Andromeda

Judyta to mądra,inteligentna,piękna uczennica klasy maturalnej.
Prowadzi spokojne,normalne życie nie obraca się w kręgu towarzyskim,nie jest duszą towarzystwa stroni od od innych trzyma się na uboczu.
Gdy nauczycielka zadaje jej projekt,z którym musi wykonać z najlepszym koszykarzem z drużyny koszykarskiej najprzystojniejszym kapitanem.
Judytę i Szymona zaczyna coś łączyć więcej prawdziwe uczucie.

Książka bardzo pięknie napisana,prostym,lekkim językiem.
Bohaterkę polubiłam bardzo fajna,sympatyczna dziewczyna.
Dająca do myślenia książka,skłaniająca do refleksji.
Piękna,wciągająca powieść warto było ją przeczytać.
Zachwycona jestem i poruszona lekturą.

Judyta to mądra,inteligentna,piękna uczennica klasy maturalnej.
Prowadzi spokojne,normalne życie nie obraca się w kręgu towarzyskim,nie jest duszą towarzystwa stroni od od innych trzyma się na uboczu.
Gdy nauczycielka zadaje jej projekt,z którym musi wykonać z najlepszym koszykarzem z drużyny koszykarskiej najprzystojniejszym kapitanem.
Judytę i Szymona zaczyna coś łączyć...

"Andromeda" to wspaniała powieść,pełna życiowej prawdy,ciepła i niesamowitych emocji.Ja po prostu zakochałam się w tej książce.Jest ona doskonale przemyślana,napisana tak pięknie,że nie sposób było mi się od niej oderwać.I pomimo,że to powieść ,która mówi o życiu wchodzących w dorosłość młodych ludzi,tę historię powinien przeczytać każdy kto ma na to ochotę bez względu na wiek.
Główna bohaterka Judyta,po ciężkich przeżyciach odcina się od starych znajomych,zmienia szkołę.Tu czuje się odrzucona i staje się "przedmiotem"żartów.Wszystko przybiera na sile kiedy nauczycielka zadaje pracę i łączy ja z najprzystojniejszym chłopakiem Szymonem.Tych dwoje z biegiem czasu będzie łączyć coś więcej niż tylko zadanie domowe.Autorka w bardzo dobry i nienachalny sposób opisała rozwój uczuć między młodymi.Anna Kasiuk w doskonały sposób stworzyła cudowny klimat,buduje napięcie,a czytając jest się ciekawym coraz bardziej co takiego działo się wcześniej w życiu Judyty.Jest tu pełno emocji,żalu,smutku ,radości i miłości a wszystko to doskonale połączone.Polubiłam tych bohaterów a szczególnie staruszkę Eleonorę,która bardzo przypomina mi moja babcię.Kobietę pełną życiowych mądrości.Duży plus daję autorce za zakończenie,którego się nie spodziewałam.Czuję,że będzie kolejna część na którą bardzo czekam .

"Andromeda" to wspaniała powieść,pełna życiowej prawdy,ciepła i niesamowitych emocji.Ja po prostu zakochałam się w tej książce.Jest ona doskonale przemyślana,napisana tak pięknie,że nie sposób było mi się od niej oderwać.I pomimo,że to powieść ,która mówi o życiu wchodzących w dorosłość młodych ludzi,tę historię powinien przeczytać każdy kto ma na to ochotę bez względu na...

Niestety trochę zawiodłam się na tej książce. Wprawdzie nie czytało się jej źle, jednak początkowo akcja trochę mnie nudziła. Dopiero pod koniec wydarzenia nabrały tempa i stały się interesujące. Bohaterowie również są mało wiarygodni, nie czuje się z nimi więzi. Między Judytą a Szymonem brakuje chemii, uczucia, emocji.
Autorka bardzo mgliście przedstawia też przeszłość Judyty.Dużo jest niedopowiedzeń i niejasności. Dużym plusem powieści jest poruszenie wielu problemów, jakie trapią nastolatków, przemocy, zazdrości, odrzucenia przez rówieśników.

