Who Killed My Father

“Dla klasy uprzywilejowanej polityka najczęściej jest "kwestią estetyczną": sposobem myślenia, postrzegania świata, budowania własnej osobowości. Dla nas była kwestią przeżycia.”

Byłem tam, długo nie dyskutowałem o polityce. Zastanawiałem się, czemu tak mało ludzi wokół mnie porusza sprawy polityczne. Kiedy wreszcie trafiłem do miejsca, gdzie dyskutowało się o polityce, to przepadłem, Myślałem, że wiem lepiej, że widzę rzeczy, które inne osoby nie dostrzegają. Sprawiłem tyle razy przykrość. Przepraszam. Kiedy znów zrobiłem krok w górę, po tej cholernej drabinie społecznej, znów przestałem rozmawiać o polityce. Pewnie dla osoby, którą byłem 20 lat temu, mój sposób bycia stał się kwestią estetyczną. Obym nigdy nie zapomniał kim byłem.

"Taki jest problem z tym co kradzione - jak z tobą i twoja młodością - nie możemy zmusić się do myślenia, że naprawdę to do nas należy, i trzeba to dalej kraść, kraść bez końca. (..) Tylko ci, którzy zawsze wszystko dostają, mogą mieć autentyczne poczucie posiadania”

Autor w tak młodym wieku piszę tak dojrzałe, pełne emocji eseje. Opisuje relacje z ojcem i ze swoją rodziną. Zastanawia się, czemu jego tata nigdy go nie zaakceptował. Czemu pozwalał sobie na wspólny śpiew razem z nim tylko w samochodzie na osobności? Czemu nienawidząc titanica, kupił mu najdroższe wydanie, a potem cała rodzina przymierała głodem. Czemu tańczył, kiedy nikt inny nie widział? Czemu zniszczył sobie życie konsekwentnie, każdego dnia wybierając najgorsze rozwiązania dla siebie? I czemu tylko raz zabrał go na jeżdżenie autem po falach?

Końcowy manifest jest zbyt agresywny, ale może ja też taki byłem 20 lat temu? Czy 16 letni ja by polubił mnie 36 letniego? Czemu ja nigdy nie jeździłem autem po falach?

“Dla klasy uprzywilejowanej polityka najczęściej jest "kwestią estetyczną": sposobem myślenia, postrzegania świata, budowania własnej osobowości. Dla nas była kwestią przeżycia.”

Byłem tam, długo nie dyskutowałem o polityce. Zastanawiałem się, czemu tak mało ludzi wokół mnie porusza sprawy polityczne. Kiedy wreszcie trafiłem do miejsca, gdzie dyskutowało się o polityce, to...

Dla klasy uprzywilejowanej polityka najczęściej jest "kwestią estetyczną": sposobem myślenia, postrzegania świata, budowania własnej osobowości. Dla nas była kwestią przeżycia.

CAWPILE rating: 10/10
Ta książka tak mnie poruszyła... 5 gwiazdek to za mało na to cudo.
Nie chcę tu wchodzić w fabułę, ponieważ książka jest tak krótka (60 stron),że mówienie o niej cokolwiek byłoby spoilerem.
Po prostu musicie to przeczytać, jeśli porusza was temat problematycznych rodzin. Na 14 stronie miałam już łzy w oczach!
Temat polityki w taki sposób przeplata się tutaj z codziennym życiem i problemami... Błagam czytajcie to, a jeśli do tej pory was nie przekonałam, to nic was do niej już pewnie nie przyciągnie :/

Wiedziałem, że cię kocham, ale czułem przymus mówienia innym, że cię nienawidzę. Dlaczego? Czy to normalne wstydzić się tego, że się kocha?
Opowiedzieć historię jego życia to spisać historię mojej nieobecności.

Dla klasy uprzywilejowanej polityka najczęściej jest "kwestią estetyczną": sposobem myślenia, postrzegania świata, budowania własnej osobowości. Dla nas była kwestią przeżycia.

