Dawno nie byłam tak wkurzona. Nigdy nie wstawiałam tutaj opinii ale przy ocenie 1/10 czuję się zobowiązana do napisania wyjaśnienia.

Pierwsza część trylogii była serio przyjemna i pomysłowa. Było w niej wszystko co potrzebuje dobra fantastyka: dobrze wykreowane postacie, ciekawy pomysł na magię (i to jakimi prawami w tym świecie się rządzi),a także wciągająca historia. Niestety druga część "Krew i miód" zawiodła na każdy sposób. Wszystkie postacie nagle się zmieniły pod względem charakteru. Lou zachowuje się jak egoistyczna i nieomylna nastolatka, zaś Reid i cały motyw z tym że ma moce okazał się być po prostu nudny i nie wzbudza żadnych emocji w czytelniku. Tak samo i wątek romantyczny. Nie czuć między nimi takiej chemii jaka była w poprzednim tomie. Według mnie jest to wina tego, że autorka pośpieszyła się z wątkiem enemies to lovers i na pozostałe dwa tomy nie miała już pomysłu. A co ciekawe na końcu sama przyznała, że ten tom okropnie jej się pisało. Widać to w fabule - jest po prostu nijaka. Szkoda mi czasu na opisywanie pozostałych postaci bo oni już nic nowego nie wnoszą do historii. Po prostu są. Bez jakiegokolwiek celu. Na początku tej części Coco jeszcze wydawała się w miarę logiczna, ale to się zmienia gdzieś od połowy. A szkoda, bo na prawdę starałam się polubić tą część. Niestety się nie da.

Dawno nie byłam tak wkurzona. Nigdy nie wstawiałam tutaj opinii ale przy ocenie 1/10 czuję się zobowiązana do napisania wyjaśnienia.

Pierwsza część trylogii była serio przyjemna i pomysłowa. Było w niej wszystko co potrzebuje dobra fantastyka: dobrze wykreowane postacie, ciekawy pomysł na magię (i to jakimi prawami w tym świecie się rządzi),a także wciągająca historia....

Jestem naprawdę pozytywnie zaskoczony tą książką. Najbardziej podoba mi się bardzo burzliwa relacja pomiędzy Reidem a Lou, mimo tego że są parą życie nie jest dla nich usłane różami i napięcie bardzo szybko rośnie, jestem niesamowicie ciekawy do czego to finalnie doprowadzi. Cieszę się że autorka postanowiła trochę rozwinąć wątek krwawych czarownic, gdyż wydają mi się one znacznie bardziej interesującym sabatem niż znane nam już dobrze Dames Blanches. Minęło sporo czasu odkąd przeczytałem 1 tom ale ten podobał mi się zdecydowanie bardziej.

Jestem naprawdę pozytywnie zaskoczony tą książką. Najbardziej podoba mi się bardzo burzliwa relacja pomiędzy Reidem a Lou, mimo tego że są parą życie nie jest dla nich usłane różami i napięcie bardzo szybko rośnie, jestem niesamowicie ciekawy do czego to finalnie doprowadzi. Cieszę się że autorka postanowiła trochę rozwinąć wątek krwawych czarownic, gdyż wydają mi się one...

Druga część trylogii była troszkę mniej ekscytująca niż tom pierwszy, dlatego mocne 7🥰. Ale i tak uwielbiam. Świat mnie oczarował.

Druga część trylogii była troszkę mniej ekscytująca niż tom pierwszy, dlatego mocne 7🥰. Ale i tak uwielbiam. Świat mnie oczarował.

