Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na tle tomu drugiego (od którego to zaczęłam całkiem przypadkowo) wypada słabiej. Historie mniej wciągają, mniej przestrzeni mają poszczególni bohaterowie. Sam pomysł jest naprawdę ciekawy i dobrze rozwinięty w tomie drugim. Opowiadania są więc dobre, ale brak im jakieś takiej ikry. Warto jednak przeczytać, zanim sięgnie się po dwójkę - ma się szerszy kontekst. Czy podobne do Pottera? W pewnym sensie tak, bo mamy tu uczelnię i magicznych uczniów, ale już dojrzalszych - to studenci. Z tego też względu ich przygody oraz problemy są dopasowane do ich wieku. Autorce udało się dobrze dobrać wiek i fabułę, przez co nie ma się wrażenia, że dzieci bawią się w dorosłych.