„Willa przy Perłowej" to kontynuacja „Księgarenki na Miłosnej" Pauliny Molickiej, którą również miałam przyjemność czytać.
🏡Specjalistka od marketingu Michalina Sarnecka przyjeżdża do stryja, by ukryć się przed ojcem. W malowniczym miasteczku, gdzie wszyscy się znają, niespodziewane okoliczności sprawiają, że podejmuje pracę w upadającej Willi przy Perłowej. Czy Michalina ją uratuje, a może to ona uratuje ją?
Ta historia to życiowe zmiany splecione w delikatny sposób z determinacją, tajemnicami i niedopowiedzeniami. Różnorodność bohaterów z szerokim spektrum emocji i zachowań. Wciągająco  pokazana prawda, że nawet z najgorszej opresji i z wieloma troskami można sobie poradzić, kiedy ma się z kim porozmawiać. Kilka barwnych wątków z płynnymi dialogami, momentami zabawnymi i tak samo dobrze nakreśloną drogą w poszukiwaniu poukładanego życia. Piękny obraz tego, że nawet jak przeżyje się porywy młodości z jej nadziejami,  to nigdy nie jest za późno na miłość. Z dużą dbałością przedstawione ciepłe uczucia, rodzicielskie, romantyczne, a zarazem dojrzałe. Dobrze wyważone tematy konfrontacji z przeszłością i z planowaniem celów, gdzie jedne są delikatnie muśnięte inne rozbudowane. Opowieść okraszona słowami znanych piosenek, plastycznymi opisami rozsiewająca wokół aura strona po stronie wzbudza ciekawość. Wnikliwe oko dostrzeże, że cichym bohaterem drugoplanowym jest willa, na której przestrzeni rozgrywają się wydarzenia budujące niezwykły klimat całej historii.
Tak samo, jak w „Księgarence...” tak i tu świat zmarłych przenika się ze światem żywych, co niezmiennie wzbudza u mnie mieszane uczucia.
Polecam powieść obyczajową, bardzo sugestywną z przemianami wewnętrznymi, optymizmem, wartą przeczytania.
[Współpraca]

„Willa przy Perłowej" to kontynuacja „Księgarenki na Miłosnej" Pauliny Molickiej, którą również miałam przyjemność czytać.
🏡Specjalistka od marketingu Michalina Sarnecka przyjeżdża do stryja, by ukryć się przed ojcem. W malowniczym miasteczku, gdzie wszyscy się znają, niespodziewane okoliczności sprawiają, że podejmuje pracę w upadającej Willi przy Perłowej. Czy Michalina...

"(...),jak ważni w życiu są ludzie. Ich obecność, czasem milcząca, a czasem wiążąca się z konkretnymi argumentami, radą czy przyganą wynijającą z troski".

Od dzieciństwa, przez dorosłość, aż po starość, towarzyszą nam różni ludzie, którzy kształtują nasze doświadczenia, uczą nas wartości. Rodzina daje nam poczucie przynależności i miłości, a przyjaciele dzielą z nami radości i troski. Zdarza się też tak, że najbliżsi nas zawodzą, czujemy się zranieni i mamy ochotę uciec...

Michalina przyjeżdża do małego miasteczka, w której mieszka jej wujek. W ręku trzyma czerwoną walizkę, do której wyjeżdżając zapakowała "żal, rozgoryczenie, poczucie samotności, może zalążek nienawiści". Na swojej drodze spotyka różnych ludzi. Jedni podają koło ratunkowe, inni go potrzebują, a jeszcze inni chcą je odrzucić. Dlaczego Michalina uciekła od najbliższych? Czy do jej walizki uda się spakować pozytywne emocje? Co wspólnego mają z tym mieszkańcy Willi przy Perłowej? Wierzcie mi, chcecie przeczytać ❤️

"Willa przy Perłowej" Pauliny Molickiej to poruszająca, rozgrzewająca serca historia, która sprawia, że czytelnik ma ochotę schować się między stronami, niczym w najcieplejszym kocyku. Autorka podarowała nam niezwykłą opowieść opowiedzianą z wrażliwością i wyczuciem. Pozwoliła poznać bohaterów, którzy skradną nie jedno czytelnicze serce. Są wyraziści, autentyczni i każdy z nim ma swoją własną historię, co sprawia, że łatwo się z nimi utożsamić. Do ostatnich stron kibicowałam Michalinie, pani Irence i Grażynie. Nie mogę nie wspomnieć o Krystynie, która zawsze z sercem na dłoni służy dobrą radą. Zawsze powtarzam, że uwielbiam starszych bohaterów i dziękuję autorce za te słowa :"(...) starsi to najlepsi nauczyciele życia. Mają za sobą historie, o których nie przeczyta się w podręcznikach, a powinno. Widzieli i przeżyli niejedno. Obyśmy jak najdłużej mogli czerpać z ich doświadczenia, siły i pokory jednocześnie".

