Od zawsze pasjonowałem się thrillerami politycznymi i powieściami political-fiction, a “Sprawa prezydenta” zgrabnie łączy oba te gatunki i bez wątpienia podobała mi się najbardziej spośród przeczytanych książek Marca Elsberga.
Powieść utrzymana jest w konwencji sensacyjnej i fani mocnych wrażeń nie powinni być rozczarowani.
Mnie bardziej wciągnęła warstwa polityczna, w której warto zwrócić uwagę na choćby tylko dwa ukazane tu zjawiska.
Po pierwsze autor potwierdza lansowaną od dłuższego czasu tezę, że rywalizacja między światowymi mocarstwami wcale nie musi rozstrzygać się na polu walki przy użyciu środków niechybnie prowadzących do niewyobrażalnej zagłady. Znacznie bardziej skuteczne mogą okazać się budowane od lat wszechobecne sieci agentów wpływu oraz niedoceniane jeszcze działania dezinformacyjne.
Drugi uderzający fakt to fasadowość międzynarodowych organizacji stworzonych rzekomo z zamiarem czuwania nad światowym bezpieczeństwem i przestrzeganiem międzynarodowych zasad prawnych. Elsberg pokazuje jasno, że jeśli nawet tak jest, to nie dotyczy to najważniejszych graczy sceny politycznej, którzy zawsze znajdą pretekst, żeby postawić się ponad prawem. Taki Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości może zawlec przed sąd jakiegoś afrykańskiego watażkę, ale wobec zbrodniarzy z najsilniejszych państw jest bezradny. Zresztą nie inaczej jest z Radą Bezpieczeństwa ONZ.
Powieść może nie jest najłatwiejsza w odbiorze, wymaga skupienia na szczegółach, ale ze względu na wagę spraw, jakie porusza warta jest każdej spędzonej z nią godziny.
Zdecydowanie polecam.

Od zawsze pasjonowałem się thrillerami politycznymi i powieściami political-fiction, a “Sprawa prezydenta” zgrabnie łączy oba te gatunki i bez wątpienia podobała mi się najbardziej spośród przeczytanych książek Marca Elsberga.
Powieść utrzymana jest w konwencji sensacyjnej i fani mocnych wrażeń nie powinni być rozczarowani.
Mnie bardziej wciągnęła warstwa polityczna, w...

Rewelacyjny thriller polityczny. Czyta się z zapartym tchem. Postacie bardzo dobrze zbudowane, pokazują jak wygląda kuchnia polityczna w przypadku poważnej afery i w obliczu wyborów prezydenckich. Pokazane możliwości PRowe, socjotechnine, psychologiczne oraz techniczne, nawet jeżeli tylko wymyślone na potrzeby książki to robią wrażenie.

Rewelacyjny thriller polityczny. Czyta się z zapartym tchem. Postacie bardzo dobrze zbudowane, pokazują jak wygląda kuchnia polityczna w przypadku poważnej afery i w obliczu wyborów prezydenckich. Pokazane możliwości PRowe, socjotechnine, psychologiczne oraz techniczne, nawet jeżeli tylko wymyślone na potrzeby książki to robią wrażenie.

Czy były prezydent „kraju wolności“ może odpowiadać przed sądem za zbrodnie wojenne?
Dobrze napisana, pełna akcji i (nienachalnego) moralizatorstwa.
Trochę słaba końcówka.
Polecam👍🏻

Czy były prezydent „kraju wolności“ może odpowiadać przed sądem za zbrodnie wojenne?
Dobrze napisana, pełna akcji i (nienachalnego) moralizatorstwa.
Trochę słaba końcówka.
Polecam👍🏻

Świetna historia, która mogłaby wydarzyć się naprawdę. Gra polityczna, manipulacje, naciąganie faktów, próba niszczenia ludzi, aby tylko osiągnąć cel. Kandydat na prezydenta, który posunie się do wszystkiego, aby wygrać wybory? Historia byłego prezydenta, który stoi ponad prawem? A może kraju, który stoi ponad prawem? Wszystko to można znaleźć w powieści?

