Klasyczna powieść grozy o kobiecie wampirze, która swoimi ofiarami czyni tylko młode dziewczyny. Zapewne w XIX wieku powieść ta wywołała sensację, dzisiaj w mojej ocenie wywołuje lekki uśmieszek, nie wywołała u mnie żadnego przerażenia, co pewnie miałoby miejsce gdybym żyła w czasach wydania tej książki. Trochę powieść kojarzy się w klimacie z filmem "Nieustraszeni pogromcy wampirów", chodź tutaj postaci nie były przerysowane.

Klasyczna powieść grozy o kobiecie wampirze, która swoimi ofiarami czyni tylko młode dziewczyny. Zapewne w XIX wieku powieść ta wywołała sensację, dzisiaj w mojej ocenie wywołuje lekki uśmieszek, nie wywołała u mnie żadnego przerażenia, co pewnie miałoby miejsce gdybym żyła w czasach wydania tej książki. Trochę powieść kojarzy się w klimacie z filmem ...

Powieść nie dla wszystkich, aczkolwiek dla ludzi, którzy się interesują wampiryzmem czy klasyką horroru lub grozy przewidywalność fabularna albo fakt, że książka niezbyt przeraża współczesnego czytelnika jak na coś, co ma budzić grozę, zdecydowanie nie będzie miało żadnego znaczenia. "Carmilla" to przyjemna lektura idealna dla ludzi zafascynowanych mrokiem i wampirami. Warto też pamiętać, aby traktować tę książkę bardziej jako kawałek historii literatury niż coś, co ma być dostosowane do teraźniejszych czasów i nie wymagać od Carmilli rzeczy, które można znaleźć we współczesnych książkach, które są uważane aktualnie za dobrą literaturę, ponieważ powieść ta pochodzi z końca XIX wieku.

Mnie osobiście Carmilla się podobała, pomimo iż było tam kilka wątków, które pozostawiły u mnie niedosyt. Jednakże jestem pewna, że kiedyś na pewno wrócę do tej książki.

Powieść nie dla wszystkich, aczkolwiek dla ludzi, którzy się interesują wampiryzmem czy klasyką horroru lub grozy przewidywalność fabularna albo fakt, że książka niezbyt przeraża współczesnego czytelnika jak na coś, co ma budzić grozę, zdecydowanie nie będzie miało żadnego znaczenia. "Carmilla" to przyjemna lektura idealna dla ludzi zafascynowanych mrokiem i wampirami....

Czytaliście kiedyś „Draculę”? Miałam do niej dwa podejścia i nigdy nie dotarłam do końca, choć uwielbiam motyw wampirów. Carmillę pochłonęłam praktycznie na jednym posiedzeniu. Paradoksalnie, wydaje mi się bardziej współczesna, niż Dracula, którego uważamy (niesłusznie) za pierwszą książkę o krwiopijcy. Wiadomo, Carmilla jest opowiadaniem o wiele krótszym, niż dzieło Brama Stokera, ale jest jeszcze bardziej klimatyczna i zmysłowa.

Porównałam sobie nowe tłumaczenie z poprzednim i oba wypadają świetnie, ale to wydanie… jest boskie. Ilustracje w środku choć są proste i utrzymane w kolorystyce czerni i czerwieni, są bardzo w moim guście i pasują idealnie do historii. A o czym właściwie jest ta książeczka? Żeby nie zdradzać Wam zbyt wiele powiem jedynie, że jest wamiprzyca, jest wątek romantyczny wlw, zamek w Styrii i gotycki dreszczowy klimacik, całość przyprószona mglistym vibem tajemnicy.

Pomimo starodawnego stylu, kilku archaizmów i udziwnionych literackich zabiegów czyta się bardzo płynnie i szybko, a opowieść wciąga. Możemy poczuć się takimi skrytymi w cieniu obserwatorami zakazanej i niebezpiecznej relacji. Najlepsze, że nic nie mamy tutaj powiedziane wprost, wszystkiego trzeba się domyślać i jej odczytanie zależy od naszej interpretacji. Z jednej strony czujemy te staroświeckie opisy, sztywne zachowanie postaci i klimat historii sprzed 150 lat, z drugiej taką enigmatyczność niedopowiedzeń.

