Rymuciątko, kołowrotek, kołowrotek, rymuciątko, eksżoncia, poczwara, brzytwa, kołowrotek, ekżoncia, kołowrotek, brzytwa, ekżoncia, kołowrotek, rymuciątko, poczwara, brzytwa..... I tak w kółko... Ileż to można... :/

Rymuciątko, kołowrotek, kołowrotek, rymuciątko, eksżoncia, poczwara, brzytwa, kołowrotek, ekżoncia, kołowrotek, brzytwa, ekżoncia, kołowrotek, rymuciątko, poczwara, brzytwa..... I tak w kółko... Ileż to można... :/

Wspaniała! Niesamowita! Przezajebista!

Wspaniała! Niesamowita! Przezajebista!

Po śmierci matki Stella karmi się wizją zemsty. Zemsty, która trafi w najczulszy punkt znienawidzonej Poczwary. Chcę pozbawić życia jej córkę. Liczy na to, że śmierć dziecka odbije na niej takie piętno jak na Stelli śmierć matki.
Rymuciątko staje się głównym obiektem obserwacji Brzytwiarza. Jednocześnie Stella zmienia oferowane przez siebie anonse na te z wyższej półki. Tym samym trafia na zlecenie, w którym udawać ma dziewczynę klienta. Szybko jednak okazuje się, że świat jest naprawdę mały.
Kontynuacja losów psychopatki to coś na co czekałam. Choć i tutaj nie zabrakło krwawych scen to tym razem autor mocniej skupił się na portretach psychologicznych bohaterów. Wejście do wnętrza umysłu Stelli to zupełnie inny wymiar. Z jednej strony jej walka z demonami przeszłości, a z drugiej chęć stabilizacji sprawiły, że pełno w tej historii zwrotów akcji. Nowi, charakterystyczni bohaterowie też ubarwili tę część. Pełna napięcia niemal od pierwszej do ostatnich stron. Mam nadzieję, że mimo wszystko Stella wciąż nie powiedziała ostatniego słowa.

Po śmierci matki Stella karmi się wizją zemsty. Zemsty, która trafi w najczulszy punkt znienawidzonej Poczwary. Chcę pozbawić życia jej córkę. Liczy na to, że śmierć dziecka odbije na niej takie piętno jak na Stelli śmierć matki.
Rymuciątko staje się głównym obiektem obserwacji Brzytwiarza. Jednocześnie Stella zmienia oferowane przez siebie anonse na te z wyższej półki. Tym...

Świetna kontynuacja. Może trochę słabszą niż część pierwsza, ale nie mogłam oderwać się od niej . Było mrocznie i krwawo . Liczę na kontynuację. Polecam

Świetna kontynuacja. Może trochę słabszą niż część pierwsza, ale nie mogłam oderwać się od niej . Było mrocznie i krwawo . Liczę na kontynuację. Polecam

Stella po śmierci matki stara na nowo poukładać swoją rzeczywistość i w między czasie planuje zemstę na Zuzannie.
Jej praca w dalszym ciągu polega na sprzedawaniu swojego ciała, chociaż jej anonse są skierowane do bogatszych mężczyzn. Zgłasza się do niej mężczyzna, który proponuje jej stały układ ze swoim kolegą.. Ma go uwieść i pomóc mu w pozbieraniu się po rozwodzie... Po jednym ze spotkań Stella dowiaduje się, że Szymon widuje się z Emma - córka Zuzanny. Co łączy tych dwoje? Jaki plan wobec niej ma Szymon? Do czego posunie się Emma? Czy to może tajemniczy klient coś ukrywa?

Kolejne spotkanie ze Stella (dobrze, że nie kazała na siebie zbyt długo czekać),brutalne zbrodnie w dalszym ciągu towarzyszą dziewczynie. Chociaż w pewnym momencie wydaje się, że pragnie spokoju, zmiany w swoim życiu. Czy dokona zemsty na Poczwarze? Czy może jednak wygra chęć spokojnego i normalnego życia?

Autor tym razem ograniczył ilość scen erotycznych. Jednak brutalne opisy dokonywanych zbrodni są mocne! Intryga, która tu występuje naprawdę jest interesująca, no i znowu z niecierpliwością będę wyczekiwać kolejnego tomu 🔥 Pan Adrian jak zawsze trzyma poziom, świetne, charakterystyczne dla autora dialogi, robią dodatkowo świetny klimat, no i te brutalne opisy 💉😈

Stella po śmierci matki stara na nowo poukładać swoją rzeczywistość i w między czasie planuje zemstę na Zuzannie.
Jej praca w dalszym ciągu polega na sprzedawaniu swojego ciała, chociaż jej anonse są skierowane do bogatszych mężczyzn. Zgłasza się do niej mężczyzna, który proponuje jej stały układ ze swoim kolegą.. Ma go uwieść i pomóc mu w pozbieraniu się po rozwodzie......

"Stella. Oblicza zemsty" Adriana Bednarka to thriller psychologiczny, który zaskoczył mnie swoją głębią i złożonością. Książka przenosi nas w mroczne zakątki Częstochowy, gdzie tytułowa bohaterka, Stella Skalska, walczy ze swoimi wewnętrznymi demonami i pragnieniem zemsty, które nie dają jej spokoju.

Autor z niezwykłą precyzją buduje napięcie, malując obraz kobiety zmagającej się z ciężarem swojej przeszłości. Zafascynowała mnie wielowymiarowość postaci Stelli. Jej postać jest pełna sprzeczności: z jednej strony widzimy ją jako zimną i kalkulującą, z drugiej strony jest głęboko ludzka, pełna emocji i wewnętrznych rozterek.

