Książka intrygująca, dziwna i przykra. Trochę bez sensu, trochę o niczym. A jednak przeczytałam całość i przyznam, że skłania do kilku refleksji.
Dbajcie o swoją psychikę, bo tutaj bohaterowie mieli ze sobą wieczny problem.

Książka intrygująca, dziwna i przykra. Trochę bez sensu, trochę o niczym. A jednak przeczytałam całość i przyznam, że skłania do kilku refleksji.
Dbajcie o swoją psychikę, bo tutaj bohaterowie mieli ze sobą wieczny problem.

Świetna książka ukazująca wiele różnych rodzajów problemów zwykłych ludzi, tych bogatych, biednych, starszych i młodszych, pracujących czy studiujących.
Momentami może trochę zbyt podkoloryzowana, ale przyjemna i prosta do czytania. Płynie się przez nią, głównie dzięki ciekawemu zbiorowisku bohaterów, których niekoniecznie lubimy, ale na pewno chcemy czytać o nich więcej, niekoniecznie zgadzamy się z nimi, ale nie możemy się oprzeć żeby dowiedzieć się jakie będą konsekwencje ich - nie zawsze udanych - decyzji.
Jest to powieść opierająca się na relacjach romantyczno-miłosnych, ale nie takich idealizowanych, tylko takich bardziej realnych, trudnych, często niezdrowych i nietradycyjnych z różnymi społeczno-politycznymi aspektami w tle.

Świetna książka ukazująca wiele różnych rodzajów problemów zwykłych ludzi, tych bogatych, biednych, starszych i młodszych, pracujących czy studiujących.
Momentami może trochę zbyt podkoloryzowana, ale przyjemna i prosta do czytania. Płynie się przez nią, głównie dzięki ciekawemu zbiorowisku bohaterów, których niekoniecznie lubimy, ale na pewno chcemy czytać o nich więcej,...

Ta historia w jakiś sposób mnie dotknęła

Ta historia w jakiś sposób mnie dotknęła

Straszna. I mówiąc "straszna" nie mam na myśli źle napisana, niedopracowana, nieprzemyślana, bez ładu i składu czy logiki. Ta książka jest napisana bardzo dobrze i styl autorki jest bardzo przyjemny, czyta się to niezwykle szybko. Ale jest ona po prostu smutna. Nie smutna jak historia o śmiertelnie chorym Oskarze, który znajduje własny sposób na pogodzenie się z nieuchronnością śmierci, nie smutna jak romans, w którym główni bohaterowie nie odnajdują ostatecznie drogi z powrotem do siebie - przygnębiające jest uświadomienie sobie, że rzeczywiście istnieją tacy ludzie, jak Frances. Że są tacy ludzie, którzy naprawdę mają takie podejście do świata, którzy ledwo odczuwają jakiekolwiek emocje, a jeśli już, to zazwyczaj te negatywne.

Nie wyobrażam sobie życia w tak ponurym świecie pozbawionym codziennych radości z małych rzeczy. Jeśli większość młodych ludzi tak widzi codzienność, to chyba żyję w jakiejś bańce, bo ewidentnie nie widzę tego w gronie moich znajomych i przyjaciół.

Choć Frances jest piekielnie inteligentna, nie przekłada tego na życie codzienne, a relacje międzyludzkie, na swój stosunek do innych i do świata - i to właśnie jest jedynym potrzebnym dowodem na jej rzeczywistą głupotę lub może po prostu nieumiejętność funkcjonowania w społeczeństwie. Niemniej jest to bohaterka irytująca, pozbawiona logiki, a po przeczytaniu tej książki nie czuję współczucia dla niej, a raczej ulgę, że mogę wyjść z jej głowy, z tego ciemnego miejsca z powrotem w kolorowe otoczenie.

Nie do końca też wiem, co miała przekazać ta książka. Że zawsze będziemy egoistyczni w swoich wyborach, nieważne co wydarzy się po drodze? Że jako ludzie, którzy dążą do swojego własnego jedynie szczęścia, będziemy to robić ślepo, nie oglądając się na innych, nie ucząc się własnych błędach, już nie wspominając o cudzych?

Pomimo kilku ciekawych refleksji i cytatów, nie sądzę, że ta powieść może wnieść dla czytelnika cokolwiek rozwijającego czy pozytywnego. Mam nadzieję, że Sally Rooney odkupi się kiedyś u mnie, być może w "Normalnych ludziach". No cóż, wszystko przede mną.

Straszna. I mówiąc "straszna" nie mam na myśli źle napisana, niedopracowana, nieprzemyślana, bez ładu i składu czy logiki. Ta książka jest napisana bardzo dobrze i styl autorki jest bardzo przyjemny, czyta się to niezwykle szybko. Ale jest ona po prostu smutna. Nie smutna jak historia o śmiertelnie chorym Oskarze, który znajduje własny sposób na pogodzenie się z...

Taka tam, o niczym.

Taka tam, o niczym.

Spoko książka, ale mocno romansidło. Czasem aż nie do wytrzymania. Mocno młodzieżowa.

