Confinium. Szczecińska opowieść

Confinium - czyli pogranicze. Jak napiszę, że to lektura obowiązkowa to nie przeczytasz. Zatem to nie jest lektura obowiązkowa. To dopracowany pod każdym względem majstersztyk. Taki rodzaj ulgi, że wypełnia się literacko powojenny byt Szczecina, i tylko mieszkając w tym mieście wciąż się czuje, że my mieszkańcy jeszcze nie nadaliśmy mu ostatecznego kształtu. Bohaterowie powieści byli tymi co ten zarys już nadali. My, obecni wciąż musimy napełniać ten kształt barwami. Bardziej niż mieszkańcy innych "odwiecznych" polskich miast. Jeśli chcesz poczuć to co czuje pogranicznik - przeczytaj, jeśli nie - też przeczytaj - zachwyt pozostanie, tak jak pozostał ze mną. Ukłon w stronę pana Niewrzędy.

Confinium - czyli pogranicze. Jak napiszę, że to lektura obowiązkowa to nie przeczytasz. Zatem to nie jest lektura obowiązkowa. To dopracowany pod każdym względem majstersztyk. Taki rodzaj ulgi, że wypełnia się literacko powojenny byt Szczecina, i tylko mieszkając w tym mieście wciąż się czuje, że my mieszkańcy jeszcze nie nadaliśmy mu ostatecznego kształtu. Bohaterowie...

Trochę przypadkowo sięgnąłem po tą książkę. Wczytałem się w recenzję i stwierdziłem, że może być ciekawa.
Pamiętam dobrze jak dziadek opowiadał mi o czasach kiedy przyjechał do Szczecina po wojnie. Jak to wszystko niesamowicie wyglądało i jak ciężko się wtedy żyło. Książka właśnie o tych czasach traktuje. Więc bez obaw zabrałem się za czytanie... No może nie całkiem bez obaw bo autor był mi nieznany a po jego opisie dowiedziałem się, że jest to poeta, który lubuje się np. w literaturze pięknej. No cóż... tym bardziej byłem ciekaw co z tego wyjdzie.
A wyszło... hmm … no właśnie.
Z jednej strony książka zawiera wszelkie te elementy, których się spodziewałem. Akcja zaczyna się jak jeszcze są tu Niemcy, opowiadania bohaterów przenoszą ją częściowo do czasów z przed wojny. Mamy tu ukazane całe piękno przedwojennego miasta, potem jego upadek a na koniec życie mieszkańców, którzy tu przybywają.
Opowiadanie pokazuje nienawiść panującą między narodami Polaków, Rosjan i Niemców. Ukazuje tragizm jaki dotyka nowych mieszkańców miasta.
Autor przytacza tu naprawdę wiele szczegółów np. dokładny opis wędrówki podziemiami, teksty oryginalnych pieśni czy też przemówień z tamtego czasu. Czyli generalnie wszystko jest ok. Ale czy na pewno? Moim zdaniem nie.
Po pierwsze dlatego, że wczytując się w historię Tadeusza, bo on jest tu głównym bohaterem, mamy wrażenie, że jest ona niejako sztucznie wklejona do tych wszystkich wydarzeń, które autor koniecznie chciał zamieścić w książce.
I właśnie ilość tych zdarzeń ukazana tutaj powoduje, że książka jest jakaś taka nienaturalna. Ma się trochę wrażenie jakby się czytało kronikę z tamtych czasów.
Kolejną rzeczą jest fakt, że autor skorzystał ze swoich zdolności poetyckich i tu i tam powklejał do książki jakieś dziwne wierszowe dialogi czy też poetyckie wstawki co mnie totalnie nie przekonało.
Do tego pojawiają się w książce fotografie... zmiksowane z malowidłami. To również totalnie do mnie nie przemówiło. Być może dlatego, że nie jestem miłośnikiem literatury pięknej, a może ktoś inny by te elementy docenił. Jednakże tematyka poruszona w tej powieści przez autora w moim przekonaniu, z literaturą piękną totalnie nie idzie w parze.
I na koniec jeszcze o zakończeniu, które jest w sumie tak dziwne jak część tej książki bo... tak naprawę zakończeniem nie jest. Książka urywa się poprostu w pewnym momencie. Mógłbym użyć tutaj słowa, że jest "bezsensowne" ale może to byłoby za dużo powiedziane.
Podsumowując książka jak całość może się spodobać ale nie ma w niej takiej ikry, która wyzwala w czytelniku chęć przewrócenia kolejnej strony.
Z tego okresu miałem okazję przeczytać książki Bartosza Ulki i szczególnie polecam "Perła Europy. Upadek". Jest ona bardziej przemawiająca do czytelnika niż "Confinium".

Trochę przypadkowo sięgnąłem po tą książkę. Wczytałem się w recenzję i stwierdziłem, że może być ciekawa.
Pamiętam dobrze jak dziadek opowiadał mi o czasach kiedy przyjechał do Szczecina po wojnie. Jak to wszystko niesamowicie wyglądało i jak ciężko się wtedy żyło. Książka właśnie o tych czasach traktuje. Więc bez obaw zabrałem się za czytanie... No może nie całkiem bez...

więcej na: https://elzbietarogalska.blogspot.com/2021/06/ksiazka-confinium-szczecinska-opowiesc.html

O osamotnieniu, przekraczaniu granic, poszukiwaniu życia. Wojna, wojna, wojna. O języku i innych sprawach piszę na blogu.

więcej na: https://elzbietarogalska.blogspot.com/2021/06/ksiazka-confinium-szczecinska-opowiesc.html

O osamotnieniu, przekraczaniu granic, poszukiwaniu życia. Wojna, wojna, wojna. O języku i innych sprawach piszę na blogu.

Arcydzieło. Mogę być nieobiektywny, bo pasjonuję się historią Szczecina, a w tej książce ten kontekst jest bardzo istotny, ale czytało się fenomenalnie.

Arcydzieło. Mogę być nieobiektywny, bo pasjonuję się historią Szczecina, a w tej książce ten kontekst jest bardzo istotny, ale czytało się fenomenalnie.

I to jest literatura warta przeczytania.

I to jest literatura warta przeczytania.