CAWPILE rating: 10/10
Ta książka tak mnie poruszyła... 5 gwiazdek to za mało na to cudo.
Nie chcę tu wchodzić w fabułę, ponieważ książka jest tak krótka (60 stron),że mówienie o niej cokolwiek byłoby...

Nie znalazłam w niej nic czym można by się było zachwycić. Autor choć umie pisać to jak podejrzewam nauczył się fachu na kursach kreatywnego pisania i stąd ten brak polotu, brak powieści w opowieści.

Nie znalazłam w niej nic czym można by się było zachwycić. Autor choć umie pisać to jak podejrzewam nauczył się fachu na kursach kreatywnego pisania i stąd ten brak polotu, brak powieści w opowieści.

Kilka minut po przeczytaniu tej książki już o niej zapomniałam … mówi samo za siebie;)

Kilka minut po przeczytaniu tej książki już o niej zapomniałam … mówi samo za siebie;)

Piękny kawałek współczenej prozy. Na tak niewielu stronach tak wiele emocji.

Piękny kawałek współczenej prozy. Na tak niewielu stronach tak wiele emocji.

Nie jestem pewien, czy można ten tekst zaliczyć do prozy literackiej, chociaż dzisiaj, w dobie poprzesuwanych, a nawet poprzerywanych granic między gatunkami - pewnie można.
Z pewnością autor taki właśnie, książkowy, sposób na autopsychoterapię sobie wybrał. Czemu nie, może i niektórym czytelnikom to pomoże? Trzeba tylko brać pod uwagę, że wylewająca się z tych akapitów fala pretensji, narzekań i żalów jest obrazem frustracji bohatera (autora),a niekoniecznie odzwierciedleniem świata wokół niego. Wydaje się, że to dobry materiał do przemyśleń nad wpływem doświadczenia, szczególnie wczesnego, na późniejsze życie, i nad wpływem negatywnych emocji twórcy na jego dzieło, a poprzez nie - na czytelników.

Nie jestem pewien, czy można ten tekst zaliczyć do prozy literackiej, chociaż dzisiaj, w dobie poprzesuwanych, a nawet poprzerywanych granic między gatunkami - pewnie można.
Z pewnością autor taki właśnie, książkowy, sposób na autopsychoterapię sobie wybrał. Czemu nie, może i niektórym czytelnikom to pomoże? Trzeba tylko brać pod uwagę, że wylewająca się z tych akapitów...

Historia zawierająca w sobie dużo emocji, na tych kilkudziesięciu stronach. Porusza, myślę, że dlatego, że wielu z nas też ma trudne relacje z rodzicami i może to interpretować na swój własny sposób. No i przede wszystkim dowiedziałam się o okropnej polityce społecznej Francji, nie miałam wcześniej świadomości, że tak się tam dzieje.

Historia zawierająca w sobie dużo emocji, na tych kilkudziesięciu stronach. Porusza, myślę, że dlatego, że wielu z nas też ma trudne relacje z rodzicami i może to interpretować na swój własny sposób. No i przede wszystkim dowiedziałam się o okropnej polityce społecznej Francji, nie miałam wcześniej świadomości, że tak się tam dzieje.

Bardzo poruszająca, zaangażowana, nieco zaskakująca. `Emocje pozostały ze mną na długo.

Bardzo poruszająca, zaangażowana, nieco zaskakująca. `Emocje pozostały ze mną na długo.

Książka na chwilę ze sporą dawką emocjonalną.

Książka na chwilę ze sporą dawką emocjonalną.

Mocne i odważne wyznanie autora, które wgniecie Cię w fotel. Czyta się jednym tchem a na koniec da Ci wiele do myślenia.

Mocne i odważne wyznanie autora, które wgniecie Cię w fotel. Czyta się jednym tchem a na koniec da Ci wiele do myślenia.