Rozgrzeszenie

"Rozgrzeszenie" Yrsy Sigurðardóttir to jedna z tych książek, które trudno odłożyć na półkę, a jeszcze trudniej zapomnieć. Jest to trzeci tom z serii o Huldarze i Freyji, który ponownie wciągnął mnie w mroczny świat kryminalnych zagadek na Islandii. Autorka z niezwykłą precyzją oddaje napięcie towarzyszące śledztwu oraz głębię emocjonalną postaci, które stają przed nie tylko zawodowymi, ale i osobistymi wyzwaniami.

Fabuła, rozpoczynająca się od przerażającego snapa z błagającą o wybaczenie nastolatką, natychmiast chwyta za serce i nie puszcza aż do ostatniej strony. Postać Stelli, zamordowanej dziewczyny, jest przedstawiona z wielowymiarowością, która pozwala czytelnikowi odczuwać zarówno współczucie, jak i zdumienie, gdy wychodzą na jaw jej mroczne sekrety. Yrsa Sigurðardóttir umiejętnie bawi się konwencją, prezentując każdą ofiarę w sposób, który zmusza do zastanowienia nad łatwością, z jaką media społecznościowe mogą wpływać na nasze postrzeganie osób i wydarzeń.

Duet Huldara i Freyji jest doskonale dopasowany — jego policyjne doświadczenie i jej psychologiczna wnikliwoś tworzą zgrany team, którego interakcje dodają książce dodatkowej głębi. Ich relacje, zarówno te zawodowe, jak i prywatne, są pełne napięć, co czyni narrację jeszcze bardziej angażującą.

Nie sposób też nie wspomnieć o mistrzowskim budowaniu napięcia i rozplanowaniu zwrotów akcji. Sigurðardóttir stopniuje napięcie, co sprawia, że trudno przewidzieć finał. Zakończenie, zaskakujące i pełne emocji, pozostawia duże wrażenie i skłania do przemyśleń.

Dodatkowo "Rozgrzeszenie" nie ogranicza się jedynie do roli kryminału. Powieść ta wnika głęboko w problematykę współczesnego społeczeństwa, szczególnie w kontekście wpływu mediów społecznościowych na młodych ludzi. Sigurðardóttir umiejętnie splata dramat osobisty z ostrzeżeniem społecznym, podnosząc ważne kwestie, takie jak cyberprzemoc, prywatność oraz moralne konsekwencje naszej online obecności.

Narracja książki jest płynna i przemyślana, a każdy rozdział dodaje nowych elementów do tej skomplikowanej układanki. Jako czytelniczka, cenię sobie, gdy autor potrafi utrzymać moją uwagę przez całe dzieło, co w przypadku "Rozgrzeszenia" zostało wykonane z niesamowitą precyzją. Postaci są tak dobrze zarysowane, że czuję, jakbym mogła je spotkać na ulicy – każda z nich ma swoje tajemnice, motywacje i lęki, co czyni je niezwykle realistycznymi.

Nie można też pominąć stylu pisania Yrsy Sigurðardóttir. Jej język jest klarowny, a zarazem bogaty w detale, co pozwala na tworzenie intensywnego klimatu, który jest tak charakterystyczny dla skandynawskich kryminałów. Scenerie Islandii, z jej surowym i często ponurym pięknem, są tłem, które idealnie komponuje się z mrocznymi elementami fabuły.

"Rozgrzeszenie" jest książką, która angażuje intelektualnie i emocjonalnie. Daje czytelnikowi możliwość zagłębienia się w psychikę bohaterów oraz zmusza do zastanowienia się nad własnymi postawami i przekonaniami. To powieść, która zostaje z czytelnikiem długo po zamknięciu ostatniej strony, prowokując do refleksji nad ludzką naturą i skomplikowaną rzeczywistością, w której żyjemy.

Podsumowując, polecam "Rozgrzeszenie" każdemu, kto szuka nie tylko dobrze skonstruowanego kryminału, ale też głębszego spojrzenia na współczesne wyzwania i moralne dylematy. Yrsa Sigurðardóttir z każdą kolejną książką potwierdza swoje mistrzostwo w kreowaniu suspensu i budowaniu trzymającej w napięciu narracji. To lektura obowiązkowa dla miłośników literatury kryminalnej, która oferuje znacznie więcej niż tylko rozwiązanie zagadki morderstwa.

"Rozgrzeszenie" to znakomity thriller psychologiczny, który oferuje nie tylko doskonałą zagadkę kryminalną, ale także głębokie studium charakterów. Yrsa Sigurðardóttir ponownie udowodniła, że jest mistrzynią w swoim gatunku.

"Rozgrzeszenie" Yrsy Sigurðardóttir to jedna z tych książek, które trudno odłożyć na półkę, a jeszcze trudniej zapomnieć. Jest to trzeci tom z serii o Huldarze i Freyji, który ponownie wciągnął mnie w mroczny świat kryminalnych zagadek na Islandii. Autorka z niezwykłą precyzją oddaje napięcie towarzyszące śledztwu oraz głębię emocjonalną postaci, które stają przed nie tylko...

