Po zanurzeniu się w pierwszym tomie nowej serii Daniela Komorowskiego, „Mieszko. Wyjście z cienia”, zaintrygowała mnie jego talent literacki. Zdecydowałam się na poszukiwanie innych dzieł tego autora, co doprowadziło mnie do serii o Wikingach. Przez cały miesiąc oddawałam się tej lekturze w każdej wolnej chwili. Niejedną noc z zapartym tchem spędziłam nad kartami książki. Jedyne czego żałuję, to faktu, że były to ebooki a nie wersje papierowe, które kocham. Trzy pierwsze tomy przesłuchałam w pracy, ponieważ były dostępne audiobooki, później już tylko były dostępne ebooki.


Seria książek Daniela Komorowskiego, "Furia Wikingów", to epicka opowieść o gniewnych wojownikach z Północy, którzy pragną zdobyć chwałę i miejsce w Valhalli poprzez liczne łupieżcze wyprawy. Od pierwszego tomu, w którym przywódca Ragnar kieruje swoich ludzi na Zachód, aż po ostatni, "Wojna Bogów", saga ta oferuje czytelnikom pełną emocji podróż przez świat wikingów, pełen walki, miłości, zdrady i braterskich więzi.
Książki opisują nie tylko brutalne konflikty między wikingami a Karolem Wielkim czy innymi narodami, ale również wewnętrzne walki o władzę, zdrady i manipulacje. Synowie Ragnara, główni bohaterowie sagi, kroczą własnymi ścieżkami, dążąc do zdobycia sławy i chwały, ale także muszą zmierzyć się z konsekwencjami swoich działań.
Podążając za losami Ragnara i jego synów, czytelnik odkrywa nie tylko epickie bitwy i podboje, ale również skomplikowane relacje między postaciami oraz ich ewolucję wraz z upływem czasu i przeżyciami. Od zemsty za śmierć ojca po walkę o władzę nad różnymi królestwami i ostateczną konfrontację wojowników z bogami, seria "Furia Wikingów" obfituje w napięcie i niezapomniane chwile.
Wraz z każdym tomem, czytelnicy zgłębiają coraz głębiej świat wikingów, poznając ich zwyczaje, wierzenia i życie codzienne, ale także obserwując, jak zmienia się historia średniowiecznej Europy pod wpływem ich działań. Ostatni tom sagi przynosi rozwiązanie wielu wątków i odpowiedzi na długo wyczekiwane pytania, pozostawiając czytelników w pełni zaspokojonych po emocjonującej podróży przez świat wikingów. Ja jednak dostrzegam też furtkę do powstania kolejnego tomu.
Chociaż zafascynowana byłam znakomitą produkcją serialu o Wikingach, to teraz, po przeczytaniu serii Daniela Komorowskiego, uważam, że jego wizja wikingów jest absolutnie oszałamiająca. Wyraźnie różni się od tego, co pokazano na ekranie, przebijając ją wielokrotnie fabułą i intensywnością akcji. To, co naprawdę wyróżnia tę serię, to misternie wypleciona fabuła, bogate i rozbudowane postaci oraz autentyczne przedstawienie życia wikingów - zarówno ich brutalnej rzeczywistości, jak i głęboko zakorzenionych wartości, takich jak honor, lojalność i rodzinne więzi. To doświadczenie czytelnicze przekroczyło moje najśmielsze oczekiwania wobec powieści historycznej.
Tam, gdzie postawili swoje stopy Wikingowie, ziemia spływała krwią ich wrogów, ale i ich samych. To było niesamowite, jak wierzyli w swoich bogów, można było wręcz dotknąć tej wiary. Nie spotkałam się z bardziej porywającą akcją i jej dynamiką niż w tej serii. Mnóstwo postaci, zdarzeń, bitew - nie nudziłam się ani chwili. Przepięknie ujęte wartości rodzinne, honor i lojalność. Jednak tam gdzie wchodzi w gre władza i bogactwo, ambicje i zawiść jest i zdrada, a także niejedna intryga.
Mój literacki wybór padł na Ivara (jako książkowego męża),jednego z synów Ragnara - genialnego stratega i wojownika, z niesamowitą charyzmą. Jestem pełna podziwu dla talentu autora, który potrafił tak wciągnąć mnie w świat wikingów, że czułam się jakbym tam była - w tamtych czasach. Jego narracja jest tak genijalna i misternie utkana, że wielokrotnie zatrzymywałam oddech w oczekiwaniu na kolejny zwrot akcji. To doświadczenie czytelnicze przekroczyło moje najśmielsze oczekiwania wobec powieści historycznej.
Warto również zauważyć, że choć kobiety w tamtych czasach były często źle traktowane, bite, poniewierane i gwałcone. Wszystko zależało od tego czy były to ich kobiety, służące czy niewolnice. Najgorzej obchodzili się z kobietami w krajach, na które najeżdżali. Jednak mimo swojej brutalności w walkach, Wikingowie mieli serca. Było to szczególnie widoczne w sytuacjach gdy trafiali na “tą jedyną”. Zakochany Wiking niczym się nie różnił od współczesnego zakochanego mężczyzny, który gotów jest całować ziemię po której stąpa kobieta do której mocniej zabiło serce. Mimo swojej brutalności w walkach, Wikingowie mieli serca.
Teraz mam jeszcze marzenie kupić całą serię w wersji papierowej i liczę, że tom ósmy nie będzie ostatnim!