Niestety trochę zawiodłam się na tej książce. Wprawdzie nie czytało się jej źle, jednak początkowo akcja trochę mnie nudziła. Dopiero pod koniec wydarzenia nabrały tempa i stały się interesujące. Bohaterowie również są mało wiarygodni, nie czuje się z nimi więzi. Między Judytą a Szymonem brakuje chemii, uczucia, emocji.
Autorka bardzo mgliście przedstawia też przeszłość...

ciekawa ale opisy momentami męczace...

ciekawa ale opisy momentami męczace...

Po raz kolejny zawiodłam się na wielu pozytywnych recenzjach książki i wysokiej ocenie. "Andromeda" p. Kasiuk to książka skierowana głównie do młodzieży, ale mimo, że nastolatką byłam już dawno temu, lubię czytać ten typ literatury i uważam, że jest wiele świetnych książek, które coś ważnego wnoszą do naszych małych światów. "Andromeda" dla mnie taką książką nie jest. Nie wiem czy to wina stylu autorki, ponieważ spotkałam się z jej książką po raz pierwszy, czy może pomysł był dobry, a wykonanie już nie... A może to po prostu wina bohaterów, którzy jak dla mnie są zbyt papierowi, nie wywołują żadnych emocji i ciężko mi z nimi sympatyzować. "Andromeda" jest dla mnie książką nudną, przewidywalną. Nie ma akcji, nie ma wątku, który zaciekawia, a główna bohaterka Judyta jest dla mnie osobą niezbyt sympatyczną i ciężko było mi wczuć się w jej sytuację, bo szczerze mówiąc autorka też niewiele daje wskazówek co się stało, że dziewczyna żyje w odosobnieniu, zmieniła szkołę i nie ma bliższych przyjaciół. Nastoletni bunt to trochę za mało.
Dam jeszcze szansę p. Kasiuk. Może przy innej lekturze odkryję to, co inni czytelnucy widzą w jej książkach.

Po raz kolejny zawiodłam się na wielu pozytywnych recenzjach książki i wysokiej ocenie. "Andromeda" p. Kasiuk to książka skierowana głównie do młodzieży, ale mimo, że nastolatką byłam już dawno temu, lubię czytać ten typ literatury i uważam, że jest wiele świetnych książek, które coś ważnego wnoszą do naszych małych światów. "Andromeda" dla mnie taką książką nie jest. Nie...

Sięgnęłam po nią zachęcona ogromem pozytywnych opinii dotyczących książek Anny Kasiuk. Podobno miała to być historia dla młodzieży, ale według mnie będzie dobra też dla nieco starszych odbiorców. Prawdziwa, życiowa i bez lukru. Momentami pachnie amerykańską szkołą, buntem nastolatek i szkolnymi grupkami, ale fabuła podana jest w tak przemyślany sposób, że ta amerykanizacja nie przeszkadzała mi bardzo. Z chęcią sięgnę po kolejne książki tej autorki.

Sięgnęłam po nią zachęcona ogromem pozytywnych opinii dotyczących książek Anny Kasiuk. Podobno miała to być historia dla młodzieży, ale według mnie będzie dobra też dla nieco starszych odbiorców. Prawdziwa, życiowa i bez lukru. Momentami pachnie amerykańską szkołą, buntem nastolatek i szkolnymi grupkami, ale fabuła podana jest w tak przemyślany sposób, że ta amerykanizacja...

„Miłość była dla niej czymś więcej niż odurzeniem, zachłyśnięciem się bliskością, dotykiem. Miłość oznaczała dla niej coś jeszcze większego niż przyjaźń. Tworzyła z dwóch ciał jedno, z dwóch odrębnych dusz jedną siłę, była gotowością do poświęceń dla dobra osoby, którą się kochało”.