Trzecia odsłona śledztw Huldara i Freyi psycholożki.
Dramatyczny powrót do szkoły i nastoletnich czasów.
Szesnastolatka zostaje w bestialski sposób napadnięta i uprowadzona. Rozsyłane przez napastnika Snapy relacjonujące atak są okrutnym zapisem zbrodni.
Śledczy biorą pod uwagę różne hipotezy, jedna z nich prowadzi do dręczenia i prześladowania w szkole. Poruszający temat ukazujący okrucieństwo, bezduszność nastolatków i systemu oraz to jak za mało robimy w tym względzie. To jacy jesteśmy bezsilni jako rodzice, jako szkoła, jako dorośli. Młodzi ludzie mają w swoich rękach i umysłach okrutne narzędzia, które wykorzystują w bezwzględny sposób.
Dramat nastolatków i dramat rodziców, którzy patrzą jak codziennie wali się świat ich dzieci, jak codziennie są niszczeni kawałek po kawałku.
Nasza dwójka bohaterów stara się zapanować nad swoimi problemami zawodowymi a jeśli chodzi o relacje ich dwojga to praca czasami im pomaga w zbliżeniu się do siebie a czasami wręcz przeciwnie. Brak komunikacji, uprzedzenia i chęć zostawienia czytelnika w niedosycie powoduje, że sytuacja jest otwarta.
Dochodzenie i ujęcie sprawcy jest tu jednak najważniejsze.
Pisarka lubi chyba szarady bo w jej wypadku słowa "skomplikowane śledztwo" nabierają zupełnie innego wymiaru.
Jej historie przypominają mi puzzle składające się z 1000 czarno-białych elementów.

Trzecia odsłona śledztw Huldara i Freyi psycholożki.
Dramatyczny powrót do szkoły i nastoletnich czasów.
Szesnastolatka zostaje w bestialski sposób napadnięta i uprowadzona. Rozsyłane przez napastnika Snapy relacjonujące atak są okrutnym zapisem zbrodni.
Śledczy biorą pod uwagę różne hipotezy, jedna z nich prowadzi do dręczenia i prześladowania w szkole. Poruszający ...

Ciekawa fabuła o ważnym temacie społecznem. Trochę za bardzo rozwleczona, upstrzona paroma głupotkami. Ot dobra lekturka na zimowe wieczory (do tego w zimowym klimacie!)

Ciekawa fabuła o ważnym temacie społecznem. Trochę za bardzo rozwleczona, upstrzona paroma głupotkami. Ot dobra lekturka na zimowe wieczory (do tego w zimowym klimacie!)

Serię cały czas świetnie się czyta, historia przejmująca, wciągająca, przerażająca. Tematyka bardzo aktualna, przemoc wśród dzieci.

Serię cały czas świetnie się czyta, historia przejmująca, wciągająca, przerażająca. Tematyka bardzo aktualna, przemoc wśród dzieci.

Nie wiem, co napisać o tej książce. Nastawiłam się na wciągającą i zapierającą dech w piersiach historię i trochę się zawiodłam. Chyba miałam zbyt duże wymagania, ponieważ historia sama w sobie nie jest zła, acz tak nieprawdopodobna.

Nie wiem, co napisać o tej książce. Nastawiłam się na wciągającą i zapierającą dech w piersiach historię i trochę się zawiodłam. Chyba miałam zbyt duże wymagania, ponieważ historia sama w sobie nie jest zła, acz tak nieprawdopodobna.

Niezła. Islandzkość wychodzi w imionach, reszta jak u nas, jak wszędzie.
Przemoc dzieci wobec rówieśników jest nie do ogarnięcia. Przemoc w szkole to prawdziwy i trudny temat. Z takim zachowaniem nawet trudno walczyć. W książce jest podany pomysł, żeby wchodzić na drogę sądową. Nie słyszałam o takich przypadkach, ale może to by pomogło?

Niezła. Islandzkość wychodzi w imionach, reszta jak u nas, jak wszędzie.
Przemoc dzieci wobec rówieśników jest nie do ogarnięcia. Przemoc w szkole to prawdziwy i trudny temat. Z takim zachowaniem nawet trudno walczyć. W książce jest podany pomysł, żeby wchodzić na drogę sądową. Nie słyszałam o takich przypadkach, ale może to by pomogło?

Takiej szkolnej przemocy nie znam że swoich szkolnych czasów, moze to inna kultura, może nakręca ją Internet, a może kwestia przypadku, czy ktoś natrafi na takiego dręczyciela. Ta przemoc powoduje dreszcz, ile okrucieństwa może być w mlodych ludziach, którzy "tylko żartują'.
Sympatyczna para bohaterów -mloda psycholożka Freya i policjant Huldar, islandzkie klimaty tworzą głównie imiona.
Zakończenie moim zdaniem przekombinowane.

Takiej szkolnej przemocy nie znam że swoich szkolnych czasów, moze to inna kultura, może nakręca ją Internet, a może kwestia przypadku, czy ktoś natrafi na takiego dręczyciela. Ta przemoc powoduje dreszcz, ile okrucieństwa może być w mlodych ludziach, którzy "tylko żartują'.
Sympatyczna para bohaterów -mloda psycholożka Freya i policjant Huldar, islandzkie klimaty tworzą...

Zawikłane powiązania, ale fabuła bliska współczesnemu stylowi życia, nie pozwala zapomnieć, że podobne zdarzenia mogą się otrzeć o nasze życie.

Zawikłane powiązania, ale fabuła bliska współczesnemu stylowi życia, nie pozwala zapomnieć, że podobne zdarzenia mogą się otrzeć o nasze życie.

Tak samo świetna jak dwie poprzednie. Wciągająca, nieprzewidywalna, momentami przygnębiająca.
Polecam
Na początku myślałam, że tą serię trzeba czytać zgodnie z kolejnością podaną przez autorkę, ale nie ma różnicy czy się zacznie od 1 czy od środka.
Polecam

Tak samo świetna jak dwie poprzednie. Wciągająca, nieprzewidywalna, momentami przygnębiająca.
Polecam
Na początku myślałam, że tą serię trzeba czytać zgodnie z kolejnością podaną przez autorkę, ale nie ma różnicy czy się zacznie od 1 czy od środka.
Polecam

Nadal bardzo podoba mi się ta seria!

Nadal bardzo podoba mi się ta seria!