Coś, czego nigdy wcześniej nie widziałam, nowy motyw. Wampiry, wilkołaki - owszem. Zombie - nigdy. Trochę mi przypominała film "Wiecznie żywy". Lekko napisana, z humorem co sprawia, że wciąga od samego początku.
Naszych bohaterów łączy dom, który wspólnie wynajmują. Każde z nich z innego powodu. Poznajemy Jagodę, która boi się nawet swojego cienia. Sprzedała mieszkanie i potrzebuje jak najtańszego lokum. Poznajemy również Martina, tajemniczego mężczyznę, który przyleciał ze Stanów. On jednak potrzebuje współlokatorki do życia.
W starym domu dzieją się jednak dziwne rzeczy. Nocne wizyty niepokoją zarówno Jagodę jak i Martina. Co kryje się w nocy? To ciekawa zagadka, która rozwiązuje się na końcu.
Jeśli chodzi o samych bohaterów, to nie da się ich nie lubić, chociaż czasem irytują. Martin zachowuje się jakby miał rozdwojenie jaźni, a Jagoda jest bardziej nieśmiała niż ja 😅. Po miesiącu mieszkania razem praktycznie się nie znają. Uczucie to z początku tylko pożądanie. Mowa o miłości pojawia się dużo później. I nie są to motyle w brzuchu, tylko za dużo fasolki po bretońsku 🤣
Postać Martina budzi we mnie sprzeczne uczucia. Niby martwy, bez krwi, a wszystkie (!) części ciała ma w pełni sprawne 😆. Autorka sama rozprawia się częściowo z tymi nielogicznościami, na co trochę pobłażliwie się uśmiechnęłam, ale szacun.
Książka mnie pochłonęła i przeczytałam ją błyskawicznie. Pani Anna ma lekkie pióro, które uwielbiam. I chociaż jest czasem cukierkowo lub kiczowato, to z całego serca polecam.
I pamiętajcie! "Wszystko czego pragniesz, jest po drugiej stronie strachu"

Coś, czego nigdy wcześniej nie widziałam, nowy motyw. Wampiry, wilkołaki - owszem. Zombie - nigdy. Trochę mi przypominała film "Wiecznie żywy". Lekko napisana, z humorem co sprawia, że wciąga od samego początku.
Naszych bohaterów łączy dom, który wspólnie wynajmują. Każde z nich z innego powodu. Poznajemy Jagodę, która boi się nawet swojego cienia. Sprzedała mieszkanie i...

Jak dla mnie super, bardzo lekka historia, która nie wymaga wiele od czytelnika, a sama daje całkiem sporo 😁 Bardzo wyjątkowy romans, który pochłonęłam we dwa wieczory, idealny by się rozluźnić i zapomnieć o swoich problemach. Ja się w tej książce zatraciłam, to było totalne guilty pleasure ❤️ wiadomo, nie brakło tutaj głupotek, ale jak dla mnie było bardzo dobrze i chętnie sięgnę po inne książki autorki.

Jak dla mnie super, bardzo lekka historia, która nie wymaga wiele od czytelnika, a sama daje całkiem sporo 😁 Bardzo wyjątkowy romans, który pochłonęłam we dwa wieczory, idealny by się rozluźnić i zapomnieć o swoich problemach. Ja się w tej książce zatraciłam, to było totalne guilty pleasure ❤️ wiadomo, nie brakło tutaj głupotek, ale jak dla mnie było bardzo dobrze i chętnie...

Przy „Piękny i Martwy” bawiłam się naprawdę dobrze - były momenty które mogły wywołać u niejednego czytelnika dreszcze,było sporo tajemnicy, ale też książka daje mega przesłanie : Zawsze trzeba walczyć ze swoimi lękami,jakie one by nie były. Zawsze trzeba postawić się pod drugiej stronie strachu🤌🏻🤎.
Zdecydowanie mogę Wam polecić tą pozycję,jest to też moje drugie spotkanie z twórczością Ani i utwierdza mnie to w fakcie,że jest ona genialną pisarką i napewno nie raz jeszcze będę Wam tu o niej wspominać🧡😁.

Taki krótki skrócik dla zachęty👻:
„Jagoda podejmuje decyzję wynajęcia starego domu na przedmieściach,który nawet w jej przyjaciółce budzi respekt…Jakby sam fakt,że Jagoda jest dość strachliwą osobą i boi się nawet pająków nie był pokręcony,to decyduje się wynająć owy dom z…dość dziwnym początkowo współlokatorem,amerykaninem polskiego pochodzenia-Martinem.Początkowo relacja współlokatorów jest dość „chłodna” ale z czasem jedno zaczyna akceptować towarzystwo drugiego… Jagoda,która prowadzi mini działalność ze swoją przyjaciółką,jest tak zaaferowana tworzeniem nowych zamówień,że początkowo nie zauważa dziwnych zachowań współlokatora,ale z czasem coś zaczyna jej nie pasować… Martin czuję się dobrze w towarzystwie Jagody ale i On musi przed nią kryć swoje tajemnice,nawet wtedy kiedy dociera do niego,że ich znajomość to nie tylko wspólne wynajmowanie starego domu „z duszą” a już coś więcej … czy tych dwoje połączy coś więcej niż wspólne mieszkanie ?

