Głównym bohaterem jest Shou, uczeń 6-stej klasy. Pewnego dnia budynek szkoły do której uczęszczał Shou znika razem z uczniami i nauczycielami i... pojawia się na jałowym pustkowiu. Zaczyna się brutalna walka o życie nie tylko z głodem, ale również z faktem, że część personelu oszalała.

Dużą zaletą mangi jest sam pomysł i historia. Przyznam, że fabuła mnie wciągnęła i im bliżej końca tomu tym bardziej wydawała mi się intrygująca. Całość mocno przypomina fabułę gier Forbidden Siren i wygląda na to, że głównym motywem mangi będą podróże w czasie lub między wymiarami. Nie jest to spoiler, ponieważ sam tom niewiele zdradza, ale zachęca do dalszego czytania.

Mimo wyraźnych podobieństw do Ito, Dryfująca Klasa uderza w inne nuty. Nie mamy tutaj body-horrorowej uczty z powykręcanymi monstrami rodem z Uzumaki czy Tomie. Umezz szokuje w inny sposób np: brutalną przemocą wobec małoletnich.

Drugi tom jest godnym kontynuatorem pierwszego. Nie wprowadza rewolucji, ale utrzymał poziom poprzednika.

7/10

Głównym bohaterem jest Shou, uczeń 6-stej klasy. Pewnego dnia budynek szkoły do której uczęszczał Shou znika razem z uczniami i nauczycielami i... pojawia się na jałowym pustkowiu. Zaczyna się brutalna walka o życie nie tylko z głodem, ale również z faktem, że część personelu oszalała.

Dużą zaletą mangi jest sam pomysł i historia. Przyznam, że fabuła mnie wciągnęła i im...

To jest straszne. Ale ma jakieś moralne o dziwo podejście. Ale za dużo rzezi jak na moje.

To jest straszne. Ale ma jakieś moralne o dziwo podejście. Ale za dużo rzezi jak na moje.

Długo czekałem na 2 tom Dryfującej klasy, mimo jak wspomniałem przy pierwszym tomie kreska autora nie należy do moich ulubionych. Historia tak się rozpędziła, że nie mogłem się oderwać, bardzo ciężki klimat opowieści, brutalność, beznadzieja, ciężkie decyzje i demony wychodzące z bohaterów postawionych w totalnie nowej rzeczywistości robią taką robotę, że seria mimo tylko zapowiedzianych 6 tomów jest warta swojej ceny i czasu oczekiwania na nią. Warto zaznaczyć, że Histora która powstała w 1998 roku, nie miałaby prawa istnieć i zostać opublikowana w obecnym czasie. Dużo kontrowersji i odwagi autora dodaje pikanterii

Długo czekałem na 2 tom Dryfującej klasy, mimo jak wspomniałem przy pierwszym tomie kreska autora nie należy do moich ulubionych. Historia tak się rozpędziła, że nie mogłem się oderwać, bardzo ciężki klimat opowieści, brutalność, beznadzieja, ciężkie decyzje i demony wychodzące z bohaterów postawionych w totalnie nowej rzeczywistości robią taką robotę, że seria mimo tylko...

318 / 2021

318 / 2021

317 / 2021

317 / 2021