Wrócę do ciebie po wojnie. Prawdziwa historia żołnierza Armii Andersa

„Wrócę do ciebie po wojnie” autorstwa Leona Silvera to prawdziwa historia teścia autora, prawdziwa historia żołnierza Armii Andersa.
Po przeczytaniu, czuję się rozbita emocjonalnie. Wstrząsają mną emocje, mam ochotę się rozpłakać z bezradności...
Telek był zdeterminowany i tylko to pozwalało mu przetrwać, tam w domu, w Polsce czekali na niego kochana Klara i malutki Juliusz.
Nadzieja...
Do końca miał nadzieję, że żyją, że są bezpieczni...
Nadzieja...
Nieodłączna część wojny...
Polacy pomagali Żydom jak tylko mogli, dawali schronienie, posiłek, wyciągali pomocną rękę. Ale byli też tacy, którzy byli wstanie wsypać bezradnych, bezbronnych ludzi za parę groszy. Nie oceniam, oni wszyscy mieli rodziny, też potrzebowali pieniędzy dla siebie, dla dzieci... Była wojna, każdy dbał o swoich najbliższych. Nie oceniam, mam tylko nadzieję (jak wszyscy),że takie czasy już odeszły i nigdy nie wrócą.
A ta powieść? Ta powieść zostanie w moim sercu na długo.

Leon Silver, zięć Tolka Klingsa, zafascynowany historią teścia, namawia go na spisanie wspomnień. Wielogodzinne rozmowy o niezwykłym ładunku emocjonalnym, często prowadzone późno w nocy, zaowocowały powstaniem tej poruszającej książki.

„Wrócę do ciebie po wojnie” autorstwa Leona Silvera to prawdziwa historia teścia autora, prawdziwa historia żołnierza Armii Andersa.
Po przeczytaniu, czuję się rozbita emocjonalnie. Wstrząsają mną emocje, mam ochotę się rozpłakać z bezradności...
Telek był zdeterminowany i tylko to pozwalało mu przetrwać, tam w domu, w Polsce czekali na niego kochana Klara i malutki...

+

+

"Byt Żydów w Polsce jest tak ulotny jak płomień świecy [...]. Kto przejmie się kilkoma płomykami zdmuchniętymi w wojennej zawierusze?"✨

"Wrócę do ciebie po wojnie" to książka napisana przez zięcia głównego bohatera, korzystał on zarówno z opowieści, jaki i pamiętników Tolka Naftalego Klingsa. Historie opisujące wojnę zawsze są trudne i ciężkie, myślę że nie tylko dla mnie, a dla większości czytelników. Ta również należała do tych emocjonalnych i musiałam ją sobie dawkować, nie dałam rady przeczytać "na raz", chociaż styl pisania autora, na to pozwalał. Z zaciekawieniem i jednoczesnym przerażeniem śledziłam losy tego walecznego człowieka. Miał jednak coś, czego dużo osób nie miało, mianowicie szczęście, którego można by było określić mianem "szczęścia w nieszczęściu". Dzięki swojej umiejętności pisania na maszynie, unika śmierci, jednak że względu na swoją religię wcale nie jest mu łatwo w armii. Antysemityzm, dręczenie i wiele innych dokucza Tolkowi. Główny bohater jednak nie poddaje się i wierzy jak nikt, że wróci do swojej ukochanej, gdy tylko wojna się zakończy.
Czytając tę lekturę bardzo ciężko było mi pozbierać myśli, jest ona napisana w sposób szczególny, naciskający na emocje, zarówno te, które przeżywał Tolek, ale również jego towarzysze. I te emocje, uczucia i troski przeżywa razem z nimi czytelnik.
Nie będę rozpisywać się więcej, ale uważam że jeśli lubicie książki oparte na opowieściach wojennych to zdecydowanie powinniście sięgnąć po tę książkę. 😊
Dodam tylko, że oprócz pięknej okładki, wartościowego wnętrza, na końcu znajdziemy zdjęcia głównego bohatera, oraz jego najbliższych.

"Byt Żydów w Polsce jest tak ulotny jak płomień świecy [...]. Kto przejmie się kilkoma płomykami zdmuchniętymi w wojennej zawierusze?"✨

"Wrócę do ciebie po wojnie" to książka napisana przez zięcia głównego bohatera, korzystał on zarówno z opowieści, jaki i pamiętników Tolka Naftalego Klingsa. Historie opisujące wojnę zawsze są trudne i ciężkie, myślę że nie tylko dla mnie,...