Fabuła jest pełna zwrotów akcji i tajemnic, które składają się na przemyślany scenariusz, zmuszający nas do ciągłego zastanawiania się, co będzie dalej.

Książka porusza także ciekawy dylemat moralny związany z pragnieniem zemsty i sprawiedliwości. To, jak Stella radzi sobie z własnymi emocjami i decyzjami, które musi podjąć, sprawia, że jest to nie tylko thriller, ale również głębokie studium charakteru.

Nie mogę zapomnieć o sposobie, w jaki Adrian Bednarek operuje językiem. Styl pisania autora jest wyrafinowany i obfituje w metafory oraz porównania, które dodatkowo potęgują mroczny nastrój opowieści. Dialogi trafiają w sedno, co doskonale oddaje charakter i obnaż psychikę bohaterów.

Jednym z najmocniejszych punktów książki jest bez wątpienia rozbudowanie psychologiczne postaci drugoplanowych. Każda z nich ma swoje tło i motywacje, które są stopniowo odkrywane przez czytelnika, dzięki czemu cała historia zyskuje na głębi.

Fabuła "Stella. Oblicza zemsty" jest dobrze skonstruowana. Autor umiejętnie łączy wątki kryminalne z dramatem osobistym, tworząc płynną i wciągającą narrację. Co ważne, Bednarek nie ucieka się do tanich chwytów ani nieprzewidywalnych zwrotów akcji tylko po to, by zaskoczyć czytelnika. Każdy element fabuły ma swoje uzasadnienie i jest logicznie wprowadzony w kontekście całej historii.

Zachwyciła mnie również głębia tematyczna książki. Autor nie boi się poruszać trudnych i często tabuizowanych tematów, takich jak przemoc, zdrada, samotność czy poczucie winy. "Stella. Oblicza zemsty" stawia wiele ważnych pytań o naturę zła, moralność i granice ludzkiej psychiki.

Jeśli miałabym wskazać jakiekolwiek słabości tej powieści, być może chodziłoby o to, że w niektórych momentach tempo narracji wydaje się nieco nierówne, co może rozpraszać niektórych czytelników. Jednakże te drobne momenty nie umniejszają ogólnego wrażenia.

Podsumowując, "Stella. Oblicza zemsty" Adriana Bednarka to książka złożona, prowokująca do myślenia i niezwykle satysfakcjonująca. To nie tylko literatura gatunkowa, ale dzieło z głębokim przesłaniem. Dla tych, którzy szukają w literaturze czegoś więcej niż tylko rozrywki, to lektura obowiązkowa.

To doskonale napisana powieść, która trzyma w napięciu do samego końca. Zdecydowanie polecam tę książkę każdemu, kto szuka w literaturze czegoś więcej niż tylko rozrywki. To prawdziwa gratka dla miłośników psychologicznych głębi i mrocznych klimatów.



"Stella. Oblicza zemsty" Adriana Bednarka to thriller psychologiczny, który zaskoczył mnie swoją głębią i złożonością. Książka przenosi nas w mroczne zakątki Częstochowy, gdzie tytułowa bohaterka, Stella Skalska, walczy ze swoimi wewnętrznymi demonami i pragnieniem zemsty, które nie dają jej spokoju.

Autor z niezwykłą precyzją buduje napięcie, malując obraz kobiety...

Jest to drugi tom o losach Stelli Skalskiej, ściśle powiązany z pierwszym. Parę dni temu ponownie przeczytałam wcześniejszą część. Zrobiłam to dla odświeżenia pamięci, a okazało się, że dzięki temu widzę, że dwójka jest słabiej dopracowana. Początkowo historia bardzo mnie zaintrygowała. Wróżyła kolejną zawiłą, porywającą, pełną napięcia historię. Jedna sytuacja, mniej więcej w połowie książki, sprawiła, że intryga się rozsypała. Stało się oczywiste, co się wydarzy. Zabicie kolejnej przeszkody? To było za proste. Napięcie spadło.
Zabrakło mi kontynuacji historii z Jankiem. Wiem, że relacja między nim a Stellą była fabularnie zakończona, ale mimo wszystko w świetle wydarzeń z drugiego tomu liczyłam, że i Janek dostanie, choć na chwilę głos.
Postać Stelli nie została rozwinięta, nie ewoluowała. Nadal pracuje jako eskortka, do czego została przyuczona już w dzieciństwie, choć traktowanie jej jak przedmiot coraz bardziej doskwiera. Nadal podąża utartą ścieżką, zagłębiając się w bagnie złych decyzji. Nadal rządzi kołowrotek w zakamarkach jej umysłu, popychając ją do coraz gorszych wyborów.

Finał dość nietypowy jak dla tego autora. Zastanawiam się, co może czekać Skalską za parę lat, gdy już będzie zbyt leciwa na bycie eskortką.

Ostatnią rzeczą, która psuła odbiór, są dziwaczne określenia. Choć autor bardzo broni redakcję i korektę, biorąc całą winę na siebie, to jednak uważam, że w jego przypadku powinni zwracać baczniejszą uwagę na takie klocki, jak "plaster pizzy", czy "wargi przepocone od stresu".

Jest to drugi tom o losach Stelli Skalskiej, ściśle powiązany z pierwszym. Parę dni temu ponownie przeczytałam wcześniejszą część. Zrobiłam to dla odświeżenia pamięci, a okazało się, że dzięki temu widzę, że dwójka jest słabiej dopracowana. Początkowo historia bardzo mnie zaintrygowała. Wróżyła kolejną zawiłą, porywającą, pełną napięcia historię. Jedna sytuacja, mniej...