Raphael

.........................................................................................

.........................................................................................

Są Upadłymi, bractwem morderców pod przywództwem Gabriela. Nauczyli się wykorzystywać swoją mroczną naturę, aby zetrzeć z powierzchni ziemi tych, których dusze są czarne jak smoła. Dla Raphaela seks i śmierć idą w parze. Tam, gdzie jest jedno, musi być i drugie. To zabójca pożądania. Wabi swoje ofiary twarzą anioła i ciałem stworzonym do grzechu. Nowa misja kieruje go do sadystycznego podziemia bostońskich klubów erotycznych i stawia twarzą w twarz z jego mroczną fantazją. Fantazją, która staje się rzeczywistością.
Maria jest wszystkim, o czym kiedykolwiek marzył, ofiarą, za którą tęsknił. Ale to nie ona jest jego celem. Raphael wie, że musi odpuścić. Lecz pokusa jest zbyt silna…
Tyle w opisie od wydawcy, który - przyznam się szczerze - zaintrygował mnie. Lubię czytać o sektach, tajnych bractwach itp. Biorąc do ręki tę książkę już we wstępie dowiedziałam się, że to powieść z gatunku "dark romance"; wybuchłam śmiechem. Ja i "romance" 🫣🤣 żeby nie wiem nawet jak był "dark" 😅 No, ale że z rozpędu nabyłam od razu dwie części, to sobie myślę: spróbuję. Zaczęło się nieźle: sierociniec prowadzony przez księży, którzy założyli tajne bractwo i egzorcyzmują niektórych wychowanków, przejawiających mordercze zapędy, używając przy tym metod inkwizycji. Potem ci wychowankowie wydostają się na wolność z zamiarem zaspokajania swoich mrocznych fantazji i zabijania. Myślę: gdzie tu "romance", widzę tylko "dark". Ale kiedy tytułowy Raphael wkroczył w świat sadystycznych klubów erotycznych, a i braciszkowie się mocno seksualnie rozpędzili, to zaniemówiłam z obrzydzenia i ohydy. "Podrygujące kutasy" i na wszelkie sposoby opisywane "cipki" były wszechobecne. Ja was bardzo przepraszam za słownictwo, ale tak było w książce. Doczytałam do połowy i pierdyknęłam w karton tym dziełem wątpliwej prowiniencji, a że książka gruba, a w pudło poleciały od razu dwie części (druga bez czytania),to i hałasu narobiłam. Zaraz się obok zmaterializowała teściowa i mówi: pozbieraj se pranie, bo chyba coś grzmi; burza będzie. Na co z ukontentowaniem jej wyjaśniłam, że nie burza tylko dwa arcydzieła natury "dark romance" szukają nowego domu. Nie polecam 😅
Ocena: -1/10

Są Upadłymi, bractwem morderców pod przywództwem Gabriela. Nauczyli się wykorzystywać swoją mroczną naturę, aby zetrzeć z powierzchni ziemi tych, których dusze są czarne jak smoła. Dla Raphaela seks i śmierć idą w parze. Tam, gdzie jest jedno, musi być i drugie. To zabójca pożądania. Wabi swoje ofiary twarzą anioła i ciałem stworzonym do grzechu. Nowa misja kieruje go do...

Niewykorzystany potencjał. Od motywu z Marią w rękach Raphaela zaczęło się strasznie dłużyć, tak jakby autorka nie miała pomysłu na to. Spicy sceny nudne, a długie... Także rozczarowanie.

Niewykorzystany potencjał. Od motywu z Marią w rękach Raphaela zaczęło się strasznie dłużyć, tak jakby autorka nie miała pomysłu na to. Spicy sceny nudne, a długie... Także rozczarowanie.

“Raphael”

“Ciężkie życie postarza duszę, nawet jeśli ciało zachowuje młody wygląd.”

Na początku zaznaczę, że ta książka nie jest dla każdego. Pojawia się w niej pedofilia, gwałty, wampiryzm kliniczny, przemoc, wykorzystywanie, asfiksjofilia, śmierć, tortury.

Poglądom religijnym? Robię papa.

Jeszcze tylko dodam, że książek Tillie, zwłaszcza Raphaela i Chorych Śfirusów nie należy czytać w trakcie jedzenia. Zaufajcie mi. Nie róbcie sobie tego.

