Niby przekaz tej książki jest pozytywny, ale sposób przedstawienia nie do końca mi odpowiada. Język pozostawia wiele do życzenia, moim zdaniem nie jest odpowiedni dla małego czytelnika. Jedyne, co zasługuje na pełną pochwałę to interesujące ilustracje.

Niby przekaz tej książki jest pozytywny, ale sposób przedstawienia nie do końca mi odpowiada. Język pozostawia wiele do życzenia, moim zdaniem nie jest odpowiedni dla małego czytelnika. Jedyne, co zasługuje na pełną pochwałę to interesujące ilustracje.

Druga część serii "Królik i Misia" bardzo mi się podobała. "Utrapienie królika" było zabawne i irytujące - tak jak i królik. To pouczająca książeczka o złości i próbie zwalczania tego uczucia w sobie. Jeżeli pokochasz siebie, to pokochasz cały świat. Królik nie cierpi wszystkiego dookoła - zarówno głośnego stukania dzięcioła jak i cichego i powolnego zachowania żółwia. Nie radzi sobie ze swoim zirytowaniem, rozdrażnieniem. Misia - uosobienie łagodności i spokoju, istne przeciwieństwo królika, ukazuje mu JAK można inaczej spoglądać na świat. Królik i Misia to dwa zupełnie różne osobniki, które się do siebie przyciągają i potrafią trwać w przyjaźni pomimo drastycznych różnic w usposobieniu i charakterze. Ciekawie się czyta i "obserwuje" wybuchy królika i łagodność Misi.
Cudowna seria książeczek dla dzieci w wieku 4+. Dorosłym też polecam - do pośmiania, do refleksji, do analizy swoich i innych zachowań. Każdy z nas może czerpać garściami z Misi słów i uczyć się spokoju, opanowania, miłości do samego siebie i tak przepięknego i pozytywnego postrzegania świata. Można się cieszyć każdym drobiazgiem i doceniać rzeczy małe, codzienne i prozaiczne.

Druga część serii "Królik i Misia" bardzo mi się podobała. "Utrapienie królika" było zabawne i irytujące - tak jak i królik. To pouczająca książeczka o złości i próbie zwalczania tego uczucia w sobie. Jeżeli pokochasz siebie, to pokochasz cały świat. Królik nie cierpi wszystkiego dookoła - zarówno głośnego stukania dzięcioła jak i cichego i powolnego zachowania żółwia. Nie...

Królik i Misia - najlepsi przyjaciele, których charaktery ścierają się i uzupełniają jednocześnie. Ona - spokojna, ciepła i wyrozumiała. On - nerwus, złośnik, negujący wszystko co nowe i nieznane.
W "Utrapieniu królika" do lasu wprowadzają się nowi mieszkańcy, co spotyka się z niezadowoleniem Królika. Nowa sytuacja doprowadza go do frustracji. Od czego są jednak przyjaciele. Dzięki wspaniałej Misi i nowym sąsiadom złośnik dochodzi do zaskakujących wniosków, które zmieniają jego podejście i postrzeganie świata.
To książka inna niż większość znanych mi lektur dla dzieci. Lepsza, gorsza...wyjątkowa, z mądrym przesłaniem i ilustracjami zapewniającymi niezwykłe doznania estetyczne (wykorzystanie tylko 4 kolorów - 👏 Jim Field).

Królik i Misia - najlepsi przyjaciele, których charaktery ścierają się i uzupełniają jednocześnie. Ona - spokojna, ciepła i wyrozumiała. On - nerwus, złośnik, negujący wszystko co nowe i nieznane.
W "Utrapieniu królika" do lasu wprowadzają się nowi mieszkańcy, co spotyka się z niezadowoleniem Królika. Nowa sytuacja doprowadza go do frustracji. Od czego są jednak...

I kolejne rozczarowanie. Dotrwałam tylko do połowy. Tak jak "Niesmaczne zwyczaje królika" były poświęcone głównie opisowi jedzenia kupy przez królika, tak "Utrapienie królika" to naprawdę dramat. Niestety dotrwałam tylko do połowy książki zaliczając opisy takie jak "zwariowałem", "doprowadza mnie do szału", kopanie przyjaciół, kopanie siebie samego, "walczę ze światem", "przestańcie wrzeszczeć!", "zdrajczyni", "po moim trupie", "jesteś walnięta", "zwariowałaś?". Sorry ale nie dałam rady czytać dalej. Resztę przewertowałam tylko. Ja wiem, że na końcu jest morał i takie tam ale osobiście, serię o Króliku i Misi uważam za bardzo słabą.

