Krucjata Bourne’a

Zaciekawiony otwartym zakończeniem pierwszej części serii, sięgnąłem po kolejny tom i niestety spotkało mnie pewne rozczarowanie. Uważam, że "Krucjata Bourne'a" wypada w tym porównaniu zdecydowanie gorzej (nie ma już wszak wątku związanego z utratą pamięci, który to odgrywał ważną rolę w "Tożsamości..."). Ot, taka sobie książka sensacyjna - słuchałem się całkiem przyjemnie, ale nie czuję się zachęcony do lektury kolejnych tomów. Przynajmniej nie w najbliższym czasie.

Zaciekawiony otwartym zakończeniem pierwszej części serii, sięgnąłem po kolejny tom i niestety spotkało mnie pewne rozczarowanie. Uważam, że "Krucjata Bourne'a" wypada w tym porównaniu zdecydowanie gorzej (nie ma już wszak wątku związanego z utratą pamięci, który to odgrywał ważną rolę w "Tożsamości..."). Ot, taka sobie książka sensacyjna - słuchałem się całkiem przyjemnie,...

Moja druga książka o Bournie i... znów pozytywne zaskoczenie. Porównując z ekranizacją (tej z M. Damonem) książka jednak wypada zdecydowanie lepiej choć treści odbiegają od siebie.

Styl pisania Ludluma jest szybki i wciągający, trzymający w napięciu przez całą książkę, przynajmniej ja tak miałem. Elementów, które sprawiły, że Krucjata Bourne'a była tak naładowaną emocjonalnie lekturą, było uwzględnienie powiązań osobistych między Bourne'em i Marie.

Książka trzyma poziom i nie jest odcinaniem kuponów po pierwszej części. Mamy tu nowe przygody, nowe miejsca intrygi i akcje. Czyli coś co lubię w tego typu powieściach.

Jest to oczywiście typowa książka szpiegowska w stylu lat 80 tych, więc jeśli ktoś lubi gorąco polecam, a na pewno sie nie zawiedzie...

Moja druga książka o Bournie i... znów pozytywne zaskoczenie. Porównując z ekranizacją (tej z M. Damonem) książka jednak wypada zdecydowanie lepiej choć treści odbiegają od siebie.

Styl pisania Ludluma jest szybki i wciągający, trzymający w napięciu przez całą książkę, przynajmniej ja tak miałem. Elementów, które sprawiły, że Krucjata Bourne'a była tak naładowaną...

Fajnie się czyta ale historia średnia. Pod koniec jak by zabrakło pomysłów na fabułę.

Fajnie się czyta ale historia średnia. Pod koniec jak by zabrakło pomysłów na fabułę.

Moja druga książka o Bournie i... znów pozytywne zaskoczenie. Porównując z ekranizacją (tej z M. Damonem) książka jednak wypada zdecydowanie lepiej. Jeśli ktoś widział ekranizację na pewno się nie zawiedzie sięgając po książkę zwłaszcza, że treści odbiegają od siebie ... Naprawdę polecam :)

Moja druga książka o Bournie i... znów pozytywne zaskoczenie. Porównując z ekranizacją (tej z M. Damonem) książka jednak wypada zdecydowanie lepiej. Jeśli ktoś widział ekranizację na pewno się nie zawiedzie sięgając po książkę zwłaszcza, że treści odbiegają od siebie ... Naprawdę polecam :)

Styl pisania Ludluma jest szybki i wciągający, trzymający w napięciu przez całą książkę. Jednym z elementów, które sprawiły, że Krucjata Bourne'a była tak naładowaną emocjonalnie lekturą, było uwzględnienie powiązań osobistych między Bourne'em i Marie. Emocjonalne zamieszanie, któremu musieli stawić czoła, gdy próbowali kierować swoim życiem w chaosie szpiegostwa, dodało koloru tej historii, czyniąc ją czymś więcej niż tylko ekscytującą powieścią akcji.