Potrzebowałam przeczytać mocniejszej książki takiej, która mogłaby się okazać dla mnie zaskoczeniem i bang... na salony wjeżdża Raphael, który mnie oczarował. Ta książka była bardzo dobra, z czego się nie cieszę, bo to oznacza, że chciałabym mieć książkę w papierze, a mój stan konta ponownie ucierpi. RIP pieniążki.

“Na początku…”

“Siedmiu chłopców, w imię Boga, uwięziono pośród okrucieństwa i wiecznej nocy.”

Coś zmienionego,
coś utraconego,
coś dziecięcego,
coś złamanego,
odebranego…

Umarło.

Zagubieni,
skrzywdzeni,
skryci.

I iskierka nadziei.

Oni poddający się fantazjom o najskrytszych pragnieniach, a własne fetysze? Dodawały im sił. Napędzały.

Kiedy otworzyłam nowy dokument w Wordzie początkowo nie wiedziałam, co mam napisać. Jakich słów użyć, żeby wyrazić swoje uczucia względem tej lektury. Ta książka jest nieco inna w kategorii dark, jakie do tej pory czytałam. Jedno wielkie WOW. Nie wiem jak, ale kocham umiejętności Tillie, i to jak potrafi operować swoim piórem, mózgiem, wyobraźnią. To jak przedstawia historię oraz historię miłości, która jest jednym z ważniejszych elementów tej książki. Nie jest jej głównym punktem, przynajmniej nie w moim odczuciu. Ona jest jednym z wielu i bardzo mi się to podoba. Skupianie się na wszystkim dookoła, żeby miało to sens i żeby nic nie zostało pominięte. (przepraszam za chaos)

Ta historia jest przepełniona bólem, cierpieniem, katuszami, a także uczuciami, których nigdy nie zaznali.

[cd. w kom.]

1.
Wywołuje łzy, a puste miejsce w klatce zaczyna dawać o sobie znać i chyba okazuje się, że jednak mam tam coś i próbuje wrócić na swoje miejsce, a ja myślałam, że moje serce dawno umarło. Cóż… myliłam się.
*
Kreacja postaci w tej książce jest niesamowita. Nie tylko tych głównych, ale i drugoplanowych (pomijając moją chęć mordu). Jednym z naszych głównych bohaterów jest tytułowy…
*
Raphael, jeden z Upadłych. Upadły anioł ze swoimi specyficznymi skłonnościami i dręczony koszmarami. I wiecie co? Chciałabym zobaczyć jego tatuaże. Ten opis na jego skórze? God damn… tatuaże, i to takie piękne powinny być wskazane przy tworzeniu książkowych bohaterów. Piękny i smutny. O skrzywdzonej i poharatanej duszy.
*
I ona.
*
Maria.
*
Ona była perfekcją,
jego pokusą,
marzeniem.
*
Zakazanym owocem zerwanym z raju i zasmakowanym.
*
Uzależniającym, otulającym, zachwycającym.
*
Pięknem w najczystszej postaci.
*
Ideał.
*
Ona taka współczująca, spokojna z chęcią niesienia pomocy. Obdarowana empatią z doświadczeń i traum. Pogrążona w strachu i mająca tragiczną przeszłość.
*
A z nią?
*
Uleczenie.
*
Bardzo podobała mi się relacja Raphaela i Marii, i to w jaki sposób została przedstawiona. Relacja, w której pragnienie zdobycia zaufania było jej najważniejszym punktem. Poczucie wiary i wprowadzenia światła pośród jego mroku.
*
Fabuła tej książki została genialnie przedstawiona. Bez luk, niedopowiedzeń, bez zbędnych dramatów i głupich postępowań. Za co cenię Tillie jeszcze bardziej.
2.
Jestem bardzo ciekawa jak potoczą się losy Braci, bo uwierzcie mi... przeszli piekło, jednak to piekło i wzajemne poleganie na sobie, a z nim wsparcie zbliżyło ich do siebie. Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego, i to było przepiękne.
*
Widać ich miłość, mimo że jej nie czują.
Widać ich bliskość, mimo że jej nie widzą.
Widać ich poświęcenie, chociaż najchętniej zrównaliby piekło z ziemią.
*
Oddanie.
*
Każdy z braci coś we mnie wywoływał. Ciepło, którego teoretycznie nie powinno tam być? Współczucie, chęć ich przytulenia…
*
Uwięzieni w mroku,
odmierzający czas,
z chęcią wymierzenia sprawiedliwości
i wypełnieniu swoich fantazji.
*
Upadli stróże.
*
A cała historia? Wywołuje morze przekleństw, które cisną się na język.
*
Aspekt psychologiczny? Tillie to potrafi. Idealnie zobrazowała to, co dręczyło bohaterów, ich dywagacje, rozterki, wewnętrzne konflikty. Zauważyłam to już w Chorych Śfirusach, ale tutaj? Kocham to.
*
Ta książka zabiera w otchłań mroku, w której rządzi ból, nienawiść, obrzydzenie do samego siebie. Historia, w której jest braterstwo, wzajemne oddanie, niekończąca się nadzieja i miłość, jakiej wcześniej się nie znało. A emocje, jakie mną targały w tej książce? Były przeróżne. Przygniatały mnie.
*
Fascynująca i hipnotyzująca.
*
Wciągająca i pochłaniająca.
*
Historia o skrzywdzonych bohaterach, którzy szukają zemsty.
*
Kocham pióro Tillie i mam nadzieję, że ta grzeszna seria zostanie u nas wydana do samego końca. Aż poznam każdego brata i poczuję ich cierpienie w ich historii.
*
Zatraciłam się w tym świecie i niczego nie żałuje.
*
“Wybacz mi, siostro, bo zgrzeszyłem.”

