuje się, że pierwszeństwo do raju mają żołnierze zmarli na wojnie, więc zostaje przemycona do raju jako dziwka żołnierza. Niedociągnięcia administracyjne rządowego przesunięcia czasu o kilka lat stawiają jednego z bohaterów w bardzo ciężkiej sytuacji. Po prostu genialne, absurdalne, prześmieszne i cyniczne. Ale trzeba przeczytać, by tego w pełni doświadczyć!

Mój problem z tą pozycją polegał jednak na tym, że ciężko było mi się wciągnąć w zbiór niepołączonych ze sobą opowiadań. Dlatego lektura zajęła mi trochę czasu. Może też chodziło o tak wielki absurd tych historii, że ciężko mi było czuć niedoczekanie ich rozwiązania – wiedziałam bowiem, że koniec będzie czymś totalnie z kosmosu, więc mój umysł nie bawił się nawet w wymyślanie potencjalnych teorii dalszego ciągu. Ten absurd sprawiał także, że trudno mi było się do tych historii ustosunkować, więc obserwowałam akcję jakby zza szyby.

Były to z pewnością wyjątkowe opowiadania, ale póki co nie czuję, żeby wywarły na mnie jakieś duże wrażenie. Ciekawa, zabawna lektura. Czy ją zapamiętam? Czas pokaże!

Zbiór bardzo kreatywnych opowiadań zakrawających o fantastykę, ale nie do końca! Wszystkie historie mają charakter moralizatorski lub szyderczy, co mnie znowu tak nie urzekło, bo jak dla mnie taki koncept się przejadł. Niemniej jednak pomysłowość tych historii sprawiła na mnie duże wrażenie i nie raz śmiałam się na głos.

Mój odbiór tej lektury odbywał się zatem głównie w...

Wpadła mi w ręce zupełnie przypadkowo , na półce z książkami do wzięcia.wyciągnięta ze strychu, lub z piwnicy, wciągnęła mnie niesamowicie , może nie wszystkie historie były dobre ,ale większość tak , fantastyka pomieszana z teraźniejszością , bieda ,przepych . Warta przeczytania

Wpadła mi w ręce zupełnie przypadkowo , na półce z książkami do wzięcia.wyciągnięta ze strychu, lub z piwnicy, wciągnęła mnie niesamowicie , może nie wszystkie historie były dobre ,ale większość tak , fantastyka pomieszana z teraźniejszością , bieda ,przepych . Warta przeczytania

Mam na półkach kilka takich zapomnianych książek złapanych gdzieś w antykwariacie lub na wyprzedaży w mojej bibliotece. To jedna z nich. Autor - Marcel Ayme - nikomu nie znany, a jeżeli to dawno zapomniany siedzi na strychu.
A opowiadania dość nowatorskie. To przenikania warstwy zwykłych mieszczan z wątkami s-f sprawia, że ich życie staje się nieszablonowe. Nawet przysłowiowa "pani Dulska" może zaznać w swoim życiu fascynujących i nieziemskich wydarzeń.
Taka niepozorna książeczka a może sprawić czytelnikowi dużą przyjemność i po raz kolejny przekonać go, że warto sięgać po takie zakurzone i zapomniane pozycje.
Fajnie jest płynąć z prądem i znać te reklamowane i na topie, bo o tych można rozmawiać. Te skryte i zapomniane czyta się raczej dla siebie.

Mam na półkach kilka takich zapomnianych książek złapanych gdzieś w antykwariacie lub na wyprzedaży w mojej bibliotece. To jedna z nich. Autor - Marcel Ayme - nikomu nie znany, a jeżeli to dawno zapomniany siedzi na strychu.
A opowiadania dość nowatorskie. To przenikania warstwy zwykłych mieszczan z wątkami s-f sprawia, że ich życie staje się nieszablonowe. Nawet...

Kilka finezyjnych, przewrotnych i mistrzowskich opowiadań, od których trudno się oderwać. Groteska, ironia i zaskakująca wyobraźnia kreująca jakże niezwykłe wizje.

Kilka finezyjnych, przewrotnych i mistrzowskich opowiadań, od których trudno się oderwać. Groteska, ironia i zaskakująca wyobraźnia kreująca jakże niezwykłe wizje.