Wcale mnie nie dziwi średnia ocen.
Druga część trylogii Gołębia i Węża okazała się równie lekka jak pierwsza, natomiast była nie tylko zmorą dla autorki — co można przeczytać w podziękowaniach — ale dla mnie jako czytelnika.
Zaczęłam ją czytać tuż po pierwszej części i z jakiejś przyczyny musiałam ją odłożyć, czego naturalnie nie robię. Do połowy ją męczyłam, bo była męcząca, nieuzasadniona kompletnie niczym. Schematy z książek Sary J. Maas są powielane choć w nieco prostszy sposób, co dla fanów tej autorki może przypaść do gustu.
Zacznę od tego, że zgadzam się z połową opinii na dole: przeskakiwanie akcją, za dużo wątków postaci pobocznych i ostatecznie relacja dwójki bohaterów, która jest źle poprowadzona.
Reid i Lou szukają sprzymierzeńców. Mają mnóstwo dylematów dające powody do zmartwień. Cała książka opiera się właśnie na tym, a przy tym Reid w tej chwili zmaga się z prawdą o sobie, której nie chce zaakceptować. Czytanie tych wszystkich odczuć i myśli ich obojga sprawiało, że nie potrafiłam przebrnąć przez nią tak, jakbym po niej tego oczekiwała.
Nie podoba mi się, jestem zawiedziona. Gdyby nie samozaparcie, skończyłaby jako DNF. Fabularnie jest spójna, ale powierzchowna. Podobnie jak używany język, bo Lou w tej części można określić mianem wulgarnej, mrocznej czarownicy, która tylko co jakiś czas wpada na pomysł, żeby wszystkim dookoła zaszkodzić.
Pojawiają się też nowe postacie, które są męczące. Do ostatniej chwili tak naprawdę nie wiemy kim rzeczywiście są, a szczątkowe informacje są napisane tak, aby czytelnik chwilę się zamyślił.
Odnosiłam często wrażenie, że nie rozumiem tego co czytam, a fabuła idzie do przodu, byleby doprowadzić do końca.
Jeżeli ktoś zdecyduje się na przeczytanie całej trylogii to mogę powiedzieć, że na dłuższą metę nie warto, bo autorka w żaden sposób (nawet w pierwszym tomie) konsekwentnie i poważnie podchodzi do budowanego świata.
Przeczytam trzeci tom dlatego, że go mam w biblioteczce, i dlatego, że chcę zakończyć już ten cyrk, który miałam czelność zakupić na targach.
Aha i taka uwaga dla osób, które wyłapują zabiegi językowe: Pani Agnieszka nie potrafi. Za dużo młodzieńczych wulgaryzmów na stronę. Przykład użytych słów: "wyjebie się", "chujowy", "wywalone" i tak dalej... jak na powieść młodzieżową osadzoną w jakimś czasie świata prawdziwego (mowa o kulturze Francji z czasów Ludwika XVI) takowy język jest wręcz obrazą. I owszem, zgadzam się, że powinno to pasować do docelowego czytelnika, mimo to zdania nie zmienię. Tłumaczka nie wysiliła się na odrobinę researchu. A niestety, przewija się od pierwszej części trylogii...
Po tej masakrze, na pewno nie sięgnę po inne książki We Need YA, bo wydają choć ładne książki, treść pozostawia wiele do życzenia. PO RAZ KOLEJNY SIĘ PRZEJECHAŁAM.
Zastanówcie się kilka razy zanim się weźmiecie za ten tytuł.

Wcale mnie nie dziwi średnia ocen.
Druga część trylogii Gołębia i Węża okazała się równie lekka jak pierwsza, natomiast była nie tylko zmorą dla autorki — co można przeczytać w podziękowaniach — ale dla mnie jako czytelnika.
Zaczęłam ją czytać tuż po pierwszej części i z jakiejś przyczyny musiałam ją odłożyć, czego naturalnie nie robię. Do połowy ją męczyłam, bo była...

Pierwszy tom mi się mega spodobał. Ten bardzo ciekawy, ale fabuła momentami się nie kleiła jak dla mnie. Zakończenie ciekawe.

Pierwszy tom mi się mega spodobał. Ten bardzo ciekawy, ale fabuła momentami się nie kleiła jak dla mnie. Zakończenie ciekawe.

Co tu się działo? Co za burza emocji! Pomimo lekko długiego początku druga połowa zmiotła mnie z planszy. Tom lepszy od pierwszego i aż strach pomyśleć co będzie się działo w 3. Książka bardzo mi się podobała, wielki plus za relacje miedzy głównymi bohaterami jak i rozwój/przemianę tych bohaterów z osobna. Końcówka złamała mi serce i potem je jeszcze podeptała 💔 CZYTAJCIE tyle powiem, zasłużone moje pierwsze 10 ⭐️ w tym roku

Co tu się działo? Co za burza emocji! Pomimo lekko długiego początku druga połowa zmiotła mnie z planszy. Tom lepszy od pierwszego i aż strach pomyśleć co będzie się działo w 3. Książka bardzo mi się podobała, wielki plus za relacje miedzy głównymi bohaterami jak i rozwój/przemianę tych bohaterów z osobna. Końcówka złamała mi serce i potem je jeszcze podeptała 💔 CZYTAJCIE...

