Podstawy tożsamości urbanistycznej

Bardzo ciekawa książka, zwłaszcza dla osób zainteresowanych historią architektury współczesnej i przemianami śródmieść metropolii. Zawiera interesujące intelektualnie rozważania nad problematyką tożsamości urbanistycznej przestrzeni publicznych. Książka może stanowić początek cyklu następnych analiz miast, stolic kolejnych krajów obarczonych totalitarną spuścizną urbanistyczno-architektoniczną. Publikacja podzielona jest na cztery rozdziały. Pierwszy rozdział poświęcony jest uzasadnieniu potrzeby przeprowadzenia systematycznych badań tożsamości w jej przejawach urbanistycznych, co szczególnie widoczne jest w architekturze przestrzeni publicznych.

Drugi rozdział monografii wprowadza w teorię i historię powstania i kształtowania się pojęcia tożsamości w różnych naukach oraz jego traktowania w architekturze i w urbanistyce.
Trzeci rozdział ma charakter empiryczny i przedstawia proces konstruowania tożsamości Berlina jako nowej starej stolicy zjednoczonych Niemiec po roku 1990 za pomocą metod urbanistyki i architektury.

W czwartym rozdziale monografii jej autorzy skupiają się na poszukiwaniu prawidłowości w kształtowaniu się „tożsamości urbanistycznej” w różnych kulturach i miastach.