Styl pisania Ludluma jest szybki i wciągający, trzymający w napięciu przez całą książkę. Jednym z elementów, które sprawiły, że Krucjata Bourne'a była tak naładowaną emocjonalnie lekturą, było uwzględnienie powiązań osobistych między Bourne'em i Marie. Emocjonalne zamieszanie, któremu musieli stawić czoła, gdy próbowali kierować swoim życiem w chaosie szpiegostwa, dodało...

Całość to książka solidna, pełna akcji i wybuchów i super tajnych agentów. Co można rzec dalej? Na pewno to, że Jason Bourne to nie Bond i nie pije alkoholu na służbie, że to nie do końca jest służba i za ciężki wysiłek następuję piękna nagroda. Dobrze się bawiłem czytając Bourne'a ale na pewno wstrzymam się z 3 częścią aż ochłonę trochę.

Całość to książka solidna, pełna akcji i wybuchów i super tajnych agentów. Co można rzec dalej? Na pewno to, że Jason Bourne to nie Bond i nie pije alkoholu na służbie, że to nie do końca jest służba i za ciężki wysiłek następuję piękna nagroda. Dobrze się bawiłem czytając Bourne'a ale na pewno wstrzymam się z 3 częścią aż ochłonę trochę.

Solidna dawka emocji, niestety podzielona na dwie części więc ciężko ocenić po 1 tomie. Bawiłem się dobrze, chociaż denerwuje trochę żonglerka "dwóch" osobowości Bourne'a.

Solidna dawka emocji, niestety podzielona na dwie części więc ciężko ocenić po 1 tomie. Bawiłem się dobrze, chociaż denerwuje trochę żonglerka "dwóch" osobowości Bourne'a.

Lekka, łatwa i wciągająca od pierwszych stron powieść Roberta Ludluma. Bardzo fajnie pisze, główny bohater zawsze jest gotowy do akcji. W końcu "gotowość" to zdecydowanie jego przysłowiowe drugie imię. Podziwiam to, że Jason Bourne wie od razu, kto stoi za każdym ważnym wydarzeniem, jakie kiedykolwiek miało miejsce na świecie - i to nie są te osoby, które próbują nam przedstawić media. Bo telewizja próbuje nam od zawsze robić z naszych mózgów wypociny. Coraz bardziej brakuje nam miejsca dla ludzi samodzielnie myślących i analizujących fakty. Kursuje między Stanami Zjednoczonymi a Azją - trochę a'la Bruce Lee. Lubię takie żywiołowe książki, które wnoszą coś do naszego życia, nieprzesadnie filozoficzne. Już niedługo wezmę się za trzeci tom przygód Bourne'a.

Lekka, łatwa i wciągająca od pierwszych stron powieść Roberta Ludluma. Bardzo fajnie pisze, główny bohater zawsze jest gotowy do akcji. W końcu "gotowość" to zdecydowanie jego przysłowiowe drugie imię. Podziwiam to, że Jason Bourne wie od razu, kto stoi za każdym ważnym wydarzeniem, jakie kiedykolwiek miało miejsce na świecie - i to nie są te osoby, które próbują nam...

Ogólnie niezła ale na minus ciągła nudna sztampowa akcja ,cykliczne paranoje bohaterów i sumie przeciętni główni źli. W pierwszej części przynajmniej wróg był ciekawy. Mimo to oceniam podobnie jak pierwszą.

Ogólnie niezła ale na minus ciągła nudna sztampowa akcja ,cykliczne paranoje bohaterów i sumie przeciętni główni źli. W pierwszej części przynajmniej wróg był ciekawy. Mimo to oceniam podobnie jak pierwszą.

Trzecia książka z cyklu o Bornie, niby trochę słabsza, niby jakaś taka nieudana, ale zachęciła mnie do zapoznania się z innymi książkami Roberta Ludluma.

Trzecia książka z cyklu o Bornie, niby trochę słabsza, niby jakaś taka nieudana, ale zachęciła mnie do zapoznania się z innymi książkami Roberta Ludluma.