Judyta, piękna i inteligentna uczennica klasy maturalnej do tej pory wiodła beztroskie życie nastolatki. W wyniku splotu różnych wydarzeń i straty bliskiej osoby, dziewczyna rozpoczyna nowy rozdział w swoim życiu. Czy zmiana szkoły i trzymanie się na uboczu oraz nie uczestniczenie w życiu towarzyskim pozwoli Judycie choć w minimalnym stopniu zagłuszyć ból, który przejął kontrolę nad jej życiem?

Mimo że, Judyta unika towarzystwa zainteresowanie jej osobą pojawia się w chwili, kiedy ta musi przygotować projekt w parze z Szymonem, przystojnym kapitanem szkolnej drużyny koszykarskiej. I choć bohaterowie na początku nie darzą się sympatią i wolą zachować dystans, to z każdym kolejnym spotkaniem utwierdzają się w przekonaniu, że łączy ich o wiele więcej, niż ktokolwiek mógłby przypuszczać. Czy Judyta będzie w stanie ukryć ciążącą na jej przeszłości tajemnicę?

„Ale życie nauczyło mnie już, że nic nie dzieje się przez przypadek i konsekwencje nietrafionego wyboru potrafią być straszne”.

Anna Kasiuk oddaje w ręce czytelników historię nie tylko o miłości i namiętności. "Andromeda" to w szczególności książka oscylującą wokół demonów przeszłości, które potrafią przypomnieć o sobie w najmniej oczekiwanym momencie. Autorka porusza również kwestię wyrzutów sumienia, utraty bliskiej osoby, żałoby, starości oraz próby odbudowania w sobie poczucia szczęścia.

Nie jestem zwolenniczką fabuły, która toczy się w trzeciej osobie. Zdecydowanie wolę pierwszoosobową narrację i co za tym idzie obserwowanie wydarzeń oczami bohaterów. Dostarcza mi to znaczniej więcej przyjemności. Jednak tutaj kompletnie mi to nie przeszkadzało. Autorka przykuła moją uwagę już od samego początku, wyzwalając w moim wnętrzu całą paletę emocji i uczuć.

„Czas goi rany, myślałam. Ważne, by umieć przegrać z godnością i nauczyć się wygrywać z pokorą”.

W niniejszym tytule znajdziemy bardzo dużo emocji, które przeżywamy wraz z bohaterami. Złość miesza się ze smutkiem, radością, żalem, bólem i miłością. W moim odczuciu Anna Kasiuk bardzo dobrze wykreowała postać głównej bohaterki. Doskonale uchwyciła jej osobowość, stan umysłu, wewnętrzne dylematy, rozterki, pragnienia i marzenia. Dziewczyna pragnie raz na zawsze odciąć się od przeszłości i zapomnieć o tym co ją spotkało. Czy jej się uda? A co jeśli przeszłość odezwie się do niej w najmniej spodziewanym momencie? Judyta choć udaje silną i niezależną, tak naprawdę jest wrażliwą osobą o ogromnym sercu, czego dowodem jest pomoc wolontarystyczna w Domu Seniora. A jeśli chodzi o Szymona, to mimo swojej pewności siebie i wścibstwa, potrafi być poważny, opiekuńczy i spokojny. Jego postać skrywa w sobie również odrobinę tajemnicy. Po prostu chce się go odkrywać. Kawałek po kawałku.

Autorka operuje bogatym, plastycznym, lekkim i przyjemnym w odbiorze językiem, a także z dużą swobodą buduje szczere, dynamiczne i naturalne dialogi. Historia jest bardzo spójna, nieprzerysowana, autentyczna oraz przykuwająca uwagę już od pierwszych stron. Z dużym zainteresowaniem chłonęłam fabułę i byłam bardzo ciekawa jaki będzie finał. Niemałą zagadką był również dla mnie tytuł. Cały czas zastanawiałam się i spekulowałam jakie będzie jego znaczenie. Dopiero na końcu mamy okazję dowiedzieć się, jaki jest jego ukryty sens. Zostawię Wam tę przyjemność i nie zdradzę o co chodzi.

