Glint

Drugi tom The Plated Prisoner jest typową historią opowiedzianą „w drodze”. I choć akurat w tym przypadku, przemierzana trasa jest mało interesująca, a akcja w większości rozgrywa się po prostu w wojskowym obozie, autorce udał się odpowiednio „ograć” ten motyw i nie zanudzić.

Drogą można też nazwać proces rozwoju Auren, powoli kiełkujące zwątpienie, konflikt z samą sobą, poczucie zbyt dużej inwestycji emocjonalnej. Pojawiają się też nagłe potknięcia i skoki lojalności. Im dłuższą drogę przemierza Auren wraz z armią Czwartego Królestwa, tym swobodniej czuje się we własnej skórze i umyślę.

Powiedziałabym, że ta część jest jednocześnie ciekawsza i trudniejsza niż poprzednia. Ciekawsza, bo Auren nie siedzi połowę książki w złotej klatce. Trudniejsza, bo obserwowanie prób wyrwania się spod manipulacji Midasa i konfliktu lojalności Auren jest bolesne. Jednak znów, jest to konflikt dobrze oddany i ubrany w słowa. Naście lat życia w kłamstwie, psychologicznych gierek, degradacji, fałszywego zaufania i zwątpienia w siebie nie znika w przeciągu kilku dni. Trzeba oddać autorce sprawiedliwość – Raven Kennedy świetnie kreuje swoje postacie. Można je nienawidzić i kochać, można nimi gardzić, ale nie da się obok nich przejść obojętnie.

Największą zaletą tej części (widomo oprócz znikomej obecności złotego złamasa) są oczywiście bohaterowie drugoplanowi, którzy pojawiają się w obozie Czwartego Królestwa. Znów świetnie wykorzystany motyw wewnętrznego kręgu, który dodatkowo dodaje nieco humoru i lekkości do ponurych rozważań Auren.

Glint to cześć drogi, mostu i przejścia, wprowadza czytelnika jeszcze głębiej w tajniki świata The Plated Prisoner i przygotowuje na nieuchronne zwroty akcji. Dajcie szanse temu światu, nawet jeśli Gild was nie przekonała. Ja jestem totalnie pochłonięta i cała seria zostaje ze mną na dłużej. 

Drugi tom The Plated Prisoner jest typową historią opowiedzianą „w drodze”. I choć akurat w tym przypadku, przemierzana trasa jest mało interesująca, a akcja w większości rozgrywa się po prostu w wojskowym obozie, autorce udał się odpowiednio „ograć” ten motyw i nie zanudzić.

Drogą można też nazwać proces rozwoju Auren, powoli kiełkujące zwątpienie, konflikt z samą sobą,...

2 tom jest lepszy ale still nie wiem co tu się dzieje, główna bohaterka ma chyba 3 szare komórki w mózgu. No cóż miał być retelling mitu o Midasie a jest retelling ACOTARu

2 tom jest lepszy ale still nie wiem co tu się dzieje, główna bohaterka ma chyba 3 szare komórki w mózgu. No cóż miał być retelling mitu o Midasie a jest retelling ACOTARu

Bawiłam się fajnie, zwłaszcza na drugiej połówce! Pierwsza połowa troszkę przegadana, ale rozumiem ku czemu to zmierza i ma to też sens. Jutro zabieram się za 3 tom !

Bawiłam się fajnie, zwłaszcza na drugiej połówce! Pierwsza połowa troszkę przegadana, ale rozumiem ku czemu to zmierza i ma to też sens. Jutro zabieram się za 3 tom !

Po raz kolejny mam dylemat z oceną „Glint’a” ponieważ po jej skończeniu nadal czuję się jakbym dostała przystawkę do dania głównego… zupełnie jak w poprzedniej części „Gild” … z tą małą zmianą, że złota niewolnica w końcu pokazała pazurki 😊

Akcja całej części dzieje się tuż po przejęciu bohaterki przez Armię Czwartego Królestwa, którego dowódcą jest groźny Rip. Auren staje się kartą przetargową i mocno wierzy, że jej złoty król Midas zrobi wszystko by ją odzyskać (bez spoilerów, ale ciśnie mi się na język cytat ze Shreka”… to se jeszcze…” wiadomo😉).