I kolejne rozczarowanie. Dotrwałam tylko do połowy. Tak jak "Niesmaczne zwyczaje królika" były poświęcone głównie opisowi jedzenia kupy przez królika, tak "Utrapienie królika" to naprawdę dramat. Niestety dotrwałam tylko do połowy książki zaliczając opisy takie jak "zwariowałem", "doprowadza mnie do szału", kopanie przyjaciół, kopanie siebie samego, "walczę ze...

Opowieść sama w sobie jest wartościowa, zabawna i najzwyczajniej w świecie - fajna.

A kiedy skupi się uwagę na ilustracjach, to człowiek ma ochotę zawołać, jak ten dzięcioł: O rety, rety, rety!... Polecam :)

Opowieść sama w sobie jest wartościowa, zabawna i najzwyczajniej w świecie - fajna.

A kiedy skupi się uwagę na ilustracjach, to człowiek ma ochotę zawołać, jak ten dzięcioł: O rety, rety, rety!... Polecam :)

Uwielbiam historie o dwójce nietypowych przyjaciół tchórzliwym, burkliwym króliku i racjonalnej, mądrej niedźwiedzicy. Przepięknie wydane i niezwykle mądre książeczki, tak zwyczajnie po ludzku tłumaczą dzieciom ważne sprawy, a przy okazji opowiadają nam o zwierzętach i naturze. Uwielbiam, moje dzieci też, a to najlepsza rekomendacja.

Uwielbiam historie o dwójce nietypowych przyjaciół tchórzliwym, burkliwym króliku i racjonalnej, mądrej niedźwiedzicy. Przepięknie wydane i niezwykle mądre książeczki, tak zwyczajnie po ludzku tłumaczą dzieciom ważne sprawy, a przy okazji opowiadają nam o zwierzętach i naturze. Uwielbiam, moje dzieci też, a to najlepsza rekomendacja.

Królik to mały nerwus i zrzęda, któremu wszystko przeszkadza. Misia jest jego przyjaciółką i w przeciwieństwie do niego, jest wesołą optymistką. Kiedy Królik denerwował się stukaniem w drzewo przez dzięcioła, Misia potrafiła wytłumaczyć mu, że nie ma powodów do złości, a wręcz przeciwnie, to powód do radości.
Książeczka zabawna i mądra, a przede wszystkim zawiera piękne ilustracje, które mnie urzekły.

Królik to mały nerwus i zrzęda, któremu wszystko przeszkadza. Misia jest jego przyjaciółką i w przeciwieństwie do niego, jest wesołą optymistką. Kiedy Królik denerwował się stukaniem w drzewo przez dzięcioła, Misia potrafiła wytłumaczyć mu, że nie ma powodów do złości, a wręcz przeciwnie, to powód do radości.
Książeczka zabawna i mądra, a przede wszystkim zawiera piękne...

Ani mi ani mojej córce jakoś ta książka nie przypadła do gustu. Może po prostu mamy inne poczucie humoru. Nastawiłam się na świetną lekturę, bo czytałam o niej wiele dobrego, a nastąpiło rozczarowanie. Jedynym plusem był fakt, że w książce pojawił się dzięcioł, a dzięcioły to ptaki, które moje dziecko UWIELBIA.

Ani mi ani mojej córce jakoś ta książka nie przypadła do gustu. Może po prostu mamy inne poczucie humoru. Nastawiłam się na świetną lekturę, bo czytałam o niej wiele dobrego, a nastąpiło rozczarowanie. Jedynym plusem był fakt, że w książce pojawił się dzięcioł, a dzięcioły to ptaki, które moje dziecko UWIELBIA.

Piękne ilustracje, urocza Misia, zrzędliwy królik. Czytane z modyfikacjami (czytanie trzylatkowi o kopaniu innych mi nie przechodzi przez gardło).
Do rodzinnego słownika na stałe weszło dzięciołowe "o rety, rety, rety" :)

Piękne ilustracje, urocza Misia, zrzędliwy królik. Czytane z modyfikacjami (czytanie trzylatkowi o kopaniu innych mi nie przechodzi przez gardło).
Do rodzinnego słownika na stałe weszło dzięciołowe "o rety, rety, rety" :)

Polecam dla dzieci 5+. Nie jest to historia dla maluchów.

Polecam dla dzieci 5+. Nie jest to historia dla maluchów.