“Raphael”

“Ciężkie życie postarza duszę, nawet jeśli ciało zachowuje młody wygląd.”

Na początku zaznaczę, że ta książka nie jest dla każdego. Pojawia się w niej pedofilia, gwałty, wampiryzm kliniczny, przemoc, wykorzystywanie, asfiksjofilia, śmierć, tortury.

Poglądom religijnym? Robię papa.

Jeszcze tylko dodam, że książek Tillie, zwłaszcza Raphaela i Chorych Śfirusów...

Matko jak ja kocham twórczość Tillie! Jak dla mnie ta seria przebiła Katów Hadesa (ktorych ubóstwiam) Uwielbiam świat który kreuje autorka. Cała ta brutalność, sadyzm, pokrecenie. Kocham takie klimaty!!!! Takie książki nie sa dla wszytskich. To jest isnty Mega Dark romans. Jeszcze dlugo Raphael pozostanie w mojej pamięci. Jak tylko ukaże się ostatni tom zakupię całą serie w papierze 😁 A teraz lecę do Jegudiela 😁

Matko jak ja kocham twórczość Tillie! Jak dla mnie ta seria przebiła Katów Hadesa (ktorych ubóstwiam) Uwielbiam świat który kreuje autorka. Cała ta brutalność, sadyzm, pokrecenie. Kocham takie klimaty!!!! Takie książki nie sa dla wszytskich. To jest isnty Mega Dark romans. Jeszcze dlugo Raphael pozostanie w mojej pamięci. Jak tylko ukaże się ostatni tom zakupię całą serie...

Dawno nie męczyłam się tak ze skończeniem jakiejś książki… rozwleczona na prawie 600 stron bajka z brutalnymi opisami przemocy seksualnej. Według mnie nie warto.

Dawno nie męczyłam się tak ze skończeniem jakiejś książki… rozwleczona na prawie 600 stron bajka z brutalnymi opisami przemocy seksualnej. Według mnie nie warto.

Przeczytane....uczucia lekko mieszane. Jednak książkę oceniam na 8. Część pierwsza jest naprawdę niesamowicie emocjonujaca. Jest to istny horror emocji który daje do myślenia. Powala opisami. Upaja nadzieja ze będzie dobrze....druga część dla mnie mocno przerysowana. Wręcz taka bajka walki dobra i zła....ma to jakiś sens. Jednak mimo wszystko część pierwsza mogła być poprowadzona lepiej....najlepsza postaci jest tu Gabriel. Mimo że książka nie jest o nim to jest tu najprawdziwszy.
Mocna brutalna okraszona okrucieństwem Człowieka wobec drugiego człowieka pozycja chyba nie dla każdego, jednak polecam...

Przeczytane....uczucia lekko mieszane. Jednak książkę oceniam na 8. Część pierwsza jest naprawdę niesamowicie emocjonujaca. Jest to istny horror emocji który daje do myślenia. Powala opisami. Upaja nadzieja ze będzie dobrze....druga część dla mnie mocno przerysowana. Wręcz taka bajka walki dobra i zła....ma to jakiś sens. Jednak mimo wszystko część pierwsza mogła być...