Po zanurzeniu się w pierwszym tomie nowej serii Daniela Komorowskiego, „Mieszko. Wyjście z cienia”, zaintrygowała mnie jego talent literacki. Zdecydowałam się na poszukiwanie innych dzieł tego autora, co doprowadziło mnie do serii o Wikingach. Przez cały miesiąc oddawałam się tej lekturze w każdej wolnej chwili. Niejedną noc z zapartym tchem spędziłam nad kartami książki....

"Wojna Bogów" to ósmy i niestety już ostatni tom z serii "Furia Wikingów", który nota bene jest doskonałym jej zwieńczeniem 🤍

W "Wojnie bogów" Daniel Komorowski, po raz kolejny zresztą, udowadnia, że umie w opisy walk, a dynamiczna, krwawa i doskonale spinającą się akcja to niezmiennie mocny punkt jego książek. Strategie bitew są dopracowane w każdym calu, a "wyjścia awaryjne" i pojawiające się w trakcie niespodzianki przyjemnie łechtają nie tylko ego Wikingów, ale i serce czytelnika. Autor nie pozwala się nam nudzić. Ba! W ósmym tomie postanawia zaserwować nam niezłą jadkę i wysłać wojów na Konstantynopol, uznany dotąd za największa fortecę świata. Powiedzieć, że to czyste szaleństwo, to jakby nic nie powiedzieć. Mało? W powietrzu wisi druga wielka, niezwykle ambicjonalna bitwa. Akcja nie zwalnia! Czytacie i oczekujcie nieoczekiwanego! W końcu to wojna bogów 😉

Mam wrażenie, że w tym tomie Autor mocniej skupił się na samych synach Ragnara i myślę, że to doskonałe posunięcie, zważywszy, że to ostatni tom serii. Splot historii braci, który tutaj następuje jest szalenie niespodziwany i  tym samym totalnie zaskakujący. Osobiście cieszę się również, że w ostatnim tomie pojawiła się matka Egila i objaśniła trochę działania syna. Pamiętam bunt Egila w czwartej części cyklu i mój zgrzyt w związku z tym. Jego rządza zemsty była dla mnie zbyt wybujała i nie miała racjonalnego poparcia. Czuję, że to domknięcie, choć w istocie okazało się banalnie proste, było mi osobiście bardzo potrzebne 😉

Umiejętność budowania napięcia i niezwykle płynne zmiany miejsca akcji to sztuka, którą Daniel Komorowski opracował do perfekcji. Wielość wątków i bohaterów nie przeszkadza, gdyż sposób prowadzenia narracji i krótkie rozdziały sprawiają, że czytelnik wciąż "siedzi w treści", co przy tej ilości, jest prawdziwym wyzwaniem. Jestem pewna, że wkraczając w świat wojów z północy staniecie się (czy tego chcecie, czy nie) jego częścią. W tę historię się po prostu wpada. Ja będę tęsknić, a Wam niezmiennie polecam cały cykl 🤍

"Wojna Bogów" to ósmy i niestety już ostatni tom z serii "Furia Wikingów", który nota bene jest doskonałym jej zwieńczeniem 🤍

W "Wojnie bogów" Daniel Komorowski, po raz kolejny zresztą, udowadnia, że umie w opisy walk, a dynamiczna, krwawa i doskonale spinającą się akcja to niezmiennie mocny punkt jego książek. Strategie bitew są dopracowane w każdym calu, a "wyjścia...

