49/180/2024
Super zbiór! Im głębiej w las, tym mniejszy bezpośredni związek z pierwowzorem - i bardzo dobrze. Dopiero by to było nudne, jakby wszystkie historie kopiowały wersję Dostojewskiego.
Najbardziej urzekła mnie historia z Poznania lat 30-tych, w której pojawiają się policjanci Różycki i Zygalski oraz świadek Rejewska.
Rejewski, Zygalski i Różycki to ci, którzy wybili zęby Enigmie. Hołubieni w Poznaniu od jakiegoś czasu, albowiem wszyscy trzej w nim studiowali. Bardzo miły pomysł na przypomnienie ich nazwisk :-)
Nie wiem tylko, czy w latach 30-tych już w Polsce czytywało się powieści Agathy Christie. Jakoś nie znalazłam od razu w internecie, a głębiej nie chce mi się kopać. Już dziś wyrwałam zielsko i posadziłam rabarbar, więc prac ziemnych mam aż nadto.
A opowiadania polecam.

49/180/2024
Super zbiór! Im głębiej w las, tym mniejszy bezpośredni związek z pierwowzorem - i bardzo dobrze. Dopiero by to było nudne, jakby wszystkie historie kopiowały wersję Dostojewskiego.
Najbardziej urzekła mnie historia z Poznania lat 30-tych, w której pojawiają się policjanci Różycki i Zygalski oraz świadek Rejewska.
Rejewski, Zygalski i Różycki to ci, którzy...

mydło i powidło :( nic ciekawego

mydło i powidło :( nic ciekawego

Osobiście bardzo mnie znudziły te opowiadania. Bez polotu i nie chciało mi się ich czytać

Osobiście bardzo mnie znudziły te opowiadania. Bez polotu i nie chciało mi się ich czytać

Generalnie słaba pozycje, większość opowiadań nudna.

Generalnie słaba pozycje, większość opowiadań nudna.

Zbiór opowiadań, kilku autorów, które mają nawiązywać do pierwowzoru "Zbrodni i kary" F. Dostojewskiego. Co tu dużo mówić, jedne mi się podobały bardziej, inne mniej; w jednych widziałam podobieństwa, w innych troszkę bardziej to było oddalone, ale dalej zauważalne. Może nic ponadczasowego, ale całkiem ciekawy pomysł na odświeżenie klasyka.

Zbiór opowiadań, kilku autorów, które mają nawiązywać do pierwowzoru "Zbrodni i kary" F. Dostojewskiego. Co tu dużo mówić, jedne mi się podobały bardziej, inne mniej; w jednych widziałam podobieństwa, w innych troszkę bardziej to było oddalone, ale dalej zauważalne. Może nic ponadczasowego, ale całkiem ciekawy pomysł na odświeżenie klasyka.

Kto czytał "Zbrodnię i karę” Fiodora Dostojewskiego ten wie, że to wyjątkowa powieść o granice wolności człowieka, o jego prawie do buntu, czy wreszcie o naturze zła. Nie ma się zatem co dziwić, że stała się ona inspiracją do rozważań o istocie zbrodni, jak i o nieuchronności wiążącej się z nią kary. Właśnie ta tematyka przyświecała powstaniu pewnej kompilacji opowiadań polskich autorów kryminalnych, którzy w siedmiu odsłonach własnych parafraz „Zbrodni i kary” przedstawili współczesne spojrzenie na głoszone przez Raskolnikowa prawo do zabijania. To właśnie Rodion Raskolnikow mordujący siekierą starą lichwiarkę, stał się prototypem postaci wykreowanych w zbiorze, choć w uwspółcześnionych wersjach. Pytanie jednak pozostaje wciąż to samo: czy faktycznie człowiek ma moralne prawo do tego, by pobawić drugiego życia?
Każdy z pisarzy, a mamy tu takie nazwiska jak Adrian Bednarek, Max Czornyj, Marcel Moss, Ewa Przydryga, Alicja Sinicka, Marek Stelar, Marcel Woźniak, podjął się trudnego zadania przekształcenia klasycznej powieści Fiodora Dostojewskiego w nowoczesne, intrygujące opowiadania kryminalne. Czy to im wyszło? W lepszy lub gorszy sposób tak, choć opowiadania są na różnym poziomie i jedne bardziej do mnie przemówiły, a inne mniej.
Z pewnością dwie odsłony zasługują tu na uznanie – jak dla mnie to Marek Stelar i jego „Człowiek znikąd” i Marcel Woźniak „Będziesz zawsze moja”.
To te dwa opowiadania urzekły mnie głęboką analizą psychologicznych elementów ukrytych w istocie zbrodni, w poszukiwaniu ludzkiej motywacji, to one oparły się na skonstruowaniu złożonych postaci, których postaw mogła sprawić, że czytelnik pochyli się nad zrozumieniem ich działania.
Co do pozostałych, to nie do końca czułam, że udźwignęły one istotę tego dylematu tkwiącego w naturze zła. Całość do przeczytania, ale bez efektu wow, którego po takim zestawie autorów można byłoby się spodziewać.