W końcu udało mi się przeczytać książkę autorstwa Leona Silvery pod tytułem „Wrócę do Ciebie po wojnie”. Historia została opisana przez Tolka Naftalego Klingsa, który to co dzieje się w powieści przeżył na własnej skórze. Główny bohater był żołnierzem polski, który z pochodzenia jest Żydem. Tolek po wielu przeżyciach w trakcie różnych bitew dostrzega, że współtowarzysze traktują go inaczej tylko ze względu na jego pochodzenie.
W momencie gdy zaczęłam czytać powieść autorstwa Leona Silvery pod tytułem „Wrócę do Ciebie po wojnie” nie spodziewałam się, że treść tej książki aż tak mną wstrząsie. Zresztą problematyka wspomnień Tolka Klingsa jest dosyć ciężka. Dla mnie sam antysemityzm jest trudnym tematem do zrozumienia. Bo to, że ktoś urodził się w takiej rodzinie gdzie wyznaje się judaizm jest ciężkie do zrozumienia. Tak naprawdę to czy ktoś jest Żydem czy katolikiem a oboje urodzili się w Polsce. To wiadome jest, że każde z nich jest Polakiem. Z całego serca polecam Wam zapoznać się z książką „Wrócę do Ciebie po wojnie” bo naprawdę warto. A poza tym coraz mniej ludzi, którzy widzieli straszne rzeczy II wojny światowej żyje. I tak naprawdę mamy ostatnią szanse by móc dowiedzieć jak wyglądało życie w tym czasie.

W końcu udało mi się przeczytać książkę autorstwa Leona Silvery pod tytułem „Wrócę do Ciebie po wojnie”. Historia została opisana przez Tolka Naftalego Klingsa, który to co dzieje się w powieści przeżył na własnej skórze. Główny bohater był żołnierzem polski, który z pochodzenia jest Żydem. Tolek po wielu przeżyciach w trakcie różnych bitew dostrzega, że współtowarzysze...

Przepełniona nienawiścią do Polski i Polaków książka. Główny bohater Tolek rusza na wojnę spod Lwowa, gdzie żył dostatnio. Rodzina ma hotel, pralnię a on wykształcenie prawnicze i pracę w kancelarii. Historie niepotwierdzone prze żadne fakty, zadnych świadków. Z trudem doczytalam ten paszkwil obrxydliwy do końca, by na 320 stronie przeczytać ze za Holokaust odpowiada polski naród. Sam Tolek zadekował się w armii w kancelarii, biję się cała wojnę z myślami czy zdezerterować jak 90% Żydów czy załatwiać interesy w armii. Piszę o złym traktowaniu swej nacji w wojsku. A jak mieli Polacy im ufać jak przy każdej okazji zostawiali Polaków na lodzie i uciekali. 90%!!!
Żonę ukrywali sąsiedzi i ksiądz wspomagany przez katolików. Wie, że innych Polaków Niemcy mordowali za pomoc Żydom, ani słowa wdzięczności. Jedno zdanie, że wśród Polaków zdarzali się uczciwi. A jak Żydzi zachowaliby się wobec nas? Nie zdawałam sobie sprawy z zakłamania i nienawiści Żydów wobec nas. Podobno Polacy wydali Niemcom za pieniądze Żydów z rodziny Tolka. On pielęgnował tą nienawiść do końca życia. A tą książką chciał ją przekazać innym. Dziwię się, że znalazł polskiego wydawcę, który ochoczo wydał tak jednostronnie, niesprawiedliwie opowiedzianą historię, człowieka żyjącego nienawiścią. Znamienne, że nie widział powodu integrowania się z Polakami a w Australi zmienił imię, by wtopić się w tłum Ted. Z bólem serca czytałam ten paszkwil.

Przepełniona nienawiścią do Polski i Polaków książka. Główny bohater Tolek rusza na wojnę spod Lwowa, gdzie żył dostatnio. Rodzina ma hotel, pralnię a on wykształcenie prawnicze i pracę w kancelarii. Historie niepotwierdzone prze żadne fakty, zadnych świadków. Z trudem doczytalam ten paszkwil obrxydliwy do końca, by na 320 stronie przeczytać ze za Holokaust odpowiada...

Bardzo ciekawa historia życia Tolka Klingsa, polskiego żołnierza żydowskiego pochodzenia, który po wcieleniu do polskiego wojska trafił do Brygady Strzelców Karpackich i przeszedł cały szlak bojowy.

Bardzo ciekawa historia życia Tolka Klingsa, polskiego żołnierza żydowskiego pochodzenia, który po wcieleniu do polskiego wojska trafił do Brygady Strzelców Karpackich i przeszedł cały szlak bojowy.