"Willa przy Perłowej" to historia o odnajdywaniu się w nowym miejscu, o przyjaźni, miłości, zaufaniu, istocie małżeństwa i o tym, jak los potrafi niespodziewanie zmienić nasze życie. Paulina Molicka zgrabnie żongluje wieloma wątkami od trudności finansowych po relacje międzyludzkie, przypominając jak ważne w życiu są rozmowa, wyjaśnianie niedomówień i otwartość na drugiego człowieka.

"Mało kto w dzisiejszych czasach potrafi tylko dawać i nie oczekiwać nic w zamian. Mało kto potrafił tylko być".

"Willa przy Perłowej" to lektura, która pobudza do refleksji nad wartościami miłości, przyjaźni, rodziny. Przeczytałam z uśmiechem na twarzy, ale i łezką w oku, czerpiąc z niej czytelniczą przyjemność.

Autorka po raz kolejny zauroczyła mnie swoim piórem. Dziękuję i czekam na kolejne historie!

Gwarantuję w Willi poczujecie się jak w domu!

"(...),jak ważni w życiu są ludzie. Ich obecność, czasem milcząca, a czasem wiążąca się z konkretnymi argumentami, radą czy przyganą wynijającą z troski".

Od dzieciństwa, przez dorosłość, aż po starość, towarzyszą nam różni ludzie, którzy kształtują nasze doświadczenia, uczą nas wartości. Rodzina daje nam poczucie przynależności i miłości, a przyjaciele dzielą z nami...

Są tutaj miłośnicy powieści obyczajowych, w których romans rozwija się intensywnie, ale i powoli? Dobrze się składa, ponieważ Paulina Molicka po raz drugi zaprasza nas do świata serdecznych emocji, w których króluje nadzieja na lepsze jutro.

To moje drugie spotkanie z twórczością autorki i po raz kolejny muszę napisać, że bardzo udane. Paulina Molicka w "Willa przy Perłowej" odwołuje się do tego co działo się w jej pierwszej książce, ale są to sytuacje wzmiankowe i zupełnie niepowiązane z aktualną fabułą. Nie musicie zachowywać chronologii czytania. Natomiast osobiście polecam twórczość autorki, ponieważ bardzo szybko zaskarbiłam sobie moją sympatię za sprawą lekkości stylu i umiejętności przełożenia na realne wydarzenia odpowiednich emocji. Obie jej książki pozytywnie mnie zaskoczyły wydźwiękiem a także podejmowanymi wartościami, nie wspominając o dobrze wykreowanej sylwetce postaci z którymi bez problemu mogłam się utożsamić.

Michalina Sarnecka miała przy sobie tylko jedną walizkę, gdy pojawiła się w drzwiach niewidzianego od dawna stryja. Jednak mała miejscowość w pełni zyskała jej sympatię i Michalina poczuła się tam jak w domu. Zaprzyjaźniła się z Olą z Księgarenki przy Miłosnej i poznała serdecznych mieszkańców, którzy przyjęli ją jak jedną ze swoich. Tak trafiła do Willi przy Perłowej, by jako specjalistka od marketingu pomóc starszej pani zareklamować pensjonat. Nie spodziewała się, że spotka na swojej drodze Adama, wnuka właścicielki, który zawróci jej w głowie. Jednak miała swoje demony od których uciekała i tym sposobem sekrety towarzyszące dziewczynie na każdym kroku nie do końca pozwoliły zaangażować się w nowe uczucie.

