Druga część z cyklu "Paranormalne" to kontynuacja badań Michała Stonawskiego dotycząca zagadnień opętanych, bądź przeklętych miejsc naszego kraju. Mimo, że wciąż babrzemy się ze zjawiskami nadprzyrodzonymi, wraz z pierwszymi rozdziałami czuć drobną różnicę względem poprzedniego tytułu. Dotychczas czułem jakąś barierę ochronną przed tym co opisuje autor, bo to przecież były raptem wspomnienia, jakieś legendy, czy historyczne zapiski. W najnowszej odsłonie, zdecydowanie zmienił się sposób przekazywania informacji, bowiem autor osobiście doświadcza spotkań z osobami "dotkniętymi" a i miejsca oraz osoby współuczestniczące w konkretnych zajściach są przywołane do tablicy jakby odbyło się to wczoraj.

Czas badań, to dobrze pamiętany moment pierwszej fali Koronavirusa i niosący za sobą szereg rygorystycznych ograniczeń. Mimo to, autor dociera do wytyczonych miejsc i spotyka się z osobami, które pomagają mu, jak i później czytelnikowi, zrozumieć potęgę drugiej strony.

Podtytuł "Prawdziwe historie opętań" zdradza wszystko, a zarazem jest daleki od obrazów jakie spotyka się w hollywoodzkich filmach. Nie będziemy świadkami "chodzenia po suficie" ani też wydarzeń na miarę kultowego horroru "Egzorcysta" Williama Blatty'ego.

Michał Stonawski nie prowadzi badań samodzielnie. Pełni bardziej rolę skryby dołączając się do osób, czy zespołu, który wie jak i czego szukać. To podróż na miarę tych jakie w swoich czasach przeprowadzało małżeństwo Warrenów (słynnych świeckich demonologów) tyle, że autor pełni tu funkcję jedynie poznawczą. Temat zagadnień, przedstawionych przez autora, można podzielić na trzy etapy. Zjawiska, podczas których obecność złowrogiej siły naprzykrza się i wpływa destrukcyjnie na konkretną osobę lub miejsce. Nieświadome funkcjonowanie będąc pod złą „opieką” oraz jawne zaproszenie i czerpanie z tego faktu korzyści.

Ostatni aspekt prowadzi czytelnika w objęcia satanizmu, który w tym ujęciu, zwykle był pomijany. Tu również spotkamy deklarowane osoby jak i sposób ich codziennego funkcjonowania. Poznamy ich historie, pierwsze „tak” jak i ideologię, która daleko odbiega od atmosfery metalowych koncertów i układania palców w tzw. rogi. Jawne zaproszenia, jakby zdefiniowali Warrenowie, które dla zdeklarownych stanowią sens życia.

„Paranormalne. Egzorcyzmy” to dużo różnych treści jak na jeden raz. Czyta się lekko i strony znikają jedna po drugiej. Momentami autor skacze po wydarzeniach, zapowiadając kolejny ale jednak zatrzymuje się przy poprzednim, więc następuje chwila dezorientacji. Po chwili, wszystko znowu nabiera prawidłowego toku i kolejne rozdziały płyną odpowiednim tempem. Książka, jako druga część, stanowi idealne połączenie z poprzednim tytułem zarówno pod względem tematu jak i osób, które w nim uczestniczyły. Mam świadomość, że to ciągle wierzchołek polskiej góry lodowej, a formularz na stronie autora w postaci „Widziałeś ducha?” uświadamia, że temat jest ciągle aktualny, zatem możemy tylko czekać na pojawienie się brodatego Pana w długim płaszczu w rodzinnym mieście szukającego odpowiedzi na, z pozoru wyglądające, regionalne plotki.

