Piękna książeczka, jeśli chodzi o ilustracje, ale zupełnie nie zgadzam się z przesłaniem, które mieli zamiar przekazać autorzy. Historia miała być o empatii, a tymczasem dostajemy dwóch bohaterów, z których jeden lubi ciszę i spokój, a drugi jest głośnym natarczywym gościem. Na koniec to ten drugi dopina swego, a pierwszy godzi się na przyjęcie go pod swój dach i dodatkowo czuje wyrzuty sumienia, że wcześniej nie chciał się z tamtym zaprzyjaźnić. Według mnie natarczywe zachowanie Ala było nie w porządku i to ono powinno zostać skrytykowane, a nie na odwrót...

Piękna książeczka, jeśli chodzi o ilustracje, ale zupełnie nie zgadzam się z przesłaniem, które mieli zamiar przekazać autorzy. Historia miała być o empatii, a tymczasem dostajemy dwóch bohaterów, z których jeden lubi ciszę i spokój, a drugi jest głośnym natarczywym gościem. Na koniec to ten drugi dopina swego, a pierwszy godzi się na przyjęcie go pod swój dach i dodatkowo...

Książeczka chlubi się, iż przedstawia ważny temat empatii.

Ja tu empatii nie zauważyłam. Jest miś koala, który szuka ciszy, odosobnienia, by spokojnie się zrelaksować w swoim hamaku.

Na horyzoncie pojawia się nowy sąsiad Al, który jest natarczywy, nachalny i nie zna żadnych granic. Wręcz za każdym razem atakuje misia coraz to nowym prezentem - przynosi lody (koala jest weganinem),kwiaty (koala ma alergię),pluszaki... W tym momencie koala informuje grzecznie, że narusza jego przestrzeń osobistą. Al nie przestaje, jakby nie usłyszał komunikatu. W końcu Al nanosi tyle bambetli, że jego hamak się zarwał i runął. Co robi nasz bohater? Jest mu smutno i przyjmuje w końcu natarczywusa do siebie. I nazywa to przyjaźnią.

Co o tym sądzicie?

Książeczka chlubi się, iż przedstawia ważny temat empatii.

Ja tu empatii nie zauważyłam. Jest miś koala, który szuka ciszy, odosobnienia, by spokojnie się zrelaksować w swoim hamaku.

Na horyzoncie pojawia się nowy sąsiad Al, który jest natarczywy, nachalny i nie zna żadnych granic. Wręcz za każdym razem atakuje misia coraz to nowym prezentem - przynosi lody (koala jest...

Prześliczna książeczka z cudownymi ilustracjami.
Tym razem Amberek zaserwował naszym milusińskim pochylenie się nad problemem empatii.

Głównymi bohaterami są dwa misie koala o zupełnie innych charakterach.
Jeden z nich Kol dopiero sprowadził się na drzewko eukaliptusowe w nowym miejscu.
Ostatnimi czasy burza zniszczyła jego uroczy domek i długo tropił spokojnego lokum do odpoczynku i drzemki. Kol był po przejściach i szukał odosobnionej sfery, by móc odreagować niemiłą przygodę.
Wydawało mu się, że znalazł idealną przestrzeń ,którą stwarzały zacienione drzewa, mocne konary i brak hałasu.
Cisza niestety była tylko do czasu, aż do pojawienia się sąsiada koali o imieniu Al, który zamieszkiwał teren dużo wcześniej przed Kolem.
Al był bardzo towarzyski ,więc doskwierała mu już od dawna samotność w mieszkaniu w pojedynkę. Cieszył się aż za bardzo z przybycia na dłużej nowego towarzysza.
Zachowywał się wręcz nachalnie w stosunku do Kola, ale kierował się dobrymi intencjami. Za wszelką cenę chciał zdobyć serce nowego przyjaciela i przekroczył trochę granice przestrzeni osobistej kolegi. Po prostu narzucał mu się swoją osobą i osaczył biednego Kola.
Przynosił mu stosy prezentów na powitanie jak lody, kwiaty, pluszaki, grzechotkę z muszelek, ulubione książki, lampkę do czytania, kaktusa, kapelusz przeciwsłoneczny, dekoracje do pokoju, komputer, biblioteczkę, deskorolkę i jeszcze wiele innych rzeczy.
A to wszystko było mało przydatne dla Kola, gdyż był weganinem, alergikiem itp. i jednego co potrzebował to tylko ciszy, spokoju i wypoczynku.
Al gromadził podarki dla Kola coraz to większych gabarytów, tak, że już nie mógł sam gdzie się zmieścić w swoim hamaku.
I stało się. Hamak Ala został niestety przeciążony i pękł na pół. Cały sprzęt wraz z hamakiem wylądował z wielkim hukiem na ziemi. Nasz Al stracił swój domek.

Kto przyszedł z pomocą Alowi?
Czy Kol okazał choć odrobinę empatii w stosunku do sąsiada?
Czy domek Ala został odbudowany?

Na te i inne pytania znajdziecie odpowiedzi czytając lekturę o tych sympatycznych puchatych miśkach. A ilustracje dodadzą tylko pikanterii całej historii.

Na końcu książeczki znajduje się wkładka z opisem i ćwiczeniami do przerobienia z dziećmi ,związanymi z empatią w stosunku do innych osób.
Warto też dzieciakom uświadomić, że miłości, przyjaźni nie można kupić żadnymi prezentami.
Trzeba zauważyć, że każdy jest inny i uszanować to. Nie można być nachalnym w swojej dobroci ,choć ma się szczere i nieodparte chęci.
Jeżeli jednak widzimy, że ktoś potrzebuje nas w swojej słabości, to trzeba pospieszyć z pomocą.

Szkoda ,że nie możemy bezpośrednio poznać tych sympatycznych zwierzątek, które w rzeczywistości nie są wcale niedźwiadkami na jakie wyglądają ,tylko torbaczami.
Może ktoś będzie miał to szczęście znaleźć się w Australii i dotknąć ich mięciutkiego futerka, czego szczerze wszystkim życzę.

Prześliczna książeczka z cudownymi ilustracjami.
Tym razem Amberek zaserwował naszym milusińskim pochylenie się nad problemem empatii.

Głównymi bohaterami są dwa misie koala o zupełnie innych charakterach.
Jeden z nich Kol dopiero sprowadził się na drzewko eukaliptusowe w nowym miejscu.
Ostatnimi czasy burza zniszczyła jego uroczy domek i długo tropił spokojnego lokum do...