Kult
- Kategoria:
- literatura piękna
- Wydawnictwo:
- Świat Książki
- Data wydania:
- 2019-05-15
- Data 1. wyd. pol.:
- 2019-01-01
- Liczba stron:
- 480
- Czas czytania
- 8 godz. 0 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788381390989
- Tagi:
- ironia literatura polska manipulacja objawienie obsesja PRL proza relacje międzyludzkie relacje rodzinne szantaż
- Inne
Mistrzowska opowieść o nas samych.
1983, okres największej beznadziei Polski Ludowej. Po prowincjonalnych parafiach rozchodzi się wieść o Maryi ukazującej się na działkach w podwrocławskiej Oławie. Kościół odcina się od objawień, a generał Jaruzelski grzmi o religijnej ciemnocie. Mimo milicyjnych szykan dziesiątki tysięcy pątników nadciągają do małego miasteczka.
Prostoduszny rencista Heniek z nadludzką konsekwencją dąży do wybudowania wielkiego sanktuarium, które ma konsekrować papież Polak. Jego brat Zbyszek uporczywie lawiruje między poczuciem rodzinnej lojalności a oczekiwaniami przyjaciół, tworzących lokalną partyjno-kościelną elitę. Jego słabość do kobiet, równie silna jak miłość do żony i dzieci, to wymarzony materiał na esbecki szantaż.
Kult to najdojrzalsza powieść Łukasza Orbitowskiego, snuta z humorem i czułością. Zbeletryzowana, ale doskonale udokumentowana historia oławskich objawień jest tylko pretekstem do fascynującej opowieści o miłości i stracie, lojalności i próbie zrozumienia najbliższych. O potrzebie odkupienia win. O cudach i ich tajemnicy.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Cuda PRL-u
Niewielu jest, moi Państwo, pisarzy, o których mógłbym powiedzieć, że śledzę bacznie ich kariery, a Łukasz Orbitowski z całą pewnością jest jednym z nich. Jego poprzednia powieść, „Exodus”, mnie nie zachwyciła, ale potwierdziła solidny i niezwykle równy poziom rzemiosła. „Kult” natomiast jest tekstem ciekawszym, bardziej przemyślanym i poruszającym, w skrócie – lepszym.
Mój romans z prozą krakowskiego pisarza oparty został na jednym fundamencie: naturalnie kupuję jego świat, ot tak, bez szczególnego przymuszania, bez żmudnego wnikania w przedstawioną rzeczywistość, bez rozglądania się po bokach i mruczenia pod nosem „ależ wsiąkłem, cóż to za immersja, cóż za kunszt”. Nie, tu sprawa jest prosta: Orbitowski pisze, ja czytam, a gdy na chwilę podniosę wzrok znad książki, to natychmiast zdaję sobie sprawę, że doskonale rozumiem, o co mu chodzi, i że zgadzam się z nim zdecydowanie zbyt często, żeby był to głupi przypadek.
Czy ten świat jest atrakcyjny? Raczej nie. Bywa, to na pewno, szczególnie w wybranych przypadkach. Choćby wtedy, gdy narrator „Kultu” rozpoczyna to, co eufemistycznie nazywa „sprawą”, czyli najzwyczajniejszy romans, czy też wtedy, kiedy dobrze znana od lat robota przynosi prostą satysfakcję. Zwykle jednak to brudna, skisła i podśmierdująca codzienność: patrzenie w oczy żony z ową sprawą w pamięci, polecony z informacją o podniesieniu czynszu, brat błądzący na własne życzenie czy przyjaciele nagle zapominający o ostatnich dwudziestu latach znajomości. Orbitowski w „Kulcie” nie po raz pierwszy wydaje się zmęczony, nie ukrywa swojego pesymizmu, ale też nie stara się przetrącić czytelniczego kręgosłupa tragedią. Mówi raczej: trzeba żyć, jakoś trzeba żyć.
Jest jednak w jego najnowszej powieści coś, czego w „Exodusie” nie było czy też pojawiało się w ilościach śladowych (i niekoniecznie było w ramach narracji uzasadnione): nadzieja. Wystarczy przeczytać blurb książki, aby dowiedzieć się, że traktuje ona o objawieniach oławskich, których znaczenie w świecie powieści sięga znacznie poza granice religii. Mistyczne doświadczenia Heńka stanowią rusztowanie fabuły, a rozwój związanych z nimi wydarzeń daje Zbyszkowi, jego bratu, asumpt do opowiadania o ich wspólnym życiu. Powieściowi Hausnerowie stanowią istną personalizację psychomachii: pierwszy ilustruje duszę prostą i radosną, pełną nadziei i oczekującą na cud, drugi natomiast to klasyczny bohater Orbitowskiego, człowiek poczciwy i pełen zalet, ale jednocześnie skąpany w grzechu. Czuć w podejściu pisarza do Heńka pewną nieufność, nie tyle dotyczącą prawdziwości jego objawień (która nigdy nie zostaje w tekście wprost potwierdzona lub zaprzeczona),ile jego podejścia do życia – wiary w dobro, dostrzegania pozytywów, bezrefleksyjnego odrzucania pokus. Narracja podąża za taplającym się w codzienności Zbyszkiem, ale przecież gdzieś tam z tyłu do cudu dochodzi – mimo wszelkich przeciwności losu powstaje sanktuarium maryjne w Oławie, a autor patrzy na wszystko w szoku.
