Kobieta w klatce

Wróciłam do tej książki po latach. Mimo, że już ją czytałam nadal dobrze się to czytało. Polecam.

Wróciłam do tej książki po latach. Mimo, że już ją czytałam nadal dobrze się to czytało. Polecam.

Książka dla osób, które lubią kryminał bardziej niż triller. Mnie się bardzo spodobał, choć widzę pewne analogie z Harrym Hole. Główny bohater to także bardzo błyskotliwy, doświadczony, pełen luźnego stosunku do hierarchii i zasad. Narracja podporządkowana logice śledztwa, ale bynajmniej nie przewidywalna czy nużąca.
Sięgam po kolejną część serii.

Książka dla osób, które lubią kryminał bardziej niż triller. Mnie się bardzo spodobał, choć widzę pewne analogie z Harrym Hole. Główny bohater to także bardzo błyskotliwy, doświadczony, pełen luźnego stosunku do hierarchii i zasad. Narracja podporządkowana logice śledztwa, ale bynajmniej nie przewidywalna czy nużąca.
Sięgam po kolejną część serii.

Moje pierwsze spotkanie z tym autorem, ale na pewno nie ostatnie. Książka bardzo ciekawe, non stop coś się dzieje. Pomysł świetny! Na pewno sięgnę po dalsze losy Departamentu Q.

Moje pierwsze spotkanie z tym autorem, ale na pewno nie ostatnie. Książka bardzo ciekawe, non stop coś się dzieje. Pomysł świetny! Na pewno sięgnę po dalsze losy Departamentu Q.

Jeśli liczycie na jakiś opis fabuły, to przeliczyliście się. Ja mogę tylko powiedzieć, że jest rewelacyjna.

Natomiast chętnie napiszę o moim kontakcie z tą książką. Czytałam i podśmiewałam się pod nosem, może to dziwne, bo zdarzenia są raczej dramatyczne. Jednak główny bohater Carl Mørck ma takie poczucie humoru, tak trafne riposty, takie skojarzenia myślowe, że robiłam coś co nie zdarza się często, śmiałam się przy książce. Nawet mąż spytał w pewnym momencie ,,to komedia?". No zdecydowanie nie, ale bawi.
Taki humor, trochę czarny, z dużą nutą sarkazmu i ironii, to ja po prostu kocham.

No cóż, do tego charakterek głównego bohatera to miód na moje serce. Do tej pory bezkonkurencyjny był Sebastian Bergman, ale stało się 🤷 ma konkurenta. Teraz wspólnie będą rywalizować o moje względy.

Jest jeszcze miszcz 😂 drugiego planu, Assad to postać obok której nie przejdzie się obojętnie, a ponieważ to pierwszy tom serii, więc czuję iż sporo się w temacie tego drugoplanowca zadzieje.

Do tego coś co lubię, czyli dwie ramy czasowe, a każda z nich zdaje się być do pewnego czasu kompletnie niezależna, a jak się połączą? Odkrycie sami. 🤔 Może nie czytajcie opisu, bo na moje zdradza zbyt wiele. Odkrywanie samemu to zdecydowanie lepszy sposób.

Reasumując 💪
pochłaniająca, zarwałam częściowo noc, bo musiałam wiedzieć jak się skończy...
zaskakująca...
z świetnym piórem...
lekka, ale wcale nie pozbawiona elementów grozy, w końcu to kryminał...
z humorem kompletnie niewymuszonym, naturalnym i niezwykle swobodnym...

Zdecydowanie trafia do mojej topki tego roku i #wartjakpieron czytać bo to zaj.bista książka jest

Jeśli liczycie na jakiś opis fabuły, to przeliczyliście się. Ja mogę tylko powiedzieć, że jest rewelacyjna.

Natomiast chętnie napiszę o moim kontakcie z tą książką. Czytałam i podśmiewałam się pod nosem, może to dziwne, bo zdarzenia są raczej dramatyczne. Jednak główny bohater Carl Mørck ma takie poczucie humoru, tak trafne riposty, takie skojarzenia myślowe, że robiłam...

Bardzo dobry, mocny kryminał trzymający w napięciu do niemal ostatniej strony.

Minus tej książki jest taki, że uważny czytelnik może wczesniej odkryć jakie jest rozwiązanie.

Bardzo dobry, mocny kryminał trzymający w napięciu do niemal ostatniej strony.

Minus tej książki jest taki, że uważny czytelnik może wczesniej odkryć jakie jest rozwiązanie.

Fabuła świetna. Tym razem słuchałam nie mogłam przestać, a lektor Pan Janusz Zadura rewelacyjny.

Fabuła świetna. Tym razem słuchałam nie mogłam przestać, a lektor Pan Janusz Zadura rewelacyjny.