Świetna historia, która mogłaby wydarzyć się naprawdę. Gra polityczna, manipulacje, naciąganie faktów, próba niszczenia ludzi, aby tylko osiągnąć cel. Kandydat na prezydenta, który posunie się do wszystkiego, aby wygrać wybory? Historia byłego prezydenta, który stoi ponad prawem? A może kraju, który stoi ponad prawem? Wszystko to można znaleźć w powieści?

Moje uwielbienie dla thrillerów politycznych zaczęło się jakieś ćwierć wieku temu (jeeeeezz, jak to brzmi…!) od rewelacyjnych pod każdym względem powieści Roberta Ludluma. Te pochłaniały mnie bez reszty. Uwielbienie z czasem przerodziło się w stałe uczucie do kryminałów i każdej historii z dreszczykiem.
I tak pare lat temu trafiłam na Marca Elsberga. Jego „Blackout”, „Zero”, „Helisa” i „Chciwość” otworzyły mi oczy na wiele spraw. Dlatego w zasadzie bez zastanowienia sięgnęłam po „Sprawę prezydenta”. Z zainteresowaniem zagłębiałam się w historię, która rozpoczyna się brawurowym aresztowaniem byłego prezydenta USA Douglasa Turnera (inicjały nieprzypadkowe) na lotnisku w Atenach. Do zdarzenia dochodzi na podstawie wniosku Międzynarodowego Trybunału Karnego w Hadze (ICC),a sprawę w Grecji ma poprowadzić młoda prawniczka Dana Martin. Autor zręcznie opisuje zaskoczenie świata, kulisy rozgrywek i manipulacji politycznych i prawnych, sięga po wątki sensacyjne, akty terroryzmu i materiały deep fake. Wszystko po to, by czytelnikowi trudno było odłożyć książkę w połowie. I mimo, że czas akcji jest dość krótki - to zaledwie kilka dni - jest ona naszpikowana wielością wydarzeń. To dobra lektura, choć te wspomniane wcześniej jednak zrobiły na mnie większe wrażenie.

Moje uwielbienie dla thrillerów politycznych zaczęło się jakieś ćwierć wieku temu (jeeeeezz, jak to brzmi…!) od rewelacyjnych pod każdym względem powieści Roberta Ludluma. Te pochłaniały mnie bez reszty. Uwielbienie z czasem przerodziło się w stałe uczucie do kryminałów i każdej historii z dreszczykiem.
I tak pare lat temu trafiłam na Marca Elsberga. Jego „Blackout”,...

Autor tym razem opowiada historię, która się nie zdarzyła, lecz mogłaby być .
Zawiłe prawa, które są inne dla małych i inne dla dużych.
Polityczna gra, gdzie sztab doradców prześciga się w wymyślaniu obejścia dowodów i ich interpretacji przeciwko małej ICC (Międzynarodowy Trybunał Karny). Która to chce doprowadzić do sprawiedliwości, że każdy musi przestrzegać prawa, zasad i reguł.

Marc Elsberg w prosty sposób pokazuje, jak to może wyglądać od strony oskarżającego, jak i obrońcy.
Ciekawa lektura.

Autor tym razem opowiada historię, która się nie zdarzyła, lecz mogłaby być .
Zawiłe prawa, które są inne dla małych i inne dla dużych.
Polityczna gra, gdzie sztab doradców prześciga się w wymyślaniu obejścia dowodów i ich interpretacji przeciwko małej ICC (Międzynarodowy Trybunał Karny). Która to chce doprowadzić do sprawiedliwości, że każdy musi przestrzegać prawa, zasad...

Świetna historia, która mogłaby wydarzyć się na prawdę.
Jedna z nielicznych sensacyjnych opowieści, którą chce się czytać, a która nie jest przerysowana amerykańską bohaterskością.

