A light in the flame

Świetna historia!
Przeczytałam praktycznie na raz i pragnę jeszcze więcej!

Co do samej książki, nie przejmujcie się ostrzeżeniami na pierwszych stronach, bo wcale nie jest aż tak źle. Akcja rozgrywa się sprawnie, nie ma zapychaczy, jednym słowem wszystko gra i buczy! Przy okazji dowiadujemy się kilku ciekawych rzeczy, które całkowicie odmieniają bieg historii. Może niektórych zaniepokoić sprawa, która powtarza się w opiniach, dotycząca cringu w pewnych momentach. Tak, cring był, ale nie jakiś rażący, więc nie ma co się martwić.

Jestem strasznie ciekawa, co będzie się działo w kolejnym tomie!

Świetna historia!
Przeczytałam praktycznie na raz i pragnę jeszcze więcej!

Co do samej książki, nie przejmujcie się ostrzeżeniami na pierwszych stronach, bo wcale nie jest aż tak źle. Akcja rozgrywa się sprawnie, nie ma zapychaczy, jednym słowem wszystko gra i buczy! Przy okazji dowiadujemy się kilku ciekawych rzeczy, które całkowicie odmieniają bieg historii. Może...

Trzeciego tomu chyba już nie dam rady... chociaż zawsze tak mówię po spotkaniu z twórczością Jennifer Armentrout. Autorka dosyć bezczelnie zżyna fabułę swoich książek zarówno od innych kobiecych autorów, jak i od siebie. To już fakt i nawet z tym nie walczmy, czytelniku jak czytałeś, jakąkolwiek pozycję w biblioteczce J.L.A. to znaczy, że poznałeś już wszystkie. Z poziomu czysto biznesowego - szacun dla pisarki. Tylko no właśnie czy to dalej jest pisarstwo? Czy raczej komercyjna manufaktura książek?

Przyjemność z czytania takich potworków jakoś ze mnie uleciała.

Trzeciego tomu chyba już nie dam rady... chociaż zawsze tak mówię po spotkaniu z twórczością Jennifer Armentrout. Autorka dosyć bezczelnie zżyna fabułę swoich książek zarówno od innych kobiecych autorów, jak i od siebie. To już fakt i nawet z tym nie walczmy, czytelniku jak czytałeś, jakąkolwiek pozycję w biblioteczce J.L.A. to znaczy, że poznałeś już wszystkie. Z poziomu...

„Światło w płomieniu” to druga część serii „Z ciała i ognia”, prequelu, a jednocześnie sequelu serii „Krew i popiół”. Rekomendowana kolejność czytania znajdziecie w książce, wydawnictwo o to zadbało. W „Krwi i popiele” śledzimy losy Poppy i Casteela, w „Z ciała i ognia” – Sery i Nyktosa, ich przodków. Nie ukrywam, a wręcz podkreślam: zdecydowanie wolę tę drugą parę i ich historię. Wręcz nie mogę uwierzyć, że obie pisze ta sama autorka.

Ale do rzeczy.

„Światło w płomieniu” zaczyna się tam, gdzie skończył się „Cień w żarze”. Żeby zachować ciągłość (i przypomnieć sobie szczegóły, takie jak np. treść przepowiedni),polecam raz jeszcze przejrzeć sobie ostatni rozdział pierwszej części. Teraz, gdy wszystko (teoretycznie) jest jasne, Sera i Nyktos muszą podjąć kroki związane z żarem życia i ich “związkiem”. Co nie jest takie łatwe, biorąc pod uwagę pewną zdradę...

Nie mogę powiedzieć Wam nic więcej, bo wszystko zawierałoby spoilery. Wiedzcie jednak, że „Światło” nie odstaje jakością od „Cienia”. Nawet jeśli książka nie wywoływała aż takich emocji, to z zapartym tchem śledziłam rozwijającą się relajcę Sery i Nyktosa. To, jak jednocześnie zbliżają się do siebie i oddalają. Jak muszą poświęcać części siebie dla dobra innych.

Kocham, po prostu kocham ich relację. Kocham Serę, to, jaka jest odważna, nieugięta. I Nyktosa, z tą jego nieudolnością w wyrażaniu uczuć. Kocham to, że zachowują się jak dorośli (prócz jednego wątku) i rozmawiają. Jak każda akcja podyktowana jest dobrem tego drugiego. Mogę się zachwycać nimi w nieskończoność.

