„Upadły anioł, który odzyskał skrzydła.”
Zatrzymaliśmy się na tym etapie. Szczęśliwe zakończenie, które w sumie mogło być zakończeniem całej historii Nory… A jednak.
Dziewczyna w końcu jest z Patchem, swoim aniołem stróżem, który poświęcił dla niej marzenie o zostaniu człowiekiem. Dlaczego? Pomińmy wybór, że albo będzie śmiertelnikiem, a ona zginie, albo będzie stróżem, a ona dalej będzie żyć – w sumie teraz są win-win. To zaś prowadzi do kolejnego toku fabularnego.
Ktoś musi odpowiedzieć za śmierć nefila.
W dodatku na horyzoncie pojawia się następny, a Patch coraz bardziej się od niej oddala. Mało tego! Ona wyznaje mu swoje uczucia (tuż przed tym),a on nawet bardziej wydaje się zainteresowany Marcie Millar – jej największą rywalką i prześladowczynią – niż nią samą. Jakby tego było mało coraz częściej śni o zmarłym ojcu i zaczyna podejrzewać, że to jej stróż stoi za jego śmiercią, a autorka pozwala nam tak myśleć razem z nią (wyjątkowo wrednie).
W poszukiwaniu prawdy Nora zapuszcza się w niebezpieczne rejony razem z nowym-starym znajomym, pewna, że Patch mimo wszystkich komplikacji będzie nad nią czuwał. Och, głupcy. Jak bardzo wszyscy byliśmy głupi z tym swoim zaufaniem do fabuły. Dlaczego nigdy nie zakładamy, że ktoś w dialogach może kłamać? (Przynajmniej mi to nigdy nie przyszło do głowy.)
Jak już w końcu wszystko się wyjaśniło, i wydawałoby się, że mamy #happyend to co się wydarza? Oczywiście – coś, co ma nas przekonać do sięgnięcia po trzeci tom. I siedzę tu jak na szpilkach, bo tak bardzo go wyczekuję.
Nie mogę ukryć, że bardzo mnie ten cykl zainteresował. Bardzo mało jest dobrze napisanych książek z motywem aniołów, a jeszcze mniej takich, do których mogę wrócić z sentymentem, wiedząc, że się nie zawiodę. Bosko.

„Upadły anioł, który odzyskał skrzydła.”
Zatrzymaliśmy się na tym etapie. Szczęśliwe zakończenie, które w sumie mogło być zakończeniem całej historii Nory… A jednak.
Dziewczyna w końcu jest z Patchem, swoim aniołem stróżem, który poświęcił dla niej marzenie o zostaniu człowiekiem. Dlaczego? Pomińmy wybór, że albo będzie śmiertelnikiem, a ona zginie, albo będzie stróżem, a...

"Crescendo" kontynuacja cyklu [Szeptem] autorstwa @becfitzpatrick
Drugi tom podobno kultowej sagi o zakazanej miłości... Dlaczego piszę podobno? Już tłumaczę!
#szeptem to cykl, na który od dawna miałam ochotę. Dodatkowo było o nim dość GŁOŚNO, a jego cena przy zakupie z drugiej ręki to jakiś absurd... Każdy z tych aspektów sprawiał, że chciałam ją bardziej!

Pierwszy tom nie powalił mnie na kolana. 🫣 Z drugim było podobnie albo nawet gorzej?
𝑃𝑜 𝑝𝑒ł𝑛𝑦𝑐ℎ 𝑒𝑚𝑜𝑐𝑗𝑖 𝑤𝑦𝑑𝑎𝑟𝑧𝑒𝑛𝑖𝑎𝑐ℎ 𝑘𝑜ń𝑐𝑧ą𝑐𝑦𝑐ℎ 𝑝𝑖𝑒𝑟𝑤𝑠𝑧ą 𝑐𝑧ęść 𝑝𝑜𝑟𝑎 𝑛𝑎 𝑐𝑖ą𝑔 𝑑𝑎𝑙𝑠𝑧𝑦...
Początek #Crescendo to totalne lanie wody, bezsensowne kłótnie, sceny zazdrości i koszmarne zachowanie głównej bohaterki. 🙄
Druga połowa książki lepsza, a samo zakończenie dobre, przez co kusi, żeby czytać dalej... Tylko czy jest sens, kiedy dwa pierwsze tomy były takie? 🫨

Jeśli chodzi o kreacje postaci to na duży plus zasługuje postać Vee (przyjaciółka głównej bohaterki),która swoim humorem potrafi rozbawić i rozładować napięcie. Ciekawym i przed wszystkimi nowym bohaterem jest Scott. Nawiązując do jego postaci, otrzymujemy kilka ciekawych zwrotów akcji. (Za co ode mnie plusik)

Bardzo mało fantastyki, jeśli mam być szczera to dla mnie wcale. Związek przyczynowo-skutkowy na poziomie zerowym. 🫣 Nie będę słodziła, bo nie ma sensu, wypadło słabo.