REASUMUJĄC: "Andromeda" to mądra, wartościowa i intrygująca historia o trudnych wyborach i popełnionych błędach w przeszłości, które potrafią kłaść cień na teraźniejszość. Anna Kasiuk z wnikliwością przedstawiła świat młodych ludzi, którzy dopiero wkraczają w świat dorosłości, a już muszą zmagać się z różnymi trudnościami, kłopotami i problemami. Mimo iż, książka należy do gatunku New Adult, to jestem pewna, że starsi czytelnicy również się w niej odnajdą.

„Miłość była dla niej czymś więcej niż odurzeniem, zachłyśnięciem się bliskością, dotykiem. Miłość oznaczała dla niej coś jeszcze większego niż przyjaźń. Tworzyła z dwóch ciał jedno, z dwóch odrębnych dusz jedną siłę, była gotowością do poświęceń dla dobra osoby, którą się kochało”.

Judyta, piękna i inteligentna uczennica klasy maturalnej do tej pory wiodła beztroskie...

Historia dziewczyny z wielkim poczuciem winy. Zaskakujący koniec, nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Nawet nie wiem kiedy wciągnęła mnie doszczętnie, bardzo polecam.

Historia dziewczyny z wielkim poczuciem winy. Zaskakujący koniec, nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Nawet nie wiem kiedy wciągnęła mnie doszczętnie, bardzo polecam.

Anna Kasiuk to polska pisarka, która w swoim dorobku ma już kilka znanych powieści. Jednak Andromeda to jej pierwsza książka w bardzo popularnym ostatnio gatunku New Adult. Jak wypada na tle swoim zagranicznych konkurentek? Czy autorce udało się zagrać na emocjach czytelnika?

Judyta jest uczennicą klasy maturalnej. Mimo że jest piękna i dobrze się uczy, stroni od życia towarzyskiego. Gdy zostaje przydzielony jej wspólny projekt z kapitanem drużyny piłkarskiej, Szymonem, zainteresowanie dziewczyną wzrasta. Judyta próbuje zataić pewne fakty ze swojej przeszłość, ale z dnia na dzień staje się to coraz trudniejsze. Dodatkowo okazuje się, że z chłopakiem łączy ją zdecydowanie więcej, niż mogła przypuszczać.

Jestem zaskoczona tym, że powieść o tak oczywistej i zarazem popularnej fabule, aż tak bardzo podobała mi się. Pisarka udowadnia, że nie trzeba szukać daleko i tworzyć skomplikowanych historii, aby zauroczyć czytelnika, a w prostocie tkwi siła. Mogłoby się wydawać, że to kolejna książka o wycofanej dziewczynie i popularnym chłopaku, jednak podczas lektury dość szybko uzmysławiamy sobie, że tak nie jest. Anna Kasiuk skupia się na motywie demonów przeszłości, które powracają, chociaż bardzo pragniemy wymazać je ze swojego życia. Dodatkowo znajdziemy tutaj takie kwestie jak: poczucie winy, utrata bliskiej osoby, szkolne dręczenie czy los ludzi starszych. Pisarka pięknie operuje słowem wyzwalając w czytelniku mnóstwo uczuć i emocji. Historia od pierwszych stron intryguje, lokuje się głęboko w naszej duszy i zostaje tam do samego końca, a może i nawet dłużej.

Historia opowiedziana jest za pomocą narracji trzecioosobowej, ale nie przeszkadza to w żadnej sposób na zżycie się i poznanie głównej bohaterki. Anna Kasiuk bardzo umiejętnie odmalowała portret psychologiczny Judyty, która swoją tajemniczą przeszłością intryguje czytelnika. Wraz z rozwojem akcji i poznaniem kolejnych sekretów jej rozrywkowej młodości czytelnik coraz mocniej rozumie jej nastawienie do życia oraz postępowanie. Chociaż oczywiście nie wszystkie jej czyny będą dla nas logiczne czy jasne. Bohaterowie Andromedy to nastolatkowie, którzy nieraz podejmują decyzje pod wpływem impuls i emocji, często nieprzemyślane, dlatego też młodszym czytelnikom może być łatwiej się z nimi utożsamić. Wątek miłosny, choć bardzo ważny i mocno naznaczony, nie jest główną osią tej historii. Pisarce udało się odnaleźć złoty środek, który idealnie równoważy wszystkie elementy składowe, tworząc powieść przemyślaną i sensowną.