Jedyny minus tej książki? Naprawdę zrozumiałam wyraźnie, że Sera posiada intymne zakątki. Były wspominane niemal tak często, jak dołeczki Casteela 🙈

Gdyby tak porównać dwa płomienie: „Światło w płomieniu” i „Żelazny płomień – obie książki to drugie części do historii, które mnie zachwyciły i zawojowały moim sercem. Obie mają po 700 stron. W obu nie ma aż tak dużo akcji (w „Żelaznym” trochę więcej),w obu dużo jest o uczuciach. Można powiedzieć, że są to książki tak podobne, a zarazem tak inne. „Światło” jest dopracowane, sensowne, nie ma w nim luk. Wszelkie działania mają swoje podłoże. Sceny erotyczne mają swój cel i są smaczne. Bohaterowie ze sobą rozmawiają. Tu i tu są smoki, ale jednak – „Żelazny płomień” mnie zawiódł, „Światło w płomieniu” zachwyciło.

Ach, no właśnie, smoki! Nektas to mój smok numer jeden (w „Świetle” oczywiście!),uwielbiam jego sposób bycia i poczucie humoru. Chcę więcej!

Nie mogę się doczekać trzeciej części opowieści. Szkoda tylko, że po drodze znów będę musiała czytać o brutalnej Poppy i dołeczkach Casa...

„Światło w płomieniu” to druga część serii „Z ciała i ognia”, prequelu, a jednocześnie sequelu serii „Krew i popiół”. Rekomendowana kolejność czytania znajdziecie w książce, wydawnictwo o to zadbało. W „Krwi i popiele” śledzimy losy Poppy i Casteela, w „Z ciała i ognia” – Sery i Nyktosa, ich przodków. Nie ukrywam, a wręcz podkreślam: zdecydowanie wolę tę drugą parę i ich...

Potrzebowalam cale miesiace by w koncu ja skonczyc. Duzo za gruba, skrocilabym o polowe i wtedy na pewno nie moglabym ja odlozyc… a tak to jeszcze dwie czesci o ktorych wiem a ile jeszcze bedzie … to jest duzy znak zapytania. Naprawde ta seria - pomysl super swiat tez super - ale to pisanie na sile i te tomiska … po co to komus, nie lepiej strescic calosc do dwoch ksiazek gdzie czytelnik nie moze odlozyc ksiazki bo non stop cos sie dzieje …

Potrzebowalam cale miesiace by w koncu ja skonczyc. Duzo za gruba, skrocilabym o polowe i wtedy na pewno nie moglabym ja odlozyc… a tak to jeszcze dwie czesci o ktorych wiem a ile jeszcze bedzie … to jest duzy znak zapytania. Naprawde ta seria - pomysl super swiat tez super - ale to pisanie na sile i te tomiska … po co to komus, nie lepiej strescic calosc do dwoch ksiazek...

Drugi tom cyklu Z Ciała I Ognia. Tak jak w pierwszej części dużo się w niej dzieje. Relacja między Nyktosem a Serą wchodzi na wyższy poziom. Szykuje się ślub i koronacja Sery. Zarówno w pierwszej jak i drugiej części było dużo opisów scen erotycznych między bohaterami. Trochę za duzo jak na mój gust. I to jest jedyny minus. Książka wzbudziła we mnie mnóstwo emocji i wzruszeń. Czytałam ją z zapartym tchem i ciężko było się oderwać. Czekam na trzecią część, sądząc po zakończeniu, można się spodziewać, że będzie kolejna.

Drugi tom cyklu Z Ciała I Ognia. Tak jak w pierwszej części dużo się w niej dzieje. Relacja między Nyktosem a Serą wchodzi na wyższy poziom. Szykuje się ślub i koronacja Sery. Zarówno w pierwszej jak i drugiej części było dużo opisów scen erotycznych między bohaterami. Trochę za duzo jak na mój gust. I to jest jedyny minus. Książka wzbudziła we mnie mnóstwo emocji i...