Zwariowane opowiadania, napisane lekko i z dużą dawką ironii.

Zwariowane opowiadania, napisane lekko i z dużą dawką ironii.

Zbiór opowiadań zawiera głównie historie z gatunku science-fiction, jednak nie tylko. Ukazuje także życie i rozterki klasy średniej oraz ogólnie społeczeństwa okresu wojny. Książka z jednej strony jest humorystyczna i absurdalna, z drugiej jednak skłania do myślenia nad przeznaczeniem, moralnością i nad tym, czym kierujemy się w życiu, jakie określamy sobie cele i jakie to pociąga za sobą skutki.
Książka jest króciutka, język przystępny, dobrze i szybko się ją czyta.

Zbiór opowiadań zawiera głównie historie z gatunku science-fiction, jednak nie tylko. Ukazuje także życie i rozterki klasy średniej oraz ogólnie społeczeństwa okresu wojny. Książka z jednej strony jest humorystyczna i absurdalna, z drugiej jednak skłania do myślenia nad przeznaczeniem, moralnością i nad tym, czym kierujemy się w życiu, jakie określamy sobie cele i jakie to...

Jedne opowiadania słabsze, drugie lepsze. Nie mniej są to ciekawe historyjki warte przeczytania.

Jedne opowiadania słabsze, drugie lepsze. Nie mniej są to ciekawe historyjki warte przeczytania.

Stało sobie na półce z Kolibrami i czekało, aż się doczekało, i sprawiło czytelnikowi ogromną przyjemność, i po raz kolejny przekonało go, że literatura, taka prawdziwa, nie musi być spektakularna, może być cichym głosem niezbyt znanego i mocno już poza Francją zapomnianego twórcy, który to głos wspaniale opowiada o ludziach. O nas. Także o nas dzisiejszych. Opowiada fantastycznie, w obu sensach, chociaż nikt by go do pisarzy-fantastów nie zaliczył, i opowiada wspaniale, trochę w duchu Gogola, ale bardzo współczesnego.
Doprawdy, trzeba od czasu do czasu ponapawać się literaturą francuską lub włoską, to takie inne od anglosaskich produkcji, i takie odświeżające!

Stało sobie na półce z Kolibrami i czekało, aż się doczekało, i sprawiło czytelnikowi ogromną przyjemność, i po raz kolejny przekonało go, że literatura, taka prawdziwa, nie musi być spektakularna, może być cichym głosem niezbyt znanego i mocno już poza Francją zapomnianego twórcy, który to głos wspaniale opowiada o ludziach. O nas. Także o nas dzisiejszych. Opowiada...

Fajne, warto przeczytać.
Obok opowiadania tytułowego, do moich ulubionych należy również Legenda połdawska - wracam co parę lat, od nowa, żeby się obśmiać, jak tchórzofretka... :)

Fajne, warto przeczytać.
Obok opowiadania tytułowego, do moich ulubionych należy również Legenda połdawska - wracam co parę lat, od nowa, żeby się obśmiać, jak tchórzofretka... :)

Solidny zbiór opowiadań. Historie, które zwróciły szczególnie moją uwagę to prawdziwa perła w niniejszym zbiorze - "Sabinki" czyli opowieść o kobiecie, która potrafiła się "mnożyć" oraz "Czekając" - głos zwykłych ludzi, którzy przejmująco opowiadają o tym jak ich życie zmieniła wojna. Historie są słodko-gorzkie z przewagą tego drugiego. W opowiadaniach można wyczuć nie tylko to, że wojna wpłynęła na autora, ale również socjalizm, ponieważ u Marcela nawet Bóg jest socjalistą.

Muszę jednak przyznać, że większe wrażenie zrobiła dla mnie powieść autora o tytule "Rusałka", którą naprawdę polecam.

Solidny zbiór opowiadań. Historie, które zwróciły szczególnie moją uwagę to prawdziwa perła w niniejszym zbiorze - "Sabinki" czyli opowieść o kobiecie, która potrafiła się "mnożyć" oraz "Czekając" - głos zwykłych ludzi, którzy przejmująco opowiadają o tym jak ich życie zmieniła wojna. Historie są słodko-gorzkie z przewagą tego drugiego. W opowiadaniach można wyczuć nie...