Historia Kirke i jej boskiej rodziny od początku intryguje. Przez całą książkę przewija się więcej postaci niż standardowo, dodaje to jednak uroku i chętnie pogłębia się tę wiedzę i poznaje ten świat. Kirke nie jest typową boginią, nie tylko ze względu na swoje czarodziejskie zdolności, przez co można się w jakiś sposób z nią utożsamić i śledzić jej perypetie z wyczekiwaniem

Historia Kirke i jej boskiej rodziny od początku intryguje. Przez całą książkę przewija się więcej postaci niż standardowo, dodaje to jednak uroku i chętnie pogłębia się tę wiedzę i poznaje ten świat. Kirke nie jest typową boginią, nie tylko ze względu na swoje czarodziejskie zdolności, przez co można się w jakiś sposób z nią utożsamić i śledzić jej perypetie z wyczekiwaniem

Przez połowę książki miałam wrażenie, że czytam podręcznik szkolny / 'Mitologię' Parandowskiego. Suche fakty + przeskoki czasowe + szablonowi bohaterowie = rozczarowanie. Niczego nowego 'Kirke' nie wniosła do mojego życia.

Przez połowę książki miałam wrażenie, że czytam podręcznik szkolny / 'Mitologię' Parandowskiego. Suche fakty + przeskoki czasowe + szablonowi bohaterowie = rozczarowanie. Niczego nowego 'Kirke' nie wniosła do mojego życia.

Kolejna książka autorki, którą czyta się z przyjemnością

Kolejna książka autorki, którą czyta się z przyjemnością

Kirke to świetna historia o życiu bogini, która choć posiada boską krew to wcale nie jest szczęśliwa. Jest to opowieść o trudach, wytrwałości i ogromnej przemianie. Książka jest świetna i dla tych co znają już mitologię grecką, jak i tych co dopiero ją poznają. Postać Kirke, która dorasta w bardzo szybki boskim tempie, a zmienia się i dorośleje wolniej niż ludzie jest najlepszą stroną tej książki. Niestety ciężko mi się to czytało ze względu na język. Wcześniej czytałem już ,,Pieśń o Achillesie" i tam moim zdaniem język był bardziej płynny i przyjemny. Tutaj był twardy i powolny. Nie wiem czy to kwestia autorki, czy też tego, że obie książki były tłumaczone przez dwie różne osoby. Tak czy inaczej sądzę, że jest to świetna propozycja dla fanów mitologii, magii, intryg i potężnej bohaterki.

Kirke to świetna historia o życiu bogini, która choć posiada boską krew to wcale nie jest szczęśliwa. Jest to opowieść o trudach, wytrwałości i ogromnej przemianie. Książka jest świetna i dla tych co znają już mitologię grecką, jak i tych co dopiero ją poznają. Postać Kirke, która dorasta w bardzo szybki boskim tempie, a zmienia się i dorośleje wolniej niż ludzie jest...

Kupiłam "Kirke" i... odłożyłam na półkę dodając ją sobie do kolejki. Od lat nie czytałam niczego związanego z mitologią grecką, a ta pozycja z jednej strony mnie bardzo ciekawiła, a z drugiej obawiałam się rozczarowania.

Po wielu miesiącach w końcu po nią sięgnęłam i zdecydowanie mnie nie zawiodła. Akcja prowadzona jest dosyć wolno, a mimo to zupełnie nie czułam znużenia.
Pozwoliła mi się zanurzyć w świecie bogów i przeżywać z Kirke jej życie.

Bardzo się przy niej zrelaksowałam i całkiem możliwe, że w przyszłości sięgnę po kolejne książki Madeline Miller.

Kupiłam "Kirke" i... odłożyłam na półkę dodając ją sobie do kolejki. Od lat nie czytałam niczego związanego z mitologią grecką, a ta pozycja z jednej strony mnie bardzo ciekawiła, a z drugiej obawiałam się rozczarowania.

