Brakowało mi jakiegoś dodatkowego plot twistu. Mimo to, przyjemna, nie wymagająca lektura.

Brakowało mi jakiegoś dodatkowego plot twistu. Mimo to, przyjemna, nie wymagająca lektura.

"Aby prawdziwie przebaczyć, nie można oczekiwać niczego w zamian (...)"

To piękna, wyjątkowa, wzruszająca historia.
Nie brakuje w niej magii, zarówno tej bajkowej, fantastycznej, jak i prawdziwej, życiowej i pełnej mądrości.
Książka porusza problem depresji, smutku, umiejętności przebaczania, odrzucenia jednostki w społeczeństwie, trudnych relacji wśród rówieśników i mocno zakorzenionych uprzedzeń.
Ale przede wszystkim przynosi ukojenie, wiarę i daje nadzieję na lepsze.
Autorka w niezwykle malowniczy sposób przenosi nas na małą angielską wieś, cudownie opisuje otoczenie i bohaterów, sprawia, że z zapartym tchem zanurzamy się w tę historię. A okładka wprost idealnie oddaje klimat całej opowieści.
Sięgnijcie po nią, bo to fajna i mądra książka.

"Aby prawdziwie przebaczyć, nie można oczekiwać niczego w zamian (...)"

To piękna, wyjątkowa, wzruszająca historia.
Nie brakuje w niej magii, zarówno tej bajkowej, fantastycznej, jak i prawdziwej, życiowej i pełnej mądrości.
Książka porusza problem depresji, smutku, umiejętności przebaczania, odrzucenia jednostki w społeczeństwie, trudnych relacji wśród rówieśników i...

Książka niby dla dzieci. Niby... Nie jestem przekonana czy dałabym ja dziecku. Nastolatkowi już tak. Nie zmienia to faktu, że według mnie książka bardzo dobra. Szybko się ją czyta. Duży plus za mroczny ciekawy klimat. Książka z morałem, że nie wszystko jest czarne lub białe. Osobiście polecam i cieszę się, że ją kupiłam.

Książka niby dla dzieci. Niby... Nie jestem przekonana czy dałabym ja dziecku. Nastolatkowi już tak. Nie zmienia to faktu, że według mnie książka bardzo dobra. Szybko się ją czyta. Duży plus za mroczny ciekawy klimat. Książka z morałem, że nie wszystko jest czarne lub białe. Osobiście polecam i cieszę się, że ją kupiłam.

Allison Rushby "Przeklęte Drzewo".
"Wystrzegaj się domu, gdzie rośnie morwa, bo córkę twoją gotowa jest porwać, jedną,, drugą, trzecią..."
Immy wraz z rodzicami przeprowadza się na wieś do Lawendowego Domu. Przeprowadzka jest koniecznością, a żeby jej rodzina mogła znów rozpocząć nowe życie. Immy niedługo skończy jedenaście lat. Niestety, w wiosce nie ma zbyt dużo przychylnych ludzi. A w ogrodzie, gdzie Immy mieszka stoi stare, brzydkie drzewo, morwa. Z drzewem tym wiąże się legenda, a właściwie pewna klątwa. Morwa porywa dziewczynki w noc przed ich jedenastymi urodzinami. Ze względu na wiek drzewa, nie można go ściąć. Immy nie wierzy w klątwę, a jednak ... Boi się morwy. Próbuje rozwikłać zagadkę zaginięcia dwóch dziewczynek, tym samym chce ocalić siebie. Czeka ją długa praca, bo nie wszystko jest czarne lub białe. Więcej tu poszlak, niepewności, a niżeli faktów. Jednakże rozwaga, dobroć i cierpliwość głównej bohaterki może prowadzić do wspaniałych rzeczy. Tym samym do przerwania klątwy i zmiany przeszłości, a nawet przyszłości.
Bardzo fajna, ciepła opowieść o sile przyjaźni, dobroci, szczęścia ale i smutku. Coś, co jest niemożliwe, nagle staje się realne. Coś, co jest magiczne staje się naturalne. Drzewo, które czuje, które emanuje magią. Drzewo, które cierpi. Siła dziewczynki do uratowania drzewa, uratowania siebie i innych. Depresja, przez podejmowanie złych decyzji przez innych ludzi, niby obcych, a jednak bliskich. I w końcu zgorzkniałość. Jak żyć pełnią życia, gdy w sercu wciąż czuje się strach przed tym, co może się zdarzyć? Jak być szczęśliwym, gdy wisi widmo powtórki z przeszłości?
Książka okraszona magią, ale w sposób piękny, delikatny, jednocześnie niekiedy przyprawiający o gęsią skórkę i szybsze bicie serca. Książka dla dzieci i młodzieży, a jednak starsi także odnajdą w niej coś dla siebie. Nie mam do czego się przyczepić, może jedynie do samej końcówki, która jest piękna, a nawet zbyt piękna. Ale cóż... Tak to już jest, że w takich powieściach Happy Edn jest koniecznością.
Ogółem mocno polecam. Idzie "połknąć" historię na raz. Czyta się bardzo szybko, płynnie. Każdy rozdział emanuje ciekawość. Nie da się nie lubić bohaterów, chociaż oczywiście, są pewne wyjątki, z początku. Jest także temat do przemyślenia, depresja. Autorka nie rozwodziła się nad nim, ale także w sposób delikatny naprowadziła, na co powinno zwracać się uwagę, jak powinno się postępować. Więc duży plus.
Jestem zadowolona z poświęconego czasu. I powiem szczerze... Rymowanka, którą przytoczyłam na samym początku, na pewien czas zadomowi się w moich myślach, to już wiem 🙈