Spoko książka, ale mocno romansidło. Czasem aż nie do wytrzymania. Mocno młodzieżowa.

czy ktoś mi wyjaśni dlaczego wszystkie główne bohaterki Sally Rooney są zrobione z jednego szablonu, są nieszczęśliwe, uważają się za nieatrakcyjne, prawdopodobnie mają przyjaciółkę, która jest popularniejsza w grupie znajomych oraz nie mają problemu z byciem poniżanymi przez mężczyzn.

książki Rooney emanują taką przyziemną a jednocześnie nieszczęśliwą energią, a ja jakoś nigdy nie jestem w stanie poczuć tej historii, bo bycie zagubionym w młodości to jedno, ale czuję, że bogate dziewczyny (lub niechcące pracować),które wchodzą w relacje z nieodpowiednimi ludźmi to nie zawsze jest coś co mam ochotę przeczytać.

i styl pisarki Rooney (zwłaszcza brak interpunkcji wskazującej na dialog) trochę utrudniają mi czytanie, jednak chociaż czuję, że żadnej z jej książek nie mogę nazwać moją historią (szczerze mówiąc Rozmowy były najlepszą jej książką z 3 przeze mnie przeczytanych dlatego dostała 3 gwiazdki),ale jestem w stanie zrozumieć dlaczego komuś się podobają.

czy ktoś mi wyjaśni dlaczego wszystkie główne bohaterki Sally Rooney są zrobione z jednego szablonu, są nieszczęśliwe, uważają się za nieatrakcyjne, prawdopodobnie mają przyjaciółkę, która jest popularniejsza w grupie znajomych oraz nie mają problemu z byciem poniżanymi przez mężczyzn.

książki Rooney emanują taką przyziemną a jednocześnie nieszczęśliwą energią, a ja jakoś...

Książki Sally Rooney są jak rollercoster, na początku zawsze dzieje się dobrze, z czasem zaczynają się wyboje. I to jest w nich fajne, odzwierciedlają życie. W życiu bohaterów dzieje się raz dobrze raz źle, mają głupie pomysły lub podejmują nie do końca rozsądne lub moralne decyzje, bo są po prostu ludźmi. Widać też motywy problemów z samoakceptacją, momentami gorszego stanu psychicznego, którego wynikiem bywają zachowania destrukcyjne. I chociaż czytając tę książkę momentami czułam się sfrustrowana zachowaniem bohaterów, to właśnie to mi się w tej książce podoba. Nie jest łatwa, ale momentami jest naprawdę przyjemna. Wzbudza różne emocje i skłania do przemyśleń.

Książki Sally Rooney są jak rollercoster, na początku zawsze dzieje się dobrze, z czasem zaczynają się wyboje. I to jest w nich fajne, odzwierciedlają życie. W życiu bohaterów dzieje się raz dobrze raz źle, mają głupie pomysły lub podejmują nie do końca rozsądne lub moralne decyzje, bo są po prostu ludźmi. Widać też motywy problemów z samoakceptacją, momentami gorszego...

Jest to książka, którą ciężko mi ocenić "zero-jedynkowo". Jest bardzo specyficzna. Dla niektórych będzie na swój sposób ujmująca, a dla innych po prostu nudna. Autorka wplotła wiele tematów, które mogły się niektórym wydać bardzo obce (mnie osobiście to wcale nie zachęcało do zgłębienia tematu, wręcz nużyło),a dla pasjonatów tych dziedzin czy przekonań takie wzmianki były zapewne czymś fascynującym.

Same postaci i wykreowany świat - ok. Wszystko realne, prawdziwe, po prostu życiowe. Głównych bohaterek niestety nie polubiłam. Historia? Na początku nie mogłam się w nią wkręcić, wręcz nie podobała mi się. Miałam wrażenie, że wszystko dzieje się za szybko, że "nie wiem gdzie jestem". Nie pomagał styl pisania autorki, który mi nie do końca podpasował (np. brak jasno wydzielonych dialogów).

Potem nieoczekiwanie fabuła zaczęła mi się podobać. Zrozumiałam wtedy, że nie jest to jakaś konkretna krótka historia, a opisane życie młodej dziewczyny. Wszystkie jej rozterki, problemy, wzloty i upadki. A skoro życie pisze różne historie, to można było się spodziewać dosłownie wszystkiego. Ta niepewność związana z dalszym losem bohaterów była ujmująca, zaciekawiła mnie. Zakończenie - moim zdaniem idealnie pasujące do całości koncepcji, proste, dające do myślenia.

Podsumowując, uważam, że nie jest to książka dla każdego. Dla mnie osobiście była to pozycja, która wprowadziła mnie w nieco inną literaturę, inny rodzaj pisania. W niektórych momentach mnie zaciekawiła i ujęła na swój sposób, ale patrząc na całość, nie jest to książka w moim guście. Było kilka plusów, ale także sporo minusów. Nic specjalnego.

Jest to książka, którą ciężko mi ocenić "zero-jedynkowo". Jest bardzo specyficzna. Dla niektórych będzie na swój sposób ujmująca, a dla innych po prostu nudna. Autorka wplotła wiele tematów, które mogły się niektórym wydać bardzo obce (mnie osobiście to wcale nie zachęcało do zgłębienia tematu, wręcz nużyło),a dla pasjonatów tych dziedzin czy przekonań takie wzmianki były...

Dobrnęłam do końca, licząc że końcu mnie czymś zaskoczy, porwie, ale cóż... myliłam się

Dobrnęłam do końca, licząc że końcu mnie czymś zaskoczy, porwie, ale cóż... myliłam się