"...Tam gdzie łamane jest prawo, winni są ci, którzy je łamią, ale także winni są ci, którzy je łamać pozwalają. Zapamiętaj to sobie."
Powyższy cytat pochodzi z ostatniej opowieści zbioru "Baśni", które ukazały się drukiem w 1945 roku w Niemczech. Autorowi, w utworach kierowanych przede wszystkim do dzieci, w szczególny, czy raczej umiejętny sposób udało się wpleść bardzo ważne myśli, Pisarz jednoznacznie i dobitnie podkreśla, co jest złem, co należy potępiać, a jakie zachowania należy szanować i pielęgnować, że dobro i okazywanie współczucia są wartościami nadrzędnymi. Polecam.

"...Tam gdzie łamane jest prawo, winni są ci, którzy je łamią, ale także winni są ci, którzy je łamać pozwalają. Zapamiętaj to sobie."
Powyższy cytat pochodzi z ostatniej opowieści zbioru "Baśni", które ukazały się drukiem w 1945 roku w Niemczech. Autorowi, w utworach kierowanych przede wszystkim do dzieci, w szczególny, czy raczej umiejętny sposób udało się wpleść bardzo...

To moja książka z młodych lat, teraz czytam ja swoim wnukom a starsze same wracają do moich książek


"Tam gdzie łamane jest prawo, winni są ci, którzy je łamią, ale także winni są ci, którzy je łamać pozwalają. Zapamiętaj to sobie."

Książkę tę kupiłam wiele lat temu, gdy patrzę na nią, wracają wspomnienia... To są baśnie mazurskie, czyli jakby częściowo moje, bo większą część swojego życia spędziłam właśnie tutaj. Ernst Wiechert to jedne z najbardziej poczytniejszych pisarzy niemieckich dwudziestego wieku. Urodził się na Mazurach, w leśniczówce po Mrągowem, a jego "Baśnie" są obecnie bardzo poszukiwaną pozycją w mazurskich bibliotekach. Nawet ja otrzymałam propozycję odkupienia tej książki. Jednak nie skusiła mnie cena i "Baśnie" Wiecherta zostają na mojej półce, będą czytały ją moje wnuki a może nawet i prawnuki...
Te baśnie są smutne, ale nie okrutne, bardziej melancholijne, takie jakie chce się czytać dzieciom i dorosłym. Moje wnuki uwielbiają gdy czytam im takie mniej znane opowieści, bardziej je interesują i ciekawe są ich zakończenia. A te baśnie moim zdaniem są takie jedyne w swoim rodzaju, takie jakby "nasze", bo mazurskie...

"Pewna kobieta miała siedmiu synów, wszyscy byli udani, silni i zdrowi, tylko jeden, najmłodszy, pogrobowiec,
był delikatnym i marzycielskim dzieckiem"
W swoich baśniach autor pokazuje nam świat, w którym nie wszystko jest piękne i różowe, ale gdzie jest dużo zła oraz przemocy, chociaż nie brakuje tu również dobra zwyciężającego lub starającego się zwyciężać to zło, lecz daje nam nadzieję na zmianę losu i otaczającej nas rzeczywistości, choćby nie wiem jak była zła.
Autor znający Mazury pięknie i realistycznie, chociaż w sposób magiczny, pokazuje nam uroki mazurskiego, często zasnutego mgłą krajobrazu. Postacie w jego opowieściach są wzorowane na legendach regionalnych, więc rdzennym mieszkańcom te baśnie są bardziej bliskie...

"Książkę tę rozpocząłem podczas ostatniej wojennej zimy, kiedy nienawiść oraz ogień spalały ziemię i serca. Napisana została dla wszystkich nieszczęśliwych dzieci wszystkich nieszczęsnych narodów, ale i dla własnego serca, które nie straciło wiary w prawdę i sprawiedliwość. Świat bowiem skonstruowany w baśniach nie jest przecież światem cudów i czarów, ale takim, o jakim marzyły dzieci wszystkich nacji we wszystkich czasach."
Czytając te baśnie, zdaję sobie sprawę z tego, że mieszkam obecnie na terenach dawnych Prus, gdzie język niemiecki był powszechny, dlatego nie dziwię się, że niemiecki pisarz pisał książki w tym właśnie języku. Mimo to na tych terenach uważa się go za "swojego" pisarza. Autor potrafił bardzo dobrze pokazać czytelnikom (nawet tym najmłodszym),co jest złem i jak je potępiać a także jak pielęgnować dobro i okazywać współczucie, i które uczucia są najważniejsze.
Wracam do tych baśni co jakiś czas, tym razem czytałam je razem z wnukami...
Polecam, jeżeli uda się Wam je gdzieś dorwać. Widziałam gdzieś wersję elektroniczną, lecz nie miałam okazji ich słuchania.

To moja książka z młodych lat, teraz czytam ja swoim wnukom a starsze same wracają do moich książek


"Tam gdzie łamane jest prawo, winni są ci, którzy je łamią, ale także winni są ci, którzy je łamać pozwalają. Zapamiętaj to sobie."

Książkę tę kupiłam wiele lat temu, gdy patrzę na nią, wracają wspomnienia... To są baśnie mazurskie, czyli jakby częściowo moje, bo większą...

Wiechert przedstawia świat, w którym widać zło i przemoc, ale również dobro oraz nadzieję, że możemy zmienić otaczającą nas rzeczywistość. Baśnie przenoszą nas w magiczny mazurski krajobraz przepełniony postaciami z regionalnych legend, w którym bohaterowie mogą zmienić swój los, i bardzo wyraźnie widać, że nie wszystko jest takie jak mówią inni.

Wiechert przedstawia świat, w którym widać zło i przemoc, ale również dobro oraz nadzieję, że możemy zmienić otaczającą nas rzeczywistość. Baśnie przenoszą nas w magiczny mazurski krajobraz przepełniony postaciami z regionalnych legend, w którym bohaterowie mogą zmienić swój los, i bardzo wyraźnie widać, że nie wszystko jest takie jak mówią inni.

Dla dzieci i dla dorosłych. Jedyne w swoim rodzaju jak cała twórczość Wiecherta.

Dla dzieci i dla dorosłych. Jedyne w swoim rodzaju jak cała twórczość Wiecherta.

Piękne baśnie.. Właśnie do nich wracam po wielu latach czytając z synem. Magia.

Piękne baśnie.. Właśnie do nich wracam po wielu latach czytając z synem. Magia.

"Topnik", odkryty pewnego mroźnego wieczoru w górskiej chacie pod Niemcową, dosłownie mną wstrząsnął, nie pozostawiając miejsca dla innych odczuć. Od tego czasu pilnie poszukuję zbioru wszystkich baśni Wiecherta, gdyż formy elektroniczne nie służą ani im, ani też mnie.

"Topnik", odkryty pewnego mroźnego wieczoru w górskiej chacie pod Niemcową, dosłownie mną wstrząsnął, nie pozostawiając miejsca dla innych odczuć. Od tego czasu pilnie poszukuję zbioru wszystkich baśni Wiecherta, gdyż formy elektroniczne nie służą ani im, ani też mnie.

Nie okrutne, nie banalne... smutne, melancholijne... wśród tekstu snuje się mgła jak to na Mazurach bywa.

Nie okrutne, nie banalne... smutne, melancholijne... wśród tekstu snuje się mgła jak to na Mazurach bywa.