Prosta fabuła prowadzi nas przez skomplikowane dla bohaterów wydarzenia. Powoli odkrywamy demony z jakimi muszą się mierzyć a także doświadczamy uroków życia, zarówno tych pozytywnych i mniej przyjemnych, gdy plany i marzenia pojawiające się na pierwszym planie postaci konfrontują się z prawdziwym życiem. Tym sposobem fabuła zmienia się w opowieść o tym co znamy doskonale z własnego doświadczenia i z większą przyjemnością śledzimy losy głównej bohaterki, która doświadcza wzlotów i upadków związanych z jej przeszłością. Autorka w ciekawy sposób ujęła zmiany zachodzące w Michalinie a także pokazała, że prawdziwe uczucie pojawia się w najmniej spodziewanym momencie i wymaga od nas sporego zaangażowania, nawet jeśli na początku pojawia się niechęć oraz niezrozumienie. To wszystko otoczone jest pozytywnymi emocjami oraz wydźwiękiem niosącym nadzieje, dzięki czemu historia nastraja pozytywnie i sprawia, że czyta się ją lepiej niż dobrze.

"Willa przy Perłowej" to opowieść o drugich szansach, lepszym jutrze a także zrozumieniu, potrzebie akceptacji i bliskości drugiej osoby. Lektura utrzymana w typowym stylu obyczajowym, pozwalająca zrozumieć decyzje bohaterów oraz towarzyszyć im na każdym kroku. Autorka po raz kolejny zaskakuje pomysłem oraz dopracowaniem i nawet jeśli jej historia nie wprowadza na scenę licznych zaskoczeń to wciąż może pochwalić się ciekawą fabułą, w której los dyktuje własne warunki. Polecam przeczytać obie książki Pauliny Molickiej, by mieć większy pogląd na to jak przyjemne jest życie w małym miasteczku.

Są tutaj miłośnicy powieści obyczajowych, w których romans rozwija się intensywnie, ale i powoli? Dobrze się składa, ponieważ Paulina Molicka po raz drugi zaprasza nas do świata serdecznych emocji, w których króluje nadzieja na lepsze jutro.

To moje drugie spotkanie z twórczością autorki i po raz kolejny muszę napisać, że bardzo udane. Paulina Molicka w "Willa przy...

Mimo że "Willa przy Perłowej" jest kontynuacją debiutanckiej powieści Pauliny Molickiej "Księgarenka na Miłosnej", to wcale nie miałam problemu z odnalezieniem się w niej, gdyż jest ona skoncentrowana na innych bohaterach.
Michalina Sarnecka zjawia się niespodziewanie u wuja, z którym już od dawna nie miała kontaktu. Mikołaj przyjmuje dziewczynę pod swój dach, o nic nie pytajac.
Michalina szybko zakochuje się w nowym miejscu a i też nawiązuje nowe znajomości i przyjaźnie.
Pewnego dnia przypadkowo trafia do Willi przy Perłowej, która od dłuższego czasu boryka się z kłopotami finansowymi, co sprawia że grozi jej zamknięcie.
Michalina znając się na marketingu postanawia pomóc właścicielce i robi wszystko aby kameralny pensjonat znów rozkwitł. Czy jej plan się powiedzie? Co jeszcze przyniesie jej los?
Bardzo fajnie spędziłam czas z bohaterami tej uroczej powieści, która przyciąga swoim ciepłym i miłym klimatem. Autorka z każdą jej stroną przybliża nam codzienność bohaterów, co jakiś czas ujawniając skrywane przez nich uczucia i tajemnice. Dzięki czemu dostajemy ciekawą powieść o relacjach międzyludzkich, przyjaźni i miłości.
Możemy śmiało z niej czerpać przyjemność i poczuć gościnność w Willi przy Perłowej, do której serdecznie Was zapraszam.

Mimo że "Willa przy Perłowej" jest kontynuacją debiutanckiej powieści Pauliny Molickiej "Księgarenka na Miłosnej", to wcale nie miałam problemu z odnalezieniem się w niej, gdyż jest ona skoncentrowana na innych bohaterach.
Michalina Sarnecka zjawia się niespodziewanie u wuja, z którym już od dawna nie miała kontaktu. Mikołaj przyjmuje dziewczynę pod swój dach, o nic nie...