Pomijając treść, napisana przystępnie, łatwo i szybko się ją czyta. Niestety razi bardzo antypolskość, ciągłe narzekanie na Polskę i Polaków. Bohater też bywa hipokrytą, mówi o tym jak w innych krajach Żydzi mogli pozostać sobą, nie musieli tak jak w Polsce zmieniać swoich nazwisk, a finalnie po wyjeździe do Australii dostosował się tam zmieniając swoje personalia na bardziej australijskie..

Pomijając treść, napisana przystępnie, łatwo i szybko się ją czyta. Niestety razi bardzo antypolskość, ciągłe narzekanie na Polskę i Polaków. Bohater też bywa hipokrytą, mówi o tym jak w innych krajach Żydzi mogli pozostać sobą, nie musieli tak jak w Polsce zmieniać swoich nazwisk, a finalnie po wyjeździe do Australii dostosował się tam zmieniając swoje personalia na...

Za każdym razem kiedy sięgam po powieść historyczną, szczególnie tę osadzoną w czasach drugiej wojny światowej, zachowuję niemałą ostrożność, a ponadto skupiam dużą uwagę na tym, czy aby na pewno dobrze oddaje ówczesne czasy. Z dużym zaciekawieniem sięgnęłam po tę pozycję i muszę przyznać, że świetnie oddała ducha wojny pokazując, jak bardzo była ona okrutna i ile zła wyrządziła…

Przed wami powieść o Tolku, teściu autora - Leona Silvera, który zabiera nas w podróż po kartach historii, odzwierciedlających realia życia polskiego żołnierza pochodzenia żydowskiego. Mężczyzna zostaje wcielony do armii, pozostawiając rodzinę. Jest bardzo odważny, bystry i utalentowany, a jego umiejętność bezwzrokowego pisania, przyniesie mu dużo szczęścia. Po klęsce wrześniowej zdecyduje się na ucieczkę z węgierskiego obozu i unikając śmierci, podejmie pracę w administracji wojskowej. Tolek będzie musiał zmierzyć się z opresją, podejrzliwością i gnębieniem. Zrobi jednak wszystko, by zobaczyć ukochaną żonę Klarę i syna Juliusza…

. . .

,,Wrócę do ciebie po wojnie’’ to historia po której w głowie pozostaje nam mnóstwo myśli. Uświadamia, jak szybko i prosto można stracić wiele. Dużo tu okrucieństwa, trudów życia, antysemityzmu i walki. Wywołuje wiele emocji, a zakończenie niesie z sobą promyk nadziei na to, że zawsze może być lepiej...

Za każdym razem kiedy sięgam po powieść historyczną, szczególnie tę osadzoną w czasach drugiej wojny światowej, zachowuję niemałą ostrożność, a ponadto skupiam dużą uwagę na tym, czy aby na pewno dobrze oddaje ówczesne czasy. Z dużym zaciekawieniem sięgnęłam po tę pozycję i muszę przyznać, że świetnie oddała ducha wojny pokazując, jak bardzo była ona okrutna i ile zła...

Książka opowiadająca o losach człowieka, który walczył i przeżył II wojnę światową. Brzmi znajomo? A i owszem, gdyż takich powieści powstało już wiele, a rynek wydawniczy jest wręcz nimi zasypany. Tutaj trafiłam na kompletnie inną historię, niż dane mi było czytać do tej pory. Szczerze, to nie spodziewałam się po niej tego, co dane będzie mi przeczytać. Zaskoczyła i zszokowała mnie ona swoją treścią, jest jedną z tych pozycji, po których pozostaje Ci na jakiś czas niesmak i to nie z powodu potwornych okoliczności mających miejsce w książce.
.
Historia opowiedziana została przez Tolka żołnierza pochodzenia żydowskiego, a spisana przez jego zięcia. W momencie wybuchu wojny Tolek został wcielony do armii, tym samym był zmuszony pozostawić swoich bliskich, żonę i syna. Dzięki umiejętności szybkiego pisania na maszynie dostał pracę w administracji, która wiązała się z niektórymi przywilejami. Oprócz toczącej się wokół wojny, braku wiadomości od rodziny i tęsknoty za nimi, żołnierz jest ciągle dręczony wobec swoich towarzyszy broni z powodu swojego żydowskiego pochodzenia.
.
Biorąc się za czytanie, nawet przez myśl mi nie przeszło, że będzie to książka pełna oskarżeń wobec Polaków. Pełno tu ciągłych narzekań i zarzutów postawionych wobec naszego narodu. Oczywiście, że książka opowiada o trudnych czasach i losach ludzi, które miały miejsce podczas wojny. Czytając takie historie ciągle mam ciarki na skórze, tylko dlaczego zło całego świata zostało zrzucone akurat na Polaków, tego pojąć nie jestem w stanie.
.
Uważam, że książka napisana w sposób niesprawiedliwy. Może bohater akurat trafił na kilku żołnierzy polskich, którzy znęcali się, szydzili i ubliżali Żydom, ale to nie oznacza, aby wszystkich wrzucać do jednego worka. Trochę przykro było czytać to, tym bardziej, że jestem świadoma tego że książka obiegnie cały świat i wiele ludzi wyrobi sobie niepochlebne zdanie o nas.
.
Niestety, zamiast bardziej skupić się na losach głównego bohatera, to ciągle wychwytywałam w tekście oskarżenia stawiane nam Polakom. To były trudne czasy, każdy naród obwiniał się za wojnę i stratę rodzin, ale czy to my ponosimy winę za to bestialstwo?
.
Was gorąco zachęcam do przeczytania historii tego żołnierza i wyrobieniu własnego zdania na temat tej książki.

