Chłopak, dla którego kompletnie straciłam głowę

Świetna historia! To moja druga książka tej autorki i kolejny raz się nie zawiodłam ❤️

Świetna historia! To moja druga książka tej autorki i kolejny raz się nie zawiodłam ❤️

Chyba jestem już za stara na tą książkę, jest dla mnie za słodka i myślę że pasuję młodszym czytelnikom

Chyba jestem już za stara na tą książkę, jest dla mnie za słodka i myślę że pasuję młodszym czytelnikom

Uwielbiam książki tej autorki! Cudownie pisze.

Uwielbiam książki tej autorki! Cudownie pisze.

Bardzo przyjemna książka z ciekawymi bohaterami. Pomimo, że fabuła była bardzo przewidywalna bawiłam się przy tej historii świetnie. Amy jest zdecydowanie pozytywnie zakręcona. Natomiast Jared jest poukładany. No ale wiadomo nie od dziś, że przeciwieństwa się przyciągają.

Bardzo przyjemna książka z ciekawymi bohaterami. Pomimo, że fabuła była bardzo przewidywalna bawiłam się przy tej historii świetnie. Amy jest zdecydowanie pozytywnie zakręcona. Natomiast Jared jest poukładany. No ale wiadomo nie od dziś, że przeciwieństwa się przyciągają.

Dłużyła się momentami niemiłosiernie, bardzo słodziutka opowieść o zakochanych od pierwszego wejrzenia.
Gdzieś tam przeczytałam mały spojler i przyznam szczerze, że chyba zbyt długo siedzę w tym książkowym świecie, bo domyślałam się o co chodzi 😄
Także, na raz może być, ale powrotów nie będzie.

Dłużyła się momentami niemiłosiernie, bardzo słodziutka opowieść o zakochanych od pierwszego wejrzenia.
Gdzieś tam przeczytałam mały spojler i przyznam szczerze, że chyba zbyt długo siedzę w tym książkowym świecie, bo domyślałam się o co chodzi 😄
Także, na raz może być, ale powrotów nie będzie.

Kompletnie romansowo się dzieje. Połowa książki to typowe czułe słówka, namiętność aż do momentu zwrotnego co burzy całkowicie pogląd całe sytuacji. Choć koniec jest doszczętnie dla mnie nie realny, jest romantyczna aż na wskroś. Jednak książka jest dobrym przerywnikiem od 'wszystkiego', polecam bardzo.

Kompletnie romansowo się dzieje. Połowa książki to typowe czułe słówka, namiętność aż do momentu zwrotnego co burzy całkowicie pogląd całe sytuacji. Choć koniec jest doszczętnie dla mnie nie realny, jest romantyczna aż na wskroś. Jednak książka jest dobrym przerywnikiem od 'wszystkiego', polecam bardzo.

Zagorzała singielka Amy Clarke jest dumna z trzech rzeczy w swoim życiu: różowych włosów, kolekcji conversów oraz zdolności do wypicia dużej ilości margarity bez wymiotowania. Nie szuka miłości. Jest całkowicie szczęśliwa, romansując jednocześnie z Netflixem oraz Benem i Jerrym. Problem w tym, że czasami miłość sama cię odnajduje, nawet gdy tego nie chcesz.
Pięć miesięcy temu on wsiadł do jej pociągu i od tej pory nic nie jest już takie samo. Amy jeszcze nie zna jego imienia, ale wie, że ten facet ją kręci. Wysoki, przystojny geek, który jeździ jej pociągiem co drugi poniedziałek, nie ma pojęcia, że na widok jego uśmiechu Amy traci głowę, a jej serce bije jak oszalałe.
Kiedy przypadkowe spotkanie poza pracą pozwala im na pierwszą normalną rozmowę, sprawy szybko przechodzą od platonicznego uczucia do bliskich – i bardzo bliskich – relacji. Czy mimo ciągu miłosnych katastrof w przeszłości, Amy znalazła w końcu swojego Pana Idealnego? A może los ma dla niej inne plany?