Druga część z cyklu "Paranormalne" to kontynuacja badań Michała Stonawskiego dotycząca zagadnień opętanych, bądź przeklętych miejsc naszego kraju. Mimo, że wciąż babrzemy się ze zjawiskami nadprzyrodzonymi, wraz z pierwszymi rozdziałami czuć drobną różnicę względem poprzedniego tytułu. Dotychczas czułem jakąś barierę ochronną przed tym co opisuje autor, bo to przecież były...

Książka klimatyczna, ciekawa, łatwo wprowadza w tematykę paranormalnych zjawisk. Chwilami brakowało mi kontynuacji niektórych wątków. W moim odczuciu trochę za dużo było o satanizmie. Zdecydowanie na plus historie, które wydarzyły się w Polsce (klimat Dolnego Śląska!). Doceniam i widzę, że autor często podkreślał swój dystans do wszystkiego czego doświadczył (to mi dało poczucie, że czytam reportaż). Książki słuchałem, a nie czytałem i świetną robotę zrobił lektor.

Książka klimatyczna, ciekawa, łatwo wprowadza w tematykę paranormalnych zjawisk. Chwilami brakowało mi kontynuacji niektórych wątków. W moim odczuciu trochę za dużo było o satanizmie. Zdecydowanie na plus historie, które wydarzyły się w Polsce (klimat Dolnego Śląska!). Doceniam i widzę, że autor często podkreślał swój dystans do wszystkiego czego doświadczył (to mi dało...

Mam bardzo, w sumie to wręcz mega ultra mieszane uczucia. Zaczęło się jak pan bóg przykazał - reportersko. Ale im dalej w las tych słów, tym bardziej miałem wrażenie czytania podręcznika do planszowego horror-rpg z jasno objaśnionymi zasadami, regułami, etc. jaką kością rzucać, co by opętać/egzorcyzmować daną osobę, jak przeliczać modyfikatory, itp. itd.

Mam bardzo, w sumie to wręcz mega ultra mieszane uczucia. Zaczęło się jak pan bóg przykazał - reportersko. Ale im dalej w las tych słów, tym bardziej miałem wrażenie czytania podręcznika do planszowego horror-rpg z jasno objaśnionymi zasadami, regułami, etc. jaką kością rzucać, co by opętać/egzorcyzmować daną osobę, jak przeliczać modyfikatory, itp. itd.

Książka, która od samego początku wysoko stawia sobie poprzeczkę : od fenomenalnej okładki po tytuł i zapowiedź. Ale... no właśnie. O samych egzorcyzmach nie ma tak wiele jak by się jednak oczekiwało. Autor momentami aż za bardzo skupia się na tym by pokazać nam różne perspektywy opętań, różne tego definicje.
I trzeba przyznać, że rzeczywiście niektóre historie ogromnie trzymają w napięciu i powodują gęsią skórę i strach przed wystawieniem wieczorem stopy poza obszar łóżka ale jednak czuję, że to trochę za mało.
Po całej reszcie chciałoby się więcej i straszniej.
Czy może właściwie opętania wcale nie są straszne, więc po co się bać... ?

Książka, która od samego początku wysoko stawia sobie poprzeczkę : od fenomenalnej okładki po tytuł i zapowiedź. Ale... no właśnie. O samych egzorcyzmach nie ma tak wiele jak by się jednak oczekiwało. Autor momentami aż za bardzo skupia się na tym by pokazać nam różne perspektywy opętań, różne tego definicje.
I trzeba przyznać, że rzeczywiście niektóre historie ogromnie...

„Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy tu wchodzicie" tylko po to żeby znaleźć krwawą jatkę, chodzenie po suficie itp. Nie, Paranormalne. Egzorcyzmy. Prawdziwe historie opętań - opowiada kilka naprawdę smutnych, mocnych i niespodziewanych zdarzeń ludzkich losów.
Jeśli coś więcej chcecie wiedzieć to zapraszam do lektury
Polecam

„Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy tu wchodzicie" tylko po to żeby znaleźć krwawą jatkę, chodzenie po suficie itp. Nie, Paranormalne. Egzorcyzmy. Prawdziwe historie opętań - opowiada kilka naprawdę smutnych, mocnych i niespodziewanych zdarzeń ludzkich losów.
Jeśli coś więcej chcecie wiedzieć to zapraszam do lektury
Polecam

No nie wiem , jak wy lecz dla mnie szału nie było, a już o satanistach ! No cóż tu i teraz a co po śmierci ? Pytań nie było , takie trochę wymyślone , bajkowe i pod publikę chyba, może kasę, no nie wiem , ale każdy ma swoje zdanie na temat ten akurat. Pierwszy tom zdecydowanie lepszy .