Zdecydowanie nie jest to książka dla każdego .... Sama nie wiem czemu i jakim cudem dotrwałam do końca . Ta historia jest tak mroczna , pokręcona i brutalna momentami ... Na ogół czytam różna tematykę , ale to ... Raczej nie sięgnę po drugi tom mimo iż ciekawi mnie mimo wszystko, co będzie dalej. Nie polecam zwłaszcza dla ludzi o słabych nerwach ...

Zdecydowanie nie jest to książka dla każdego .... Sama nie wiem czemu i jakim cudem dotrwałam do końca . Ta historia jest tak mroczna , pokręcona i brutalna momentami ... Na ogół czytam różna tematykę , ale to ... Raczej nie sięgnę po drugi tom mimo iż ciekawi mnie mimo wszystko, co będzie dalej. Nie polecam zwłaszcza dla ludzi o słabych nerwach ...

Te klimaty to już chyba coś zbyt mocnego jak dla mnie. Bardzo trudno było mi przeczytać początek, czyli genezę powstania Upadłych. Potem już gdy doszło do właściwej akcji było lepiej, niestety mam dwa mocne zastrzeżenia.
Pierwsze dotyczy romansu głównych bohaterów, który opierał się na obsesji z jednej strony i chęci wykonania zadania z drugiej. Myślałam, że będzie to wstęp, dobry początek. Niestety choć sceny są gorące, to poza nimi nie ma między tymi ludźmi powiazania. Oni prawie ze sobą nie rozmawiają, więc trudno mi uwierzyć, że się w sobie zakochują na tyle by zrezygnować z własnych celów i wręcz dać się zabić.
Drugie zastrzeżenie to jednocześnie największa dziura fabularna tej książki: dlaczego Upadli, choć mają wyszkolenie, pieniądze, możliwości i chęć mordu, nie zlikwidowali w pierwszej kolejności swoich oprawców? Zajmują się różnymi złoczyńcami z Bostonu a sektę pedofili zostawili w spokoju. Przecież oni nie zniknęli. Byli ciągle w tym samym miejscu. Dalej robili to innym dzieciom. To powinno być pierwsze zadanie od Gabriela - zlikwidowanie Bractwa. Mimo to zabierają się za to dopiero w momencie uwięzienia Marii. To mi totalnie zepsuło odbiór tej książki.

Te klimaty to już chyba coś zbyt mocnego jak dla mnie. Bardzo trudno było mi przeczytać początek, czyli genezę powstania Upadłych. Potem już gdy doszło do właściwej akcji było lepiej, niestety mam dwa mocne zastrzeżenia.
Pierwsze dotyczy romansu głównych bohaterów, który opierał się na obsesji z jednej strony i chęci wykonania zadania z drugiej. Myślałam, że będzie to...

🦓 Ostrzeżenie! znajdziecie tutaj mnóstwo scen przemocy oraz gwałtów. Całe mnóstwo.
Jestem zła sama na siebie, że ta książka leżała tyle na mojej półce.
Początek książki to super wprowadzenie do całości. Dowiadujemy się skąd w ogóle wzięli się Upadli, jak księża próbowali torturami wypędzić z nich zło, gdy byli jeszcze dziećmi.

Mały diabełek na moim ramieniu skakał z satysfakcji. Tego oczekuję od książek z kategorii dark.
Gdy momentami czytałam mocniejsze sceny mężowi, zapytał czy mam zryty beret 🤣🤭 dla mnie to komplement 😅
Moja ciemna strona mocy nabrała powera, zastanawiałam się komu ja kibicuję i dlaczego 🤭
Była przesycona brutalnością, mrokiem, bólem. Tego oczekuję od darków. Otrzymałam to.

Dla mnie 11/10.

🦓 Ostrzeżenie! znajdziecie tutaj mnóstwo scen przemocy oraz gwałtów. Całe mnóstwo.
Jestem zła sama na siebie, że ta książka leżała tyle na mojej półce.
Początek książki to super wprowadzenie do całości. Dowiadujemy się skąd w ogóle wzięli się Upadli, jak księża próbowali torturami wypędzić z nich zło, gdy byli jeszcze dziećmi.

Mały diabełek na moim ramieniu skakał z...