Allison Rushby "Przeklęte Drzewo".
"Wystrzegaj się domu, gdzie rośnie morwa, bo córkę twoją gotowa jest porwać, jedną,, drugą, trzecią..."
Immy wraz z rodzicami przeprowadza się na wieś do Lawendowego Domu. Przeprowadzka jest koniecznością, a żeby jej rodzina mogła znów rozpocząć nowe życie. Immy niedługo skończy jedenaście lat. Niestety, w wiosce nie ma zbyt dużo...

Po tą książkę sięgnęłam po tym jak wypożyczyłam ją córce na dodatkową lekturę. Po przeczytaniu opisu stwierdziłam, że w wolnej chwili po nią sięgnę...
Immy wraz z rodzicami lekarzami przenosi się z Australii do małej angielskiej wioski pod Cambridge. Szukając domu do wynajęcia na najbliższy rok przypadkiem natrafiają na „Lawendowy dom”... Agentka nieruchomości przerażona próbuje odwieść rodzinę od pomysłu wynajęcia tego domu, po wiosce krąży legenda, że drzewo rosnące w ogrodzie- złowrogo wyglądająca wiekowa morwa, w przed dzień 11-stych urodzin dziewczynek mieszkających w tym domu porywa je... Rodzina nie wierzy w te brednie i postanawia mimo wszystko wprowadzić się tam... Cała wioska jest wrogo nastawiona na nową rodzinę, nie potrafią zrozumieć jak mogą narażać swoją córkę na niebezpieczeństwo.
Co i kto stoi za tajemniczymi zaginieciami dziewczynek? Otóż jeśli macie ochotę sprawdźcie sami. Ja miło przy niej spędziłam dzisiejsze leniwe popołudnie.

Po tą książkę sięgnęłam po tym jak wypożyczyłam ją córce na dodatkową lekturę. Po przeczytaniu opisu stwierdziłam, że w wolnej chwili po nią sięgnę...
Immy wraz z rodzicami lekarzami przenosi się z Australii do małej angielskiej wioski pod Cambridge. Szukając domu do wynajęcia na najbliższy rok przypadkiem natrafiają na „Lawendowy dom”... Agentka nieruchomości przerażona...

Nie przemówiła do mnie.

Nie przemówiła do mnie.

Straszne, przeklęte drzewo porywające małe dziewczynki w przeddzień ich urodzin. Dzielna, mała bohaterka akurat wpasowująca się w profil upodobań zabójczej morwy.

