Na pewno bardzo bogata pozycja. Jednak moim zdaniem bardziej zbiór opowieści na temat tworzenia kolejnych filmów. Biografia tylko artysty.

Na pewno bardzo bogata pozycja. Jednak moim zdaniem bardziej zbiór opowieści na temat tworzenia kolejnych filmów. Biografia tylko artysty.

Rewelacja! Nie mogłem się oderwać! Miałem wrażenie, że autorka nie zabrała głosu ani razu, nie zasugerowała nawet swojej obecności czy choćby cienia roli jakiegoś przewodnika w tej narracji. Ta opowieść utkana jest ze wspomnień i relacji osób , które w jakiś sposób znały, pracowały lub "doświadczyły" Kieślowskiego oraz jego własnych wypowiedzi, cytatów z przeprowadzonych z nim wywiadów. Treść porywająca, forma mistrzowska. Kieślowski opisany takim jakim był ze swoimi przypadłościami, zaletami, frustracjami - nie jak postać na cokole czy guru reżyserii. Chapeau bas przed autorką, w wersji audio przed interpretacją Pana Artura Barcisia, no i .... przed samym bohaterem tej biografii.

Rewelacja! Nie mogłem się oderwać! Miałem wrażenie, że autorka nie zabrała głosu ani razu, nie zasugerowała nawet swojej obecności czy choćby cienia roli jakiegoś przewodnika w tej narracji. Ta opowieść utkana jest ze wspomnień i relacji osób , które w jakiś sposób znały, pracowały lub "doświadczyły" Kieślowskiego oraz jego własnych wypowiedzi, cytatów z przeprowadzonych z...

Film dokumentalny rozwija się za pomocą myśli autora.
Film fabularny rozwija się za pomocą akcji.
- K.K.

Film dokumentalny rozwija się za pomocą myśli autora.
Film fabularny rozwija się za pomocą akcji.
- K.K.

Cóż tu pisać, jeśli nawet negatywne komentarze opatrzone są siedmioma gwiazdkami. Rarytas wśród biografii. Książka z niewątpliwym zacięciem reporterskim, nawet jeśli momentami przynudza, to robi to z klasą. Wszystkie smaczki i dygresje tworzą spójny obraz genialnego reżysera. Benedyktyńska praca autorki zakończona eksplozją informacji ubranych w porządek chronologiczny, ale uporządkowany logicznie. Wielowarstwowa i obiektywna książka. Tylko czytać.

Cóż tu pisać, jeśli nawet negatywne komentarze opatrzone są siedmioma gwiazdkami. Rarytas wśród biografii. Książka z niewątpliwym zacięciem reporterskim, nawet jeśli momentami przynudza, to robi to z klasą. Wszystkie smaczki i dygresje tworzą spójny obraz genialnego reżysera. Benedyktyńska praca autorki zakończona eksplozją informacji ubranych w porządek chronologiczny, ale...

Fascynująca historia. Książka nie przynudza, wciąga od samego początku. Nie jest to też laurka, pokazuje człowieka z krwi i kości. Ciekawie wplecione tło historyczne zmian polityczno-ustrojowych.

Fascynująca historia. Książka nie przynudza, wciąga od samego początku. Nie jest to też laurka, pokazuje człowieka z krwi i kości. Ciekawie wplecione tło historyczne zmian polityczno-ustrojowych.

Czytałem i równolegle oglądałem filmy wymieniane w tej książce do czego serdecznie namawiam. Nie jest to książka pisana piórem krytyka filmowego co uważam za atut. Bardziej przypomina styl reporterski, prosty i konkretny. Czyta się ją przyjemnie a dla osób wrażliwych artystycznie z pewnością będzie ciekawym zbiorem różnych kwestii do przemyśleń. Bardzo się cieszę, że ją przeczytałem, pozostanie ze mną na długo. Polecam bardzo !

Czytałem i równolegle oglądałem filmy wymieniane w tej książce do czego serdecznie namawiam. Nie jest to książka pisana piórem krytyka filmowego co uważam za atut. Bardziej przypomina styl reporterski, prosty i konkretny. Czyta się ją przyjemnie a dla osób wrażliwych artystycznie z pewnością będzie ciekawym zbiorem różnych kwestii do przemyśleń. Bardzo się cieszę, że ją...