Świetna historia, która mogłaby wydarzyć się na prawdę.
Jedna z nielicznych sensacyjnych opowieści, którą chce się czytać, a która nie jest przerysowana amerykańską bohaterskością.

Bardzo lubię sensacyjne thrillery polityczne, które wychodzą spod pióra znanego austriackiego pisarza Marca Elsberga. Dlatego postanowiłam rzucić okiem na ten ostatni pod tytułem Sprawa prezydenta.

Najgłośniejszy proces w dziejach współczesnego świata.
Prawniczka Dana Marin nie wierzyła, że nadejdzie taki dzień: były prezydent Stanów Zjednoczonych w czasie wizyty w Atenach zostaje aresztowany przez grecką policję działającą na zlecenie Międzynarodowego Trybunału Karnego w Hadze. To momentalnie wywołuje dyplomatyczne tornado. W USA toczy się kampania wyborcza i aktualnie urzędujący prezydent nie może sobie pozwolić na jakikolwiek skandal.
Biały Dom formułuje groźby pod adresem Międzynarodowego Trybunału Karnego i wszystkich państw Unii Europejskiej. A Dana Marin rozpoczyna walkę ze znacznie silniejszym przeciwnikiem – podobnie jak jej kluczowy świadek, którego zeznania mogą ostatecznie pogrążyć niegdyś najpotężniejszego człowieka na świecie. Amerykańskie tajne służby depczą już sygnaliście po piętach, a oddział specjalny przygotowuje się do siłowego uwolnienia byłego prezydenta, by za wszelką cenę uniemożliwić przekazanie go do Hagi…

Prawo silniejszego?
Choć to literacka fikcja, to momentami miałam wrażenie, że dokładnie tak wyglądałaby „epopeja” związana z aresztowaniem byłego prezydenta Stanów Zjednoczonych.

Wiadomo w jakiej „pozycji” stawiają się obecnie Amerykanie. Uważają się za najważniejszych i najsilniejszych, a ich słowo jest prawem. Więc te wszystkie zastosowane w powieści kruczki, sztuczki, a także wszelakiej maści groźby, by wybawić z opałów swojego byłego prezydenta, wydają się realne. Bo polityka obecnie jest grą brutalną, w której wszystkie chwyty, łącznie z zastosowaniem siły, są dozwolone, a granie „monetą”, staje się powoli chlebem codziennym.

Sprawa prezydenta, to jednak nie tylko polityka na najwyższych szczeblach, ale również media. Autor bardzo fajnie pokazał, jak te, w zależności od potrzeb, potrafią kreować rzeczywistość, a także jak mogą pomóc rozwikłać trudne zagadnienia, ale również jak mogą zniszczyć drugiemu człowiekowi życie.

Reasumując. Dobra książka, fajni przedstawiony problem, tylko na końcówce autor zaczął za mocno „gwiazdorzyć”. ;) Hollywoodzkie zakończenie nie było konieczne i pokazało, że daleko tej powieści od realizmu. ;)

Niemniej jednak polecam Sprawę prezydenta Marca Elsberga wszystkim miłośnikom dobrych, sensacyjnych thrillerów politycznych. Bo to kawał fajnej polityczno-medialno-prawniczej rozgrywki jest. :)

https://unserious.pl/2023/08/sprawa-prezydenta-marc-elsberg/

Bardzo lubię sensacyjne thrillery polityczne, które wychodzą spod pióra znanego austriackiego pisarza Marca Elsberga. Dlatego postanowiłam rzucić okiem na ten ostatni pod tytułem Sprawa prezydenta.

Najgłośniejszy proces w dziejach współczesnego świata.
Prawniczka Dana Marin nie wierzyła, że nadejdzie taki dzień: były prezydent Stanów Zjednoczonych w czasie wizyty w Atenach...