Bardzo nierówna to książka, i choć zdaję sobie sprawę, że jest ona skierowana do zdecydowanie młodszego czytelnika, pojawiło się kilka zgrzytów.

Po pierwsze - jedenastolatka nie może być mądrzejsza od dorosłych. Miałam wrażenie że nie czytam opowieści o dziewczynce.

Za to świat przedstawiono bardzo sprawnie. Podobała mi się historia i cała mroczna otoczka. Miło, że książka poruszyła kilka ważnych tematów, depresji i jak sobie z nią radzić, straty, wrażliwości. Nie sądzę jednak, czy tak mroczna opowieść nadaje się dla dzieci.

Straszne, przeklęte drzewo porywające małe dziewczynki w przeddzień ich urodzin. Dzielna, mała bohaterka akurat wpasowująca się w profil upodobań zabójczej morwy.

Bardzo nierówna to książka, i choć zdaję sobie sprawę, że jest ona skierowana do zdecydowanie młodszego czytelnika, pojawiło się kilka zgrzytów.

Po pierwsze - jedenastolatka nie może być mądrzejsza od dorosłych....

Nie tylko dla młodszych czytelników, zdecydowanie, choć to głównie im polecam tę książkę. Szalenie podoba mi się w niej kreacja rodziny głównej bohaterki. Nic nie jest czarno białe w historii Imogen i jej rodziców, którzy z Australii przeprowadzają się do wioski pod Cambridge. Mały domek, który wynajmują, wydaje się być idealny. No, może poza tą morwą za oknem. No i czy przerażeni mieszkańcy mają rację, twierdząc, że niespełna 11 letniej Imogen grozi niebezpieczeństwo? Megaśnie polecam, ja się świetnie bawiłam! (Okay, i może troszkę bałam hihi).

Nie tylko dla młodszych czytelników, zdecydowanie, choć to głównie im polecam tę książkę. Szalenie podoba mi się w niej kreacja rodziny głównej bohaterki. Nic nie jest czarno białe w historii Imogen i jej rodziców, którzy z Australii przeprowadzają się do wioski pod Cambridge. Mały domek, który wynajmują, wydaje się być idealny. No, może poza tą morwą za oknem. No i czy...

Jak dla mnie bardzo przeciętna i irytująca książeczka, a przeczytałam, bo byłam ciekawa finału. Bez szału, może 20 lat temu by mnie urzekła. Teraz nie.

Jak dla mnie bardzo przeciętna i irytująca książeczka, a przeczytałam, bo byłam ciekawa finału. Bez szału, może 20 lat temu by mnie urzekła. Teraz nie.

Prawie jedenastoletnia Immy przeprowadza się wraz z rodzicami do małej angielskiej miejscowości, by zacząć nowe życie. Zaproponowane im zostaje kilka propozycji do wynajęcia, ale rodzina decyduje się zamieszkać w Lawendowym Domu- choć pięknym, to tajemniczym domku z dużym ogrodem i wielkim, starym drzewem, którego, jak nasi bohaterowie się dowiedzą, boi się cała wieś. Ludzie powiadają, że drzewo to porwało już dwie dziewczynki, obie w noc przed ich jedenastymi urodzinami. Choć rodzina z początku w to nie wierzy, Imogen zaczyna słyszeć piosenkę dochodzącą znikąd, a to prowadzi ją do rozpoczęcia śledztwa w sprawie starej morwy i zaginionych dziewczynek. Jaką tajemnicę odkryje? Czy drzewo faktycznie jest magiczne?

https://podrozemiedzyksiazkowe.blogspot.com/2020/07/104-przeklete-drzewo-allison-rushby.html

Prawie jedenastoletnia Immy przeprowadza się wraz z rodzicami do małej angielskiej miejscowości, by zacząć nowe życie. Zaproponowane im zostaje kilka propozycji do wynajęcia, ale rodzina decyduje się zamieszkać w Lawendowym Domu- choć pięknym, to tajemniczym domku z dużym ogrodem i wielkim, starym drzewem, którego, jak nasi bohaterowie się dowiedzą, boi się cała wieś....