Legendy i Latte

Dwa słowa: zmarnowany potencjał.
I jeszcze jedna konkluzja: kawa z sieciówki i cynamonki?!

Dwa słowa: zmarnowany potencjał.
I jeszcze jedna konkluzja: kawa z sieciówki i cynamonki?!

Bardzo słodka i komfortowa książka! Idealna dla miłośników kawy.

Bardzo słodka i komfortowa książka! Idealna dla miłośników kawy.

Rozumiem sukces „Legend i latte”. To bardzo dobra książka, który w innowacyjny sposób podchodzi do gatunku fantasy, tworząc niezwykle ciepły i spokojny klimat przytulnej kawiarenki. Problemy, które napotyka główna bohaterka, zdają się być tu jedynie po to, by je rozwiązać. Powolna budowa własnego przedsięwzięcia, od kupna lokalu, przez tworzenie menu, po zatrudnianie dodatkowych osób, jest naprawdę relaksująca.

Tak więc w mojej opinii książka w pełni spełniła swoją rolę. Tego też od niej oczekiwałem. To fantastyka nakierowana na relaks i zapewnienie poczucia komfortu u czytelnika. Osoby, które szukają tu więcej legend niż latte, mogą się od tego odbić. Jeśli jednak ktoś wie, na co się pisze – zdecydowanie polecam.

Rozumiem sukces „Legend i latte”. To bardzo dobra książka, który w innowacyjny sposób podchodzi do gatunku fantasy, tworząc niezwykle ciepły i spokojny klimat przytulnej kawiarenki. Problemy, które napotyka główna bohaterka, zdają się być tu jedynie po to, by je rozwiązać. Powolna budowa własnego przedsięwzięcia, od kupna lokalu, przez tworzenie menu, po zatrudnianie...

A cyklu czytania eksperymentów. ;-)
Nawet fajne czytadełko, typowo relaksacyjne.
Heroic fantasy z punktu widzenia orczycy, która chce przejść na emeryturę i w spokoju prowadzić kawiarnię ... w mieście w którym prawie nikt o kawie nie słyszał.
Bardzo luźne, bardzo lekkie, ale z takim pewnym urokiem.
Taka bardziej opowiastka obyczajowa w sztafażu fantasy.
Trochę szkoda, że wszystko co związane z tą kawą nie ma tego szbytu fantasy (urządzenie do robienia kawy w jakiejś wersji steampunkowej itp.)
I mam wrażenie nie wykorzystania postaci które po kolei do kawiarni dołączają, chodzi mi o ich archetypowe cechy z fantasy. Jedynie sukkub trochę działa, ale gdyby wszyscy byli ludźmi, to nic by to w książce nie zmieniło.
No i strasznie brakuje rozwinięcia niektórych postaci, zwłaszcza gnoma grającego w szachy. (Nie wiem czy tylko ja mam skojarzenie z alienem w czapeczce z "Facetów w czerni 3"?)

Uwaga. To nie jest fantasy w którym co i rusz rzucane są czary, macha się mieczami lub toporami itp. Tu się podaje kawę ... z bułeczką cynamonową. ;-)

A cyklu czytania eksperymentów. ;-)
Nawet fajne czytadełko, typowo relaksacyjne.
Heroic fantasy z punktu widzenia orczycy, która chce przejść na emeryturę i w spokoju prowadzić kawiarnię ... w mieście w którym prawie nikt o kawie nie słyszał.
Bardzo luźne, bardzo lekkie, ale z takim pewnym urokiem.
Taka bardziej opowiastka obyczajowa w sztafażu fantasy.
Trochę szkoda, że...

dość urocze fantasy o klimacie trochę średniowiecznego miasta kupieckiego, trochę gier RPG, a trochę po prostu kawiarni. bawiłam się w miarę dobrze, chociaż nie zmieniła zbyt wiele w moim życiu. poza tym, że nabrałam ochoty na cynamonowe bułeczki.

lubię książki o niczym. ale to była książka o niczym z potencjałem do awanturnictwa, który nie został rozwinięty i cóż, szkoda.. zbyt mdła opowieść, jak na mój gust.

doceniam z Naparstka, bo był uroczy.

dość urocze fantasy o klimacie trochę średniowiecznego miasta kupieckiego, trochę gier RPG, a trochę po prostu kawiarni. bawiłam się w miarę dobrze, chociaż nie zmieniła zbyt wiele w moim życiu. poza tym, że nabrałam ochoty na cynamonowe bułeczki.

lubię książki o niczym. ale to była książka o niczym z potencjałem do awanturnictwa, który nie został rozwinięty i cóż,...

Nie wszystko w tej książce przypadło mi do gustu, ale na pewno spodobał mi się sam pomysł połączenia świata fantasy z historiami typu: nowy początek w nowym miejscu, zakładanie małego biznesu i stopniowe zjednywanie sobie lokalnej społeczności. Wyszła z tego ciepła i urocza książka, którą najlepiej czytać z latte i cynamonową bułeczką pod ręką 😉

Nie wszystko w tej książce przypadło mi do gustu, ale na pewno spodobał mi się sam pomysł połączenia świata fantasy z historiami typu: nowy początek w nowym miejscu, zakładanie małego biznesu i stopniowe zjednywanie sobie lokalnej społeczności. Wyszła z tego ciepła i urocza książka, którą najlepiej czytać z latte i cynamonową bułeczką pod ręką 😉