Kto czytał "Zbrodnię i karę” Fiodora Dostojewskiego ten wie, że to wyjątkowa powieść o granice wolności człowieka, o jego prawie do buntu, czy wreszcie o naturze zła. Nie ma się zatem co dziwić, że stała się ona inspiracją do rozważań o istocie zbrodni, jak i o nieuchronności wiążącej się z nią kary. Właśnie ta tematyka przyświecała powstaniu pewnej kompilacji opowiadań...

❗TW: zabójstwo, krew, brutalne opisy, przemoc

,,Zbrodnia i kara" Dostojewskiego jest moją ulubioną książką, więc byłam ciekawa również tego zbioru opowiadań. Niestety po skończeniu doszłam do wniosku, że nie rozumiem sensu jego powstania.

Są to opowiadania, które (w większości) równie dobrze mogłyby być opowiadaniami nie inspirowanymi klasykiem. Z oryginałem łączy je zabójstwo kogoś i/lub podobne imiona. Zrobiłam notatki tylko do dwóch pierwszych, i tak: pierwsze jest niemal kopią oryginału; drugie mi się nawet podobało. Kolejnych nie chciało mi się oceniać, bo motyw był ten sam, a poszczególne historie w audiobooku zlewały się ze sobą i nie były też specjalnie ciekawe.

Żeby nie było tak negatywnie, to niektóre opowiadania były dobre, ale no, nie były praktycznie powiązane z oryginałem, nawet powiedziałabym, że nie były nim inspirowane.

❗TW: zabójstwo, krew, brutalne opisy, przemoc

,,Zbrodnia i kara" Dostojewskiego jest moją ulubioną książką, więc byłam ciekawa również tego zbioru opowiadań. Niestety po skończeniu doszłam do wniosku, że nie rozumiem sensu jego powstania.

Są to opowiadania, które (w większości) równie dobrze mogłyby być opowiadaniami nie inspirowanymi klasykiem. Z oryginałem łączy je...

Zbiór 7 opowiadań, które kręcą się wokół legendarnej „Zbrodni i kary”.
7 świetnych autorów kryminalnych "wcieliło się" w rolę Dostojewskiego. Czy im się to udało? Musicie przekonać się sami.

Niewątpliwie ta książka jest dla tych, którzy lubią różne odcienie zbrodni, nieoczywistych morderców, ukryte motywy, ciemne zakamarki i charakterystyczne postacie. I karę oczywiście, bo to ona odgrywa tu bardzo istotną rolę.

Jak głosi napis z tyłu książki „tam, gdzie jest zbrodnia, musi być i kara”. Nie ważne czy jesteś porzuconą dziewczyną, sfrustrowanym korposzczurem czy po prostu lubisz zabijać. Każdy musi ponieść karę...

Najlepsze:
1. Człowiek znikąd – Marek Stelar
2. Będziesz zawsze moją – Marcel Woźniak

Zbiór 7 opowiadań, które kręcą się wokół legendarnej „Zbrodni i kary”.
7 świetnych autorów kryminalnych "wcieliło się" w rolę Dostojewskiego. Czy im się to udało? Musicie przekonać się sami.

Niewątpliwie ta książka jest dla tych, którzy lubią różne odcienie zbrodni, nieoczywistych morderców, ukryte motywy, ciemne zakamarki i charakterystyczne postacie. I karę oczywiście,...

Nauczona doświadczeniem powinnam unikać takich zbiorówek. Skusiło mnie jednak nazwisko jednego z moich ulubionych polskich autorów - Bednarka.
Niemniej opowiadania, takie mini historyjki, to kompletnie nie moja bajka. Połowa była jeszcze do przejścia. Druga połowa - totalnie nie…
Never ever!

Nauczona doświadczeniem powinnam unikać takich zbiorówek. Skusiło mnie jednak nazwisko jednego z moich ulubionych polskich autorów - Bednarka.
Niemniej opowiadania, takie mini historyjki, to kompletnie nie moja bajka. Połowa była jeszcze do przejścia. Druga połowa - totalnie nie…
Never ever!

Całkiem przyjemny zbiór opowiadań, który bazuje na książce Dostojewskiego "Zbrodnia i kara". Siedmioro polskich autorów stworzyło siedem historii inspirowanych rosyjską klasyką. Każde opowiadanie jest inne, każde zaskakujące i wciągające. Mnie najlepiej podobała się historia stworzona przez Marcela Woźniaka. Autor mocno mnie zaskoczył i na końcu wywołał "efekt WOW".
Książkę mogę polecić fanom krótkich kryminalnych opowiadań.

Całkiem przyjemny zbiór opowiadań, który bazuje na książce Dostojewskiego "Zbrodnia i kara". Siedmioro polskich autorów stworzyło siedem historii inspirowanych rosyjską klasyką. Każde opowiadanie jest inne, każde zaskakujące i wciągające. Mnie najlepiej podobała się historia stworzona przez Marcela Woźniaka. Autor mocno mnie zaskoczył i na końcu wywołał "efekt WOW". ...