Są takie miejsca na świecie, które potrafią przyciągać nas jak magnes. Nie wiadomo właściwie dlaczego, ale potrafimy czuć się tam po prostu "na miejscu" - czy to za sprawą krajobrazów, przygód, dobrych wspomnień lub ciepłych uczuć. Są również tacy ludzie, którzy samą swoją obecnością potrafią uleczyć nasze dusze i serca za pomocą "szalupy dobrego słowa, pocieszenia, a czasem milczenia". A kiedy w takich miejscach żyją tacy właśnie ludzie, to nic tylko czekać aż ich magia zacznie działać na każdego zbłąkanego wędrowca, który szuka swojego punktu na mapie życia. Czy to tylko przypadek, a może to przeznaczenie, że o pewnym czasie znajdujemy się w określonym miejscu i spotykamy danego człowieka?

"Pamiętaj, że gdybanie to najgorsza forma marzeń i uruchamiania wyobraźni. Jest stracona na starcie, bo nie jest przyszłością. W większości przypadków pozostanie przeszłością na zawsze i nie będzie się dało do niej wrócić."

iedy Michalina trafia do małego miasteczka, o którym praktycznie nic nie wie, poza tym, że mieszka w nim jej wujek, jest na przysłowiowym rozstaju dróg własnego życia. Nie wiedząc, w którą stronę się udać, po raz pierwszy spotyka na swojej drodze anioła, który bierze ją pod swoje opiekuńcze skrzydła, oferując po prostu swoją obecność. Jak się później okazało, miasteczko zamieszkane było przez (nie)zwykłych ludzi, którzy oferowali swoje "anielskie" usługi, nie pragnąc nic w zamian. Bo przecież "wdzięczność to najpiękniejsza nagroda za dobre słowo i obecność."

"A najczęściej ucieka się nie przed drugą osobą, ale przed samym sobą, przed prawdziwymi pragnieniami serca, przed doświadczeniami z przeszłości, które rzutują na teraźniejszość i których zwyczajnie nie potrafi się udźwignąć."

Michalina ucieka. Emocje, których doświadczyła i sceny, których była świadkiem, wyzwalają w niej odruch obronny w postaci ucieczki. Bez słowa wyjaśnienia, bez próby porozumienia i wysłuchania, co inni mają do powiedzenia, wyrusza w podróż w nieznane. Z jednej strony wykazuje się wielką odwagą, a z drugiej zachowuje się jak dziecko, które nie radzi sobie z silnymi emocjami. Wyprawa do miasteczka daje jej jednak czas, aby uporać się z własnym zranionym sercem i przemyśleć swoje dalsze kroki. Bo tak łatwo jest kogoś osądzić, a tak trudno przyznać się do błędu. Warto natomiast upewnić się na jakim podłożu zbudowane są nasze relacje z drugim człowiekiem.

"Była wdzięczna za każdy dzień spędzany w ich towarzystwie. Dzień, który przynosił lekcję wiedzy nie tylko o willi, ale o życiu - o tym, jak pokonywać trudności, z pokorą znosić porażki i przede wszystkim z radością podchodzić do każdego wyzwania."

To właśnie ludzie dają nam siłę potrzebną do pokonywania przeciwności losu i swoich własnych ograniczeń. To nie wynalazki, coraz to nowe technologie, przedmioty czy udogodnienia, ale człowiek potrafi uratować drugiego człowieka. Wystarczy, że zaprosi się kogoś "pod parasol milczenia" i, choć tak trudno ująć w słowa swoje emocje, można doświadczyć ukojenia i uspokoić swoje myśli. No i czas - to on pozwala nam na przemyślenia, analizę swojego postępowania i otwarcie się na drugiego człowieka. W końcu nawet anioła trzeba najpierw zauważyć, zanim skorzysta się z jego cudownych możliwości. Nie pozwólmy, aby jakiekolwiek z nich przelatywały niezauważone.

Powieść Pauliny Molickiej sama w sobie jest aniołem zesłanym nam, czytelnikom, aby poczuć się lepiej i otulić się dobroczynnym wpływem słowa. Jest ona jak kolekcja dobrych emocji, które emanują nadzieją, radością i pozytywnym przesłaniem. Sama autorka zaś jest mistrzynią niezwykłych metafor, które pozwalają ująć w proste słowa nieraz bardzo trudne uczucia. Tak umiejętnie nazywa i opowiada o relacjach międzyludzkich - bo to właśnie o nich w dużej mierze jest ta książka - iż stają się one dla nas łatwiejsze do zrozumienia. W tej opowieści znajdujemy potwierdzenie, że gdziekolwiek zaprowadzą nas ścieżki naszego życia, zawsze warto podążyć tą, która wiedzie w kierunku spotkania z drugim człowiekiem.

