Dostał pomieszania zmysłów na zimowej olimpiadzie w Innsbrucku. „Mózg mi się zaćmił, jak gdyby spłynęła mgła z Alp”.
Ale napisze „Śmierć pięknych saren”, „najbardziej antydepresyjną książkę świata”.

A później Aleksander Kaczorowski pozbiera wszelkie rozsypane puzzle i ułoży z nich literacki obrazek. Jest co na nim oglądać, bo biografia Pavla to nie tylko opisy szczęśliwych dziecięcych lat, umizgów i szkolnych bolączek. Pierwszych fascynacji i złowionych węgorzy. Sporo czasu dostają rodzice i rodzeństwo pisarza i tu właśnie kryje się w „Pod powierzchnią” największe zaskoczenie. Znany sprzedawca odkurzaczy marki Elektrolux wyrasta bowiem na postać godną powieści co najmniej sensacyjnej (a niekiedy nawet kradnie show synowi). Wątki szpiegowskie mieszają się tu ze sportowymi, narodowościowe z narodowymi, a wędkarstwo z namiętnością. Nie chcę zdradzać zbyt wiele – będzie intrygująco i inspirująco, zwłaszcza że życie pisarza ściśle wiązały w supeł wielkie przełomy polityczno – społeczne (od demokracji przez nacjonalizm, aż po komunizm). Można śmiało z książką Aleksandra Kaczorowskiego wędrować ścieżkami Pavla od Buštěhradu po Pragę (daleko nie jest),a nawet wstąpić do domu przewoźnika Proška w Luhu pod Branovem…

Oddaję głos bohaterowi: „Dobra książka składa się w dziewięćdziesięciu procentach z morderczej, mrówczej pracy i tylko w dziesięciu procentach z intuicji, talentu i weny”.

Dostał pomieszania zmysłów na zimowej olimpiadzie w Innsbrucku. „Mózg mi się zaćmił, jak gdyby spłynęła mgła z Alp”.
Ale napisze „Śmierć pięknych saren”, „najbardziej antydepresyjną książkę świata”.

A później Aleksander Kaczorowski pozbiera wszelkie rozsypane puzzle i ułoży z nich literacki obrazek. Jest co na nim oglądać, bo biografia Pavla to nie tylko opisy...

Tak, książka zdecydowanie godna polecenia. Ota Pavel to dla mnie postać do tej pory nieznana ale jak się okazało ciekawa. Do tego jeszcze tło, które stanowią interesująco opisane przemiany dokonujące się w Czechosłowacji po II wojnie. Intrygująca nie mniej od Ota była postać jego ojca. Opis sylwetki Leo i jego barwnego życia, stanowi znaczną część książki.

Tak, książka zdecydowanie godna polecenia. Ota Pavel to dla mnie postać do tej pory nieznana ale jak się okazało ciekawa. Do tego jeszcze tło, które stanowią interesująco opisane przemiany dokonujące się w Czechosłowacji po II wojnie. Intrygująca nie mniej od Ota była postać jego ojca. Opis sylwetki Leo i jego barwnego życia, stanowi znaczną część książki.

W sumie ciekawy przypadek, bo to chyba pierwszy raz jak czytam biografię kogoś, o kim do tej pory nie słyszałem. Normalnie nie mam większych problemów z opisywaniem biografii, ale tutaj po prostu podzielę się wrażeniami.

Historia Oty (a także jego rodziny, bo odgrywa tu wielką rolę) zdecydowanie mnie poruszyła. Rzeczywiście, losami jego i jego ojca, Leo Poppera, można by śmiało obdzielić dziesiątkę zwykłych ludzi. Te przeżycia, a także zamiłowanie do sportu stały się później inspiracją dla jego twórczości, która oczarowała olbrzymie grono czytelników. Niestety, historia Oty, naznaczona tragedią jego choroby psychicznej, nie miała szczęśliwego zakończenia.

Kaczorowski opowiedział to wszystko w świetnym, gawędziarskim stylu, dyskretnie przeplatając to swoim podziwem dla Pavla. W tym celu zrobił olbrzymi research, docierając do krewnych, znajomych i innych ludzi, którzy osobiście znali Otę. Podążał jego ścieżkami w Pradze, Buštěhradzie i innych miejscach.

Książka naprawdę mi się podobała i teraz na pewno sięgnę po książki Oty. Jeśli chodzi o "Pod powierzchnią", to zdecydowanie polecam ;)

W sumie ciekawy przypadek, bo to chyba pierwszy raz jak czytam biografię kogoś, o kim do tej pory nie słyszałem. Normalnie nie mam większych problemów z opisywaniem biografii, ale tutaj po prostu podzielę się wrażeniami.

Historia Oty (a także jego rodziny, bo odgrywa tu wielką rolę) zdecydowanie mnie poruszyła. Rzeczywiście, losami jego i jego ojca, Leo Poppera, można by...

Postać Oty Pavela od dawna mnie interesuje. Już w liceum szukałam po bibliotekach "książek życia" polecanych w Filipince. Na tej liście była "Śmierć pięknych saren" i na liście się skończyło, bo książka była nie do zdobycia. Niedawno miałam przyjemność w końcu ją przeczytać i zachwyciłam się niezmiernie. "Puchar od pana Boga" czytałam już wcześniej i też bardzo mi się podobał. Autor wykonał rzetelną pracę, ale trochę dywagował, a mnie brakuje więcej informacji o samym Ocie Pavelu. Czuję niedosyt. A co do autora, to widzę, że nie tylko za biografię Pavla się zabrał i ciekawi mnie również jego biografia Hrabala. Czescy autorzy mnie fascynują.