Po wielu miesiącach w końcu po nią sięgnęłam i zdecydowanie mnie nie zawiodła. Akcja prowadzona jest dosyć wolno, a mimo to zupełnie nie czułam znużenia....

W mojej ocenie książka rewelacyjna. Zbudowany świat, bohaterowie i ich przygody naprawdę mnie oczarowały.

W mojej ocenie książka rewelacyjna. Zbudowany świat, bohaterowie i ich przygody naprawdę mnie oczarowały.

Kirke była jednym z tytułów, po które sięgnęłam w mojej początkowej fazie 'przebranżawiania się' z czytelnika fantasy na czytelnika innych gatunków i bardzo dobrze wpasowała się w przejściowy okres, w którym adaptowałam swoje oczekiwania względem książek, po które sięgam do rzeczywistości panującej na literackich półkach.

Fabuła Kirke płynie wolno jak leniwa, ale wieczna rzeka. Nie spieszy się, nie grzmi, nie burzy tam, tylko trwa, z wolna zmieniając własne koryto i odkrywając, że ma w tym więcej agencji niż sama myślała.
Na przestrzeni książki obserwujemy, miałam wrażenie, niemal jeden, kontynuowany strumień myśli i uczuć, jednych zmieniających się w inne, spokojnie i monotonnie, i miarowo.
Bohaterka zmienia się, dorasta, dojrzewa, pozornie rzucana przez los, by w końcu przejąć nad kontrolę nad sobą i własnym kierunkiem życia.
Podobał mi się ten rozwój, był wiarygodny, zaplanowany i dobrze wyegzekwowany wydarzeniami, których autorka nie mogła wymyślić, bo mitologia już wyznaczyła szlaki istnienia jej bohaterki. Miller jednak potrafiła te istniejące wydarzenia zgrabnie zebrać i spiąć w całość, i mimo że były abstrakcyjne jak to starożytna mitologia, zbudować z nich coś, co ma sporo psychologicznego sensu.

Jako dodatek, który sporo podniósł w moich oczach ocenę powieści, traktuję kreację Odyseusza. Przyznaję, że obraz tego zniszczonego wojną genialnego człowieka doprowadzonego do paranoi i goryczy będzie już chyba zawsze moim kanonem dla tego mitologicznego herosa.

Kirke była jednym z tytułów, po które sięgnęłam w mojej początkowej fazie 'przebranżawiania się' z czytelnika fantasy na czytelnika innych gatunków i bardzo dobrze wpasowała się w przejściowy okres, w którym adaptowałam swoje oczekiwania względem książek, po które sięgam do rzeczywistości panującej na literackich półkach.

Fabuła Kirke płynie wolno jak leniwa, ale wieczna...

Książka początkowo wydaje się być jakąś naiwną opowiastką, chyba z powodu boskiego/nudnego/nierealnego żywota z dostosowanym do tego stylem języka. Aż mnie to denerwowało. Szczerze mówiąc nigdy jakoś nie przepadałam za mitologią... Dopiero z czasem, gdy naiwna dziewczyna zmienia się w dorosłą kobietę, świadomą siebie i swoich mocy, książka wciąga bardziej i świat starożytnych bogów staje się bardziej strawny.

Książka początkowo wydaje się być jakąś naiwną opowiastką, chyba z powodu boskiego/nudnego/nierealnego żywota z dostosowanym do tego stylem języka. Aż mnie to denerwowało. Szczerze mówiąc nigdy jakoś nie przepadałam za mitologią... Dopiero z czasem, gdy naiwna dziewczyna zmienia się w dorosłą kobietę, świadomą siebie i swoich mocy, książka wciąga bardziej i świat...

Uwielbiam mitologię, zwłaszcza grecką, więc w ogóle mnie nie dziwi aktualna moda na #retellingi mitologiczne.

Do takiego właśnie należy przeczytana przeze mnie "Kirke". Przyznam, że kojarzyłam ją jedynie jako czarodziejkę, która zatrzymała na swojej wyspie Odyseusza, a jego załogę zamieniła w świnie. Dzięki książce Madeline Miller dowiedziałam się o niej dużo więcej.