*Wszystkie cytaty pochodzą z książki Paulina Molicka, Willa przy Perłowej, Wydawnictwo Dragon, 2024

Są takie miejsca na świecie, które potrafią przyciągać nas jak magnes. Nie wiadomo właściwie dlaczego, ale potrafimy czuć się tam po prostu "na miejscu" - czy to za sprawą krajobrazów, przygód, dobrych wspomnień lub ciepłych uczuć. Są również tacy ludzie, którzy samą swoją obecnością potrafią uleczyć nasze dusze i serca za pomocą "szalupy dobrego słowa, pocieszenia, a...

Paulina Molicka w ubiegłym roku zadebiutowała na rynku wydawniczym powieścią „Księgarenka na Miłosnej”, która została okrzyknięta Książką Roku 2023 w serwisie Granice.pl. W kwietniu ukazało się jej drugie książkowe dziecko, luźno splecione losami bohaterów z pierworodnym. Nie spodziewałam się, że nowa opowieść utkana z emocji, nadziei, wyzwań i podążania za głosem serca, zrobi na mnie tak piorunujące wrażenie.
W Willi, podobnie jak w Księgarence – poczułam się jak w domu. Przytulność, życzliwość, gościnność i zrozumienie – są jak sygnatura wschodzącej Pisarki. Ani przez moment, nie miałam wątpliwości, że ktoś tutaj jest zbędny, niepotrzebny, czy nadprogramowy. W tej powieści wszystko ma swoje miejsce i cel, podobnie jak Michalina, pojawiająca się miasteczku z czerwoną walizką, zaczynająca właśnie nowy etap w życiu.
I tak jak na nowo układa puzzle swojego życia Michalina, tak ta powieść jest historią dziejącą się niezależnie od znajomości lub nie – Księgarenki. Paulina Molicka dotyka na kartach powieści jakże codziennych problemów i rozterek: rodzinnych zawirowań, życiowych dylematów, przebaczenia, przyjaźni, czy miłości – nie tylko tej młodzieńczej, ale również dojrzałej, świadomej i wyczekiwanej. Jej bohaterowie stają po stronie światła, uczą się na błędach, pełni są empatii, nadziei i radości życia. Szczególnie zauważalna jest tutaj nić zrozumienia międzypokoleniowego, szacunek i wsparcie.
„Willa przy Perłowej” to przytulne miejsce, które warto odwiedzić!

Paulina Molicka w ubiegłym roku zadebiutowała na rynku wydawniczym powieścią „Księgarenka na Miłosnej”, która została okrzyknięta Książką Roku 2023 w serwisie Granice.pl. W kwietniu ukazało się jej drugie książkowe dziecko, luźno splecione losami bohaterów z pierworodnym. Nie spodziewałam się, że nowa opowieść utkana z emocji, nadziei, wyzwań i podążania za głosem serca,...

"Willa przy Perłowej" to kontynuacja "Księgarenki na Miłosnej", debiutu Pauliny Molickiej. Jednak część drugą można czytać bez znajomości pierwszej.
Michalina Sarnecka, w pewnym momencie swego życia znalazła się na rozstaju dróg. Tak o to los rzuca ją do małego miasteczka, gdzie zamieszkuje z niewidzianym dawno stryjem. Tu dziewczyna znajduję ukojenie i spokój, nawiązuje więzi z mieszkańcami, zaprzyjaźnia się z Olą z księgarenki przy Miłosnej. Pewnego razu przypadkowo trafia do Willi przy Perłowej, prowadzone przez trzy pokolenia rodziny Wolskich, którym grozi bankructwo. Jako specjalistka od marketingu oferuje swoje wsparcie, w uratowaniu pensjonatu. Tam spotyka też wnuka właścicieli, niesympatycznego Adama, który wrogo jest nastawiony do dziewczyny.

