Po dziesięciu minutach słuchania tej opowieści sprawdziłam u "wujka Google", kim jest autorka, gdyż odniosłam wrażenie, że to jakaś amatorska pasta, szumnie określona mianem horroru. Język i styl na poziomie niezbyt rozgarniętej nastolatki. Główna bohaterka jest tak antypatyczna, pusta i zadufana w sobie, że aż chciałoby jej się przyłożyć i zaproponować terapię u naprawdę dobrego psychologa, który pomógłby jej utrzymać w ryzach wybujałe ego i wyraźną nimfomanię. Teraz wątki parapsychologiczne: najgłupsze przedstawienie "obcych", z jakim kiedykolwiek się zetknęłam. Wychodzi na to, że jedyną misją kosmitów jest zemsta dokonana na ludzkości za dawne przewiny na przedstawicielach ich rasy. W tym celu, za pomocą telepatii (a jakże!) nakłaniają mieszkańców sielskiego letniska do morderstw, gwałtów i innych niecnych czynów. Natalia (główna bohaterka) jest przy tym na pozycji uprzywilejowanej, gdyż z nią porozumiewa się czarny kot, pod którego postacią oczywiście skrywa się klasyczny "szarak".
Nie będę się dłużej rozpisywać, bo już samo ogarnięcie tego bełkotu wymagało ode mnie dużego samozaparcia; pisanie o tej książce to już ponad moje siły.
Odsłuchałam jako audiobook, typowa "zapchajdziura" w czasie domowej krzątaniny. W formie pisanej byłoby to nie do przetrawienia.
Stanowczo nie polecam, a nawet odradzam.

Po dziesięciu minutach słuchania tej opowieści sprawdziłam u "wujka Google", kim jest autorka, gdyż odniosłam wrażenie, że to jakaś amatorska pasta, szumnie określona mianem horroru. Język i styl na poziomie niezbyt rozgarniętej nastolatki. Główna bohaterka jest tak antypatyczna, pusta i zadufana w sobie, że aż chciałoby jej się przyłożyć i zaproponować terapię u naprawdę...

wyjatkowy gniot. Cytat - straz pozarna natarczywie domagala sie przejazdu. Jezyk niby polski ale...

wyjatkowy gniot. Cytat - straz pozarna natarczywie domagala sie przejazdu. Jezyk niby polski ale...

Natalia jest po trzydziestce, po niedawnym wypadku próbuje dojść do siebie. Mieszka w Emilówce, domu który należał do jej poprzedniego faceta. Kobieta od niedawna jest w związku z Łukaszem, niby jest szczęśliwa, ale pozorną sielankę burzą koszmary, oraz dziwne sytuacje, do których dochodzi w otoczeniu Natalii.

Niestety nie znalazłam horroru w tej powieści, może nutkę grozy, ale też niewielką. Pod kątem obyczajowym nie było źle, jednak ogólnie książka mnie nie zachwyciła. Taka sobie.

Natalia jest po trzydziestce, po niedawnym wypadku próbuje dojść do siebie. Mieszka w Emilówce, domu który należał do jej poprzedniego faceta. Kobieta od niedawna jest w związku z Łukaszem, niby jest szczęśliwa, ale pozorną sielankę burzą koszmary, oraz dziwne sytuacje, do których dochodzi w otoczeniu Natalii.

Niestety nie znalazłam horroru w tej powieści, może nutkę...

Ani dobre, ani złe. Moim zdaniem za dużo jest w rozdziale trzecim ględzenia o bułce, potem za dużo zdań typu "sięgnęłam po paczkę
pełnoziarnistego makaronu" i dalej opis całych zakupów, za dużo opisów ubioru postaci itp lania wody.
Wielu tutaj krytykuje postaci jako zaburzonych egoistów i rolę kosmitów w fabule. Postaci w książce są chamskimi, świrniętymi i agresywnymi egoistami, bo kosmici mieszają im w głowach. Rola i działania kosmitów rzeczywiście nielogiczne. Ale wśród kosmitów też mogą występować choroby psychiczne, przesądy, ideologie czy zwyczaje, które kiedyś miały sens, a dziś są szkodliwe. W skrócie: jest wiele powodów, które mogą sprawić, że kosmici będą się zachowywać nielogicznie i robić coś, co nie przynosi im korzyści.

Ani dobre, ani złe. Moim zdaniem za dużo jest w rozdziale trzecim ględzenia o bułce, potem za dużo zdań typu "sięgnęłam po paczkę
pełnoziarnistego makaronu" i dalej opis całych zakupów, za dużo opisów ubioru postaci itp lania wody.
Wielu tutaj krytykuje postaci jako zaburzonych egoistów i rolę kosmitów w fabule. Postaci w książce są chamskimi, świrniętymi i agresywnymi...

Jako lajtowy horror to nie najgorsza pozycja. Mi się kojarzyło bardzo silnie że starym filmem dla młodzieży "7 życzeń" ;-) i czarnym kotem. Jakoś mnie urzekło i za to jest 7*.
Jako powieść obyczajowa totalna patologia, każdy po kolei z bohaterów egoistyczny i niedojrzały. Dopuszczalne chyba tylko jako antywzór.
Słuchało się dobrze. Nie odradzam.

Jako lajtowy horror to nie najgorsza pozycja. Mi się kojarzyło bardzo silnie że starym filmem dla młodzieży "7 życzeń" ;-) i czarnym kotem. Jakoś mnie urzekło i za to jest 7*.
Jako powieść obyczajowa totalna patologia, każdy po kolei z bohaterów egoistyczny i niedojrzały. Dopuszczalne chyba tylko jako antywzór.
Słuchało się dobrze. Nie odradzam.