Przy „Piękny i Martwy” bawiłam się naprawdę dobrze - były momenty które mogły wywołać u niejednego czytelnika dreszcze,było sporo tajemnicy, ale też książka daje mega przesłanie : Zawsze trzeba walczyć ze swoimi lękami,jakie one by nie były. Zawsze trzeba postawić się pod drugiej stronie strachu🤌🏻🤎.
Zdecydowanie mogę Wam polecić tą pozycję,jest to też moje drugie spotkanie...

Ujdzie. Nawet Ok, lepsza od 1 czesci. No i nie ukrywam ale motyw fabuły od razu skojarzył mi sie z "wiecznie żywy"

Ujdzie. Nawet Ok, lepsza od 1 czesci. No i nie ukrywam ale motyw fabuły od razu skojarzył mi sie z "wiecznie żywy"

Bardzo długo chciałam przeczytać tę książkę, ale zawsze wygrywała inna pozycja. I bardzo żałuję, że kazałam jej tak długo czekać, bo jest naprawdę świetna! Od samego początku jest zaskakująca, tajemnicza, pełna niespodzianek, po prostu wciągająca! Bardzo spodobał mi się motyw "Martwego", który szuka szansy na powrót do normalnego życia. A skoro już o Martinie mowa - bo tak nasz "Piękny i Martwy" ma na imię - bardzo polubiłam tego bohatera. Od samego początku wzbudził moją sympatię. Podobało mi się jego podejście do Jagody, to jak o nią dbał na każdym kroku. Jagoda również przypadła mi do gustu, podziwiam ją za to, że tak długo wytrzymała w domu, w którym działy się niesamowicie dziwne rzeczy. Ja lubię creepy klimacik, ale na jej miejscu pewnie już by mnie dawno w tym domu nie było. Relacja między tą dwójką rodzi się powoli, ale w bardzo piękny i namiętny sposób. Nie brakuje też mniejszych bądź większych zawirowań w życiu tej pary, które stają im na drodze. Polubiłam się również z postacią Róży, totalnie zwariowana dziewczyna, której zwyczajnie nie da się nie lubić. Każda scena z nią niesamowicie poprawiała mi humor. Jej domysły, próby odkrycia kim jest Martin Krevky, kombinowanie - uwielbiam! Przez całą książkę przewija się wątek kryminalny, który zdecydowanie dodaje książce mroku. Jest strasznie, momentami nawet bardzo. Do samego końca nie udało mi się rozwiązać tajemniczej zagadki. Nawet nie potrafiłam się domyślić, kto stoi za dziwnymi rzeczami, jakie mają miejsce w domu przy ulicy Wietrznej. W książce znajdziecie także kilka scen łóżkowych, które są napisane w naprawdę przyjemny sposób. Narracja w książce jest prowadzona z dwóch perspektyw - Jagody i Martina. Lubię takie działanie, bo dzięki temu poznajemy przemyślenia, uczucia obu stron. Naprawdę genialnie się przy tej książce bawiłam. Pozycja wywołuje mnóstwo emocji, śmiechu co nie miara, wystraszyć też nieźle potrafi. Z mojej strony leci ogromna polecajka!

Bardzo długo chciałam przeczytać tę książkę, ale zawsze wygrywała inna pozycja. I bardzo żałuję, że kazałam jej tak długo czekać, bo jest naprawdę świetna! Od samego początku jest zaskakująca, tajemnicza, pełna niespodzianek, po prostu wciągająca! Bardzo spodobał mi się motyw "Martwego", który szuka szansy na powrót do normalnego życia. A skoro już o Martinie mowa - bo tak...

Historia dosyć ciekawa, oparta na koncepcie, którego nie podejrzewałam. Nieco naciągana, szczególnie w kwestii "Pocałunek prawdziwej miłości wyswobodzi cię spod złego uroku", ale mimo wszystko bardzo sympatyczna pomimo tej naiwności. Bohaterowie nie byli irytujący, a tajemnica związana z postacią Starego Rzeźnika była zaskakująca - nie spodziewałam się takiego rozwoju wypadków! Drugoplanowe postaci wypadają nieco gorzej, bo wydają się być posiadaczami jednej, może dwóch stałych cech, które są przedstawiane przez cały czas, ale nie jest to jeszcze bardzo wysoki poziom irytacji.