świetna książka, bardzo dokładne i wyczerpujące studium. Dużo miejsca na refleksje, polecam serdecznie

świetna książka, bardzo dokładne i wyczerpujące studium. Dużo miejsca na refleksje, polecam serdecznie

Dopóki autorka skupia się na Kieślowskim i jego filmach, jest bardzo dobrze., To i ciekawe, i jakoś porządkujące to, co się wie. Zwłaszcza podobać się mogą okoliczności powstawania filmów, przybliżanie metod Kieślowskiego, szczegóły festiwalowych sukcesów i porażek.
Słaby i niezachęcający jest początek, ten o dziecinstwie, z tym wyszukiwaniem kolegów, cytowaniem listów kilkulatka do rodziców, głupie to, wścibskie, niepotrzebne i męczące. Cholery też można dostać przy typowym dla współczesnych reporterów, którzy najwyraźniej są niespełnionymi poetami, ukwiecaniu dziennikarskiego stylu. To pieprzenie kto jakim ruchem i w którą stronę odrzucił włosy, kto na kogo uniósł zmęczone i przekrwione oczy, kto ma pośmiertne kontakty z Kieślowskim i jak to jego duch zalatwił nobla Szymborskiej... Litości! Jest też obowiązkowe dla współczesnych dziennikarek promowanie własnego widzimisię i własnego środowiska. Niewiele, ale jest. Pochwalić autorkę można za to za rzetelne tło historyczne i, przede wszystkim, za nie klęczenie przed Kieślowskim, modlenie się przed nim i wynoszenie go na ołtarze, tylko przedstawianie go wielowymiarowo, dzięki czemu mamy zywą, wiarygodną postać, a nie laurkę od wielbicielki. Mimo uwag, to i tak jedna z lepszych biografii, jakie czytałem w ostatnich latach.
Audiobook wydawał mi się początkowo skopany, irytowało zwłaszcza imitowanie przez czytajacego Barcisia maniery głosu Kieślowskiego. Ale wysłuchałem w międzyczasie kilku tak złych innych nagrań, że po nich z ulgą wróciłem do Barcisia, a ta jego maniera szybko złagodniała i potem czytał znakomicie.

Dopóki autorka skupia się na Kieślowskim i jego filmach, jest bardzo dobrze., To i ciekawe, i jakoś porządkujące to, co się wie. Zwłaszcza podobać się mogą okoliczności powstawania filmów, przybliżanie metod Kieślowskiego, szczegóły festiwalowych sukcesów i porażek.
Słaby i niezachęcający jest początek, ten o dziecinstwie, z tym wyszukiwaniem kolegów, cytowaniem listów...

Kieślowski. Zbliżenie. Tylko że ta biografia nie przybliża sylwetki genialnego reżysera, jako człowieka. Jasne pokazuje drogę artysty. Osadza go w epoce i dobrze tłumaczy skąd czerpał pomysły.
Jednocześnie praktycznie nie ma tu kontekstu o Kieślowskim jako o ojcu, mężu, przyjacielu. Mało jest też o tym, co go poza filmem fascynowało.
Z tych powodów dla mnie jest to rzetelna, ale jednocześnie smutna pozycja. Pokazuje, że pewne pokolenie ukształtowały Wielkie Wydarzenia, a nie chodzenie po bułki do sklepu. Mamy tu patos i jednocześnie brak życia w jego najprostszej postaci. Przecież Kieślowski kręcił filmy o ludziach i będące blisko ich problemów. W swojej biografii jest "człowiekiem z marmuru".

Kieślowski. Zbliżenie. Tylko że ta biografia nie przybliża sylwetki genialnego reżysera, jako człowieka. Jasne pokazuje drogę artysty. Osadza go w epoce i dobrze tłumaczy skąd czerpał pomysły.
Jednocześnie praktycznie nie ma tu kontekstu o Kieślowskim jako o ojcu, mężu, przyjacielu. Mało jest też o tym, co go poza filmem fascynowało.
Z tych powodów dla mnie jest to...

Nie mogę przestać myśleć... Wiele zrozumiałam i mam ochotę wrócić do filmów Krzysztofa Kieślowskiego. Szalenie bliski jest mi jego gen pesymizmu.

Nie mogę przestać myśleć... Wiele zrozumiałam i mam ochotę wrócić do filmów Krzysztofa Kieślowskiego. Szalenie bliski jest mi jego gen pesymizmu.