Już w „Innej duszy” Orbitowski udowodnił, że bardzo sprawnie radzi sobie z powieścią opartą na motywach historycznych. Nie inaczej jest teraz: taka a nie inna kreacja Zbyszka pozwoliła pisarzowi w odpowiedni sposób podkręcić realia PRL-u, a symboliczne połączenie jego „zeznań”, objawień Heńka i powodzi tysiąclecia daje wspaniały efekt. Zresztą samo położenie ciężaru narracji na barkach grzesznego Hausnera i ujęcie jej w karby wywiadu (z okazjonalnym przebijaniem ściany między mówiącym a nagrywającym) okazało się genialną decyzją – nadało opowieści lekkość, a przy tym pozwoliło wyeksponować Heńka, odizolować go od tak zwyczajnego i brudnego – i wciąż atrakcyjnego dla odbiorcy! – życia Zbyszka.
„Kult” to świetna powieść. Niewiele jest już w Orbitowskim niegdysiejszego szaleństwa, które napędzało „Tracę ciepło” czy „Święty Wrocław”, młodzieńcze rany się zasklepiły, ale w literackim oku z pewnością pozostał błysk. Dołączyły do niego ponadprzeciętny warsztat i nos do wynajdowania tematów (który lekko zawiódł w „Exodusie”, ale cóż, zdarza się),dzięki czemu na każdy nowy tekst czytelnicy mogą czekać z nadzieją. Jestem fanem.
Bartek Szczyżański
Oceny
Książka na półkach
- 4 383
- 2 775
- 640
- 207
- 118
- 102
- 93
- 89
- 82
- 80
OPINIE i DYSKUSJE
miałam dwa podejścia, nie przebrnęłam ani razu
miałam dwa podejścia, nie przebrnęłam ani razu
Pokaż mimo toAudiobook
Trudno mi jednoznacznie ocenić tę książkę, bo z jednej strony mocno mnie wciągnęła i nawet pod koniec się wzruszyłam, a z drugiej powodowała u mnie irytację. Miałam też wrażenie, które może nie jest prawdziwe, że autor naśmiewał się z religii, a zwłaszcza z tych biednych ludzi nazywanych w książce Jeremiaszami, który uwierzyli w objawienia i pomimo przeciwności losu i wielu chorób przyjeżdżali do Oławy z nadzieją na uzdrowienie.
Nie lubię książek osadzonych w PRL-u, bo to były smutne i ponure czasy, choć w "Kulcie" dobrze pokazano jak wtedy działała milicja i SB. Niestety wielu z tych milicjantów, którzy pałowali, szykanowali, bili i torturowali niewinnych ludzi żyło, bądź nawet jeszcze życie w naszym społeczeństwie, bierze wysokie emerytury i nigdy nie zostali za to zło ukarani.
Nie mogę ocenić tej książki wyżej, albowiem autor nie dał jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, które przewija się przez całą książkę. Powódź rzeczywiście nawiedziła Oławę w 1997 roku, więc może autor pozostawił czytelnikowi miejsce na własną interpretację?
Muszę pochwalić audiobook, a zwłaszcza lektora pana Janusza Chabiora, głównie za głos Heńka, ale nie tylko. To był chyba najlepszy lektor z jakim się do tej pory spotkałam i idealnie pasował do tej powieści.
"Kult" to książka na pewno warta przeczytania i z pewnością długo pozostanie w mojej pamięci.
Audiobook
więcej Pokaż mimo toTrudno mi jednoznacznie ocenić tę książkę, bo z jednej strony mocno mnie wciągnęła i nawet pod koniec się wzruszyłam, a z drugiej powodowała u mnie irytację. Miałam też wrażenie, które może nie jest prawdziwe, że autor naśmiewał się z religii, a zwłaszcza z tych biednych ludzi nazywanych w książce Jeremiaszami, który uwierzyli w objawienia i pomimo przeciwności...
Tej książki się nie czyta, tę książkę się połyka. Doceniam humor, doceniam język. Wspaniała!
Tej książki się nie czyta, tę książkę się połyka. Doceniam humor, doceniam język. Wspaniała!
Pokaż mimo toAudiobook.