Historia dosyć ciekawa, oparta na koncepcie, którego nie podejrzewałam. Nieco naciągana, szczególnie w kwestii "Pocałunek prawdziwej miłości wyswobodzi cię spod złego uroku", ale mimo wszystko bardzo sympatyczna pomimo tej naiwności. Bohaterowie nie byli irytujący, a tajemnica związana z postacią Starego Rzeźnika była zaskakująca - nie spodziewałam się takiego rozwoju...

Ale mi się to mega podobało 😍

Ale mi się to mega podobało 😍

Mam mieszane odczucia po jej lekturze. Pierwsza połowa książki jest mocno zniechęcającą. Niejasne relacje głównych bohaterów były na tyle dziwne, że nie umiałam się w nie wczuć. Wciąż zastanawiałam się, czy są szczere. Chęć odkrycia, kim jest główny bohater, sprawiała, że czytałam ją dalej. Gdy w końcu wyszło to na jaw, kompletnie nie potrafiłam tego kupić. Postać, którą wymyśliła autorka nie trzymała się kupy. Było w niej dużo niezrozumiałych sprzeczności i reguł, które wydawały się czasem absurdalne. Do tego momentami styl narracji był mocno cringowy. Na plus jest wciągająca historia poboczna z upiornym domem i jego tajemnicami oraz kilka spicy scen. Ogólnie, pomimo minusów, które opisałam, druga część książki całkiem mnie wciągnęła i zapewniła dostateczną rozrywkę na zimowy wieczór.

Mam mieszane odczucia po jej lekturze. Pierwsza połowa książki jest mocno zniechęcającą. Niejasne relacje głównych bohaterów były na tyle dziwne, że nie umiałam się w nie wczuć. Wciąż zastanawiałam się, czy są szczere. Chęć odkrycia, kim jest główny bohater, sprawiała, że czytałam ją dalej. Gdy w końcu wyszło to na jaw, kompletnie nie potrafiłam tego kupić. Postać, którą...

To książka o której nawet nie marzyłam by została napisana, wywarła mnie mnie ogromne wrażenie. Ten zdawałoby się lekko creepy romans zmiótł mnie z planszy i ciągle myślę o historii, która została w nim opisana. Wyciągam z niej lekcje i swoje wnioski do zastosowania w życiu w którym nie ma takiej magii. Zawiera w sobie wszystkie motywy, które uwielbiam i nie jest wcale banalna i prosta jak mogłoby się wydawać. Mamy tutaj dwójkę ludzi i każde z nich ma inne problemy. Martin jest cóż... martwy. Zmarł w młodym wieku. Jest to coś co mnie i myślę większość ludzi przeraża. Nie móc pożegnać się ze swoją rodziną, nagle odejść. Przestać być. Z jakiegoś jednak powodu Martin wraca do życia, dostaje drugą szansę. Któż z nas by tego nie chciał? To jak spełnienie marzenia i za to lubię książki z nutą magii - bohaterowie mają możliwości, których nigdy nie będziemy mieć w prawdziwym życiu. Jagoda z kolei się boi. Jej życiem rządzi strach i przez niego nie żyje pełnią życia. Nie lubi ryzykować. To, że zamieszkuje w strasznym domu, w którym dzieją się niepokojące rzeczy z dziwnym współlokatorem jest poza jej strefą komfortu. Powolutku jednak z niej wychodzi i zaczyna żyć dzięki osobie, która nie żyje. Tych dwoje uczy się od siebie. On poznaje swoją wrażliwszą stronę, ona uczy się żyć bez strachu. Ich relacja jest dynamiczna, nieoczywista. Bardzo dużo ich dzieli i mimo wszystko nie byłam pewna jak się to wszystko skończy.

"Wszystko, czego pragniesz, jest po drugiej stronie strachu"

Sięgnijmy zatem po to co jest po drugiej stronie strachu. Wyjdźmy ze swojej strefy komfortu. Zatrzymajmy się, pomyślmy czy sami nie ograniczamy swoich możliwości. Przestańmy się bać. Puśćmy na słuchawkach "Nightcall" Kavinskiego jak Martin i zastanówmy się co naprawdę czujemy, co nas stopuje. Korzystajmy z życia i swojej szansy bo w przeciwieństwie do Naszego bohatera nie będziemy mieć kolejnej.
Zdecydowanie nie mogę wyobrazić sobie lepszej historii do opowiedzenia w Halloween, które chociaż jest w pewnym sensie celebracją śmierci to według mnie przede wszystkim celebruje życie i to, że nade wszystko powinniśmy się nim cieszyć póki mamy taką szansę.

To książka o której nawet nie marzyłam by została napisana, wywarła mnie mnie ogromne wrażenie. Ten zdawałoby się lekko creepy romans zmiótł mnie z planszy i ciągle myślę o historii, która została w nim opisana. Wyciągam z niej lekcje i swoje wnioski do zastosowania w życiu w którym nie ma takiej magii. Zawiera w sobie wszystkie motywy, które uwielbiam i nie jest wcale...

Świetna książka.

Świetna książka.