Trup na plaży i inne sekrety rodzinne

Książka bardzo fajna miejscami bardzo zabawna postacie mogą zostać z nami na dłużej polecam

Książka bardzo fajna miejscami bardzo zabawna postacie mogą zostać z nami na dłużej polecam

Oceniam zbiorowo:

"Trup..." - 6,5/10
Obyczajówka 50%, komedia 30%, kryminał 20%

"Martwy..." - 5,5/10
Obyczajówka 60%, komedia 30%, kryminał 10%

"Denat... " - 7/10
Obyczajówka 30%, komedia 40%, kryminał 30%

Cała seria to właściwie obyczajówka z małym wątkiem kryminalnym. Osobiście wolałabym inne proporcje, ale może jest to po prostu skierowane do miłośniczek rodzinnych sag. Historia zaczyna się od Magdy, która wraca do Ustki i odnajduje tytułowego trupa na plaży. Ale przy okazji odkrywa też dużo, dużo więcej o samej sobie i o swoich bliskich. Na jaw nagle wychodzą wszystkie trupy z rodzinnej szafy. Drugi tom opowiada o życiowych rozterkach jej ciotki Tamary, a trzeci o babci Marii. W rolach drugoplanowych: nadmorski pensjonat, usteckie krówki i wąsy policjanta.

Tempo raczej powolne. W szczególności "Martwy sezon" dowozi nam trupa późno - dopiero po dobrej połowie książki. Nie lubię czekać aż tak długo na rozwój wydarzeń, więc dla mnie to minus. Na szczęście język i humor ratują sytuację. Warto wytrwać np. dla takich porównań: "Jakbym zabiła mu żonę, wypatroszyła chomika i po wszystkim naszczała do mleka". Ostatni tom toczy się najszybciej i zdecydowanie najbardziej przypomina kryminał. Jeżeli nie macie czasu na rodzinne pitu pitu, to polecam przeczytać/przesłuchać chociaż 3 część (da radę bez reszty i świetnie też wjeżdża jako audiobook).

Na koniec mam jednak jedno pytanie. Czy Aniela, koleżanka babci, to Aniela Kowalik z Jeżycjady Musierowicz? Tzn. jej wariacja na temat, lekka inspiracja albo wersja alternatywna. To taka moja dodatkowa teoria spiskowa. Aneta, jak czytasz recenzje do swoich książek, to daj znać :>

Oceniam zbiorowo:

"Trup..." - 6,5/10
Obyczajówka 50%, komedia 30%, kryminał 20%

"Martwy..." - 5,5/10
Obyczajówka 60%, komedia 30%, kryminał 10%

"Denat... " - 7/10
Obyczajówka 30%, komedia 40%, kryminał 30%

Cała seria to właściwie obyczajówka z małym wątkiem kryminalnym. Osobiście wolałabym inne proporcje, ale może jest to po prostu skierowane do miłośniczek rodzinnych...

Nie wiem jak Pani Jadowska to robi, ale jej bohaterki są tak sympatyczne, że naprawdę przyjemnie się czyta i słucha wszystkich opowieści o nich.

Nie wiem jak Pani Jadowska to robi, ale jej bohaterki są tak sympatyczne, że naprawdę przyjemnie się czyta i słucha wszystkich opowieści o nich.

Lekki kryminał o komediowym zabarwieniu, w sam raz na letnie wieczory.

Lekki kryminał o komediowym zabarwieniu, w sam raz na letnie wieczory.

Lekki kryminał z lekkim humorem lekko się czyta. Książka idealna na leniwe popołudnie na plaży. Plus dla autorki za poruszenie bardziej poważnych zagadnień społecznych.

Lekki kryminał z lekkim humorem lekko się czyta. Książka idealna na leniwe popołudnie na plaży. Plus dla autorki za poruszenie bardziej poważnych zagadnień społecznych.

Zupełnie nie rozumiem czemu ta książka czekała dwa lata na półce aż się za nią zabiorę. Toż to złoto. Uwielbiam styl i historie pani Jadowskiej. Od razu zabieram się za kolejną część.

Zupełnie nie rozumiem czemu ta książka czekała dwa lata na półce aż się za nią zabiorę. Toż to złoto. Uwielbiam styl i historie pani Jadowskiej. Od razu zabieram się za kolejną część.

7⭐ - jako obyczajówka
1⭐ - jako kryminał

❗TW: śmierć, przemoc domowa

Liczyłam na dobry kryminał, a dostałam... dobrą obyczajówkę.

Ta książka mnie zaskoczyła, to na pewno. Zaczęło się od znalezienia trupa na plaży i podjęcia decyzji przez bohaterkę, że dowie się, co się mu stało. A następnie przeszłam do życia Garstków. I tak już w nim zostałam.

Raczej każdy fan kryminałów lubi poznać bliżej bohaterów, wczuć się w nich, a nie traktować jak papierowe postaci ustawione jedynie na jeden cel - rozwiązanie sprawy. Dlatego gdy pojawił się wątek życia Garstków, byłam zadowolona. Ale gdy się przedłużał, zaczęłam mieć mieszane odczucia i okazało się, że nie bezpodstawnie. Sprawa trupa została porzucona na rzecz sprawy przemocy (nic więcej nie zdradzam). Nie zmienia to tego, że słuchało mi się jej bardzo przyjemnie i z zaciekawieniem, nie miałam ochoty wyłączyć audiobooka, ale wiem też, że nie każdemu taki zabieg autorki się spodoba.

Bohaterowie wyjątkowo przypadli mi do gustu, bo była to taka cozy, wspierająca się rodzinka, ale jednocześnie nie przesadnie cozy (przytulna, nie utopijna).

Humor w tej książce był wyważony, nie przesadny, a czy zabawny, to każdy sam musi zdecydować, ale mi się podobało.

Dla ciekawych, przyczyna śmieci została wyjaśniona i niestety rozwiązanie mnie nie powaliło. Było na swój sposób ciekawe, ale zdecydowanie z kryminalnego typu tych najsłabszych.

Czy sięgnę po kolejny tom? Myślę, że tak, ale już nie z nastawieniem na kryminał.

7⭐ - jako obyczajówka
1⭐ - jako kryminał

❗TW: śmierć, przemoc domowa

Liczyłam na dobry kryminał, a dostałam... dobrą obyczajówkę.

Ta książka mnie zaskoczyła, to na pewno. Zaczęło się od znalezienia trupa na plaży i podjęcia decyzji przez bohaterkę, że dowie się, co się mu stało. A następnie przeszłam do życia Garstków. I tak już w nim zostałam.

Raczej każdy fan...

Świetnie zapowiadający się cykl kryminalny o dość rozbudowanym wątku obyczajowym. Powieść, którą można określić mianem komediodramatu. Polubiłam bohaterów, chętnie pozostanę z nimi dłużej. Lubię styl pisania pani Jadowskiej.

Świetnie zapowiadający się cykl kryminalny o dość rozbudowanym wątku obyczajowym. Powieść, którą można określić mianem komediodramatu. Polubiłam bohaterów, chętnie pozostanę z nimi dłużej. Lubię styl pisania pani Jadowskiej.

Historia kryminalna na terenie Ustki warto przeczytać polecam

Historia kryminalna na terenie Ustki warto przeczytać polecam

Wciągająca fabuła. Chętnie sięgnęłam po drugi tom.

Wciągająca fabuła. Chętnie sięgnęłam po drugi tom.