Pokłosie przekleństwa

Jaka szkoda, że to już koniec historii rodziny Trzeciaków.
Mogłabym czytać i czytać bez końca, bo saga jest pełna zdarzeń.
Tak, jak to bywa w wielu rodzinach, jedni są pazerni, zazdrośni i złośliwi, drudzy spokojni, żyjący zgodnie
z zasadami, inni jeszcze
po popełnionych przez siebie złych uczynkach, chociaż po latach, ale potrafią przyznać się do swoich błędów
i odnowić stosunki z rodziną.
Piękna i życiowa saga rodzinna.

Jaka szkoda, że to już koniec historii rodziny Trzeciaków.
Mogłabym czytać i czytać bez końca, bo saga jest pełna zdarzeń.
Tak, jak to bywa w wielu rodzinach, jedni są pazerni, zazdrośni i złośliwi, drudzy spokojni, żyjący zgodnie
z zasadami, inni jeszcze
po popełnionych przez siebie złych uczynkach, chociaż po latach, ale potrafią przyznać się do swoich błędów
i odnowić...

To już ostatni tom tej epickiej sagi.
Razem z Trzeciakami wkraczamy w lata 90-te jak i nowe milenium.
Nie brak tu miłości ,radości ,jak i smutku i tragedii .
Bardzo się zżyłam z bohaterami. I smutno mi ,że to już koniec.
To była jedna z najlepszych sag ,jakie miałam okazję przeczytać.
Za polecenie dziękuję Przyjaciółce Anetce.

To już ostatni tom tej epickiej sagi.
Razem z Trzeciakami wkraczamy w lata 90-te jak i nowe milenium.
Nie brak tu miłości ,radości ,jak i smutku i tragedii .
Bardzo się zżyłam z bohaterami. I smutno mi ,że to już koniec.
To była jedna z najlepszych sag ,jakie miałam okazję przeczytać.
Za polecenie dziękuję Przyjaciółce Anetce.

+

+

Jak trudno teraz żyć bez głównych bohaterów :( Bardzo wciągająca saga. Czasy bardzo mi bliskie więc chyba dlatego tak ich pokochałam.

Jak trudno teraz żyć bez głównych bohaterów :( Bardzo wciągająca saga. Czasy bardzo mi bliskie więc chyba dlatego tak ich pokochałam.

"Pokłosie przekleństwa" jest piątym tomem sagi Grzechy młodości. Towarzyszyłam rodzinie Trzeciaków w ich codziennym życiu, problemach, rozterkach, wzlotach i upadkach, obserwowałam przemiany społeczne i polityczne, dlatego niezwykle trudno jest mi się z nimi rozstać, zwłaszcza że tak bardzo się z nimi zżyłam. Niejednokrotnie zadziwiali i zaskakiwali mnie swoim zachowaniem i wyborami. Nie inaczej było i tym razem.

"- Nie wyobrażam sobie powrotu do domu - westchnął ciężko. Właściwie do jakiego domu? Dom jest tam, gdzie serce. Jestem więc człowiekiem bezdomnym, bo moje przepadło."

Z każdym kolejnym tomem byłam czymś zaskakiwana. Ta część także przynosi wiele tajemnic, które skrywają Trzeciakowe. I choć jest to koniec historii to naprawdę jeszcze dyżo się wydarzy.

Nadal widzimy, że niektórym bohaterom wciąż mało i mało. Ta historia udowadnia, że pieniądze szczęścia nie dają. Liczy się bowiem rodzina, troska, wsparcie, pomóc i szczerość. Pokazuje również, że każda decyzja pociąga za sobą konsekwencje.

"My byliśmy z pokolenia naprawiaczy. Łataliśmy, cerowaliśmy, nicowaliśmy. Nim coś zostało definitywnie uznane za zbędne, przechodziło wiele reperacji. Tak było z dobrami materialnymi i tę samą zasadę stosowaliśmy w sferze uczuć. A teraz wszystko szyte jest lichymi nićmi: i odzież, i związki."

W tym miejscu muszę wspomnieć o Mirelli, która od początku wzbudzała we mnie sporo emocji. Autorka prowadziła tę postać naprawdę nietuzinkowo, i za każdym razem wydobywała z niej takie cechy, które sprawiały, że z jednej strony nie cierpiałam tej dziewuchy!, a z drugiej jakże była prawdziwa i intrygująca. Czy potrafiła się zmienić? To już musicie sami przeczytać...