Autorka w swojej opowieści zabiera nas do małego, bardzo przytulnego miasteczka, a sami mieszkańcy to bardzo zżyta i życzliwa społeczność. Michalina to bohaterka, która ma swoje tajemnice, musi zmierzyć się z problemami osobistymi i rodzinnymi. To tu szuka wytchnienia i zapomnienia, to tu postanawia uporządkować swoje życie i odnaleźć to, co najważniejsze. Przez całą opowieść towarzyszy nam nieodłączne pytanie-Dlaczego Michalina ukrywa się, uciekła od rodziny?
Ciepła, niesamowicie kojąca lektura, którą czyta się z ogromną przyjemnością i nieschodzącym uśmiechem z twarzy. Jest to jedna z tych książek, która, nie tylko bawi i uczy, ale przede wszystkim napełnia nas pozytywną energią. Historia, która pozwala nam zrozumieć, że czasem trzeba pozwolić rzeczom „wydarzać się”, desperacja często prowadzi do błędów i rozczarowań. Warto dać sobie czas. Z dystansu rozpacz okazuje się przejściowym smutkiem. Pojawia się nadzieja i dobre przeczucia.

"Willa przy Perłowej" to urocza opowieść o tym, że nasze życie jest pełne niespodzianek. Nie dąż na siłę do realizacji, swoich planów, nie zatracaj w emocjach, bo tak bardzo czegoś chcesz. To, co dla ciebie dobre w końcu przyjdzie.

"Willa przy Perłowej" to kontynuacja "Księgarenki na Miłosnej", debiutu Pauliny Molickiej. Jednak część drugą można czytać bez znajomości pierwszej.
Michalina Sarnecka, w pewnym momencie swego życia znalazła się na rozstaju dróg. Tak o to los rzuca ją do małego miasteczka, gdzie zamieszkuje z niewidzianym dawno stryjem. Tu dziewczyna znajduję ukojenie i spokój, nawiązuje...

Słyszałam wiele dobrego o debiutanckiej powieści Pauliny Molickiej i kierowana owymi pochlebnymi opiniami zdecydowałam się sięgnąć po kolejną powieść jej autorstwa, czyli Willę przy Perłowej. Nastawiałam się na lekką lekturę, która pozwoli mi się zrelaksować. Czy książka spełniła moje oczekiwania?

I tak i nie. Przyznam, że liczyłam na coś płynniejszego i dosłownie lekkiego, a otrzymałam taki miszmasz. Willa przy Perłowej miała bowiem naprawdę fajne momenty i wówczas płynęłam z nurtem historii, ale było też tak, że nudziłam się, jak mops i czekałam, aż wreszcie będzie chociaż trochę ciekawiej. Urzekło mnie jednak zakończenie, które choć zimowe, było bardzo ciepłe i magiczne. I gdyby całość była utrzymana w takim stylu (niekoniecznie scenerii),książka ta byłaby cudowna.

No, ale jest, jak jest... A wszystko za sprawą, między innymi, początku, który był taki nijaki, mdły, mało zachęcający, by zgłębić historię Michaliny. Z lekką irytacją czytałam też powtórzenia. Nie, nie, nie słów, a jakichś informacji. Na przykład dwukrotne wspomnienie, iż Sarneccy się nie tłumaczą, nie odpowiadają na pytania, tylko gdy poczują, że to TEN moment, to sami mówią. Wystarczyłoby raz? Wystarczyło. Szczególnie że ów drugie nawiązanie do tego, jest niedaleko pierwszego. Nie będę się rozpisywać o „budowaniu domu na pisaku lub skale”. To pojawiło się w rozważaniach głównej bohaterki i w ustach innych bohaterów aż nadto. Dlaczego? Pojęcia nie mam. Wiem jednak, że ilekroć pojawiało się ów sformułowanie, miałam ochotę drzeć kartki.

I dochodzimy do bohaterów. Para głównych postaci była... denerwująca. Michalina nierozgarnięta i głupiouparta. Adam? Na początku myślałam, że to klasyczny typ dupka, który widzi tylko czubek własnego nosa i jedyne, co potrafi, to być i szastać kasą, ale z czasem ukazuje chłopak swoje drugie oblicze... Niestety nie do końca to kupiłam. Na „dzień dobry” typek, któremu ma się ochotę dać w twarz, a potem nagłe nawrócenie i chłopiec do rany przyłóż, uczuciowy, miły, pracowity... Nie zagrała mi ta jego przemiana w kontekście realizmu, ale jako część fabuły... Po tej jego stuosiemdziesięciostopniowej przemianie zrobiło się jakoś tak miło, przytulnie i chciało się na tej Perłowej przebywać. Michalina jednak z czasem mimo wszystko nie wzbudziła mojej sympatii.
Za to pozostałe postaci, a szczególnie babcia Wolskiego i nowa przyjaciółka Michaliny oraz jej przyjaciółka, były tym miłym akcentem w tej książce i sprawiały, że te fragmenty, w których się pojawiały, czytało się naprawdę rewelacyjnie.