Na Targach Książki w Katowicach w 2017 roku kupiłam tę książkę, jako - komedię kryminalną. Komedię. Trzeba przyznać, że zostałam zapytana czy odpowiada mi czarny humor. Spodziewałam się więc czarnej komedii kryminalistycznej. Dostałam za to ciężkim ładunkiem skandynawskiego thrillera. Z nastawieniem, jakie miałam, trudno było przekonać się do książki, ale zdecydowanie było warto.

Elementy humorystyczne rzeczywiście się pojawiają, choć o wiele więcej jest sarkazmu, który także uwielbiam. Jesteśmy wciągnięci w dwie sprawy - jedna z przeszłości, gdyż właśnie tym ma zajmować się Departament Q i jedną aktualną. Główny bohater - Carl Morck - jest detektywem policyjnym, który zmaga się z własnymi problemami. Jego spojrzenie na świat początkowo może irytować, jednak w miarę czytania to uczucie mija. Wspólne zdobywanie informacji, łączenie faktów i towarzyszący temu dreszcz emocji są czymś, czego zawsze oczekuję po podobnych książkach. Tutaj dodatkowo, kiedy już wiemy, kto jest głównym przestępcą, książka nie staje się nudna. Napięcie wręcz wzrasta wraz z poczuciem upływającego czasu i obawą, czy bohater zdąży na czas, czy zdoła pojmać sprawcę.
Nie można również zapominać o barwnej postaci Assada, który z początku zdaje się postacią-błaznem, której zadaniem jest rozładowywać napięcie, ale nic bardziej mylnego.

Mocne 9/10 z uwagi na to, jak wciąga powieść, sprawiając, że od razu sięgnęłam po kolejne części.

Na Targach Książki w Katowicach w 2017 roku kupiłam tę książkę, jako - komedię kryminalną. Komedię. Trzeba przyznać, że zostałam zapytana czy odpowiada mi czarny humor. Spodziewałam się więc czarnej komedii kryminalistycznej. Dostałam za to ciężkim ładunkiem skandynawskiego thrillera. Z nastawieniem, jakie miałam, trudno było przekonać się do książki, ale zdecydowanie było...

Napisane i przeczytane bardzo dobrze. Historia ciekawa acz psychopatyczna. I nie do końca, wydaje mi się, wszystko się w niej idealnie klei. Opis stosunków społecznych panujących w Danii zatrważający. Mroczne. Z lekka przygnębiające.
Dlatego tylko 7*

Napisane i przeczytane bardzo dobrze. Historia ciekawa acz psychopatyczna. I nie do końca, wydaje mi się, wszystko się w niej idealnie klei. Opis stosunków społecznych panujących w Danii zatrważający. Mroczne. Z lekka przygnębiające.
Dlatego tylko 7*

Kurczę... niby żadna tragedia...
Ale komiczność postaci Assana opiera się na naszym rasiźmie i poczuciu wyższości Europejczyków...
Odbieram to tak dopiero odkąd zaprzyjaźniłam się z Hindusem. Jego nawyki i zachowania przywoływały u mnie na początku ten sam pobłażliwy uśmiech... Odkąd wreszcie go szanuję... i traktuję jak dorosłego mężczyznę, a nie "uroczą osobę"... i umiem sobie wyobrazić, jak mnie traktowano by w Danii z moim upodobaniem do pierogów, albo herbaty z cytryną... to razi mnie taki humor w literaturze :-/

Druga sprawa, to, że naprawdę bardzo szybko wiadomo, kto jest winny i dlaczego. I sporo spraw jest dramatycznie nierealnych ;)
No nie wiem... nie pokochałam serii... Choć zrzędliwy i wredny momentami Carl jest spoko.

Kurczę... niby żadna tragedia...
Ale komiczność postaci Assana opiera się na naszym rasiźmie i poczuciu wyższości Europejczyków...
Odbieram to tak dopiero odkąd zaprzyjaźniłam się z Hindusem. Jego nawyki i zachowania przywoływały u mnie na początku ten sam pobłażliwy uśmiech... Odkąd wreszcie go szanuję... i traktuję jak dorosłego mężczyznę, a nie "uroczą osobę"... i umiem...

Nowe literackie odkrycie! Znakomita intryga, poszukiwanie trudnej prawdy, gdy czas nie gra na korzyść. Ciekawi, nieszablonowi bohaterowie gwarantują doskonałą literacką ucztę. Czas na tom nr 2!

Nowe literackie odkrycie! Znakomita intryga, poszukiwanie trudnej prawdy, gdy czas nie gra na korzyść. Ciekawi, nieszablonowi bohaterowie gwarantują doskonałą literacką ucztę. Czas na tom nr 2!