Cholula 1519

Książka ta jest inna niż typowe "HBeki". To bardziej powieść historyczna, gdzie fabuła ma pierwszeństwo. Wyimaginowanie dialogi mające przybliżyć czytelnika z tematem i powodami takich, a nie innych ruchów Cortesa. Jak na raz, taki wybieg nie stanowi problemu. Sama postać Cortesa jest dobrze opisana. Grenada i tamtejsza rekonkwista, zbezczeszczenie lokalnych bóstw, wykorzystanie lokalnych niesmak, użycie koni i artylerii to jest, co musiało i znalazło się w książce.

Książka ta jest inna niż typowe "HBeki". To bardziej powieść historyczna, gdzie fabuła ma pierwszeństwo. Wyimaginowanie dialogi mające przybliżyć czytelnika z tematem i powodami takich, a nie innych ruchów Cortesa. Jak na raz, taki wybieg nie stanowi problemu. Sama postać Cortesa jest dobrze opisana. Grenada i tamtejsza rekonkwista, zbezczeszczenie lokalnych bóstw,...

Ocena jak najbardziej subiektywna. A przyczyna tego jest bardzo prosta - tę książkę czytało mi się bardzo dobrze i z przyjemnością. Zdaje sobie oczywiście sprawę, że nie każdemu może przypaść do gustu sposób narracji, przedstawienie historii, a także samej bitwy. Dla mnie jednak w książce znalazło się właśnie to co chciałbym czy też chciałem przeczytać. Co najwyżej mógłbym się przyczepić, że chciałbym więcej.
Tytuł, jak to się czasem zdarza w serii Historyczne Bitwy, może być nieco mylący. Przydałby się podtytuł: początek podboju Meksyku. Autor opisuje pierwsze wyprawy Hiszpanów z Kuby w kierunku wybrzeża Ameryki Środkowej i półwyspu Jukatan. Przedstawiona została też pokrótce historia powstania państwa Azteków (czy też Mexików). Najważniejszą częścią jest oczywiście początek wyprawy Hernana Corteza. Oprócz tego możemy poznać też krótką biografię konkwistadora. Kulminacyjnym momentem jest oczywiście bitwa stoczona w Choluli, jeszcze zanim Cortez dotarł do miasta Tenochtitlan. Jako ciekawostkę, na końcu książki mamy pewien wybieg w przyszłość i krótki opis bitwy w inkaskiej Cajamarce, stoczonej przez krewniaka Corteza, czyli drugiego z słynnych konkwistadorów - Francisco Pizarro. Ta druga bitwa znalazła się w książce nie bez przyczyny. Obie miały podobny przebieg i skutki.
Autor oczywiście sięga do źródeł (choćby listy Corteza, pamiętnik Bernala Diaza i inne) . Porównuje opisane w nich wydarzenia, a także porównuje i komentuje to co napisali o nich inni autorzy. Dzięki bibliografii można sięgnąć dalej (co jest w sumie oczywiste) do innych książek poświęconych przykładowo Indianom czy konkwiście.
Rzeczą, która nie każdemu może się podobać, jest wprowadzenie w narracji elementów fabularyzowanych. Przypuszczalnych rozmów bohaterów (spotkanie Corteza i Pizzara),ich rozmyślań (Montezuma II). Jest to podejście mało "historyczne", ale muszę przyznać, że mi osobiście bardzo odpowiada. Dzięki temu zdecydowanie lepiej mogę wczuć się w daną sytuację, wyobrazić sobie opisywane historyczne wydarzenie, niż gdybym czytał tylko suche fakty.
Podsumowując. Przypuszczam, że moja ocena jest dość zawyżona, ale tak, jak pisałem na wstępie lektura tej książki dała mi sporo przyjemności.

Ocena jak najbardziej subiektywna. A przyczyna tego jest bardzo prosta - tę książkę czytało mi się bardzo dobrze i z przyjemnością. Zdaje sobie oczywiście sprawę, że nie każdemu może przypaść do gustu sposób narracji, przedstawienie historii, a także samej bitwy. Dla mnie jednak w książce znalazło się właśnie to co chciałbym czy też chciałem przeczytać. Co najwyżej mógłbym...

Aztecka anty-Częstochowa. Zbrodnie Hiszpanów i zbrodnie Azteków, złoto - napęd Cortesa i konkwisty. Bóg chrześcijan służący temu, by udowodnić wyższość Hiszpanów nad bóstwami Meksykanów/Azteków, a tym samym nad nimi samymi. Klęska Indian w tym miejscu była klęską ich bogów, a więc klęską ich całego świata. Ciekawe.

Aztecka anty-Częstochowa. Zbrodnie Hiszpanów i zbrodnie Azteków, złoto - napęd Cortesa i konkwisty. Bóg chrześcijan służący temu, by udowodnić wyższość Hiszpanów nad bóstwami Meksykanów/Azteków, a tym samym nad nimi samymi. Klęska Indian w tym miejscu była klęską ich bogów, a więc klęską ich całego świata. Ciekawe.

Co to jest za przedziwna książka…
Roman Warszewski ma z pewnością talent, czyta się jego książki bez szczególnego znużenia, tematy które podejmuje są fascynujące… ale… Ale nie potrafię dobrze ocenić Choluli. Trochę za irytujące mnie zabawy z czasem (większość napisał w czasie przeszłym, w pewnym momencie wskakuje mu jednak teraźniejszy i jedzie z nim chyba cały rozdział. Bardziej za te wszystkie jego rekonstrukcje rozmów i wydarzeń (pan Roman powinien pisać książki przygodowe),które nijak się mają do książki habekowej. Najbardziej za to, że 1/5 książki… jest nie na temat, bo nagle z Meksyku przeskakujemy do starcia… w Cajamarce :D
Niedostrzeżenie ospy w gronie przyczyn triumfu konkwisty też nie pomaga.