Jeśli nie boicie się klasyków grozy, lubicie wampy, jesteście ciekawi pierwszej historii o wysysaczach krwi, to pozycja dla Was. Gwarantuję namiętność, zmysłowość oraz atmosferę mistycyzmu i grozy 🦇

[ Współpraca z wydawnictwo uroboros ]

Czytaliście kiedyś „Draculę”? Miałam do niej dwa podejścia i nigdy nie dotarłam do końca, choć uwielbiam motyw wampirów. Carmillę pochłonęłam praktycznie na jednym posiedzeniu. Paradoksalnie, wydaje mi się bardziej współczesna, niż Dracula, którego uważamy (niesłusznie) za pierwszą książkę o krwiopijcy. Wiadomo, Carmilla jest opowiadaniem o wiele krótszym, niż dzieło Brama...

Pierwszym, co zwraca uwagę, w najnowszym wydaniu Carmilli, jest piękna oprawa i zawarte w książce ilustracje. Krew jest tu oczywistym motywem przewodnim, toteż nikogo pewnie nie zdziwi, że we wszystkich elementach graficznych i rysunkach przeważa kolor czerwony. A towarzyszą mu, dodające kontrastu i mroku, czerń i biel. Każdy rozdział poprzedzony jest stronami tytułowymi. Są one całkowicie czarne, zdobione białymi gotyckimi ramkami i napisami, pod którymi znajdziemy dwie czerwone postacie kobiece. Te elementy wraz z kropelkami krwi zakańczającymi niektóre rozdziały i rycinami przedstawiającymi makabryczne sceny dodają powieści magicznego uroku. Przywodzą one na myśl klasyczne nieme filmowe horrory, w których sceny poprzedzone były czarnymi planszami z tytułami lub napisanymi na biało dialogami.

Trzeba przyznać, że nowe wydanie Carmilli buduje atmosferę grozy i mroku już od pierwszej strony. Między innymi dzięki wspomnianej powyżej oprawie graficznej. Prolog odcina się od reszty książki, ponieważ jest on napisany w formie notki od wydawcy, który wyjaśnia cel publikacji historii i mówi o jej autorce, z której perspektywy usłyszymy historię tytułowej Carmilli. Joseph Sheridan Le Fanu mówi nam tutaj: oto reportaż, opowieść z pierwszej ręki, o niezwykłych, mrożących krew w żyłach wydarzeniach, które, jak twierdzi autor prologu, miały miejsce naprawdę.

Całą recenzje przeczytasz tutaj: https://popkulturowcy.pl/2024/04/20/carmilla-recenzja-ksiazki-dracula-nie-byl-pierwszy/

Pierwszym, co zwraca uwagę, w najnowszym wydaniu Carmilli, jest piękna oprawa i zawarte w książce ilustracje. Krew jest tu oczywistym motywem przewodnim, toteż nikogo pewnie nie zdziwi, że we wszystkich elementach graficznych i rysunkach przeważa kolor czerwony. A towarzyszą mu, dodające kontrastu i mroku, czerń i biel. Każdy rozdział poprzedzony jest stronami tytułowymi....

Zainspirować Stokera do stworzenia jednego z najbardziej znanych bohaterów powieści fantasy - jak to brzmi! A dokonał tego irlandzki pisarz Sheridana Le Fanu i jego książkowa bohaterka Carmilla.

„Carmilla” to wspaniale napisana, sensualna, bardzo klimatyczna powieść, która na dobre zapoczątkowała fascynację wampiryzmem w literaturze. Klimat i atmosfera tej krótkiej noweli to kwintesencja dziewiętnastowiecznej powieści grozy, która nie straszy przerażającymi opisami, a powoli i skrupulatni buduje napięcie.
Wspaniałe gotycka, łącząca wątki klasycznego horroru z romansem. Jestem zachwycona przepięknym, niemal lirycznym językiem i wrażeniem, które po sobie zostawia ♥️

Zainspirować Stokera do stworzenia jednego z najbardziej znanych bohaterów powieści fantasy - jak to brzmi! A dokonał tego irlandzki pisarz Sheridana Le Fanu i jego książkowa bohaterka Carmilla.

„Carmilla” to wspaniale napisana, sensualna, bardzo klimatyczna powieść, która na dobre zapoczątkowała fascynację wampiryzmem w literaturze. Klimat i atmosfera tej krótkiej noweli...

Laura wraz z ojcem i służbą zamieszkują gotycki Zamek w Styrii. Podczas wieczornego spaceru ujrzeli wypadek powozu. Chcąc pomoc i ofiarować swoją gościnność poszkodowanym, zaproponowali że ugoszczą w zamku córkę pewnej wytwornej damy-
Carmille, która była zbyt słaba na dalszą podróż. Od tego momentu między Laurą, a Carmillą rodzi się dziwna więź i zażyłość. W okolicy dzieje się natomiast coraz więcej niepokojących wydarzeń...