Jeśli chodzi o samą książkę, to całościowo mi się podobała, chociaż nie będzie ona należała do moich ulubieńców.
Uważam, że początek jest mało wciągający i ciekawy. Właściwie ciągle jest o tym samym, o Kirke i jej rodzinie - czyli nimfach, tytanach i bogach. Nie zachwyciła mnie ta część książki. Ciekawiej zaczęło się robić od momentu zesłania Kirke na wyspę. Podobała mi się również część, w której Kirke płynie do swojej siostry Pesyfae, gdzie ma pomóc urodzić jej dziecko, którym jak się później okazuje był Minotaur. Ciekawie przestawiona została również historia syna Kirke i przyjazd na wyspę Penelopy i Telemacha. Ukazanie ich trudnych relacji z Odyseuszem. I tego, że jego powrót wyrządził im więcej cierpienia niż radości.

Lektura "Kirke" była dla mnie świetnym powrotem do świata mitologii. Myślę, że to będzie piękny początek przygody z retellingami.

Uwielbiam mitologię, zwłaszcza grecką, więc w ogóle mnie nie dziwi aktualna moda na #retellingi mitologiczne.

Do takiego właśnie należy przeczytana przeze mnie "Kirke". Przyznam, że kojarzyłam ją jedynie jako czarodziejkę, która zatrzymała na swojej wyspie Odyseusza, a jego załogę zamieniła w świnie. Dzięki książce Madeline Miller dowiedziałam się o niej dużo więcej....

Wśród olimpijskich bogów…

Kirke. Córka Heliosa i nimfy Perseidy. Dziewczyna, której bliżej do śmiertelników niż bogów. Pozbawiona mocy. Będąca wyrzutkiem bogów. Jednak ta delikatna, nieśmiała Kirke rozkwita po spotkaniu z jej pierwszym śmiertelnikiem. I zostaje skazana na wygnanie… Jak poradzi sobie sama na wyspie? I gdzie tak naprawdę przynależy? Do świata bogów czy ludzi?

Madeline Miller wrzuca czytelnika w świat greckich bogów i herosów. Świat siły, magii i okrucieństwa. Przeciwwagę tego świata stanowi wzięta na tapet jedna z mniej znanych postaci z mitologii greckiej. Kirke. Autorka uczyniła ją główną bohaterką historii o sile, determinacji i niezłomności. O życiowych błędach, radzeniu sobie z konsekwencjami własnych czynów oraz poświęceniu w imię miłości.

Osadzenie tak niszowej postaci z mitologii jak Kirke było świetną decyzją. Sama nie miałam nigdy bliższego kontaktu z jej historią, a uwielbiam silne, zdeterminowane postacie kobiece. I podejrzewam, że, tak jak ja przed lekturą, niewielu czytelników zna jej historię. Niemniej w powieści nie brak również nawiązań do najbardziej znanych greckich mitów. Na kartach książki pojawiają się m. in. Odyseusz i Penelopa, Ariadna i Tezeusz, Medea i Jazon, a także Prometeusz czy Minotaur.

„Kirke” zachwyca stylem, opisaną historią i jej przesłaniem. Pokazuje siłę, determinację i wartość walki o to na czym najbardziej nam zależy.

Polecam.

PS. Polecam również świetnie nagrany audiobook z głosem Marty Wągrockiej, której słucha się z przyjemnością.

https://www.instagram.com/w_otchlani_wyobrazni

Wśród olimpijskich bogów…

Kirke. Córka Heliosa i nimfy Perseidy. Dziewczyna, której bliżej do śmiertelników niż bogów. Pozbawiona mocy. Będąca wyrzutkiem bogów. Jednak ta delikatna, nieśmiała Kirke rozkwita po spotkaniu z jej pierwszym śmiertelnikiem. I zostaje skazana na wygnanie… Jak poradzi sobie sama na wyspie? I gdzie tak naprawdę przynależy? Do świata bogów czy...