"Crescendo" kontynuacja cyklu [Szeptem] autorstwa @becfitzpatrick
Drugi tom podobno kultowej sagi o zakazanej miłości... Dlaczego piszę podobno? Już tłumaczę!
#szeptem to cykl, na który od dawna miałam ochotę. Dodatkowo było o nim dość GŁOŚNO, a jego cena przy zakupie z drugiej ręki to jakiś absurd... Każdy z tych aspektów sprawiał, że chciałam ją bardziej!

Pierwszy tom...

"Crescendo" - drugi tom kultowej sagi Szeptem, autorstwa Becci Fitzpatrick. Jest to seria, którą większość moich znajomych czytała w czasach nastolatkowych i bardzo mi ją polecali. Zdecydowałam się sięgnąć po "Szeptem" dopiero w 2024, mając już 25 lat. I szczerze, tak całkiem szczerze, pierwszy tom średnio mi się podobał i gdzieś czułam się trochę "za stara" na tę historię. Jednak i tak sięgnęłam po drugi tom i to zmieniło wszystko! Teraz jestem gotowa zapisać się do fanklubu tej powieści. Drugi tom jest mroczny, bolesny i zawiera sporo ciekawych plot twistów. Stosunki Nory i Patcha — to rollercoaster emocjonalny, a do tego wszystkiego pojawia się kolejny ciekawy bohater, który nieźle namiesza w życiu tych dwojga. Moja ocena to 9/10, zostawiam 1 punkt z nadzieją, że kolejne 2 tomy będą jeszcze lepsze!

"Crescendo" - drugi tom kultowej sagi Szeptem, autorstwa Becci Fitzpatrick. Jest to seria, którą większość moich znajomych czytała w czasach nastolatkowych i bardzo mi ją polecali. Zdecydowałam się sięgnąć po "Szeptem" dopiero w 2024, mając już 25 lat. I szczerze, tak całkiem szczerze, pierwszy tom średnio mi się podobał i gdzieś czułam się trochę "za stara" na tę historię....