Bardzo przyjemna lektura - zupełnie taka, jakiej można byłoby się spodziewać po tytule i okładce. Postacie są ciekawe i większość z nich bardzo polubiłam - na tyle, że nie potrafiłabym wybrać ulubionej ;)
Główna bohaterka, orczyca Viv, rezygnuje z życia opartego na walce. Odkłada miecz i podąża za wielkim marzeniem, którym jest otwarcie własnej kawiarni w miejscu, w którym mogłaby zostać na stałe i nazwać domem. Po drodze do celu, jak i po jego osiągnięciu, nękają ją rozterki, czy da radę, czy wszystko uda się tak, jak planowała. Poznaje wiele nowych istot, mniej lub bardziej przyjaźnie nastawionych, a każda z nich może mieć wpływ na to, jak potoczą się losy nowej kawiarni.
Pojawiają się wątki przyjaźni, jak i wątek miłosny.
Polecam gorąco, niczym świeżo zaparzona kawa, jeśli ktoś lubi takie klimaty ♥

Bardzo przyjemna lektura - zupełnie taka, jakiej można byłoby się spodziewać po tytule i okładce. Postacie są ciekawe i większość z nich bardzo polubiłam - na tyle, że nie potrafiłabym wybrać ulubionej ;)
Główna bohaterka, orczyca Viv, rezygnuje z życia opartego na walce. Odkłada miecz i podąża za wielkim marzeniem, którym jest otwarcie własnej kawiarni w miejscu, w którym...

„Legendy i Latte. Opowieść heroiczna o sprawach przyziemnych” (Legends and Lattes. A Novel of High Fantasy and Low Stakes”) Travisa Baldree`ego, przełożył Piotr W. Cholewa, Wydawnictwo Insignis 2023, wysłuchane Legimi
1. Dlaczego?
Ładny tytuł, spora popularność, zamiłowanie do fantastyki, szukanie nowości.
2. I jak?
Faktycznie latte. Absolutnie bezpretensjonalna i cieplutka historia ogrzycy Viv, oparta na tradycyjnym w fantasy schemacie zbierania drużyny na wyprawę. Tu – podejmują próbę prowadzenia kawiarni. Prościutka fabułka, kilka sympatycznych postaci (kocham Zgodę i Naparstka),miło. Nie czytajcie, jeśli jesteście na diecie.
Obrzydliwość, z której mam wrażenie, w końcu zdała sobie sprawę główna bohaterka – to sposób zdobycia cennego klejnotu, zmieniającego życie jego posiadacza. Kara jej się należała. I tak miała dużo szczęścia.
3. Dokąd mnie to prowadzi?
Och, przypomniała mi się najfajniejsza kawiarnia w Ciechocinku (jak to zabawnie brzmi, ten Ciechocinek),kawiarnia „Pola”>

„Legendy i Latte. Opowieść heroiczna o sprawach przyziemnych” (Legends and Lattes. A Novel of High Fantasy and Low Stakes”) Travisa Baldree`ego, przełożył Piotr W. Cholewa, Wydawnictwo Insignis 2023, wysłuchane Legimi
1. Dlaczego?
Ładny tytuł, spora popularność, zamiłowanie do fantastyki, szukanie nowości.
2. I jak?
Faktycznie latte. Absolutnie bezpretensjonalna i...

nie chcę dawać tak niskiej oceny, ale tu dosłownie nic się nie dzieje poza remontem i dodawaniem rzeczy do menu...

nie chcę dawać tak niskiej oceny, ale tu dosłownie nic się nie dzieje poza remontem i dodawaniem rzeczy do menu...

Krótka, niezwykle urokliwa i magiczna comfort book, zdecydowanie na jesienne i zimowe wieczory. Albo na jeden wieczór, bo naprawdę ciężko się powstrzymać, w końcu kawa uzależnia.

Książka o rzeczy, wydawać by się mogło, zupełnie przyziemnej, a mianowicie o założeniu pierwszej kawiarni w mieście, gdzie kawy nikt nie zna, i pokonywaniu trudnego procesu dotarcia do klientów. Mogłoby się wydawać – nic nadzwyczajnego – gdyby nie to, że założycielką kawiarni jest orczyca Viv, która wcześniej zajmowała się fachem bynajmniej nieprzyjemnym i nieco krwawym. Natomiast baśniowy świat stworów, w którym dzieje się akcja skrywa wiele tajemnic i nie pozwala Viv tak łatwo odciąć się od przeszłości i zaznać spokojnego życia.

Urzekł mnie już tytuł i okładka, a wnętrze nie zawiodło. Ta książka miała w sobie coś dziwnego, odmiennego od rzeczy, które czytałam do tej pory, tak, że na początku nie byłam przekonana czy mi się to podoba czy nie, język był prosty i historia również, gdzie jest tutaj ta cała magia, o której się mówi?

Ale dotarło do mnie – to prostota jest sednem tej historii. Ta opowieść wywołała u mnie coś na kształt efektu ASMR. Nie wymagała dużego skupienia, a jej czytanie było tak relaksujące, jak picie kawy dla jej bohaterów. Przywodziła mi na myśl bajkę, pewnie przez ten świat pełen dziwnych stworów. Ale to nie tylko opowieść o kawie. W najprostszych słowach dotyka trudnych problemów szukania własnej drogi w życiu czy lęku przed odrzuceniem przez społeczeństwo, przez to kim się jest.

Uroczy wątek przyjaźni i miłości, oraz magia, która okazuje się działać inaczej niż moglibyśmy przypuszczać.

Krótka, niezwykle urokliwa i magiczna comfort book, zdecydowanie na jesienne i zimowe wieczory. Albo na jeden wieczór, bo naprawdę ciężko się powstrzymać, w końcu kawa uzależnia.

Książka o rzeczy, wydawać by się mogło, zupełnie przyziemnej, a mianowicie o założeniu pierwszej kawiarni w mieście, gdzie kawy nikt nie zna, i pokonywaniu trudnego procesu dotarcia do klientów....