Cztery opowiadania. List do ojca

Jest to moje pierwsze zetknięcie ze słynnym Kafką i myślę, że ta książka była dobrą przystawką w tym kontekście. Polecam każdemu, kto nie jest pewien czy udźwignie jedną z jego dłuższych powieści. Ja już jestem gotowy jakby co.
Opowiadania Kafki są bardzo dziwne, ale pozytywnie, bo przez to intrygujące. Czytając je można odnieść wrażenie, że autor najpierw pisze pierwsze bardzo tajemnicze zdanie, a potem podejmuje się wyzwania dopisania do tego całej historii, która będzie czymś w rodzaju tragicznej groteski i poszukiwania smutnej prawdy o człowieczeństwie. Właściwie to poza pierwszym opowiadaniem, wszystkie mógłbym streścić i spróbować nimi zaintrygować przez samo przytoczenie pierwszego zdania:
- Przemiana: "Gdy Gregor Samsa obudził się pewnego rana z niespokojnych snów, stwierdził, że zmienił się w łóżku w potwornego robaka."
- Kolonia Karna: "Jest to szczególny aparat - powiedział oficer do podróżnego-badacza i jak gdyby z pewnym zdumieniem spojrzał na dobrze mu przecież znany przyrząd."
- Jama: "Urządziłem tę jamę i wydaje się, że się udała."
Jeśli zaś chodzi o pierwsze opowiadanie, "Wyrok", to jest ono najbardziej zagadkowe do interpretacji. Dla odmiany zaczyna się ono normalnie, "Było to niedzielne przedpołudnie o najpiękniejszej porze wiosennej", ale pod koniec czytelnik łapie się za głowę i pyta "co się właściwie stało?!".
Na końcu znajduje się list Kafki do ojca, który powinien być lekturą dla każdego przyszłego rodzica. Nie znam genezy tego listu, ale to bardzo poruszające jak autor próbuje rozliczyć się ze swoim dzieciństwem, w którym niezbyt dobrze wspomina swojego rodzica, choć ten go nie bił i na pewno chciał dobrze.

Jest to moje pierwsze zetknięcie ze słynnym Kafką i myślę, że ta książka była dobrą przystawką w tym kontekście. Polecam każdemu, kto nie jest pewien czy udźwignie jedną z jego dłuższych powieści. Ja już jestem gotowy jakby co.
Opowiadania Kafki są bardzo dziwne, ale pozytywnie, bo przez to intrygujące. Czytając je można odnieść wrażenie, że autor najpierw pisze pierwsze...

Kafka zawsze mnie porusza do głębi. Jest przerażający w tym obnażaniu wszystkich ludzkich lęków, cierpień, egzystencjalnego bólu. Potrafi stworzyć atmosferę absurdu, w której czytelnik jest jednocześnie zachwycony i czuje dyskomfort, irytację, doświadcza głębokiego wewnętrznego przeżycia.
"List do ojca" jest bardzo osobistym świadectwem relacji ojciec-syn, relacji bardzo trudnej, przykrej, niezrozumiałej, a jednocześnie - jakże uniwersalnej.
Bo Kafka pisał o każdym z nas.

Kafka zawsze mnie porusza do głębi. Jest przerażający w tym obnażaniu wszystkich ludzkich lęków, cierpień, egzystencjalnego bólu. Potrafi stworzyć atmosferę absurdu, w której czytelnik jest jednocześnie zachwycony i czuje dyskomfort, irytację, doświadcza głębokiego wewnętrznego przeżycia.
"List do ojca" jest bardzo osobistym świadectwem relacji ojciec-syn, relacji bardzo...

Trudno oceniać zbiór opowiadań. Gdzie przecież nie mamy do czynienia z jednolitą fabułą tylko z kilkoma całkowicie innymi historiami.
Dlatego żeby zachować pozory sprawiedliwości postanowiłem ocenić najlepsze , moim zdaniem, opowiadanie - "Przemiana" - 10/10
Pozostałe historie wcale nie są gorsze - po prostu nie robią aż takiego wrażenia. A jestem pewien że "Przemianę" zapamiętam do końca życia - a to chyba najlepsza recenzja jaką można wystawić.

Trudno oceniać zbiór opowiadań. Gdzie przecież nie mamy do czynienia z jednolitą fabułą tylko z kilkoma całkowicie innymi historiami.
Dlatego żeby zachować pozory sprawiedliwości postanowiłem ocenić najlepsze , moim zdaniem, opowiadanie - "Przemiana" - 10/10
Pozostałe historie wcale nie są gorsze - po prostu nie robią aż takiego wrażenia. A jestem pewien że "Przemianę"...

Wstrzasnela mna ta ksiazka. Genialna, przygnebiajaca i prawdziwa.

Wstrzasnela mna ta ksiazka. Genialna, przygnebiajaca i prawdziwa.

Kafka jest mistrzem, z każdą kolejną lekturą jego dzieła przechodzą mnie coraz większe ciarki. Wspaniale buduje niepokojący klimat. Najbardziej podobała mi się "Przemiana".

Kafka jest mistrzem, z każdą kolejną lekturą jego dzieła przechodzą mnie coraz większe ciarki. Wspaniale buduje niepokojący klimat. Najbardziej podobała mi się "Przemiana".