Super

Super

💅gay💅

Podpisywałam petycje o ponowne wydanie tej książki i nie spodziewałam się że się uda! Natomiast udało się i dostaliśmy cudowne wydanie z pięknymi ilustracjami

💅gay💅

Podpisywałam petycje o ponowne wydanie tej książki i nie spodziewałam się że się uda! Natomiast udało się i dostaliśmy cudowne wydanie z pięknymi ilustracjami

Oto jest Klasyka przez wielkie "K". Gotycka historia mimo swojego wieku ciągle interesująca. Powinna przypaść do gustu miłośnikom Daphne du Maurier. Na plus niewielka objętość, która nie daje szans na zanudzenie czytelnika.

Oto jest Klasyka przez wielkie "K". Gotycka historia mimo swojego wieku ciągle interesująca. Powinna przypaść do gustu miłośnikom Daphne du Maurier. Na plus niewielka objętość, która nie daje szans na zanudzenie czytelnika.

2,5☆

Była całkiem okej, ja słuchałam ją w audiobooku, więc do luźnego posłuchania idealna.

2,5☆

Była całkiem okej, ja słuchałam ją w audiobooku, więc do luźnego posłuchania idealna.

Klasyczna powieść grozy o kobiecie wampirze, która swoimi ofiarami czyni tylko młode dziewczyny. Zapewne w XIX wieku powieść ta wywołała sensację, dzisiaj w mojej ocenie wywołuje lekki uśmieszek, nie wywołała u mnie żadnego przerażenia, co pewnie miałoby miejsce gdybym żyła w czasach wydania tej książki. Trochę powieść kojarzy się w klimacie z filmem "Nieustraszeni pogromcy wampirów", chodź tutaj postaci nie były przerysowane.

Klasyczna powieść grozy o kobiecie wampirze, która swoimi ofiarami czyni tylko młode dziewczyny. Zapewne w XIX wieku powieść ta wywołała sensację, dzisiaj w mojej ocenie wywołuje lekki uśmieszek, nie wywołała u mnie żadnego przerażenia, co pewnie miałoby miejsce gdybym żyła w czasach wydania tej książki. Trochę powieść kojarzy się w klimacie z filmem ...

Powieść nie dla wszystkich, aczkolwiek dla ludzi, którzy się interesują wampiryzmem czy klasyką horroru lub grozy przewidywalność fabularna albo fakt, że książka niezbyt przeraża współczesnego czytelnika jak na coś, co ma budzić grozę, zdecydowanie nie będzie miało żadnego znaczenia. "Carmilla" to przyjemna lektura idealna dla ludzi zafascynowanych mrokiem i wampirami. Warto też pamiętać, aby traktować tę książkę bardziej jako kawałek historii literatury niż coś, co ma być dostosowane do teraźniejszych czasów i nie wymagać od Carmilli rzeczy, które można znaleźć we współczesnych książkach, które są uważane aktualnie za dobrą literaturę, ponieważ powieść ta pochodzi z końca XIX wieku.

Mnie osobiście Carmilla się podobała, pomimo iż było tam kilka wątków, które pozostawiły u mnie niedosyt. Jednakże jestem pewna, że kiedyś na pewno wrócę do tej książki.

Powieść nie dla wszystkich, aczkolwiek dla ludzi, którzy się interesują wampiryzmem czy klasyką horroru lub grozy przewidywalność fabularna albo fakt, że książka niezbyt przeraża współczesnego czytelnika jak na coś, co ma budzić grozę, zdecydowanie nie będzie miało żadnego znaczenia. "Carmilla" to przyjemna lektura idealna dla ludzi zafascynowanych mrokiem i wampirami....

Czytaliście kiedyś „Draculę”? Miałam do niej dwa podejścia i nigdy nie dotarłam do końca, choć uwielbiam motyw wampirów. Carmillę pochłonęłam praktycznie na jednym posiedzeniu. Paradoksalnie, wydaje mi się bardziej współczesna, niż Dracula, którego uważamy (niesłusznie) za pierwszą książkę o krwiopijcy. Wiadomo, Carmilla jest opowiadaniem o wiele krótszym, niż dzieło Brama Stokera, ale jest jeszcze bardziej klimatyczna i zmysłowa.

Porównałam sobie nowe tłumaczenie z poprzednim i oba wypadają świetnie, ale to wydanie… jest boskie. Ilustracje w środku choć są proste i utrzymane w kolorystyce czerni i czerwieni, są bardzo w moim guście i pasują idealnie do historii. A o czym właściwie jest ta książeczka? Żeby nie zdradzać Wam zbyt wiele powiem jedynie, że jest wamiprzyca, jest wątek romantyczny wlw, zamek w Styrii i gotycki dreszczowy klimacik, całość przyprószona mglistym vibem tajemnicy.

Pomimo starodawnego stylu, kilku archaizmów i udziwnionych literackich zabiegów czyta się bardzo płynnie i szybko, a opowieść wciąga. Możemy poczuć się takimi skrytymi w cieniu obserwatorami zakazanej i niebezpiecznej relacji. Najlepsze, że nic nie mamy tutaj powiedziane wprost, wszystkiego trzeba się domyślać i jej odczytanie zależy od naszej interpretacji. Z jednej strony czujemy te staroświeckie opisy, sztywne zachowanie postaci i klimat historii sprzed 150 lat, z drugiej taką enigmatyczność niedopowiedzeń.