Fabuła nie pędzi jak szalona, ale wydaje mi się ciut lepsza niż w poprzednim tomie i uwaga! Jest w niej tylko jedna scena erotyczna, której w sumie nie musiało być, bo i tak była prostacka i ją przekartkowałam 😉🤣 Czy jest romans? Jakieś zalążki😅

Auren zaczyna mi się podobać. Walczy i dzięki temu się rozwija – to ogromny plus. Rip za to nadal pozostaje tajemniczy i ciężko go rozgryźć😍

Za to jakie mamy szumne zakończenie 🔥 truskawka na torcie 😋 ja się tylko pytam kiedy kontynuacja? Bo ta historia jest inna, ma potencjał i stylistycznie czyta się ją bardzo dobrze… szanowne wydawnictwo bardzo proszę o kolejny tom 😊
Polecam 🙂

Po raz kolejny mam dylemat z oceną „Glint’a” ponieważ po jej skończeniu nadal czuję się jakbym dostała przystawkę do dania głównego… zupełnie jak w poprzedniej części „Gild” … z tą małą zmianą, że złota niewolnica w końcu pokazała pazurki 😊

Akcja całej części dzieje się tuż po przejęciu bohaterki przez Armię Czwartego Królestwa, którego dowódcą jest groźny Rip. Auren staje...

Akcja się rozkręca, chociaż może lepszym określeniem będzie, że to Auren w końcu zaczyna wykazywać się jakimkolwiek charakterem.
Mam jednak problem z retrospekcjami, z przedstawieniem jej relacji z Midasem. Było ich trochę za mało, żeby zrozumieć późniejsze zachowanie Auren.
Zakończenie nie zaskakuje, jestem ciekawa, co wydarzy się w kolejnym tomie.

Akcja się rozkręca, chociaż może lepszym określeniem będzie, że to Auren w końcu zaczyna wykazywać się jakimkolwiek charakterem.
Mam jednak problem z retrospekcjami, z przedstawieniem jej relacji z Midasem. Było ich trochę za mało, żeby zrozumieć późniejsze zachowanie Auren.
Zakończenie nie zaskakuje, jestem ciekawa, co wydarzy się w kolejnym tomie.

Moim zdaniem ten tom był ciul lepszy niż poprzedni. Mimo, iż nieraz nie rozumiałam decyzji głównej bohaterki, która moim zdaniem miała zaślepione oczy Midasem. Uważam, że niektóre jej decyzje były nierozważne i głupie. W tym tomie bardziej poznajemy główna bohaterkę i jej przeszłość. Dowiadujemy się jak trafiła do Midasa. Fabuła tej książki była bardzo fajna, a bohaterowie byli bardzo dobrze wykreowani. Bardzo wciągał się w czytanie tej książki, dużym plusem są tutaj krótkie rozdziały, ale i także fakt, że mamy perspektywy kilku osób. Szczerze mówiąc na koniec miałam totalnego laga i czułam się oszukana przez jednego bohatera, która omamił główna bohaterkę, ale i także mnie. Już nie mogę się doczekać kolejnego tomu tej sagi.

Moim zdaniem ten tom był ciul lepszy niż poprzedni. Mimo, iż nieraz nie rozumiałam decyzji głównej bohaterki, która moim zdaniem miała zaślepione oczy Midasem. Uważam, że niektóre jej decyzje były nierozważne i głupie. W tym tomie bardziej poznajemy główna bohaterkę i jej przeszłość. Dowiadujemy się jak trafiła do Midasa. Fabuła tej książki była bardzo fajna, a bohaterowie...