Książka opowiadająca o losach człowieka, który walczył i przeżył II wojnę światową. Brzmi znajomo? A i owszem, gdyż takich powieści powstało już wiele, a rynek wydawniczy jest wręcz nimi zasypany. Tutaj trafiłam na kompletnie inną historię, niż dane mi było czytać do tej pory. Szczerze, to nie spodziewałam się po niej tego, co dane będzie mi przeczytać. Zaskoczyła i...

Literatura wojenna ma to do siebie, że ciężko się ją czyta. W szczególności, jeżeli historia jest oparta na faktach i przedstawiona w bardzo realistyczny sposób. Nie jest naciągana, nie daje czytelnikowi odetchnąć, a osoby, które interesują się i znają historie nie będą narzekać (choć pewnie i tak będą). Nie uważam się za eksperta także pod względem tła historycznego do szczegółów się nie odniosę. Uważam, że fakty opisane w prosty, suchy sposób są bardziej rzeczywiste niż te barwne, przekoloryzowane.

Historia ma to do siebie, że jest ciężka...

Zlepek historii, bardziej w formie pamiętnika - emocjonalne przeżycia, walka o przetrwanie każdego dnia. Dużo zamartwiania się, szczęścia? Nie wiem, czy w takim przypadku można mówić o szczęściu. Bardzo dużo szczegółów, emocji. Czy to jest historia jednej osoby? Nie, mamy wiele perspektyw, różnych ludzi, zachowania, warunki, czy to jak potrafią się zachować w ciężkiej sytuacji. Niekiedy miałam wrażenie, że stoję obok przelatującego pocisku. Jak na czarno-białym filmie jesteśmy widzami rozgrywającej się historii, a w tle słyszymy co ma aktualnie miejsce. Nie znajdziecie tutaj rozczulania. Mamy pewną dozę osądu, mówi o nietolerancji na ogromnej płaszczyźnie. Pokazuje różne punkty widzenia jest to spowodowane zachowaniem ludzi, tego co mówili, a czego nie. Nie ma tutaj też czczej gadaniny, zbyt dużej ilości dialogów. W odpowiednim momencie pojawiają się odpowiednie fragmenty przytoczonych rozmów. To jak bardzo przerażające niektóre fakty były. Strach jest silnym narzędziem, który obezwładnia człowieka i czasami robi rzeczy niezgodne ze swoim JA.

Starasz się zrozumieć, niekiedy widzisz coś czego bohater nie zauważał, a ktoś mu próbował to wytłumaczyć. Dawne nienawiści, rozgraniczenia czy wola walki wychodzą z każdej strony tej książki. Psychicznie można wykończyć się bardziej niż fizycznie. Wywołuje gniew, nienawiść, ale też ogromny smutek. Wybaczyć jest trudno, tutaj nawet nie można mówić w normalnych kategoriach. Nie powinniśmy też osądzać zachowań, które miały miejsce. Realia ludzkiego okrucieństwa nie da się mierzyć czy wyliczyć w tym przypadku.

Jest to emocjonalny rollercoaster, nie należy do najłatwiejszych książek.

Literatura wojenna ma to do siebie, że ciężko się ją czyta. W szczególności, jeżeli historia jest oparta na faktach i przedstawiona w bardzo realistyczny sposób. Nie jest naciągana, nie daje czytelnikowi odetchnąć, a osoby, które interesują się i znają historie nie będą narzekać (choć pewnie i tak będą). Nie uważam się za eksperta także pod względem tła historycznego do...