Jeśli nie boicie się klasyków grozy, lubicie wampy, jesteście ciekawi pierwszej historii o wysysaczach krwi, to pozycja dla Was. Gwarantuję namiętność, zmysłowość oraz atmosferę mistycyzmu i grozy 🦇

[ Współpraca z wydawnictwo uroboros ]

Czytaliście kiedyś „Draculę”? Miałam do niej dwa podejścia i nigdy nie dotarłam do końca, choć uwielbiam motyw wampirów. Carmillę pochłonęłam praktycznie na jednym posiedzeniu. Paradoksalnie, wydaje mi się bardziej współczesna, niż Dracula, którego uważamy (niesłusznie) za pierwszą książkę o krwiopijcy. Wiadomo, Carmilla jest opowiadaniem o wiele krótszym, niż dzieło Brama...

Pierwszym, co zwraca uwagę, w najnowszym wydaniu Carmilli, jest piękna oprawa i zawarte w książce ilustracje. Krew jest tu oczywistym motywem przewodnim, toteż nikogo pewnie nie zdziwi, że we wszystkich elementach graficznych i rysunkach przeważa kolor czerwony. A towarzyszą mu, dodające kontrastu i mroku, czerń i biel. Każdy rozdział poprzedzony jest stronami tytułowymi. Są one całkowicie czarne, zdobione białymi gotyckimi ramkami i napisami, pod którymi znajdziemy dwie czerwone postacie kobiece. Te elementy wraz z kropelkami krwi zakańczającymi niektóre rozdziały i rycinami przedstawiającymi makabryczne sceny dodają powieści magicznego uroku. Przywodzą one na myśl klasyczne nieme filmowe horrory, w których sceny poprzedzone były czarnymi planszami z tytułami lub napisanymi na biało dialogami.

Trzeba przyznać, że nowe wydanie Carmilli buduje atmosferę grozy i mroku już od pierwszej strony. Między innymi dzięki wspomnianej powyżej oprawie graficznej. Prolog odcina się od reszty książki, ponieważ jest on napisany w formie notki od wydawcy, który wyjaśnia cel publikacji historii i mówi o jej autorce, z której perspektywy usłyszymy historię tytułowej Carmilli. Joseph Sheridan Le Fanu mówi nam tutaj: oto reportaż, opowieść z pierwszej ręki, o niezwykłych, mrożących krew w żyłach wydarzeniach, które, jak twierdzi autor prologu, miały miejsce naprawdę.

Całą recenzje przeczytasz tutaj: https://popkulturowcy.pl/2024/04/20/carmilla-recenzja-ksiazki-dracula-nie-byl-pierwszy/

Pierwszym, co zwraca uwagę, w najnowszym wydaniu Carmilli, jest piękna oprawa i zawarte w książce ilustracje. Krew jest tu oczywistym motywem przewodnim, toteż nikogo pewnie nie zdziwi, że we wszystkich elementach graficznych i rysunkach przeważa kolor czerwony. A towarzyszą mu, dodające kontrastu i mroku, czerń i biel. Każdy rozdział poprzedzony jest stronami tytułowymi....

Zainspirować Stokera do stworzenia jednego z najbardziej znanych bohaterów powieści fantasy - jak to brzmi! A dokonał tego irlandzki pisarz Sheridana Le Fanu i jego książkowa bohaterka Carmilla.

„Carmilla” to wspaniale napisana, sensualna, bardzo klimatyczna powieść, która na dobre zapoczątkowała fascynację wampiryzmem w literaturze. Klimat i atmosfera tej krótkiej noweli to kwintesencja dziewiętnastowiecznej powieści grozy, która nie straszy przerażającymi opisami, a powoli i skrupulatni buduje napięcie.
Wspaniałe gotycka, łącząca wątki klasycznego horroru z romansem. Jestem zachwycona przepięknym, niemal lirycznym językiem i wrażeniem, które po sobie zostawia ♥️

Zainspirować Stokera do stworzenia jednego z najbardziej znanych bohaterów powieści fantasy - jak to brzmi! A dokonał tego irlandzki pisarz Sheridana Le Fanu i jego książkowa bohaterka Carmilla.

„Carmilla” to wspaniale napisana, sensualna, bardzo klimatyczna powieść, która na dobre zapoczątkowała fascynację wampiryzmem w literaturze. Klimat i atmosfera tej krótkiej noweli...

Laura wraz z ojcem i służbą zamieszkują gotycki Zamek w Styrii. Podczas wieczornego spaceru ujrzeli wypadek powozu. Chcąc pomoc i ofiarować swoją gościnność poszkodowanym, zaproponowali że ugoszczą w zamku córkę pewnej wytwornej damy-
Carmille, która była zbyt słaba na dalszą podróż. Od tego momentu między Laurą, a Carmillą rodzi się dziwna więź i zażyłość. W okolicy dzieje się natomiast coraz więcej niepokojących wydarzeń...

,,Carmilla" to gotycka powieść z XIX wieku, trzymająca w napięciu, pełna magii, tajemnicy i niepewności.
Styl jak i język w tej książce są na najwyższym poziomie, obfity w poetyckie opisy i metaforyczne relacje między bohaterami.

Autor kreuje świat pełen starych wierzeń i dawnych realiów gotyckiej epoki. Jest tutaj utrzymany mroczny klimat i klasyczny wampiryzm w literaturze.

Czując czułam zarówno lekki niepokój jak i podekscytowanie. Zdecydowanie warto sięgnąć po tę książkę, która w tym nowym wydaniu prezentuje się pięknie i z klasą! Twarda oprawa, duża czcionka i grafika, która świetnie dodaje klimatu całości.

Laura wraz z ojcem i służbą zamieszkują gotycki Zamek w Styrii. Podczas wieczornego spaceru ujrzeli wypadek powozu. Chcąc pomoc i ofiarować swoją gościnność poszkodowanym, zaproponowali że ugoszczą w zamku córkę pewnej wytwornej damy-
Carmille, która była zbyt słaba na dalszą podróż. Od tego momentu między Laurą, a Carmillą rodzi się dziwna więź i zażyłość. W okolicy dzieje...