Postać Oty Pavela od dawna mnie interesuje. Już w liceum szukałam po bibliotekach "książek życia" polecanych w Filipince. Na tej liście była "Śmierć pięknych saren" i na liście się skończyło, bo książka była nie do zdobycia. Niedawno miałam przyjemność w końcu ją przeczytać i zachwyciłam się niezmiernie. "Puchar od pana Boga" czytałam już wcześniej i też bardzo mi się...

Dałabym tej książkę mocne 6.5. Uwielbiam Pavla i z ciekawością czytałam historię jego rodziny i kariery. Bardzo podobały mi się te części, które były związane ze Śmiercią pięknych saren, przejmujące są opowieści dotyczące Holocaustu i przebywania rodziny Pavla w obozach czy historia jego choroby psychicznej. Niestety moim zdaniem autor zbyt często odchodził od głównych wątków , skupiając się na innych literatach i sprawach pobocznych, co trochę odwracało uwagę od Oty i utrudniało płynne czytanie.

Dałabym tej książkę mocne 6.5. Uwielbiam Pavla i z ciekawością czytałam historię jego rodziny i kariery. Bardzo podobały mi się te części, które były związane ze Śmiercią pięknych saren, przejmujące są opowieści dotyczące Holocaustu i przebywania rodziny Pavla w obozach czy historia jego choroby psychicznej. Niestety moim zdaniem autor zbyt często odchodził od głównych...

To historia o holokauście, dziennikarstwie, literaturze, komunizmie, Czechach, a ponad wszystko - ciężkiej chorobie umysłu. A właściwie chorobach - bo to one doprowadziły do holokaustu, komunizmu. One sprawiły, że Europa lat 30., 40., 50., 60. i 70. wyglądała właśnie tak. Bo to wbrew chorobom - tym z nienawiści i - swojej własnej chorobie psychicznej - Ota Pavel stał się pięknym umysłem dziennikarstwa i literatury.

Napisał: "Człowiek nie urodził się po to, żeby stać bezczynnie, ale żeby czegoś dokonać".

On dokonał. Wbrew wszystkiemu.

To historia o holokauście, dziennikarstwie, literaturze, komunizmie, Czechach, a ponad wszystko - ciężkiej chorobie umysłu. A właściwie chorobach - bo to one doprowadziły do holokaustu, komunizmu. One sprawiły, że Europa lat 30., 40., 50., 60. i 70. wyglądała właśnie tak. Bo to wbrew chorobom - tym z nienawiści i - swojej własnej chorobie psychicznej - Ota Pavel stał się...

Trochę za dużo tu odejść od tematu głównego bohatera i niezbyt pasujących do całości prób przemycenia relacji z podróży jego śladami, ale dla miłośników Pavla i tak lektura obowiązkowa.

Trochę za dużo tu odejść od tematu głównego bohatera i niezbyt pasujących do całości prób przemycenia relacji z podróży jego śladami, ale dla miłośników Pavla i tak lektura obowiązkowa.

Ten kto zna dorobek literacki Oty Pavla lub widział czeski film "Śmierć pięknych saren" będzie zadowolony z tej pozycji , ponieważ Aleksander Kaczorowski dołożył starań, żeby rzetelnie przedstawić biografię Oty Pavla
To na prawdę wartościowa pozycja wśród biografii.

Ten kto zna dorobek literacki Oty Pavla lub widział czeski film "Śmierć pięknych saren" będzie zadowolony z tej pozycji , ponieważ Aleksander Kaczorowski dołożył starań, żeby rzetelnie przedstawić biografię Oty Pavla
To na prawdę wartościowa pozycja wśród biografii.

Dla osób zaznajomionych z postacią Ota Pavela oraz jego twórczością, książka będzie raczej mało odkrywcza. Historie i anegdoty są przede wszystkim zaczerpnięte z książek Oty, dlatego zaskoczeń brak. W mojej opinii, trochę za dużo tu nakreślania kontekstu historycznego, a za mało naszego kochanego Oty, jego żony, czy dzieci.
Jednakże dla osób, które lekturę „Śmierci pięknych saren” mają jeszcze przed sobą, gorąco polecam. Myślę, że „Pod powierzchnią” pozwala docenić każde słowo napisane przez Pavela.

Dla osób zaznajomionych z postacią Ota Pavela oraz jego twórczością, książka będzie raczej mało odkrywcza. Historie i anegdoty są przede wszystkim zaczerpnięte z książek Oty, dlatego zaskoczeń brak. W mojej opinii, trochę za dużo tu nakreślania kontekstu historycznego, a za mało naszego kochanego Oty, jego żony, czy dzieci.
Jednakże dla osób, które lekturę „Śmierci...

Cieszę się że trafiłam na tą biografię.
Poznałam osobę Oty Pavla, liznęłam historii Czech, dodałam kolejne tytuły na listę do przeczytania i...i znalazłam piękny cytat ("... Słońce jest często wielką żółtą pigułką od niebiańskich psychiatrów, która rozpędza smutek i wytwarza różowy nastrój...").

Cieszę się że trafiłam na tą biografię.
Poznałam osobę Oty Pavla, liznęłam historii Czech, dodałam kolejne tytuły na listę do przeczytania i...i znalazłam piękny cytat ("... Słońce jest często wielką żółtą pigułką od niebiańskich psychiatrów, która rozpędza smutek i wytwarza różowy nastrój...").