Miłość jest piękna, ale nie zawsze łatwa. Nie zawsze ma prostą drogę do przejścia. Niektórym zakochanym wiatr ciągle wieje w oczy, a pod ich nogami ląduje kłoda za kłodą, stwarzając ryzyko, że którejś w końcu nie uda im się przeskoczyć i zaliczą bolesny upadek. A ten może wiązać się z naprawdę poważną kontuzją, zwłaszcza, jeśli miłość jest zakazana i może pociągnąć za sobą niebezpieczeństwo oraz najpaskudniejsze konsekwencje. Czy warto o taką miłość walczyć, jeśli się wie, że z surowymi prawami, jakimi rządzą się niektóre światy, być może nie da się wygrać?
Ostatnio wznowienia polskiej wersji językowej doczekało się ,,Crescendo” Bekki Fitzpatrick, czyli drugi tom młodzieżowej serii paranormal romance z motywem aniołów i zakazanej miłości - Szeptem. W powieści tej wracamy do świata nastoletniej Nory Grey i Patcha Cipriano. Upadły anioł odzyskał skrzydła, ratując życie śmiertelniczki. Został jej strażnikiem, mimo iż pragnął stać się człowiekiem. Teraz są parą, ale w ich przypadku nic nie jest normalne i standardowe. I na pewno nie bezproblemowe, zważywszy na fakt, iż Patch w ogóle nie powinien żywić romantycznych uczuć względem Nory. I właśnie między innymi z tego powodu nie dane jest im żyć sobie spokojnie, jak w bajce, budując idealny związek. Nie z kierującymi się surowym prawem archaniołami, tajemnicami, nurtującą przeszłością, mieszającymi postaciami drugoplanowymi oraz tym całym czającym się tuż za rogiem mrokiem i niebezpieczeństwem…
,,Crescendo” przeczytałam po raz pierwszy kilka lat temu, ale bardzo, bardzo słabo pamiętałam tę powieść, więc sięgając po nią teraz, już po raz drugi, czułam się właściwie tak, jakbym robiła do niej pierwsze podejście. I choć ta pierwsza połowa książki jakoś tak mnie nie porwała, to z czasem, kiedy pozycja ta już się rozkręciła, stwierdziłam, że jest w sumie ciekawsza, bardziej klimatyczna i ma w sobie więcej tajemnic, które chciałam odkryć, niż ,,Szeptem”.
W omawianej właśnie powieści, podoba mi się fabuła oraz fakt, iż autorka próbowała na różne sposoby urozmaicać tę historię, mieszać czytelnikowi w głowie i zasiewać w nim ziarno niepewności, zwłaszcza w kwestii intencji, szczerości i bramki, do której naprawdę gra Patch. Choć z tyłu głowy miałam myśl, że przecież główny bohater romansu młodzieżowego w stylu ,,Zmierzchu”, nie mógłby być przeciwko głównej bohaterce, działać na jej szkodę i ranić ją dla zabawy - nawet kreujący się na tajemniczego bad boya, były upadły anioł - to mimo wszystko od czasu do czasu przyłapywałam się na myśleniu, że może jednak. Może jednak jego działaniom nie przyświeca cel chronienia swojej ukochanej, jak na anioła stróża przystało, tylko robi to i owo, jak na przykład spoufalanie się z najbardziej nielubianą przez Norę osobą, z egoistycznych pobudek? Różnie mogło być, z przełamaniem schematu włącznie…
Choć z jednej strony na swój sposób polubiłam Norę i życzyłam jej jak najlepiej - w tym tego, aby w końcu ułożyło jej się z Patchem, by wzlotów mieli więcej niż upadków, a na swojej drodze napotykali coraz mniej przeszkód - muszę przyznać, że czasami byłam zniesmaczona i zirytowana jej zachowaniem. Wkurzało mnie to, że ciągle szukała dziury w całym, doszukiwała się fałszu i niewierności ze strony Patcha, zamiast podejść do sprawy racjonalnie, tym bardziej, że mogła się domyślać, dlaczego on robi pewne rzeczy, zważywszy na to, jak wygląda ich sytuacja. Z drugiej jednak strony, chyba nie jest łatwo w pełni zaufać komuś, kto ma wiele tajemnic. Mieszane uczucia budziło we mnie też to jej pchanie się w kłopoty, węszenie, jakby była jakimś detektywem, choć z drugiej strony gdyby siedziała z założonymi rękami i łykała to, co ktoś jej powie lub co przemilczy, to też nie byłoby dobrze. Tak to w sumie coś się działo w tej powieści.
Podoba mi się to, że w drugiej połowie ,,Crescendo” zaczęło się nieco więcej dziać i było coraz ciekawiej. Wówczas historia wreszcie mnie wciągnęła i miałam wrażenie, że czas przyspieszył, bo zanim się obejrzałam, dotarłam do ostatnich stron, które moim zdaniem zachęcają do sięgnięcia po ,,Ciszę”.
Podsumowując: drugi tom serii Szeptem nie jest ideałem książki, z wymyślną, oryginalną oraz fascynującą i zawiłą fabułą, a jest raczej typowym romansem dla nastolatków z wątkiem paranormalnym i całą tą dramą, ale czytało mi się go przyjemnie i mam zamiar dalej odświeżać sobie serię, przy okazji wznowień dwóch kolejnych części.

Miłość jest piękna, ale nie zawsze łatwa. Nie zawsze ma prostą drogę do przejścia. Niektórym zakochanym wiatr ciągle wieje w oczy, a pod ich nogami ląduje kłoda za kłodą, stwarzając ryzyko, że którejś w końcu nie uda im się przeskoczyć i zaliczą bolesny upadek. A ten może wiązać się z naprawdę poważną kontuzją, zwłaszcza, jeśli miłość jest zakazana i może pociągnąć za sobą...

Albo jestem za stara na te ksiazki albo po prostu ta czesc jest slaba. Pol ksiazki to klotnie, zazdrosc, niedomowienia, idiotyczne i kretynskie zachowanie głównej bohaterki..... ja mialam ochote ja ughh milion razy.

Albo jestem za stara na te ksiazki albo po prostu ta czesc jest slaba. Pol ksiazki to klotnie, zazdrosc, niedomowienia, idiotyczne i kretynskie zachowanie głównej bohaterki..... ja mialam ochote ja ughh milion razy.

Pierwszą część przeczytałam dawna temu. Popatrzyłam sobie, że na biurku leży mi druga część, już raz się za nią zabierałam, ale przeczytałam wtedy jakieś maks. kilkadziesiąt stron. Miałam w głowie ogólny zarys tego, co pamiętałam z pierwszej książki, więc uznałam, no dobra, pora przeczytać i tę. Więc... Książka to typical opowieść w stylu Zmierzchu, romans dla nastolatek. Nie będę mówić, że nie sprawiło mi przyjemności przeczytanie tego, bo tak nie jest. Sam fakt, że przeczytałam to na dwa posiedzenia. Jakieś ostatnie 50 stron mnie całkiem zadowoliło, bo w końcu jakiś fajne zwroty akcji, ale ostatnie 2 strony?? Bruuuuh... Dlaczego? Teraz mam uczucie niedokończonego wątku ;-; I wydaje mi się, że dosłownie te dwie ostatnie strony to taka zarzucona wędka w stylu "Jesteś ciekaw, co będzie dalej?" Przeczytaj kolejną część. Wgl sama fabuła tej książki nie jest jakaś wybitna, nie porusza żadnych ciekawych tematów, tylko to rozwodzenie się na temat ojca głównej bohaterki + jakieś szpiegowanie, jednak tak jak napisałam wyżej końcówka (prócz 2 ostatnich stron) serio podwyższyła jakość tej książki. Nomć