Warto też zwrócić uwagę na to, że Paulina Molicka pokazuje na przykładzie bohaterów i historii, w jakiej ich osadziła, że kluczem do szczęścia i braku nieporozumień jest... rozmowa! Gdyby ludzie ze sobą rozmawiali, wielu niemiłych sytuacji i wydarzeń można by było uniknąć, ale że ludzie mają to do siebie, że lubią sobie ów życie utrudniać, to jest dokładnie tak, jak w powieści Willa przy Perłowej.

Kolejna rzecz, o ile na wychowywanie dzieci jest czas, gdy są dziećmi, bo później to już nie ma się wpływu na to, co robią i jakie są, to czas na zmianę jest zawsze, o ile zainteresowana osoba ma takową ochotę, by się zmienić.

No i miłość. Miłość potrafi się przytrafić zawsze i wszędzie. Niezależnie od okoliczności, wieku, statusu. Ważne, by dać jej i sobie szansę, a wówczas może się okazać, że życie staje się jeszcze piękniejsze. Zwłaszcza jeśli obok jest osoba, na którą możemy liczyć, która nas wspiera.

A zatem, czy warto sięgnąć po Willę przy Perłowej? Jeśli polubiliście się z piórem Pauliny Molickiej, czytając Księgarenkę na Miłosnej, to i ta książka Was zachwyci. Jeśli nie mieliście jeszcze okazji przeczytać niczego tej autorki... być może to jest ten moment, ta chwila, by sprawdzić, czy Wam się spodoba?

Słyszałam wiele dobrego o debiutanckiej powieści Pauliny Molickiej i kierowana owymi pochlebnymi opiniami zdecydowałam się sięgnąć po kolejną powieść jej autorstwa, czyli Willę przy Perłowej. Nastawiałam się na lekką lekturę, która pozwoli mi się zrelaksować. Czy książka spełniła moje oczekiwania?

I tak i nie. Przyznam, że liczyłam na coś płynniejszego i dosłownie...

Jeśli nie czytaliście "Kawiarenki przy Miłosnej" nic nie stoi na przeszkodzie, aby sięgnąć po "Willę przy Perłowej", gdyż tym razem fabuła będzie skoncentrowana na innych bohaterach. Oczywiście zajrzymy też, co słychać u postaci z pierwszej części - Oli, Zosi, Anieli czy pana w Kapeluszu.

Bardzo polubiłam Michalinę, Krystynę i Grażynę. Choć to kobiety wiodą prym w tej historii, to i mężczyźni mają tu wiele do powiedzenia. Choćby taki Adam... Dawno nie spotkałam się z takim lekkoduchem, do tego z kimś, kto traktował kobiety jak zabawki. Czy zmieni swoją postawę? Będziemy przyglądać się różnym charakterom, towarzyszyć w radościach i smutkach oraz emocjonującym konfliktom. Ale wracając do Michaliny, to ciekawa byłam, co wydarzyło się w jej rodzinnych relacjach, iż kobieta postanowiła wyjechać, a raczej uciec? Do tego mamy jeszcze konflikt stryja Michaliny z jej ojcem. Co poróżniło braci? Autorka stopniowo dawkuje nam informacje, co mocno wzbudza nasze zainteresowanie tym wątkiem. Oj tajemnicze to wszystko było.

"Miłość zawsze ma szanse - dopóki biją dwa serca. Dopóki lacza sie we wspólnym rytmie czułości, namiętności, troski i wzajemnego szacunku."

Paulina Molicka porusza wiele tematów, problemów i motywów. Wśród nich znajdzie się młodzieńcza i dojrzała miłość, kiełkująca i wieloletnia przyjaźń, trudne relacje rodzinne, bezinteresowna pomoc, zagrożenia związane z korzystaniem z Internetu przez dzieci czy pasja do książek. Widzimy jak niedopowiedzenia, duma i brak zrozumienia potrafią zniszczyć rodzinę. Niektórzy nie potrafią przyznać się do błędu. Wiadomo, nie łatwo o ten krok, ale bez tego nie otrzymamy wybaczenia. Będziemy też żyli z dużym ciężarem, który nie pozwoli nam ruszyć dalej. A wystarczy czasem szczera rozmowa.