Dawno nie trafiłam na serię w której bym się tak zatraciła,a zakończenie było nie spodziewane ale satysfakcjonująca.Lepszego nie mogłam oczekiwać.

Dawno nie trafiłam na serię w której bym się tak zatraciła,a zakończenie było nie spodziewane ale satysfakcjonująca.Lepszego nie mogłam oczekiwać.

„Wojna bogów" jest ostatnim tomem cyklu Furia Wikingów autorstwa Daniela Komorowskiego. Książka ta wprowadza czytelników w świat średniowiecznej Europy, która tonie w aktach przemocy i wojen. Autor łączy historię z elementami fikcji, tworząc wciągającą opowieść o synach Ragnara, którzy mają zdobyć niepokonany Konstantynopol i zmienić bieg historii. Nie mogę uwierzyć, że to już koniec, ostatnie spotkanie z bohaterami, którym się kibicowało. Im więcej książek Komorowski napisał tym mocniej chłonęłam każdy element powieści. Czy macie takie serie książkowe, do których mimo mijającego czasu z chęcią sięgacie?
Fabuła „Wojny bogów” zabiera nas do Paryża, gdzie dochodzi do zamachu stanu, w wyniku, którego na tronie zasiada pierworodny syn Karola Wielkiego. To wydarzenie staje się kluczowe dla dalszego rozwoju wydarzeń, ponieważ Ivar Bezkostny zyskuje mocnego sojusznika. Wsparcie nowego władcy okazuje się niezbędne do zburzenia murów Konstantynopola i ostatecznego zwycięstwa wikingów. Jaki będzie finał tej historii? Przed jakimi wyborami staną synowie Ragnara? Czy zakończenie serii będzie satysfakcjonujące?
"Wojna bogów" jest napisana w sposób płynny i wciągający, co sprawia, że trudno się od niej oderwać. Daniel Komorowski z powodzeniem buduje napięcie przyciągając tym samym moja uwagę od pierwszych stron. Styl, którym się posługuje jest plastyczny, przyjemny, wzbogacający całość i oddając klimat średniowiecznej Europy.
Autor przedstawia w swej powieści wspaniałych bohaterów, którzy wzbudzają silne emocje, nie są papierowi, a autentyczni. Opisuje ich ambicje, słabości oraz wewnętrzne konflikty, to właśnie to czyni ich bardziej realistycznymi i wiarygodnymi. Daniel Komorowski potrafi wprowadzić w umiejętny sposób aspekty mitologii skandynawskiej, co nadaje historii większej głębi i tajemniczości. „Wojna Bogów” to jedna z tych książek, która trzyma w napięciu do ostatnich stron. Opowieść o wikingach z pewnością spodoba się miłośnikom literatury przygodowej oraz każdemu, kto poszukuje wciągającej i niebanalnej książki. Daniel Komorowski udowadnia, że jest utalentowanym pisarzem, potrafiącym połączyć fakty historyczne z elementami fantastyki w niezwykle przekonujący sposób.

„Wojna bogów" jest ostatnim tomem cyklu Furia Wikingów autorstwa Daniela Komorowskiego. Książka ta wprowadza czytelników w świat średniowiecznej Europy, która tonie w aktach przemocy i wojen. Autor łączy historię z elementami fikcji, tworząc wciągającą opowieść o synach Ragnara, którzy mają zdobyć niepokonany Konstantynopol i zmienić bieg historii. Nie mogę uwierzyć, że to...

Gdybym miała wskazać najlepsze zakończenie serii, to byłoby to. Naprawdę mnie zaskoczyło.