Co to jest za przedziwna książka…
Roman Warszewski ma z pewnością talent, czyta się jego książki bez szczególnego znużenia, tematy które podejmuje są fascynujące… ale… Ale nie potrafię dobrze ocenić Choluli. Trochę za irytujące mnie zabawy z czasem (większość napisał w czasie przeszłym, w pewnym momencie wskakuje mu jednak teraźniejszy i jedzie z nim chyba cały rozdział....

Książka napisana bardzo lekkim językiem, czyta się prawie jak powieść. Polecam.

Książka napisana bardzo lekkim językiem, czyta się prawie jak powieść. Polecam.

Ponowię opinię o HaBekach autorstwa pana Romana Warszewskiego (wcześniej Grenada 1492): w przystępny sposób wprowadzają one czytelnika w opisywany temat (tutaj konkwistadorów w Ameryce Środkowej). Autor ma talent do żywego pisania, nawet trudne tematy w odbiorze streszcza i leci z czytelnikiem dalej (przeciwnicy mogą powiedzieć: nadmiernie upraszcza).
Nie ma opisu jak wyglądały dzidy i łuki Majów, Mexiców i Inków, brak opisu strategii i ustawienia wojsk oraz tego jak wyglądał arkebuz - mi to nie przeszkadzało, bo w trakcie lektury dowiadywałem się więcej o tym jak działali konkwistadorzy, jaki był profil psychologiczny poszczególnych głównych graczy, co ich motywowało do akcji i wiele wiele innych. Fabularyzowane (ponownie) spotkanie Pizarra i Corteza stanowi przyczółek do szybkiego przejścia do podboju Inków, w ramach bonusu na koniec książki.
Ten styl pisania mi się podoba, ale rozumiem tych, którzy uważają, że jest nazdyt powierzchownie.

Ponowię opinię o HaBekach autorstwa pana Romana Warszewskiego (wcześniej Grenada 1492): w przystępny sposób wprowadzają one czytelnika w opisywany temat (tutaj konkwistadorów w Ameryce Środkowej). Autor ma talent do żywego pisania, nawet trudne tematy w odbiorze streszcza i leci z czytelnikiem dalej (przeciwnicy mogą powiedzieć: nadmiernie upraszcza).
Nie ma opisu jak...

„Cholula 1519” autorstwa Romana Warszewskiego zabiera nas w emocjonującą podróż po staromeksykańskim mieście Cholula. Autor w interesujący sposób opisuje potyczki najeźdźców z Aztekami, którzy stali się łatwym łupem dla sprytniejszych i bardziej bezwzględnych przybyszów. Podboje Hernana Cortesa i ciężkie życie żołnierzy zostały przedstawione wiarygodnie, pokazując, czytelnikowi jak wyglądały tamte niebezpieczne czasy. Książka ukazuje ciemne strony stosunków Indian z Europejczykami, wzbudzając nie raz ciarki na plecach.

Książka przedstawia w wiarygodny sposób ostatnią bitwę, jaką konkwistador Hernan Cortes stoczył jesienią 1519 roku z mieszkańcami staromeksykańskiego miasta Cholula przed dotarciem do stolicy państwa Azteków, Tenochtitlanu. Cholula w ówczesnych czasach była największym miejscem kultu prekolumbijskiego boga Quetzalcoatla. Bitwa okazała się niezwykle krwawa i zażarta, a Nowy Świat został skąpany w krwi jej rdzennych mieszkańców.

Książkę czyta się niezwykle szybko, a to głównie za sprawą ciekawej tematyki i barwnego języka. Roman Warszewski oddaje w ręce czytelników pozycję dopracowaną, obfitującą w wiele faktów i ciekawostek. Piękne ilustracje i zdjęcia znajdujące się w tej pozycji dodają całości dodatkowego klimatu i pomagają w lepszym stopniu zrozumieć opisywany temat. Wszystkie wydarzenia oparte są na faktach, co dodatkowo sprawia, że lektura emocjonuje. Kolonizacja Choluli odbyła się w sposób brutalny i bezwzględny, nie oszczędzając nawet kobiet i dzieci. Jest to arcyciekawa publikacja opisująca wojny Azteków z konkwistadorami, którzy zniszczyli niemal do cna jedną z największych kultur na świecie.

„Cholula 1519” jest książką opisującą dramatyczne losy Azteków, którzy musieli walczyć o przetrwanie z przeważającymi siłami najeźdźców. Całość została napisana barwnym językiem, dzięki czemu przeczytałem ją z prawdziwą przyjemnością. Podczas lektury przeczytamy o wielu walkach, charyzmatycznych wodzach oraz bezlitosnych konkwistadorach. Wydanie również zasługuje na plus, a ilustracje znajdujące się wewnątrz pomagają jeszcze bardziej wsiąknąć w opisywane realia. Jak najbardziej polecam.

http://fantasy-bestiarium.blogspot.com/2018/07/cholula-1519-roman-warszewski.html

„Cholula 1519” autorstwa Romana Warszewskiego zabiera nas w emocjonującą podróż po staromeksykańskim mieście Cholula. Autor w interesujący sposób opisuje potyczki najeźdźców z Aztekami, którzy stali się łatwym łupem dla sprytniejszych i bardziej bezwzględnych przybyszów. Podboje Hernana Cortesa i ciężkie życie żołnierzy zostały przedstawione wiarygodnie, pokazując,...