Polecam. Wartościowe spojrzenie na stan Europy, upadek jej wartości. Poza opisem jak jest i co będzie - porady jak się zachować i co robić, aby zachować, przechować co się da.
Pesymistyczne, ale prawdziwe spojrzenia na to co się wokół nas dzieje.
Aby nie udawać, że jest inaczej trzeba przeczytać tę książkę

Polecam. Wartościowe spojrzenie na stan Europy, upadek jej wartości. Poza opisem jak jest i co będzie - porady jak się zachować i co robić, aby zachować, przechować co się da.
Pesymistyczne, ale prawdziwe spojrzenia na to co się wokół nas dzieje.
Aby nie udawać, że jest inaczej trzeba przeczytać tę książkę

Przekonywanie przekonanych i uświadamianie świadomych.

Kto nie fantazjował o zebraniu się z przyjaciółmi w konserwatywne enklawy, czy to na jednej ulicy, jednej dzielnicy, czy wręcz w zbudowanej konserwatywnej wiosce, z opcją rozbudowy do miasta?
Czy rozsądnemu człowiekowi trzeba tłumaczyć, że w miarę możliwości, „swój do swego po swoje”? Że trzeba dbać o precyzyjne wysławianie się i nie poddawanie nowomowie? Że nie ma co liczyć na państwo i jego instytucje? Że trzeba bacznie przyglądać się czym intelektualnie karmią nasze dzieci w szkołach? Że nie tyle trzeba dużo czytać, co czytać d-o-b-r-e książki? (Swoją drogą proponowanie Zaratustry - pomnika pychy, obok Biblii, jest dla mnie kuriozum: „a jedna jedyna książka, na przykład Biblia, Iliada, Zaratustra czy Czarodziejska góra, o ile tylko będzie czytana z odpowiednią uwagą i otwartym umysłem, może nam towarzyszyć przez całe życie i stać się źródłem niemal niewyczerpanej inspiracji”.)


„Jeśli zatem ta książeczka zdoła pokazać czytelnikom, że nie są sami ze swoją rozpaczą, swoimi obawami i próbą przetrwania katastrofy całej cywilizacji, oraz jeśli odpowiedzi udzielane poniżej na pytanie „Co robić?” umocnią lub zainspirują niektórych z nich w ich osobistej walce, wtedy jej cel byłby już całkowicie spełniony”.
Ach, jeśli tylko o to chodziło, to tak, teraz wiem jeszcze bardziej, że nie jestem sam i jeszcze bardziej utwierdziłem się we wnioskach, do których doszedłem o własnych siłach. Ale czy musiało mnie to kosztować ponad 40 zł za 116 stron?

Przedmowy i słowa wstępne zajmują ¼ i tak niewygórowanej objętości.
Za to okładka wyśmienita!

Cóż. Ostrzegam, że trąci banałem – choć zalecenia słuszne.

------------------------------

„Niedawno zrodził się ten typ i szybko się rozmnaża. Zrodził go czas, jest znakiem czasu i – czy mam to powiedzieć? – zniknie razem z nim. Istniejąc od niedawna, skazany on jest na krótki żywot. Przed sześciu laty takich ludzi nie widziano; przed trzema laty pogardzano nimi; teraz… obojętne, co o nich teraz myślą; za kilka lat, niedługo, będą do nich wołać: „Ratujcie nas!”, i to, co oni będą mówili, będzie przez wszystkich wykonywane. Potem minie niewiele lat, a może i nie lat, lecz miesięcy, i zaczną ich przeklinać, zostaną spędzeni ze sceny, wygwizdani, zniesławieni. Więc cóż, gwiżdżcie i znieważajcie, wypędzajcie i przeklinajcie – mieliście z nich pożytek i to im wystarczy; wśród syków i gwizdów, odprowadzani grzmotem przekleństw zejdą ze sceny tak samo dumni i skromni, surowi i dobrzy, jak dotąd. I nie pozostaną na scenie? – Nie. – Jakże będzie bez nich? – Źle. Po ich działalności będzie jednak lepiej niż przedtem”. Mikołaj Czernyszewski, „Co robić? Z opowiadań o nowych ludziach”.
(warto wiedzieć, że Czernyszewski był rewolucjonistą i miał na myśli właśnie rewolucjonistę)

„Ultraliberalizm gospodarczy nie jest pochodną tzw. liberalnej ekonomii sformułowanej przez Adama Smitha, który to opisał naukowe mechanizmy i prawa rządzące procesami gospodarczymi w ramach przestrzeni wolności przysługującej człowiekowi i tworzonym przez niego podmiotom gospodarczym. Adam Smith dokonał więc naukowego odkrycia praw regulujących rzeczywistość gospodarczą, nie tworząc jakiejś fikcyjnej ideologii. W przypadku neoliberalizmu i ultraliberalizmu mamy do czynienia z tendencyjną i nienaukową interpretacją rzeczywistości ekonomicznej w celu podporządkowania społeczeństwa interesom silnych grup kapitałowych. Jednym z charakterystycznych symptomów oddziaływania tych ideologii jest rosnąca przestrzeń utraty własności przez obywateli na rzecz tzw. konglomeratów kapitałowych, które skupiają w swoich rękach coraz większe zasoby społeczne, co dokonuje się pod hasłem tzw. prywatyzacji. Paradoksalnie ta tzw. prywatyzacja jest procesem koncentracji kapitału wśród silnych i wpływowych neoliberałów i wywłaszczeniem obywateli z ich zasobów, oferując w zamian tzw. odpłatne użytkowanie tych zasobów, które przedtem należały do obywateli. W nurcie takiej ideologii idzie tzw. strategia Klausa Schwaba, prowadząc do tzw. wielkiego resetu w ekonomii globalnej”.

„Obecnie pozorna siła niemieckiej gospodarki w Europie wynika z narzuconej siłowo asymetrii mechanizmów gospodarczych, kontrolowanych między innymi przez takie instytucje jak Europejski Bank Centralny i Komisję Europejską, gdzie Niemcy mają dominującą rolę. Jednym z takich mechanizmów jest waluta euro, która niejako „wysysa” kapitały z innych państw i kieruje je do Niemiec. Taki system instytucjonalno-instrumentalny stoi w sprzeczności z prawami ekonomii, co już teraz prowadzi do malejącej efektywności gospodarczej Europy, a w dalszej kolejności doprowadzi do destrukcji także Niemcy”.

Przekonywanie przekonanych i uświadamianie świadomych.

Kto nie fantazjował o zebraniu się z przyjaciółmi w konserwatywne enklawy, czy to na jednej ulicy, jednej dzielnicy, czy wręcz w zbudowanej konserwatywnej wiosce, z opcją rozbudowy do miasta?
Czy rozsądnemu człowiekowi trzeba tłumaczyć, że w miarę możliwości, „swój do swego po swoje”? Że trzeba dbać o precyzyjne...