"Zauroczenie to zachłanność różowych okularów, przez które nie widać wad czy niekiedy alarmujących sygnałów. A miłość to... miłość. (...) Zauroczenie przychodzi często od razu. Do miłości się dojrzewa w słońcu czułości i kroplach łez smutku czy żalu. Ale nigdy niepewności. Bo miłość to pewność wspólnego jutra, choćby nadciągała największa burza."

Co prawda tym razem fabularnie z księgarenki przeniesiemy się do pensjonatu, to autorka ponownie ukazuje piękno książki i jej znaczenie w życiu człowieka. Ponownie zostałam oczarowana tłem małego miasteczka, a dodatkowo życzliwymi ludźmi i domową atmosferą pensjonatu.

"Książki są pokarmem dla duszy, dla serca. Kolejne rozdziały są jak kęsy, którymi się delektujemy, a one rozbudzają wyobraźnię. Książka smakuje, książkę można wąchać. Dzięki książkom ucieka się do innego świata, a czasem to bardziej potrzebne niż ciastka."

"Willa przy Perłowej" to pełna ciepłych uczuć, wzruszająca, dająca nadzieję powieść o życiowych zmianach, różnych obliczach miłości, bezinteresownej przyjaźni. Wstąpicie w progi uroczego pensjonatu? Czy da się uratować willę, czy zacznie tętnić życiem? Sprawdźcie, warto!

Jeśli nie czytaliście "Kawiarenki przy Miłosnej" nic nie stoi na przeszkodzie, aby sięgnąć po "Willę przy Perłowej", gdyż tym razem fabuła będzie skoncentrowana na innych bohaterach. Oczywiście zajrzymy też, co słychać u postaci z pierwszej części - Oli, Zosi, Anieli czy pana w Kapeluszu.

Bardzo polubiłam Michalinę, Krystynę i Grażynę. Choć to kobiety wiodą prym w tej...

"Willa przy Perłowej" zaprasza w odwiedziny!
Ja już zajrzałam i muszę przyznać, że miło spędziłam w niej czas. A w lipcu ubiegłego roku miałam okazję przebywać w "Księgarence na Miłosnej", czyli pierwszej części tej serii. Było urokliwie!
•
Autorka tym razem zaserwowała nam opowieść o kobiecie stojącej na rozdrożu z czerwoną walizką w dłoni. Michalina nie jest pewna swoich wyborów, ale finalnie decyduje się na pobyt u dawno niewidzianego wuja, aby zastanowić się co dalej. Pytanie, które warto postawić, brzmi - co skłoniło ją do ucieczki z domu rodzinnego do małego miasteczka, w którym niemal nikogo nie zna, nie ma pracy, a dach nad głową jawi jej się jako tymczasowy?

I jaki związek będzie miała tytułowa willa z naszą bohaterką? 🏡

Dla osób, które lubią przyjemne powieści z dozą ciepła, mocy przyjaźni, historii starego dworku oraz splecenia przeszłości z teraźniejszością i zawirowań w relacjach - ta książka będzie jak znalazł. Ponadto śmiem przypuszczać, że towarzyszący wątek mediów społecznościowych w kontekście zawodowym dla wielu osób będzie dodatkowym smaczkiem.
•
Pierwsza część, czyli "Księgarenka..." mnie urzekła. W tej części czułam podobny klimat, ale nie do końca był dla mnie porównywalny. Zabrakło mi potęgi potencjału w kwestii uczuciowej, która miała na to szansę, a sam trzon powieści był dla mnie dość przejrzysty, choć dla bohaterki powieści już mniej. Wciąż jednak cieszę się z tego pobytu w "Willi..." i czekam na dalszą twórczość Pauliny Molickiej.😊

"Willa przy Perłowej" zaprasza w odwiedziny!
Ja już zajrzałam i muszę przyznać, że miło spędziłam w niej czas. A w lipcu ubiegłego roku miałam okazję przebywać w "Księgarence na Miłosnej", czyli pierwszej części tej serii. Było urokliwie!
•
Autorka tym razem zaserwowała nam opowieść o kobiecie stojącej na rozdrożu z czerwoną walizką w dłoni. Michalina nie jest pewna swoich...