Gdybym miała wskazać najlepsze zakończenie serii, to byłoby to. Naprawdę mnie zaskoczyło.

To była fantastyczna przygoda z wikingami, za którą bardzo dziękuję autorowi. Przeczytanie całego cyklu zajęło mi około miesiąca i był to czas, który warto było poświęcić. O większości pozytywów można przeczytać we wcześniejszych komentarzach. A mimo, że cały cykl w większości oceniłem 9/10, to jest też kilka uwag.

Po pierwsze pierwsza część cyklu, to niestety, ale niektórych może zniechęcić do czytania kolejnych tomów. Gdyby nie to, że od razu zakupiłem dwa pierwsze tomy, to po przeczytaniu pierwszego, nie sięgnąłbym po kolejną część. Całe szczęście było inaczej i jakby z musu zabrałem się za drugi tom, i już od tego momentu było zdecydowanie lepiej.

Druga sprawa to postać Ragnara i jego żarty... w pewnym momencie było już to po prostu na siłe, bo tu żart, tam żart, przez co dialogi były irytujące.

Kolejną sprawą to brakuje mi w cały cyklu, opisu przyrody, otoczenia, w którym bohaterowie się znajdują. Mamy wspomniane fiordy, łąki, lasy, wodospad, ale tak naprawdę to nie wiemy jak wygląda Dania pod rządami Ivara. Jest osada, gdzieś Jarlowie są, ale gdzie...?

No i kilka pomniejszych spraw, jak niedźwiedzie zamknięte w klatce przez 8 tomów czy trochę drętwe dialogi.

Ale biorąc pod uwagę całość, wszystkie przygody naszych bohaterów, to zdecydowanie warto poświęcić czas na ich poznanie. Każdemu fanowi przygód mogę z czystym sumieniem polecić dzieło pana Daniela. Synowie Ragnara zapewnią rozrywkę na niejeden wieczór.

To była fantastyczna przygoda z wikingami, za którą bardzo dziękuję autorowi. Przeczytanie całego cyklu zajęło mi około miesiąca i był to czas, który warto było poświęcić. O większości pozytywów można przeczytać we wcześniejszych komentarzach. A mimo, że cały cykl w większości oceniłem 9/10, to jest też kilka uwag.

Po pierwsze pierwsza część cyklu, to niestety, ale...

“Życie pełne jest niespodzianek i zaskoczeń”.

Finałowy tom rewelacyjnego cyklu “Furia wikingów”. Od razu zostajemy wciągnięci w wir niepokojących wydarzeń. Synowie Ragnara nie są przeciętnymi ludźmi ich ambicje i niezłomność są ogromne. Atak na Paryż kończy się sukcesem. Ivar hardo zmierza na Konstantynopol. Czy największa na świecie forteca zostanie zdobyta przez Bezkostnego? Który z braci spełni swoje marzenia, a który poniesie porażkę? Nieuchronnie nadchodzi Wojna Bogów...

Autor ani na chwilę nie odpuszcza, wielowątkowa akcja powieści toczy się dynamicznie, zaskakuje i intryguje. Emocje ogromne. Fabuła ciekawie utkana, krótkie rozdziały uprzyjemniają czytanie, wszystko ze sobą współgra. Rewelacyjnie ukazani bohaterowie, to złożone, niejednoznaczne, silne osobowości. Wikingowie zahartowani w bojach, odważni, groźni, nie znają litości i strachu. Obok słabi, tchórzliwi zdrajcy.

Wyraźnie nakreślona sytuacja, jaka panuje w ówczesnym świecie. Wzajemne zależności, układy, ogromna różnica między Wikingami a resztą świata. Ich sposób myślenia, tok rozumowania, sposób działania, mentalność. Zdrady, kłamstwa, intrygi, manipulacje, namiętności. Barwnie, obrazowo ukazane krwawe bitwy, Autor nie oszczędza nikogo i niczego…

Rewelacyjna powieść! Budząca napięcie, pełna przygód wędrówka do czasów dawno minionych. Pisarz umiejętnie połączył fikcję literacką z prawdą historyczną. Większość wątków zostaje doprowadzona do końca, tylko co dalej z tresowanymi niedźwiedziami? Aż żal, że to już koniec. Serdecznie polecam całą serię.