Początkowo ta lektura mnie zaintrygowała ale czar prysł równie szybko🤔 hm, cóż, nie rozumiem wysokich ocen dla tej pozycji. Do tej pory przeczytałem jedną powieść Orbitowskiego i oceniłem ją na szóstkę, ,,Kult" utwierdził mnie tylko w przekonaniu że ten autor jest zwyczajnie przeciętny i nie czuję się zachęcony żeby sięgać po książki tego pisarza w przyszłości......
Audiobook.
więcej Pokaż mimo toPoczątkowo ta lektura mnie zaintrygowała ale czar prysł równie szybko🤔 hm, cóż, nie rozumiem wysokich ocen dla tej pozycji. Do tej pory przeczytałem jedną powieść Orbitowskiego i oceniłem ją na szóstkę, ,,Kult" utwierdził mnie tylko w przekonaniu że ten autor jest zwyczajnie przeciętny i nie czuję się zachęcony żeby sięgać po książki tego pisarza w...
Świetne! Bardzo polecam audiobook czyta Janusz Chabior i robi to tak że lepiej nie można.
Świetne! Bardzo polecam audiobook czyta Janusz Chabior i robi to tak że lepiej nie można.
Pokaż mimo toCudowna opowiesc, pelna humoru ale i smutku.
To jak bohater widzi swiat, jest tak cudownie ironiczne. uwielbiam.
Cudowna opowiesc, pelna humoru ale i smutku.
Pokaż mimo toTo jak bohater widzi swiat, jest tak cudownie ironiczne. uwielbiam.
Na faktach. Opowieść w stylu gawędziarskim na tle realiów małomiasteczkowych z lat 80-90. Trochę smutna, trochę nostalgiczna, ze sporą dawką humoru. Pośmiałam się. Świetna lektura.
Na faktach. Opowieść w stylu gawędziarskim na tle realiów małomiasteczkowych z lat 80-90. Trochę smutna, trochę nostalgiczna, ze sporą dawką humoru. Pośmiałam się. Świetna lektura.
Pokaż mimo toZ ogromną przyjemnością przestawiam Wam prozę, która wdarła się z lekkością w moje serce. Rozgościła się wygodnie, rozbawiła, rozczuliła i otuliła melancholią.
„Kult” to inspirowana prawdziwymi wydarzeniami powieść o oławskich objawieniach, które są pięknym tłem dla niezwykłej opowieści o braterskiej miłości, zagubieniu i stracie. To pełna nadziei i szczerości powieść, w której Autor z czułością przestawia losy bohaterów. Fryzjer Zbyszek zasypywał mnie życiowymi mądrościami, a jego młodszy brat Henio, który doznał objawienia, zadziwił mnie niezwykłą upartością w dążeniu do celu. Przedstawiony przez Autora obraz Polski z czasów PRL-u pozwolił mi przenieść się do tamtego okresu i zatopić w ówczesnym świecie, bym mogła przeżywać wszystko z jeszcze większym zaangażowaniem. A uwierzcie mi, jest co przeżywać!
Po raz kolejny dałam się oczarować niezwykłym słowem i autentycznością. Łukasz Orbitowski świetnym pisarzem jest, a to było moje drugie spotkanie z prozą Autora i na pewno sięgnę po więcej!
Z ogromną przyjemnością przestawiam Wam prozę, która wdarła się z lekkością w moje serce. Rozgościła się wygodnie, rozbawiła, rozczuliła i otuliła melancholią.
więcej Pokaż mimo to„Kult” to inspirowana prawdziwymi wydarzeniami powieść o oławskich objawieniach, które są pięknym tłem dla niezwykłej opowieści o braterskiej miłości, zagubieniu i stracie. To pełna nadziei i szczerości powieść, w...
Piękna, niespieszna opowieść. Trafiłam na tę książkę przypadkiem, nic o niej nie wiedzialam i może to sprawiło, że była dla mnie tak zaskakująca. Ciekawi bohaterowie, intrygująca fabuła, czasy, które znam, bo częściowo były czasami mojego dzieciństwa. Zaskakujący sposób przedstawienia historii (forma wywiadu). Zasłużone 10/10.
Piękna, niespieszna opowieść. Trafiłam na tę książkę przypadkiem, nic o niej nie wiedzialam i może to sprawiło, że była dla mnie tak zaskakująca. Ciekawi bohaterowie, intrygująca fabuła, czasy, które znam, bo częściowo były czasami mojego dzieciństwa. Zaskakujący sposób przedstawienia historii (forma wywiadu). Zasłużone 10/10.
Pokaż mimo toCiekawa forma taka nie to reportaż nie to literatura faktu może pamiętnik trochę biografia. Czyta się znakomicie. Skojarzyła mi się bardzo ze: "sto lat samotności" Marqeza.
Ciekawa forma taka nie to reportaż nie to literatura faktu może pamiętnik trochę biografia. Czyta się znakomicie. Skojarzyła mi się bardzo ze: "sto lat samotności" Marqeza.
Pokaż mimo to