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, przeczytałam większość większość książek Kirsty i każda bardzo mi się podobała, dlatego nie wahałam się nawet chwili żeby sięgnąć po "Chłopaka, dla którego...". Styl i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, przyjemny co sprawia, że książkę czyta się z dużym zainteresowaniem i bardzo szybko. Fabuła tej powieści została w ciekawy sposób nakreślona i dobrze poprowadzona, a bohaterowie fajnie wykreowani. W zasadzie wszyscy od pierwszych stron zaskarbili sobie moją sympatię, wiele dialogów sprawiało, że na mojej twarzy gościł uśmiech, a pod koniec ciężko mi było się rozstać z tymi bohaterami. Początkowo myślałam, że historia Amy będzie bardzo przewidywalna i faktycznie tak było mniej więcej do połowy książki, jednak im bardziej zagłębiłam się w losy głównej bohaterki, tym bardziej utwierdzałam się w przekonaniu, że nie ma tutaj miejsce na banalność. Autorka naprawdę świetnie wszystko rozegrała, dostarczając czytelnikowi natłok skrajnych emocji, takiego zwrotu akcji kompletnie się nie spodziewałam. Uczucie głównej bohaterki zostanie tutaj wystawione na nie lada próbę, Amy będzie musiała podjąć kluczowe decyzję, które zaważą nie tylko na jej życiu, ale również życiu innych postaci, muszę przyznać, że z dużym napięciem czytałam te ostatnie strony i chociaż domyślałam się jakiego wyboru dokona Amy, to i tak siedziałam "jak na szpilkach". Autorka udowadnia, że najważniejsze to kierować się sercem, bo tylko wtedy możemy być naprawdę szczęśliwi. Świetnie spędziłam czas z tą książką i chętnie sięgnę po kolejne powieści autorki. Polecam. Moja ocena 8/10.

Zagorzała singielka Amy Clarke jest dumna z trzech rzeczy w swoim życiu: różowych włosów, kolekcji conversów oraz zdolności do wypicia dużej ilości margarity bez wymiotowania. Nie szuka miłości. Jest całkowicie szczęśliwa, romansując jednocześnie z Netflixem oraz Benem i Jerrym. Problem w tym, że czasami miłość sama cię odnajduje, nawet gdy tego nie chcesz.
Pięć miesięcy...

Lubicie poniedziałki? Amy uwielbia poniedziałki. A szczególnie, co drugi poniedziałek w pociągu na trasie do Londynu. Amy jest konduktorem w pociągu i wypełnia swoje obowiązki zawsze z radością, choć może nie jest to jej praca marzeń. Dziewczyna jest otwartą osobą, łatwo nawiązującą kontakty. Ma różowe włosy i jest bardzo wesoła. W pociągu jej wzrok przyciąga jeden mężczyzna, który co poniedziałek jeździ do Londynu. Takie wspólne trasy trwają już kilka miesięcy a Amy czuje, że zakochuje się w tym uroczym chłopaku, który czyta komiksy, zagaduje do dzieci i pomaga staruszkom z bagażami. Serce Amy fika koziołka kiedy chłopak wpada na nią w kawiarni i oblewa ją kawą... a zaraz potem zaprasza na randkę.

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Kirsty Moseley. Muszę przyznać, że pierwsza część książki była trochę dziwna i momentami aż przerażająca... zaczynałam już martwić się, że jeśli tak słodko - maślano będzie do samego końca to nie wytrwam. Miłość, pożądanie, facet który jest najlepszy, najprzystojniejszy i wszystko robi najlepiej... i chce tylko ją. W pewnym momencie pomyślałam, że tu zaraz coś walnie i to konkretnie. i taaak! Po 200 stronach mamy takie BUM, że musiałam usiąść z wrażenia. Gwarantuję, że nie spodziewacie się aż takiego zwrotu akcji.
Co tam się wydarzyło... ostatnie strony to już był rollercoaster. Sama zastanawiałam się, co ja bym zrobiła w takiej sytuacji, jakie decyzje mogłabym podjąć. Przewracając ostatnie strony żałowałam, że to już koniec. Chciałam więcej różowych włosów Amy, rozbawionego śmiechu Theo, czwartków z tequilą i Heather, lekkiego uśmiechu na poważnej twarzy Jareda. po prostu więcej i więcej....