To jedna z najgorzej napisanych książek, które miałam okazję czytać w ostatnim czasie. Gdyby nie to, że kupiłam od razu cały cykl, nie zaczynałabym nawet drugiego tomu. Jak jeszcze z pierwszej części trylogii można było czerpać przyjemność (na zasadzie czerpania przyjemności z oglądania programów randkowych na gorących wyspach),tak druga część oprócz bycia głupkowatą jest po prostu nudna. Rzadko spotyka się tak źle napisane postaci - nie mają charakteru, osobowości, ani chyba żadnych innych cech. O głównej bohaterce, po przeczytaniu dwóch części, mogę powiedzieć, że jest wulgarna, i to by było na tyle. Jej ukochany jest bardzo wysoki, co jest w sumie jego główną, ciągle podkreślaną cechą. Między tą parą jest totalnie zero chemii, są tak samo nudni jako wrogowie, jak i jako kochankowie. Druga część mogłaby w ogóle nie istnieć, wystarczyłoby wydłużyć pierwszą o 30 stron i sprawa byłaby załatwiona. Autorka sypie plot-twisty na prawo i lewo, ale nic z nich nie wynika, bo wydarzenia nie mają ciągu przyczynowo-skutkowego. Ogółem jest źle. Nie rozumiem popularności tego cyklu. Ani historia, ani bohaterowie, ani romans nie są ciekawe, oryginalne czy wciągające. Polecam poświęcić ten czas na przeczytanie innej pozycji.

To jedna z najgorzej napisanych książek, które miałam okazję czytać w ostatnim czasie. Gdyby nie to, że kupiłam od razu cały cykl, nie zaczynałabym nawet drugiego tomu. Jak jeszcze z pierwszej części trylogii można było czerpać przyjemność (na zasadzie czerpania przyjemności z oglądania programów randkowych na gorących wyspach),tak druga część oprócz bycia głupkowatą jest...

Kontynuacja trylogii podobała mi się troszkę mniej niż pierwszy tom, syndrom drugiego tomu dał o sobie znać w tym przypadku. Zakończenie poprzedniej części miało tak duży potencjał, ale mój entuzjazm lekko przygasł po zaczęciu kolejnej. Akcja długo się rozkręcała, nie dziwię się, że wiele osób odkłada tę książkę przed przeczytaniem połowy. Ja należę do tych, którzy mimo wszystko muszą skończyć czytać zaczętą historię. I dobrze, bo druga połowa jest ciekawsza, w końcu zaczyna coś się dziać. Brakowało mi rozwinięcia i tła niektórych wątków, na przykład wilkołaków. Pojawiają się znikąd, jakby autorka nagle stwierdziła, że doda je do powieści. Świat przedstawiony nadal uważam za ciekawy i przyjemnie było wrócić do niego, jak i do bohaterów. Zakończenie, podobnie jak w pierwszym tomie, podobało mi się, dlatego dałam szansę kolejnej części.

Kontynuacja trylogii podobała mi się troszkę mniej niż pierwszy tom, syndrom drugiego tomu dał o sobie znać w tym przypadku. Zakończenie poprzedniej części miało tak duży potencjał, ale mój entuzjazm lekko przygasł po zaczęciu kolejnej. Akcja długo się rozkręcała, nie dziwię się, że wiele osób odkłada tę książkę przed przeczytaniem połowy. Ja należę do tych, którzy mimo...

Druga część jest lekkim rozczarowaniem po super pierwszej. Akcja jest chaotyczna, niektóre wątki są wciśnięte na siłę albo nie mają większego sensu. Czytając czasem nie rozumiałam co się dzieje w danym momencie

Druga część jest lekkim rozczarowaniem po super pierwszej. Akcja jest chaotyczna, niektóre wątki są wciśnięte na siłę albo nie mają większego sensu. Czytając czasem nie rozumiałam co się dzieje w danym momencie

ten tom niestety był słabszy od 1, chwilami mnie nudził ale dałam rade doczytać do końca

ten tom niestety był słabszy od 1, chwilami mnie nudził ale dałam rade doczytać do końca