Światła pochylenie

W życiu bym nie powiedziała, że taka historia mi się spodoba 😎. Chyba się starzeję, a przez to dziecinnieję, że podobać mi się zaczynają opowiastki o nastoletnich duchach, co to jak się w końcu dorwały do cielesności, to nie mogły przestać z niej korzystać i napytały sobie sporej biedy.😁

A tak poważnie to autorka napisała dość dziwną powieść, i chyba właśnie tym mnie kupiła. W cieniu młodzieżowego romansu dwóch świateł rozprawia się z bardzo poważnymi sprawami. Z ortodoksyjnym wychowaniem i jego skutkami, z uwięzieniem, w które sami się wpędzamy, z tym co po "tamtej" stronie życia...

Najpierw urzekła mnie okładka, opis trochę mniej, a to, co w środku książki zaczarowało do końca. Świetna lektura, zupełnie inna niż to, co do tej pory czytałam a czytałam sporo 👌

W życiu bym nie powiedziała, że taka historia mi się spodoba 😎. Chyba się starzeję, a przez to dziecinnieję, że podobać mi się zaczynają opowiastki o nastoletnich duchach, co to jak się w końcu dorwały do cielesności, to nie mogły przestać z niej korzystać i napytały sobie sporej biedy.😁

A tak poważnie to autorka napisała dość dziwną powieść, i chyba właśnie tym mnie...

Książka jakże odmienna od tych, które zwykle czytam. Głównymi bohaterami są Helen i James, których dusze błąkają się po Ziemi. Trwają w zawieszeniu pomiędzy Niebem i Piekłem. Wiedzą, że zrobili w swoich poprzednich życiach coś bardzo złego i dlatego kurczowo trzymają się swoich obecnych Gospodarzy, byleby nie trafić do Piekła. Do czasu, aż ich los splata się ze sobą. Opowieść bardzo mi się spodobała, chociaż sama książka jest raczej dedykowana młodszej młodzieży. Serdecznie polecam!

Książka jakże odmienna od tych, które zwykle czytam. Głównymi bohaterami są Helen i James, których dusze błąkają się po Ziemi. Trwają w zawieszeniu pomiędzy Niebem i Piekłem. Wiedzą, że zrobili w swoich poprzednich życiach coś bardzo złego i dlatego kurczowo trzymają się swoich obecnych Gospodarzy, byleby nie trafić do Piekła. Do czasu, aż ich los splata się ze sobą....

Coś w tej książce jest, że jest wyjątkowa. Bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła.

Coś w tej książce jest, że jest wyjątkowa. Bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła.

Szkoda, że nie ma opcji "Usiłowałam przeczytać ale wymiękłam".
No nie dałam rady. Opowieść jest nieciekawa, narracja do bólu naiwna i pompatyczna, bohaterowie irytujący i nieprzekonujący. Miało być melancholijnie i romantycznie, wyszło mdło i nijako.

Szkoda, że nie ma opcji "Usiłowałam przeczytać ale wymiękłam".
No nie dałam rady. Opowieść jest nieciekawa, narracja do bólu naiwna i pompatyczna, bohaterowie irytujący i nieprzekonujący. Miało być melancholijnie i romantycznie, wyszło mdło i nijako.

"Ktoś na mnie patrzył. To dość niezwykłe, gdy jest się martwym..."

Tak intrygująco zaczyna się książka Laury Whitcomb "Światła pochylenie". Jestem po prostu zachwycona tą książką😍 Napisana jest bardzo pięknym, poetyckim językiem🥰 Polscy tłumaczy wykonali naprawdę kawał świetnej roboty.

Z jednej strony jest to piękna historia miłosna dwóch starych dusz (Helen i Jemsa),które "przejęły" ciała nastolatków. Z drugiej strony, książka opowiada o ludziach toczących własne dramaty. Billy- chłopak nie radzący sobie z powodu traumy z dzieciństwa, nadużywający narkotyków. Jenny- dziewczyna wychowująca się w bardzo chrześcijańskiej rodzinie (momentami miałam wrażenie, że jest to jakaś sekta),tłamszona na każdym kroku przez swoich rodziców.

Ja nie przepadam za literaturą piękną, ale ta książka mnie urzekła. Polecam każdemu, zarówno młodzieży jak i dorosłym😊

"Ktoś na mnie patrzył. To dość niezwykłe, gdy jest się martwym..."

Tak intrygująco zaczyna się książka Laury Whitcomb "Światła pochylenie". Jestem po prostu zachwycona tą książką😍 Napisana jest bardzo pięknym, poetyckim językiem🥰 Polscy tłumaczy wykonali naprawdę kawał świetnej roboty.

Z jednej strony jest to piękna historia miłosna dwóch starych dusz (Helen i Jemsa),...

Jestem w niej bezsprzecznie zakochana. Bardzo przywiązałam się do bohaterów mimo, że jest dość krótka. Naprawdę piękny język! Dużo akapitów i cytatów zaznaczałam bo tak mi się podobały - szczególnie końcowy opis nieba. Przy ostatnich kartkach płakałam. Nie wiem do końca z czego to wynikło gdyż końcówka była taka jak teoretycznie być powinna, natomiast mocno mnie wzruszyło i skłoniło do refleksji. Aż dziwne że to pierwsza powieść tej autorki - książka naprawdę przemyślana i przejrzyście napisana. Piękne jest to, iż ta historia pokazuje, jak ważna jest obecność drugiego człowieka. Jak ważne jest poczucie, że jesteśmy kochani, otoczeni opieką. Myślę, że także w nietypowy ale do mnie trafiający sposób przedstawia przemijanie, moment odejścia duszy od ciała i cały ten proces. Świetnie opisane emocje głównej bohaterki. Doskonale wiemy jakie uczucia jej towarzyszą i możemy coś z nich wyciągnąć. Naprawdę, bardzo polecam<3

Jestem w niej bezsprzecznie zakochana. Bardzo przywiązałam się do bohaterów mimo, że jest dość krótka. Naprawdę piękny język! Dużo akapitów i cytatów zaznaczałam bo tak mi się podobały - szczególnie końcowy opis nieba. Przy ostatnich kartkach płakałam. Nie wiem do końca z czego to wynikło gdyż końcówka była taka jak teoretycznie być powinna, natomiast mocno mnie wzruszyło i...

Powieść dla młodzieży ale bardzo mroczna, tajemnicza i paranormalna. Polecam.

Powieść dla młodzieży ale bardzo mroczna, tajemnicza i paranormalna. Polecam.

Zgrabna, lekka powieść YA.
Nie obraża inteligencji czytelnika, nie udaje czegoś czym nie jest. Obraca się dookoła jednego problemu, nie tworzy dziesiątków zbędnych wątków pobocznych.

Zgrabna, lekka powieść YA.
Nie obraża inteligencji czytelnika, nie udaje czegoś czym nie jest. Obraca się dookoła jednego problemu, nie tworzy dziesiątków zbędnych wątków pobocznych.

Książka odziedziczona po nastolatce a dała mi wiele radości. Wspaniałe epitety i metafory. Jeśli będę miała okazję na pewno wrócę do Laury.

Książka odziedziczona po nastolatce a dała mi wiele radości. Wspaniałe epitety i metafory. Jeśli będę miała okazję na pewno wrócę do Laury.

Piękna książka

Piękna książka