Ta książka jest idealnym przykładem, że zawsze trzeba dać szansę i doczytać do końca. W tym momencie mam ochotę sięgnąć po kolejną książkę autorki i znowu się zachwycać, fabułą, bohaterami i akcją. Nawet jeśli miałaby rozpocząć się dopiero w drugiej połowie... :) jeśli inne ksiązki autorki są tak dobre jak ta chociaż w małym stopniu to chcę je wszystkie ;)

Lubicie poniedziałki? Amy uwielbia poniedziałki. A szczególnie, co drugi poniedziałek w pociągu na trasie do Londynu. Amy jest konduktorem w pociągu i wypełnia swoje obowiązki zawsze z radością, choć może nie jest to jej praca marzeń. Dziewczyna jest otwartą osobą, łatwo nawiązującą kontakty. Ma różowe włosy i jest bardzo wesoła. W pociągu jej wzrok przyciąga jeden...

Zapoznawanie się z lekkimi, młodzieżowymi lekturami zawsze jest interesującym przerywnikiem między innymi bardziej wymagającymi powieściami. Historie Kirsty Moseley są idealne na jedno wieczorne czytanie, gdyż nie są za bardzo obszernymi publikacjami. W przypadku tej podobało mi się wymyślenie nietuzinkowej fabuły, a szczególnie wątku związanego z Jaredem. Na pewno nie jest on oczywisty i łatwy do przewidzenia.

W pierwszej części cyklu poznajemy Amy, konduktorkę, która co drugi poniedziałek w pociągu spotyka mega przystojnego faceta, jednak wstydzi się do niego zagadać. Jak bardzo się cieszy, gdy jakiś czas później spotyka go w kawiarni, wie tylko ona. Jared jest stonowany, ułożony, nie okazuje emocji przy współpracownikach, jednak jest doceniany przez szefostwo. Równie wielką niespodzianką dla Amy jest fakt, że jej ukochany na pewno jest nietypowy.

Przyznam szczerze, że czytałam wcześniej książki Kirsty Moseley, choć oczywiście jeszcze nie wszystkie. Dawniej miałam okazję zapoznać się z drugim tomem tej serii, więc doszłam do wniosku, że dobrze będzie przeczytać też pierwszy. Jeśli Ty jednak nie masz takiej możliwości, nic straconego, ponieważ faktycznie można je czytać jako niezależne powieści, ponieważ najważniejsze fakty zostały na bieżąco przypomniane. Są to lekkie powieści, od których jednak nie sposób się oderwać, ponieważ bardzo zżywamy się z bohaterami. ,,Chłopak, dla którego kompletnie straciłam głowę" Kirsty Moseley stanowi początek tej serii.

Zapoznawanie się z lekkimi, młodzieżowymi lekturami zawsze jest interesującym przerywnikiem między innymi bardziej wymagającymi powieściami. Historie Kirsty Moseley są idealne na jedno wieczorne czytanie, gdyż nie są za bardzo obszernymi publikacjami. W przypadku tej podobało mi się wymyślenie nietuzinkowej fabuły, a szczególnie wątku związanego z Jaredem. Na pewno nie jest...

Jestem zachwycona, podjarana. Niby taka prosta banalna historia miłosna nawet pokazuje nam jak ważne jest, aby mieć miłość w naszym życiu. Wsparcie. Zachwyt. Docenienie. Zawsze kibicowałam tej pisare Kirsty Moseley i tak już zostanie. Nie mogę się doczekać już kolejnej części tej książki. Postać Amy jak najbradziej przypadła mi do gustu. I po cichu wierzyłam, że jednak zostanie przy Jaredzie Stone i tak też było! :D

Jestem zachwycona, podjarana. Niby taka prosta banalna historia miłosna nawet pokazuje nam jak ważne jest, aby mieć miłość w naszym życiu. Wsparcie. Zachwyt. Docenienie. Zawsze kibicowałam tej pisare Kirsty Moseley i tak już zostanie. Nie mogę się doczekać już kolejnej części tej książki. Postać Amy jak najbradziej przypadła mi do gustu. I po cichu wierzyłam, że jednak...