Pierwszą część przeczytałam dawna temu. Popatrzyłam sobie, że na biurku leży mi druga część, już raz się za nią zabierałam, ale przeczytałam wtedy jakieś maks. kilkadziesiąt stron. Miałam w głowie ogólny zarys tego, co pamiętałam z pierwszej książki, więc uznałam, no dobra, pora przeczytać i tę. Więc... Książka to typical opowieść w stylu Zmierzchu, romans dla nastolatek....

Zdecydowanie lepsza niż pierwszy tom. Historia wciągająca, aż trudno się od niej oderwać, bardzo szybko się ją czyta.

Zdecydowanie lepsza niż pierwszy tom. Historia wciągająca, aż trudno się od niej oderwać, bardzo szybko się ją czyta.

Druga część przygód Nory i Patcha nie zawodzi. Nad związkiem anioła i zwykłej śmiertelniczki gromadzą się czarne chmury - w związek wkrada się zazdrość i nieporozumienie. Patch skrywa wiele tajemnic, których nie może wyjawić Norze, z czego dziewczyna nie jest zadowolona. Do tego dochodzą pewne tropy wskazujące na to, że Patch w jakimś stopniu był zamieszany w przedwczesną śmierć ojca Nory. Życia zakochanym nie ułatwia pojawienie się dawnego znajomego dziewczyny, Scotta oraz zachowanie głównej antagonistki naszej bohaterki, Marcie Millar, która z każdą chwila zdaje się być wredniejsza. Jakby problemów było mało, na Norę znów czyha śmiertelne niebezpieczeństwo. Tym razem jednak ma ono uderzyć z najmniej spodziewanej strony...

W tym tomie znów spotykamy dobrze nam znanych bohaterów książki "Szeptem", ale poznajemy również całkiem nową postać a sama autorka skupia się na przeszłości Nory, a konkretnie na śmierci jej ojca, Harrisona Grey'a oraz na członkach rodziny Millarów - głównych antagonistach Nory. W tym tomie bliżej poznajemy Marcie Millar oraz jej ojca Hanka. Zaglądamy w przeszłość bohaterów i dowiadujemy się mnóstwa ciekawych rzeczy. Ten tom pełen jest tajemnic i niespodzianek.

Książkę czyta się bardzo dobrze, miłosne roszady młodych bohaterów porządnie wciągają czytelnika. Myślę, że powieść spodoba się fanom pierwszej części - "Crescendo" jest godną kontynuacją pierwszego tomu. No i to zakończenie... Niezwłocznie należy przystąpić do lektury trzeciego tomu.

Książkę oczywiście polecam, nie tylko nastoletnim czytelnikom.

Druga część przygód Nory i Patcha nie zawodzi. Nad związkiem anioła i zwykłej śmiertelniczki gromadzą się czarne chmury - w związek wkrada się zazdrość i nieporozumienie. Patch skrywa wiele tajemnic, których nie może wyjawić Norze, z czego dziewczyna nie jest zadowolona. Do tego dochodzą pewne tropy wskazujące na to, że Patch w jakimś stopniu był zamieszany w przedwczesną...

Niestety gorsza niż pierwsza część, zwłaszcza pierwsza połowa książki, gdzie prawie nic się nie dzieje. Druga połowa już zdecydowanie lepiej.

Niestety gorsza niż pierwsza część, zwłaszcza pierwsza połowa książki, gdzie prawie nic się nie dzieje. Druga połowa już zdecydowanie lepiej.

Okej z czystym sercem mogę stwierdzić, że o ile pierwsza część nie przypadła mi do gustu tak druga była świetna. Historia ciekawe się rozwinęła i o ile w pierwszej części brakowało mi uczucia, w którym nie można się oderwać od książki tak tutaj tego nie brakowało zwłaszcza od połowy książki. Nadal mam małe "ale", a propos stylu pisania autorki, jednak zauważyłam tutaj znaczną poprawę.
Jestem bardzo ciekawa trzeciej części. Zabieram się od razu do czytania 😊

Okej z czystym sercem mogę stwierdzić, że o ile pierwsza część nie przypadła mi do gustu tak druga była świetna. Historia ciekawe się rozwinęła i o ile w pierwszej części brakowało mi uczucia, w którym nie można się oderwać od książki tak tutaj tego nie brakowało zwłaszcza od połowy książki. Nadal mam małe "ale", a propos stylu pisania autorki, jednak zauważyłam tutaj...