“Życie pełne jest niespodzianek i zaskoczeń”.

Finałowy tom rewelacyjnego cyklu “Furia wikingów”. Od razu zostajemy wciągnięci w wir niepokojących wydarzeń. Synowie Ragnara nie są przeciętnymi ludźmi ich ambicje i niezłomność są ogromne. Atak na Paryż kończy się sukcesem. Ivar hardo zmierza na Konstantynopol. Czy największa na świecie forteca zostanie zdobyta przez...

Ambicje i wytrwałość to klucz do sukcesu.

Podczas udanego ataku na Paryż, na tronie zasiada nowy start król, co wpływa korzystnie na relacje z wikingami. Państwo Franków, a także zaprzyjaźnione armie Norwegów i Arabów wspierają największą jak do tej pory wyprawę Ingvara. Nie jest to jednak ostatnia potyczka, jaka czeka dzielnych synów Ragnara. Zbliża się bowiem Wojna Bogów.

Nigdy nie sądziłem, że kiedykolwiek wytrwam z cyklem, który liczy tak wiele tomów. Furia wikingów to jednak historia tak wspaniała, wciągająca i emocjonująca, że żałuję, że 8 tom, był jej zakończeniem 😔

Daniel Komorowsk wykreował wspaniałą historię, która porywa czytelnika od początku. Wojna bogów to już 8 tom tego cyklu, który fantastycznie zwieńcza całość. Jest wszystko to, co było do tej pory, a nawet więcej 😁

Bardzo podoba mi się złożoność historii i wątków, a także niezwykła łatwość w ich przyswojeniu. Dodatkowo całość pochłania się niemal od razu, bo Daniel Komorowski nie pozwala na zbyt długie odejście od tej książki 😊

Jako wieńczący cały cykl tom ósmy uznaje za bardzo udany. Spodziewałem się wprawdzie większych emocjonujących decyzji, ale mimo wszystko jestem bardzo zadowolony 🥰

Ambicje i wytrwałość to klucz do sukcesu.

Podczas udanego ataku na Paryż, na tronie zasiada nowy start król, co wpływa korzystnie na relacje z wikingami. Państwo Franków, a także zaprzyjaźnione armie Norwegów i Arabów wspierają największą jak do tej pory wyprawę Ingvara. Nie jest to jednak ostatnia potyczka, jaka czeka dzielnych synów Ragnara. Zbliża się bowiem Wojna...

Kolejny atak na Paryż znów wstrząsnął do reszty frankami przywracając na tron pierworodnego syna Karola Wielkiego. Tym sposobem Ivar zdobywa kolejnego sojusznika, który będzie mu potrzebny w natarciu na potężne i niezdobyte mury Konstantynopolu. Czy Ivar zdoła uwolnić brata? Czy to będzie jego ostatnia walka?

Moi kochani, oto ostatni tom serii Daniela Komorowskiego ,,Furia Wikingów". Muszę przyznać, że z jednej strony odczuwam pewną nostalgię, ale z drugiej strony też ulgę. Seria w końcu się zakończyła, było dużo poległych... nie każdy przeżył, ale większość postaci myślę, że może być ukontentowana tym w jakim miejscu znalazła się - zwłaszcza patrząc na to, jaką drogę pokonali przez te osiem tomów. Zwłaszcza Ivar może być zadowolony (chociaż ja jestem mniej. Jak wspomniałam w kilku recenzjach - nie potrafię do końca wybaczyć autorowi, że Bezkostnemu wszystko się udaje...).