,,Carmilla" to gotycka powieść z XIX wieku, trzymająca w napięciu, pełna magii, tajemnicy i niepewności.
Styl jak i język w tej książce są na najwyższym poziomie, obfity w poetyckie opisy i metaforyczne relacje między bohaterami.

Autor kreuje świat pełen starych wierzeń i dawnych realiów gotyckiej epoki. Jest tutaj utrzymany mroczny klimat i klasyczny wampiryzm w literaturze.

Czując czułam zarówno lekki niepokój jak i podekscytowanie. Zdecydowanie warto sięgnąć po tę książkę, która w tym nowym wydaniu prezentuje się pięknie i z klasą! Twarda oprawa, duża czcionka i grafika, która świetnie dodaje klimatu całości.

Laura wraz z ojcem i służbą zamieszkują gotycki Zamek w Styrii. Podczas wieczornego spaceru ujrzeli wypadek powozu. Chcąc pomoc i ofiarować swoją gościnność poszkodowanym, zaproponowali że ugoszczą w zamku córkę pewnej wytwornej damy-
Carmille, która była zbyt słaba na dalszą podróż. Od tego momentu między Laurą, a Carmillą rodzi się dziwna więź i zażyłość. W okolicy dzieje...

Sama nie wiem jak ocenić tę książkę. Z jednej strony wydaje się o wiele bardziej nowoczesna, niż faktycznie jest. Z drugiej, dla mnie jako współczesnego czytelnika, nie zrobiła zbyt wiele.

Chyba najbardziej fascynuje mnie to, że my dzisiaj odbieramy ją zupełnie inaczej niż osoby, które czytały ją kiedy się ukazała.

Cieszę się, że ją przeczytałam, ale to by było na tyle.

Polecam audiobook.

Sama nie wiem jak ocenić tę książkę. Z jednej strony wydaje się o wiele bardziej nowoczesna, niż faktycznie jest. Z drugiej, dla mnie jako współczesnego czytelnika, nie zrobiła zbyt wiele.

Chyba najbardziej fascynuje mnie to, że my dzisiaj odbieramy ją zupełnie inaczej niż osoby, które czytały ją kiedy się ukazała.

Cieszę się, że ją przeczytałam, ale to by było na...

Kurcze, chyba nie do końca tego się spodziewałam.

"Carmillę" zawsze kojarzyłam jako "tę powieść, która zainspirowała Brama Stokera do napisania <<Draculi>>". Nic więc dziwnego, że wiele oczekiwałam po tej książce, tymczasem zwyczajnie się zawiodłam.

Napisana trochę infantylnie, chociaż mogę to zrzucić na fakt, że główną bohaterką jest młoda dziewczyna, dziecko jeszcze, a sama powieść to forma dziennika/pamiętnika. Spodziewałam się natomiast, że sama książka będzie nieco bardziej groteskowa, tajemnicza, tym czasem okazała się zwyczajnie nudnawa. Nie twierdzę, że to kompletne dno, ale ciężko mi się czytało i dość niechętnie. Może to styl autora (w końcu oryginał jest bardzo stary),a może to tytułowa Carmilla działała mi na nerwy, sama nie wiem, ale na pewno nie jest to książka dla mnie. Fanom wampirów natomiast na pewno bym poleciła, bo to, co podobało mi się w książce to na pewno samo spojrzenie na wampiry jako istoty, którymi rządzą namiętność i pożądanie ofiary, zabawa w kotka i myszkę - jak przystało na drapieżniki.

Kurcze, chyba nie do końca tego się spodziewałam.

"Carmillę" zawsze kojarzyłam jako "tę powieść, która zainspirowała Brama Stokera do napisania <<Draculi>>". Nic więc dziwnego, że wiele oczekiwałam po tej książce, tymczasem zwyczajnie się zawiodłam.

Napisana trochę infantylnie, chociaż mogę to zrzucić na fakt, że główną bohaterką jest młoda dziewczyna, dziecko jeszcze, a...

O dziwo, podobała mi się ta powieść bardziej niż Dracula.

O dziwo, podobała mi się ta powieść bardziej niż Dracula.