Edyta Świętek kończy rozpoczęte wątki, daje odpowiedzi na nurtujące nas pytania, tu wszystko idealnie się zazębia. Sprawdzamy co słychać u starszej części rodziny, ale tym razem to na młodszym pokoleniu skupiona jest nasza uwaga. Przez ten czas przybyło sporo bohaterów, jedni odeszli, pojawili się nowi. Niezwykle pomocne ponownie okazało się zamieszczone drzewo genealogiczne.

"Pamiętam, że jeszcze parę lat temu mieliśmy na wszystko znacznie więcej czasu. Zwłaszcza na spotkania z bliskimi osobami, które organizowaliśmy całkiem spontanicznie. A teraz? Na każdą okoliczność trzeba się wcześniej umówić."

"Pokłosie przekleństwa" to wieńczący tom emocjonalnej sagi, który wciąga czytelnika w swoje tajemnice, sekrety, relacje i koligacje rodzinne, troski i radości życia codziennego. Sprawdźcie komu udało się naprawić grzechy młodości, a komu nie, kto zaliczy bolesny upadek, a kto wyjdzie bez szwanku...

"Pokłosie przekleństwa" jest piątym tomem sagi Grzechy młodości. Towarzyszyłam rodzinie Trzeciaków w ich codziennym życiu, problemach, rozterkach, wzlotach i upadkach, obserwowałam przemiany społeczne i polityczne, dlatego niezwykle trudno jest mi się z nimi rozstać, zwłaszcza że tak bardzo się z nimi zżyłam. Niejednokrotnie zadziwiali i zaskakiwali mnie swoim zachowaniem i...

Bardzo ciekawa i wciągająca seria. Od pierwszego do ostatniego tomu trzyma poziom. Zdecydowanie polecam!

Bardzo ciekawa i wciągająca seria. Od pierwszego do ostatniego tomu trzyma poziom. Zdecydowanie polecam!

Ostatnia część sagi. Dobra i wciągająca jak poprzednie.

Całość pochłonęła mnie bez reszty, zwłaszcza pierwsze tomy. Wzbraniałam się długo przed sięgnięciem po te książki bo myślałam że czas akcji powieści mnie zniechęci. Jak bardzo się myliłam! Każdy powinien sięgnąć po tę sagę, bez dwóch zdań. Ku przestrodze, ku nauce, ku przypomnieniu. Polecam gorąco.

Ostatnia część sagi. Dobra i wciągająca jak poprzednie.

Całość pochłonęła mnie bez reszty, zwłaszcza pierwsze tomy. Wzbraniałam się długo przed sięgnięciem po te książki bo myślałam że czas akcji powieści mnie zniechęci. Jak bardzo się myliłam! Każdy powinien sięgnąć po tę sagę, bez dwóch zdań. Ku przestrodze, ku nauce, ku przypomnieniu. Polecam gorąco.

Z racji tego, że to ostatnia książka sagi ,,Grzech młodości ", wypowiem się co do całości.
Wszystkie 5 tomów czyta się rewelacyjnie, i pomimo tego że bohaterów z każdym tomem wciąż przybywa wszystko jest jasne i się nie miesza. Ja jestem całością zachwycona.
Opowieść pięknie przedstawia czasy powojenne aż do współczesności. W ciekawy, ale też i w tajemniczy sposób pokazuje kolejne losy osób z rodziny Trzeciak, które wraz z postępem akcji pięknie się zazębiają. Mnie osobiście urzekła cała saga, która mimo plus- minus 400 stron na książkę czyta się szybko i płynnie.
Ja polecam. Niech i was porwie życie rodziny Trzeciaków.

Z racji tego, że to ostatnia książka sagi ,,Grzech młodości ", wypowiem się co do całości.
Wszystkie 5 tomów czyta się rewelacyjnie, i pomimo tego że bohaterów z każdym tomem wciąż przybywa wszystko jest jasne i się nie miesza. Ja jestem całością zachwycona.
Opowieść pięknie przedstawia czasy powojenne aż do współczesności. W ciekawy, ale też i w tajemniczy sposób pokazuje...

Jak pozostałe oceniam na 9. Czyta się jednym tchem.

Jak pozostałe oceniam na 9. Czyta się jednym tchem.

Cała seria warta przeczytania. To przekrój naszej historii, codziennej historii.

Cała seria warta przeczytania. To przekrój naszej historii, codziennej historii.