Czarny Wygon. Słoneczna Dolina

Klimat niezły, choć książka wydaje się powierzchowna. Główny wątek, wokół którego osnuta jest fabuła, jest słabo pogłębiony, w zasadzie nie dowiadujemy się niczego jak, skąd, po co. Niektóre momenty akcji i zachowania bohaterów wydają się nie mieć spójnego związku z logiką opowieści.
Co do audiobooka, p. Wiktor Zborowski kunszt aktorski wzniósł tu na wyżyny, niestety nieadekwatnie do czytanej lektury - to nie szekspirowski dramat, a polska horrorowa beletrystyka i te wszystkie przeakcentowane "ą", "ł" czy "ć" nie bardzo mi pasowały.

Klimat niezły, choć książka wydaje się powierzchowna. Główny wątek, wokół którego osnuta jest fabuła, jest słabo pogłębiony, w zasadzie nie dowiadujemy się niczego jak, skąd, po co. Niektóre momenty akcji i zachowania bohaterów wydają się nie mieć spójnego związku z logiką opowieści.
Co do audiobooka, p. Wiktor Zborowski kunszt aktorski wzniósł tu na wyżyny, niestety...

Oceniłam ją tak samo jak pierwszy tom ,,Domu na wyrębach", bo obie miały coś w sobie i podobały mi się w trochę inny sposób. Jednak tę serię prędzej będę kontynuowała. Więcej tutaj paranormalnego wątku, te "dwie rzeczywistości (światy?)" mnie zainteresowały, tak jak sama fabuła. Ogólnie klimat przypadł mi do gustu, więc pewnie kiedyś sięgnę po kolejny tom.

Oceniłam ją tak samo jak pierwszy tom ,,Domu na wyrębach", bo obie miały coś w sobie i podobały mi się w trochę inny sposób. Jednak tę serię prędzej będę kontynuowała. Więcej tutaj paranormalnego wątku, te "dwie rzeczywistości (światy?)" mnie zainteresowały, tak jak sama fabuła. Ogólnie klimat przypadł mi do gustu, więc pewnie kiedyś sięgnę po kolejny tom.

Dom na Wyrębach mi się podobał; co prawda posiadając zbiorcze wydanie przeczytałem na razie tylko pierwszy tom, ale wspominam miło. Mając też drugie zbiorcze przeczytałem sobie pierwszą część Czarnego Wygonu.

Pomimo względnie niewielkiej objętości czyta się dość długo; ale to raczej subiektywne, bo dwie równoległe narracje zazwyczaj tak na mnie działają. Tutaj niestety, nie było żadnych paraleli między nimi jak np. we Wróć przed zmrokiem Sagera. Były to raczej retrospekcje ubrane w format powieści szkatułkowej - opowieść o opowieści o opowieści... i tak dalej. Jako takie konstrukcyjnie się broni, a autor próbował jakoś związać akcję współczesną z postępem czytania brulionu przez bohatera - to na plus.

Klimat całkiem udany. Jest jakiś pomysł na tajemnicę, uderza w pewne struny, do pewnego stopnia zaciekawia.

Było jednak kilka zgrzytów, które być może wyjaśniają się w następnych odsłonach, ale nie w tej. Nie niedopowiedzeń, ale zgrzytów właśnie; na przykład wieczne dziecko, fizycznie zrozumiałe na podstawie fizyki in-universe, ale czemu emocjonalnie? I nauka czytania po pół wieku?

Ogólnie w porządku, ale prędzej przeczytam następne tomy Domu niż Wyrębów.

Dom na Wyrębach mi się podobał; co prawda posiadając zbiorcze wydanie przeczytałem na razie tylko pierwszy tom, ale wspominam miło. Mając też drugie zbiorcze przeczytałem sobie pierwszą część Czarnego Wygonu.

Pomimo względnie niewielkiej objętości czyta się dość długo; ale to raczej subiektywne, bo dwie równoległe narracje zazwyczaj tak na mnie działają. Tutaj niestety,...

Bardzo przyjemna pozycja, szczerze mówiąc, uważam że ciekawsza niż dom na wyrębach. I oczywiście kończy się tak że natychmiast sięgam po druga część

Bardzo przyjemna pozycja, szczerze mówiąc, uważam że ciekawsza niż dom na wyrębach. I oczywiście kończy się tak że natychmiast sięgam po druga część

Bardzo dobry pomysł na powieść grozy. Od pierwszych chwil wciągnęło.

Bardzo dobry pomysł na powieść grozy. Od pierwszych chwil wciągnęło.

Wow! Wkręciłam się niesamowicie, nie mogłam się od niej oderwać. Wspaniały klimat aż chce się więcej (na szczęście jest więcej!),czyta się lekko i szybko.

Wow! Wkręciłam się niesamowicie, nie mogłam się od niej oderwać. Wspaniały klimat aż chce się więcej (na szczęście jest więcej!),czyta się lekko i szybko.

Ebook; 40%; nie wciągnęło mnie

Ebook; 40%; nie wciągnęło mnie

Ciekawy horror, który zachęcił do podróży na Roztocze. Trochę jak King, trochę jak Osada. Mgła, las, tajemnicza wioska. Nie mogę się doczekać kolejnego tomu.

Ciekawy horror, który zachęcił do podróży na Roztocze. Trochę jak King, trochę jak Osada. Mgła, las, tajemnicza wioska. Nie mogę się doczekać kolejnego tomu.

Klimat jest, trochę grozy jest. Bez zbytniego okrucieństwa. Pan Stefan ze swoją narracją przypadł mi do gustu. Długo zabierałem się do jego twórczości. Polecam czytelnikom lubiącym kameralne opowieści z domieszką czarnej fantastyki .

Klimat jest, trochę grozy jest. Bez zbytniego okrucieństwa. Pan Stefan ze swoją narracją przypadł mi do gustu. Długo zabierałem się do jego twórczości. Polecam czytelnikom lubiącym kameralne opowieści z domieszką czarnej fantastyki .

doskonała, przeczytałam na raz. Wciąga i trzyma w napięciu cały czas. Naprawdę warto, bohaterowie tacy jak my, problemy życia codziennego, traumy mieszają się z radościami i tym co nadprzyrodzone, ciekawam co będzie dalej w kolejnych tomach

doskonała, przeczytałam na raz. Wciąga i trzyma w napięciu cały czas. Naprawdę warto, bohaterowie tacy jak my, problemy życia codziennego, traumy mieszają się z radościami i tym co nadprzyrodzone, ciekawam co będzie dalej w kolejnych tomach