" [...] Dziękuję Bogu, że moje dziecko zmarło bez cienia podejrzenia, co wywołało jej chorobę. Odeszła, nie pojmując jej natury ani przeklętej namiętności, która stała się przyczyną tego nieszczęścia. [...]"

Czy czytacie, słuchacie lub oglądacie horrory? Ja od czasu do czasu lubię sięgnąć po ten gatunek literacki. Tym razem postanowiłam sięgnąć po audiobook Josepha Sheridana Le Fanu pod tytułem "Carmilla". Jest to klasyka literatury gotyckiej. Pierwszy raz ukazywała się w odcinkach w pewnym magazynie w latach 1871-1872. Po raz pierwszy w całości ukazała się w 1872 w tomiku pod tytułem "In a Glass Darkly". W Polsce po raz pierwszy została wydana w 1974 roku. Wydawnictwo Uroboros na prośbę swoich czytelników i w 50 rocznicę polskiego wydania postanowiło wydać to opowiadanie. Jak już wam pisałam, "Carmillę" słuchałam pod postacią audiobooka, którego czytała Julia Borkowska. Jest to dosyć krótkie opowiadanie, które można przeczytać lub wysłuchać w ciągu jednego dnia, popołudnia lub wieczoru. Czas trwania tego audiobooka to 3 godziny i 22 minuty.
Dzieło Josepha Sheridana Le Fanu uważane jest za nowatorskie, ponieważ ukazuje wampiryzm lesbiański. Dla mnie to szok, że w tamtych czasach autor poruszył taki temat.
Ta historia stała się inspiracją między innymi dla Brama Stokera pod tytułem "Drakula". 
Słuchając tego audiobooka nie bałam się, ani nie byłam przerażona. Jednak w tamtych czasach pewnie wywoływała szok i strach. Bardzo zaciekawiła mnie ta opowieść. Byłam jej bardzo ciekawa. Autor zabiera nas w mroczny gotycki świat, w którym młode dziewczyny zapadają na dziwną chorobę. Główną bohaterką jest Laura, która również jest narratorką tego opowiadania. Mieszka razem ze swoim ojcem w Styrii. Nie należy do bogatej rodziny, jednak mieszka w zamku. Jak opowiada Laura, nie trzeba być bogatym, żeby posiadać własny zamek. Jest to bardzo urokliwe i niestety odludne miejsce. Do zamku miał przyjechać przyjaciel ojca wraz ze swoją bratanicą. Laura liczyła na to, że się z nią zaprzyjaźni. Jednak los nie był dla niej łaskawy. Co się stało? Tego dowiecie się podczas czytania lub słuchania tego opowiadania. Do zamku dostanie się pewna młoda dziewczyna. Jaki będzie miała wpływ na naszą bohaterkę? Laura będzie miała koszmary. Tylko czy to był sen, czy raczej ponura rzeczywistość? Czy ojciec dziewczyny odkryje prawdę, nim będzie za późno? Czy Laura ma szansę przeżyć? Warto poznać tę gotycką perełkę.
Podoba mi się, jak Joseph Sheridan Le Fanu wszystko pięknie opisuje. Dzięki temu jego wizję można odtworzyć sobie w głowie. Nie jest to historia, która straszy. Chyba że boicie się wampirów. Jego bohaterowie są barwni i bardzo dobrze z charakteryzowani.
Zerknęłam również na wydanie e-bookowe. Znalazłam w nim świetne ilustracje stworzone przez Aleksandrę Czudżak.
Jeżeli lubicie jubileuszowe wydania klasycznych dzieł, to nie powinniście przegapić tego tytułu.
"Carmillę" przetłumaczyła Pauliny Braiter-Ziemkiewicz. Bardzo dobra robota.
Czy chcecie zobaczyć początek fascynacji  wampirami? To śmiało sięgnijcie po tę opowieść.
Z tą historią nie da się nudzić. Wywołuje ona wiele emocji. Razem z Laurą przenieście się do jej świata i poczujcie, to co ona czuje. Czy chcielibyście być na jej miejscu?

" [...] Dziękuję Bogu, że moje dziecko zmarło bez cienia podejrzenia, co wywołało jej chorobę. Odeszła, nie pojmując jej natury ani przeklętej namiętności, która stała się przyczyną tego nieszczęścia. [...]"

Czy czytacie, słuchacie lub oglądacie horrory? Ja od czasu do czasu lubię sięgnąć po ten gatunek literacki. Tym razem postanowiłam sięgnąć po audiobook Josepha...