Druga część mnie nie zawiodła. Dowiadujemy się kim tak naprawdę jest Auren. Podobało mi się budowanie relacji z różnymi postaciami, a szczególnie z Ripem. Paradoksalnie wśród żołnierzy wroga Złota Rybka była w końcu wolna. Nie mogę doczekać się trzeciej części 😊

Druga część mnie nie zawiodła. Dowiadujemy się kim tak naprawdę jest Auren. Podobało mi się budowanie relacji z różnymi postaciami, a szczególnie z Ripem. Paradoksalnie wśród żołnierzy wroga Złota Rybka była w końcu wolna. Nie mogę doczekać się trzeciej części 😊

Naprawdę dobrze się bawiłam. Fabuła poprowadzona we wciągający i ciekawy sposób. Główna bohaterka zdaje się całkiem naturalna i realna - nie jest przerysowana, nie jest bez wad i nie każdy zachwyca się na jej widok. No i jak na retelling całość jest zaskakująco oryginalna.

Naprawdę dobrze się bawiłam. Fabuła poprowadzona we wciągający i ciekawy sposób. Główna bohaterka zdaje się całkiem naturalna i realna - nie jest przerysowana, nie jest bez wad i nie każdy zachwyca się na jej widok. No i jak na retelling całość jest zaskakująco oryginalna.

Po pierwszej części nie spodziewałem się efektu "wow", gdyby nie to że kupiłem 1 i 2 część na raz to po lekturze pierwszej nigdy nie sięgnąłbym po drugą. A tak cieszę się z tego zrządzenia losu, druga część jest diametralnie inna od pierwszej czyta się przyjemniej nie ma się ochoty zamordować bohaterów. Zastanawiam się co mogło się aż tak zmienić i pierwsza myśl mamy tu inne tłumaczenie, kolejna rozwarzania myślowe głównej bohaterki są jakby mniej "puste", coś znaczą. Losy bohaterki też są ciekawsze, więcej zwrotów akcji, krótko: poprostu coś się w końcu dzieje. Pierwszą część skróciłbym do jednego rozdziału i resztę wyrzucił w diabły. A 2 polecam z pełną premedytacją. Po zakończeniu czytania nie można zrobićnic innego jak lecieć po następną.

Po pierwszej części nie spodziewałem się efektu "wow", gdyby nie to że kupiłem 1 i 2 część na raz to po lekturze pierwszej nigdy nie sięgnąłbym po drugą. A tak cieszę się z tego zrządzenia losu, druga część jest diametralnie inna od pierwszej czyta się przyjemniej nie ma się ochoty zamordować bohaterów. Zastanawiam się co mogło się aż tak zmienić i pierwsza myśl mamy tu...

Udana kontynuacja.
Aurena trafia do obozu Czwartego Królestwa, gdzie jest traktowana inaczej niż by się spodziewała.
Bardzo podoba mi się powolna przemiana bohaterki z ciepłej kluchy w kobietę walczącą (wojowniczkę?). Nie jest szybki proces, ale w sumie co się dziwić po tylu latach w zamknięciu. Momentami wkurzają przemyślenia bohaterki - są po prostu monotonne i czasami ta sama myśl się powtarza w innych słowach.
Dowiadujemy się dużo ciekawych rzeczy na temat Aureny, poznajemy jej przeszłość (częściowo - w przebłyskach).
Na plus przedstawienie sytuacji z perspektywy królowej.
A końcowe rozdziały pochłonęły mnie. Oczywiście zakończenie mnie osobiście zaskoczyło i nie mogę się doczekać kontynuacji.

Udana kontynuacja.
Aurena trafia do obozu Czwartego Królestwa, gdzie jest traktowana inaczej niż by się spodziewała.
Bardzo podoba mi się powolna przemiana bohaterki z ciepłej kluchy w kobietę walczącą (wojowniczkę?). Nie jest szybki proces, ale w sumie co się dziwić po tylu latach w zamknięciu. Momentami wkurzają przemyślenia bohaterki - są po prostu monotonne i czasami...