Trochę nie obchodziło mnie ci się wydarzy. Akcja kiepska, mało wciągająca.

Trochę nie obchodziło mnie ci się wydarzy. Akcja kiepska, mało wciągająca.

Chyba stanę się fanem książek Pani Magdaleny. Na każdą część "Wiedźmy..." czekam z utęsknieniem. I tak samo będę czekała na "Czarodziejkę...". Świetna historia, bogactwo bohaterów i ich dylematy tworzą świat jak z Harry'ego Potter'a. Tylko w wersji polskiej.

Chyba stanę się fanem książek Pani Magdaleny. Na każdą część "Wiedźmy..." czekam z utęsknieniem. I tak samo będę czekała na "Czarodziejkę...". Świetna historia, bogactwo bohaterów i ich dylematy tworzą świat jak z Harry'ego Potter'a. Tylko w wersji polskiej.

Lubię takie klimaty

Lubię takie klimaty

Drugi tom z cyklu „Czarodziejka z ulicy…”, czy przeczytałam pierwszy tom? Oczywiście, że nie! Ale nie trzeba znać „jedynki”, żeby wczuć się w klimat drugiej części.
Historia Lady, która rozpoczyna trzeci rok w Collegium Magicae UJ. Młoda dziewczyna wspierana przez trójkę przyjaciół, angażuje się w poszukiwania zaginionej przyjaciółki z akademickiego pokoju. Przypadkiem trafiają na trop dużo poważniejszej sprawy związanej z użyciem nielegalnej magii.
Książkę czyta się szybko, ale mnie osobiście nie zachwyciła. Najbardziej przeszkadzały mi bardzo długie i częste myśli poboczne bohaterki podczas scen akcji. Rozumiem, że czasem trzeba coś dodatkowo wytłumaczyć, ale w moim odczuciu Autorka przeciągnęła mocno sprawy. Czasem zapominałam, że jestem w środku ważnej sceny, bo tok myślowy Lady tak bardzo odbiegał od rozgrywających się wydarzeń, że emocje zdążyły już opaść. Tutaj ode mnie minus.
Na plus na pewno stworzenie całkiem wiarygodnego systemu magicznego. Bohaterowie są różnorodni, każdy ma swój specyficzny rys. Sama zagadka kryminalna też trzyma poziom.
Choć czyta się lekko, łatwo i przyjemnie to czegoś brakuje. Mam poczucie, że ta historia jest mdła. Brakuje mi w niej wyrazistości, zdecydowania, napięcia.
Nie odradzam lektury, ale też nie uważam, że KONIECZNIE powinniście przeczytać.
(instagram @eaw.books)

Drugi tom z cyklu „Czarodziejka z ulicy…”, czy przeczytałam pierwszy tom? Oczywiście, że nie! Ale nie trzeba znać „jedynki”, żeby wczuć się w klimat drugiej części.
Historia Lady, która rozpoczyna trzeci rok w Collegium Magicae UJ. Młoda dziewczyna wspierana przez trójkę przyjaciół, angażuje się w poszukiwania zaginionej przyjaciółki z akademickiego pokoju. Przypadkiem...

Lekka, przyjemna fantastyka osadzona w naszym świecie. Bohaterka - co sporadycznie spotykane - Mary Sue nie jest, do ideału jej daleko, a mocy też za wielkiej nie posiada. Miła i ciekawa odmiana. Kreacja jej oraz jej przyjaciół dobra, ich przygody fascynują i wciągają. Fabuła i świat - również wypadają bardzo dobrze. Historia potrafi zaskoczyć, ciężko przewidzieć finał.

Nic odkrywczego, nic nadzwyczajnego - dobrze napisane, z ciekawymi pomysłami.

Polecam.

Lekka, przyjemna fantastyka osadzona w naszym świecie. Bohaterka - co sporadycznie spotykane - Mary Sue nie jest, do ideału jej daleko, a mocy też za wielkiej nie posiada. Miła i ciekawa odmiana. Kreacja jej oraz jej przyjaciół dobra, ich przygody fascynują i wciągają. Fabuła i świat - również wypadają bardzo dobrze. Historia potrafi zaskoczyć, ciężko przewidzieć...

Wciągająca, trzymająca w napięciu, zabawna.. Słowem: fantastyczna!

Wciągająca, trzymająca w napięciu, zabawna.. Słowem: fantastyczna!

Szczerze, męczyłam się żeby skończyć....

Szczerze, męczyłam się żeby skończyć....

Trzyma w napięciu, nie mogłam się oderwać. Bardzo mi się podoba przyjaźń między bohaterami. Sposób w jaki się do siebie odnoszą, jak się wspierają.

Trzyma w napięciu, nie mogłam się oderwać. Bardzo mi się podoba przyjaźń między bohaterami. Sposób w jaki się do siebie odnoszą, jak się wspierają.

Lady zaczyna kolejny rok na uczelni w Krakowie jeszcze nie wie jak wiele może się wydarzyć w ciągu jednego wieczoru. Polecam

Lady zaczyna kolejny rok na uczelni w Krakowie jeszcze nie wie jak wiele może się wydarzyć w ciągu jednego wieczoru. Polecam

Po przeciętnej pierwszej części serii, wahałam się czy sięgnąć po kolejną, ale bardzo się cieszę, że to zrobiłam!

Wszystkie moje zarzuty w stosunku do pierwszej części - infantylność dialogów, irracjonalne zachowania bohaterów, nierówność akcji - tu zostało odparte. Czuć, że forma powieści to styl, który dużo lepiej przemawia przez autorkę niż opowiadania.

"Czarodziejka z ulicy Grodzkiej" trafia na półkę moich ulubionych pozycji i mam nadzieję, że doczekam się kolejnej części. W stylu powieści, nie opowiadań.

Po przeciętnej pierwszej części serii, wahałam się czy sięgnąć po kolejną, ale bardzo się cieszę, że to zrobiłam!

Wszystkie moje zarzuty w stosunku do pierwszej części - infantylność dialogów, irracjonalne zachowania bohaterów, nierówność akcji - tu zostało odparte. Czuć, że forma powieści to styl, który dużo lepiej przemawia przez autorkę niż opowiadania.

"Czarodziejka...