Wciągająca historia, wysłuchałem powieści. Genialny lektor. Dziękuję i polecam.

Wciągająca historia, wysłuchałem powieści. Genialny lektor. Dziękuję i polecam.

Były prezydent USA przylatuje do Aten aby wygłosić prelekcję, ale zostaje aresztowany na lotnisku przez grecką policję na wniosek Międzynarodowego Trybunału Karnego (International Criminal Court, ICC) za zbrodnie wojenne popełnione na ludności cywilnej w Afganistanie. Aresztowanie nadzoruje pracownica biura prokuratora ICC Dana Marin, która przez przypadek staje się twarzą całej akcji. Amerykanie wpadają w amok: po pierwsze nie uznają jurysdykcji ICC (podpisali Statuty Rzymskie z 1998, ale nie ratyfikowali porozumienia i wycofali podpis w 2002),po drugie mają własne wewnętrzne prawo, które chroni od odpowiedzialności byłych członków władz państwa, po trzecie uważają aresztowanie jako policzek i świadectwo upadku znaczenia USA (najbardziej demokratycznego i praworządnego państwa świata),po czwarte wreszcie - w USA trwa kampania wyborcza i obecny prezydent walczy o reelekcję a sposób załatwienia problemu może go pogrążyć albo zwiększyć szanse. To nie będzie spoiler, że Amerykanie wytoczą ciężką artylerię w obronie byłego prezydenta: restrykcje dla wszystkich członków ICC i ich rodzin, blokada gospodarcza Grecji i pomoc militarna dla Turcji w wojnie o złoża ropy na szelfie kontynentalnym, zagrożenie blokadą gospodarczą UE i każdego państwa wspierającego ICC. Wreszcie USA uruchamia kampanię oszczerstw na temat członków ICC posuwając się do manipulowania dowodami, a nawet wręcz tworzenia fałszywych dowodów. Po wielu twistach akcja dąży do zakończenia, którego nie mogę podać. Kto jest zainteresowany ten sam się przekona.

Jest to typowa opowieść o walce Dobra ze Złem w dekoracjach XXI wieku, przy czym stronę Dobra reprezentują pracownicy ICC, sygnalista i nieliczne osoby prywatne popierające aresztowanie. Zło to przede wszystkim prezydenci USA (były i obecny),Departament Stanu, CIA, armia USA i wszystkie agencje rządowe USA plus rząd grecki, który jak najszybciej chciałby zadowolić wielkiego brata z USA. Była taka seria czeskich komedii o rodzinie Homolków, w której padły słowa "A ja se neboim. A ja mam rak". Jeśli ktoś zainteresuje się tą książką niech ma w pamięci ten cytat - w połowie książki okaże się dlaczego. Jest to również pewna filozoficzna dyskusja na temat granicy wdzięczności wobec kogoś (lub państwa),kto uratował twoje życie. Dana Marin urodziła się w Bośni i to interwencja państw zachodnich z USA uratowała jej życie: najpierw przez ewakuację z Sarajewa w wieku 8 lat a potem przez przyznanie stypendiów, dzięki którym Dana została tym, kim jest.

Nazwiska pracowników ICC, prezydentów USA i innych przedstawicieli rządów różnych państw są fikcyjne, ale organizacja ICC istnieje naprawdę i prawdziwe są informacje na temat jej działania.

Moja ocena jest lekko naciągana: ze względu na mało prawdopodobne zakończenie powinienem odjąć 0.5 gwiazdki, ale to niemożliwe.

Były prezydent USA przylatuje do Aten aby wygłosić prelekcję, ale zostaje aresztowany na lotnisku przez grecką policję na wniosek Międzynarodowego Trybunału Karnego (International Criminal Court, ICC) za zbrodnie wojenne popełnione na ludności cywilnej w Afganistanie. Aresztowanie nadzoruje pracownica biura prokuratora ICC Dana Marin, która przez przypadek staje się twarzą...