No nie wiem , jak wy lecz dla mnie szału nie było, a już o satanistach ! No cóż tu i teraz a co po śmierci ? Pytań nie było , takie trochę wymyślone , bajkowe i pod publikę chyba, może kasę, no nie wiem , ale każdy ma swoje zdanie na temat ten akurat. Pierwszy tom zdecydowanie lepszy .

Książka opisuje kilka przypadków działania sił nadprzyrodzonych na terytorium naszego kraju. I to jej spory atut. Co prawda w treść wdarł się chyba mały chaos organizacyjny bo rozdziałów raczej nie łączy związek przyczynowo-skutkowy ,a przynajmniej ja odniosłem takie wrażenie. Bardzo intrygujące są ostatnie rozdziały traktujące o satanizmie i satanistach z punktu widzenia samych satanistów. Sięgnę teraz po pierwszą cześć.

Książka opisuje kilka przypadków działania sił nadprzyrodzonych na terytorium naszego kraju. I to jej spory atut. Co prawda w treść wdarł się chyba mały chaos organizacyjny bo rozdziałów raczej nie łączy związek przyczynowo-skutkowy ,a przynajmniej ja odniosłem takie wrażenie. Bardzo intrygujące są ostatnie rozdziały traktujące o satanizmie i satanistach z punktu widzenia...

Trochę historii z dreszczykiem, trochę flaków z olejem. Książka jest przede wszystkim chaotyczna, bo nie mam pojęcia jak zostały podzielone rozdziały. Osobiście najbardziej bawi mnie okładka książki, gdyż autor w treści kilka razy zarzeka się, że nie chodzi o dziewczynki na suficie a na okładce dostajemy babę na suficie :D

Trochę historii z dreszczykiem, trochę flaków z olejem. Książka jest przede wszystkim chaotyczna, bo nie mam pojęcia jak zostały podzielone rozdziały. Osobiście najbardziej bawi mnie okładka książki, gdyż autor w treści kilka razy zarzeka się, że nie chodzi o dziewczynki na suficie a na okładce dostajemy babę na suficie :D

Byłam zadowolona z pierwszej części „Paranormalnych”, więc bez czytania opisu kupiłam również tę i się nie zawiodłam. Książka nie jest dla osób, które liczą na sceny jak z horrorów, chociaż w niektórych momentach faktycznie miałam ciarki na skórze. Autor podsyca ciekawość, stawia wiele pytań, na które nie ma jednoznacznych odpowiedzi. Mam wrażenie, że byśmy się dogadali, ponieważ mamy podobny sposób myślenia i ciekawości :) Zaskoczyło mnie ujęcie opętań w innych religiach, szczególnie zaciekawił mnie rozdział o satanizmach. Szczerze polecam!

Byłam zadowolona z pierwszej części „Paranormalnych”, więc bez czytania opisu kupiłam również tę i się nie zawiodłam. Książka nie jest dla osób, które liczą na sceny jak z horrorów, chociaż w niektórych momentach faktycznie miałam ciarki na skórze. Autor podsyca ciekawość, stawia wiele pytań, na które nie ma jednoznacznych odpowiedzi. Mam wrażenie, że byśmy się dogadali,...

Świetna Bardzo Dobra książka polecam do przeczytania 👍👍👍👍

Świetna Bardzo Dobra książka polecam do przeczytania 👍👍👍👍