Doskonale mi się to czytało. Świetnie opisana relacja wszystkich bohaterów, chociaż oczywiście momentami prze kolorowana. Trochę dużo działo się pomiędzy nimi, a mało rozwiązywało z samą Serą, co tylko wzmocniło apetyt na czas oczekiwania na następną część 🙈

Doskonale mi się to czytało. Świetnie opisana relacja wszystkich bohaterów, chociaż oczywiście momentami prze kolorowana. Trochę dużo działo się pomiędzy nimi, a mało rozwiązywało z samą Serą, co tylko wzmocniło apetyt na czas oczekiwania na następną część 🙈

Bardzo podoba mi się pomysł na fabułę a do tego wątek romantyczny jest mega!
Fajne plot twisty, aczkolwiek mam już od jakiegoś czasu lekkie ale do autorki- według mnie trochę za bardzo rozciąga opisy i czasem ma się wrażenie wałkowania jednej informacji, tak samo czułam przy dwóch ostatnich częściach serii „Krew i popiół”. Nie wiem czy na siłę autorka chce aby te książki były cegłami czy po prostu ma taki styl, da się przez to przebrnąć ale momentami przynudza.

Nyktos skrada serce!

Bardzo podoba mi się pomysł na fabułę a do tego wątek romantyczny jest mega!
Fajne plot twisty, aczkolwiek mam już od jakiegoś czasu lekkie ale do autorki- według mnie trochę za bardzo rozciąga opisy i czasem ma się wrażenie wałkowania jednej informacji, tak samo czułam przy dwóch ostatnich częściach serii „Krew i popiół”. Nie wiem czy na siłę autorka chce aby te książki...

Nie jestem w stanie wam opisać jak bardzo jarałam się na tę część prequela „Krwi i Popiołu”. Po „Cieniu w żarze” byłam zakochana w relacji Nyktosa i Sery i nie mogłam się doczekać rozwoju wydarzeń. Nie wiem co się ostatnio dzieje z Armentrout, ale jej książki totalnie tracą poziom… Przeżywam to okropnie, bo Jennifer jest moją ulubioną autorką. Pytanie czy na długo.

Zamiast kreatywnego rozwinięcia historii Sery dostaliśmy kalkę wydarzeń o Poppy i Casteelu. Dosłownie nie mam tu nic więcej do dodania. Nic nowego się nie pojawiło.

Fakt, że historia zaczęła się też skupiać bardziej na smucie niż fabule totalnie rozwaliło potencjał. Bo jakbym chciała pełnego smuta to sięgnęłabym po coś prostszego fabularnie.

Nieścisłości i nie trzymanie się tego co się wcześniej powiedziało tym bardziej nie było na plus.

Jedyne co ratuje tę książkę to fakt, że uwielbiam jej bohaterów, dlatego brnęłam do końca. Jestem jednak totalnie zawiedziona wynikiem🥺

Nie jestem w stanie wam opisać jak bardzo jarałam się na tę część prequela „Krwi i Popiołu”. Po „Cieniu w żarze” byłam zakochana w relacji Nyktosa i Sery i nie mogłam się doczekać rozwoju wydarzeń. Nie wiem co się ostatnio dzieje z Armentrout, ale jej książki totalnie tracą poziom… Przeżywam to okropnie, bo Jennifer jest moją ulubioną autorką. Pytanie czy na długo.

Zamiast...

Po pierwszym tomie dość szybko sięgłam po kontynuację, ale tutaj zdecydowanie miałam problem dobrnąć do końca. Ostatecznie mi się udało, ale była to droga przez mękę. Zazwyczaj irytują mnie w tego typu książkach główne postacie żeńskie, ale tutaj o dziwo wkurzał mnie również główny bohater :) ich wieczne rozkminki odnoście bycia razem, które ciągnęły się przez całą książkę, były bardzo męczące. Podobnie jak poczytania głównej bohaterki, która była albo super zaradna albo super bezradna. Sama chyba nie mogła się zdecydować :) raczej pożegnam się z ta serią na drugim tomie, bo szkoda mi czasu na następny.

Po pierwszym tomie dość szybko sięgłam po kontynuację, ale tutaj zdecydowanie miałam problem dobrnąć do końca. Ostatecznie mi się udało, ale była to droga przez mękę. Zazwyczaj irytują mnie w tego typu książkach główne postacie żeńskie, ale tutaj o dziwo wkurzał mnie również główny bohater :) ich wieczne rozkminki odnoście bycia razem, które ciągnęły się przez całą książkę,...

Ja przyznaje 9 bo uwielbiam tą serię i serce mi pęka,że muszę czekać na pozostałe części.

Ja przyznaje 9 bo uwielbiam tą serię i serce mi pęka,że muszę czekać na pozostałe części.