Andromeda to książka o życiu. O jego trudach, ale także i dobrych stronach. Chciałabym się do czegoś przyczepić, ale nie udało mi się nic drażniącego znaleźć. Nie ma tutaj nudy, głupich i irytujących bohaterów, przesłodzonego wątku romantycznego czy nierealnych, wyidealizowanych wydarzeń. Autorka porusza prawdziwe, nieraz trudne tematy i robi to w sposób wiarygodny, przez co Andromedę można określić jako powieść ukazującą wiele cennych prawd życiowych. Mądrą i wartościową. Pokazuje, że ludzkie wybory niosą za sobą konsekwencję, których nie da się wymazać. Jestem jak najbardziej na tak i chętnie poznałaby dalsze losy Judyty.

Anna Kasiuk to polska pisarka, która w swoim dorobku ma już kilka znanych powieści. Jednak Andromeda to jej pierwsza książka w bardzo popularnym ostatnio gatunku New Adult. Jak wypada na tle swoim zagranicznych konkurentek? Czy autorce udało się zagrać na emocjach czytelnika?

Judyta jest uczennicą klasy maturalnej. Mimo że jest piękna i dobrze się uczy, stroni od życia...

Judycie sen z powiek spędza nadchodząca wielkimi krokami matura. Każdego dnia w szkolnej ławie stara się pozostać niezauważoną i w ciszy zbierać siły po tragedii, jaką była dla dziewczyny śmierć matki. Dni zlewają się w jedną nieprzyjemną masę, z której wyzierają niepochlebne komentarze w kierunku Judyty oraz masa zaczepek ze strony Olki i jej świty. Wszystko zaczyna przybierać na sile, gdy Judi zostaje połączona w parę zadaniową na polskim z Szymonem, którego Olka uważa za swoją własność. Gdy sprawy się komplikują, a między nią i Szymonem buduje się nić przyjaźni, dziewczyna odnajduje spokój i zrozumienie u starszej pani Eleonory. Przytłoczona niezbyt uroczą przeszłością i ciężarem teraźniejszości, Judyta będzie musiała odnaleźć w sobie siłę, by sprostać wszystkim wyzwaniom, jakie podsuwa jej los. Czy oczyści swoje serce i pozwoli sobie na uczucia?

To ciepła i trochę gorzka zarazem opowieść o trudach dorastania, próbach samoakceptacji i niebezpieczeństwie, jakie może kryć się za czymś dobrym, fascynującym i z pozoru niewinnym. Piękno przyjaźni ponadpokoleniowej i tej pomimo wszystko, ciepło uczuć rodzących się niepostrzeżenie oraz droga do szczęścia.
Anna Kasiuk stworzyła historię, która otworzy każde serce i zostawi ślad. Nie ważne, jaką literaturę czytacie najczęściej, ile macie lat czy czym się zajmujecie, po prostu polecam tę książkę, która wywoła emocje u każdego.

Całość na www.martawsrodksiazek.pl

Judycie sen z powiek spędza nadchodząca wielkimi krokami matura. Każdego dnia w szkolnej ławie stara się pozostać niezauważoną i w ciszy zbierać siły po tragedii, jaką była dla dziewczyny śmierć matki. Dni zlewają się w jedną nieprzyjemną masę, z której wyzierają niepochlebne komentarze w kierunku Judyty oraz masa zaczepek ze strony Olki i jej świty. Wszystko zaczyna...