Ta historia z powieścią grozy niewiele ma wspólnego... Chyba nie dla mnie takie książki. Nuda...

Ta historia z powieścią grozy niewiele ma wspólnego... Chyba nie dla mnie takie książki. Nuda...

19/2020 (A)

19/2020 (A)

miałka historia
która według mnie jest bezbarwna

przesłuchałem a za tydzień już nie będę pamiętał o czym była

miałka historia
która według mnie jest bezbarwna

przesłuchałem a za tydzień już nie będę pamiętał o czym była

Nie da się wysłuchać audiobooka w jeden dzień. Ja tak nie umiem. Mam też książki papierowe i inne zajęcia.Co do fabuły,to było dobrze i jestem zadowolony. Może to nie coś strasznego.Ale momenty mocniejsze były .Szkoda mi Natalii .

Nie da się wysłuchać audiobooka w jeden dzień. Ja tak nie umiem. Mam też książki papierowe i inne zajęcia.Co do fabuły,to było dobrze i jestem zadowolony. Może to nie coś strasznego.Ale momenty mocniejsze były .Szkoda mi Natalii .

Zapraszam na bloga po więcej recenzji :)
https://bookslikeroses.blogspot.com/

Przyznam szczerze, że zapowiadało się całkiem nieźle. Klimat powieści wydawał się być gęsty i złowróżbny. Mała spokojna mieścina nagle zamieniająca się w makabryczny teatr, w którym aktorzy toczeni zagadkowym, pojawiającym się nagle obłędem, wyrzucają z siebie plugawe obelgi a ich dłonie przeobrażają się nierzadko w krwawe narzędzie, stanowiące dla innych poważne niebezpieczeństwo. Co ma ze sobą wspólnego z pozoru zwyczajne, a jednak niezwykłe zjawisko atmosferyczne, czarny kot, enigmatyczny wypalony krąg gdzieś na leśnej polanie i cmentarz, na którym pochowano ofiary niegdyś siejącej spustoszenie cholery? Dla mnie stanowiło to intrygujące połączenie i byłam ciekawa co też udało się z tego stworzyć. Niestety to co otrzymałam było dla mnie kompletnie denne...

Przemoc, manipulacja i zazdrość mieszają się ze wspomnieniami dobrych chwil i pragnieniem zbudowania w teraźniejszości czegoś co na nowo sprowadzi szczęście w nasze życie. Emocje są tutaj ważne. Ważne są również rozterki i refleksje, z którymi boryka się Natalia, ponieważ czyni ją to "Żywą" i taką w pewnym sensie, bardzo zwyczajną. Nie mniej jednak jej zachowanie nierzadko bywało egoistyczne i niedojrzałe, a wręcz infantylne, co lekko mnie drażniło bo miałam wrażenie, że ta postać jest trochę płytka; Choć pobudki owego zachowania w niewielkiej części mogą być w zasadzie zrozumiałe. Jednakże główny wątek jaki stanowią ci enigmatyczni "Oni" to dla mnie porażka i choć nie potrafię właściwie wyjaśnić dlaczego w ten sposób to odbieram, to pokuszę się tutaj o hipotezę, iż dzieje się tak dzięki niedopasowaniu nadnaturalnych postaci jakie autorka powołała do życia w swojej powieści, nadając im miano niepożądanych, choć pojawiających się co kilka lat sprawców zamieszania, z tym czego sam Czytelnik się spodziewa i po opisie, i po okładce, która jest dla mnie błędnie sugestywna, mimo że ma jakiś związek z fabułą. Co prawda powinno to stanowić element zaskoczenia odbierany jako coś pozytywnego, jednakże mi to totalnie do siebie nie pasowało. Wydarzenia przedstawione w książce są dość realistycznie opisane, podobnie jak lokalizacje w których toczy się akcja, co do której w zasadzie nie mam większych zastrzeżeń, ponieważ przebiegała dość sprawnie i nie dawała poczucia znużenia. Nie mogę się również nadto przyczepić do bohaterów bo oni też nie byli zatrważająco tragicznie napisani. Fakt faktem nie rozbudowani na tyle, by można było poczuć względem nich coś głębszego, jednak myślę że jak na ten poziom całej historii, to było wystarczające. Docierając do zakończenia możemy odnieść wrażenie przewidywalności bo w pewnym momencie jesteśmy w stanie wyrokować jakie pojawiają się konsekwencje poczynań. Na szczęście ta książka była poznaczona dość sporymi absurdami, zatem niekoniecznie nasze typowania mogły okazać się słuszne, co jest pozytywną stroną dzieła pani Haber.

Uważam, że to nie była jakoś bardzo zła historia. Była dziwaczna, powodująca małe zgrzyty w odbiorze w związku z oczekiwaniami, a tym co rzeczywiście dostaliśmy, ale po zastanowieniu się może właśnie ten kontrast stanowi jej swego rodzaju nietuzinkowość. Niestety mnie to nie kupiło, czego trochę żałuję... Co do "polecajki", to zdecydowanie jest to powieść dla nastoletnich Czytelników, którzy nie oczekują że znajdą tutaj pełną napięcia i dreszczyku powieść grozy, albo coś co zawiera w sobie głębszy sens lub posiada wartościowy morał, a raczej jedynie coś co pozwoli im zabić czas.

Zapraszam na bloga po więcej recenzji :)
https://bookslikeroses.blogspot.com/

Przyznam szczerze, że zapowiadało się całkiem nieźle. Klimat powieści wydawał się być gęsty i złowróżbny. Mała spokojna mieścina nagle zamieniająca się w makabryczny teatr, w którym aktorzy toczeni zagadkowym, pojawiającym się nagle obłędem, wyrzucają z siebie plugawe obelgi a ich dłonie...