Czy ostatni tom był dobrym pożegnaniem?
I tak i nie...
Tak, ponieważ: Dostaliśmy domknięcie wszystkich wątków. Pewne winy zostały "przebaczone", bitwy wygrane, a relacje umocnione. Dodatkowo mamy to, czym autor naprawdę może się pochwalić - czyli świetnie napisane sceny walk oraz świetne i zabawne przekomarzanie się wrogów. Na plus też była relacja Ivar-Haakon, którą mogę chyba w tym momencie nazwać braterską więzią z pola bitwy. Fajny oczywiście był też epilog, który był swoistym pożegnaniem z postaciami, które znaliśmy wcześniej, a które były bardzo związane z Ivarem (nie zdradzę jakie, żeby nie zaspojlerować)

Nie, ponieważ: Ivar dalej nie zaznał żadnej porażki, żadnej konsekwencji swoich czynów (Jasne, ginęli za niego ludzie, ale ten nie odczuwa tego osobiście). Sceny z kobietami... a zwłaszcza z Mildrith (to jest tak głupia postać z takim zmarnowanym potencjałem, ze to szok. Zapowiadała się na zaciętą laskę, która nie da sobą rządzić... tymczasem została zamieniona w kobietę, która czeka aż jej chłop przyjedzie i się z nią zabawi, a potem jest wielce zdziwiona jak to się stało, że jest tak szybko w ciąży... straciła całkowicie pazur. Zresztą tak samo jak i większość wybranek synów Ragnara). Ogólnie relacje z kobietami leżą, nie ma w tym głębi. A antagoniści... przykro patrzało się na Konstantyna w poprzednim tomie, a w tym... no cóż.

Podsumowując. Mimo moich "narzekań" to uważam, że seria jest warta przeczytania. Zwłaszcza dla fanów serialowych Wikingów albo tej tematyki. Wciąga, jest pełna napięć oraz walk i zdrad.

Ostatni tom otrzymuje ode mnie 6/10, tak jak i cała seria (wyciągając średnią, ze wszystkich moich recenzji)

Kolejny atak na Paryż znów wstrząsnął do reszty frankami przywracając na tron pierworodnego syna Karola Wielkiego. Tym sposobem Ivar zdobywa kolejnego sojusznika, który będzie mu potrzebny w natarciu na potężne i niezdobyte mury Konstantynopolu. Czy Ivar zdoła uwolnić brata? Czy to będzie jego ostatnia walka?

Moi kochani, oto ostatni tom serii Daniela Komorowskiego...

„Wojna bogów” to ostatnia część serii Daniela Komorowskiego o Ragnarze i jego synach. Przez wszystkie książki z serii autor zdążył mnie przyzwyczaić do tego, że nudno nie będzie a szczęk oręża będzie słychać na każdym kroku. Tak tez i tutaj było. Krwawo i brutalnie. Nie zabrakło również intryg, zaskakujących sojuszy a także zdrad. Opisy walk są bardzo plastyczne z wieloma zwrotami które nie raz mogą zakończyć czytelnika. Razem z synami Ragnara udamy się znów na Paryż czy Konstantynopol by ostateczną walkę odbyć w Danii broniąc murów przed atakiem armii papieża. Ciekawym wątkiem było szkolenie niedźwiedzi, które finalnie nie zostały użyte do walki a szkoda bo wprowadziłoby to więcej radości z finałowej batalii o przyszłość synów Ragnara.
Co istotne, to ten tom zamyka klamrą wszystkie najważniejsze wątki od pierwszej części, a finałowa batalia i to jak się potoczyła była wisienką na torcie. By za dużo nie zdradzać, wspomnę tylko że dojdzie do konfrontacji pomiędzy Björnem a Ivarem a to jak się ono potoczyło i kto wyszedł z niej cało to już musicie się sami przekonać sięgając po ósmy tom przygód niezmordowanych wikingów, potomków słynnego Ragnara. „Wojna bogów” to całkiem udane zwieńczenie serii a jeśli lubicie takie klimaty to ja polecam Wam wszystkie książki z tego cyklu. Na pewno się nie będziecie nudzić.

„Wojna bogów” to ostatnia część serii Daniela Komorowskiego o Ragnarze i jego synach. Przez wszystkie książki z serii autor zdążył mnie przyzwyczaić do tego, że nudno nie będzie a szczęk oręża będzie słychać na każdym kroku. Tak tez i tutaj było. Krwawo i brutalnie. Nie zabrakło również intryg, zaskakujących sojuszy a także zdrad. Opisy walk są bardzo plastyczne z wieloma...