"Odległość między pasażem Bahlar, gdzie mieszka Zaki Bej ad-Dassuki, a jego biurem w kamienicy Jakobiana nie przekracza stu metrów."

(...) Egipt jest jednym z krajów arabskich, który bardzo mocno w swoim czasie się zeuropeizował, lecz od kilku dziesięcioleci wraca na pozycje islamskie. Nie jest to proces łagodny, i nie wydaje się także, by kierunek tego rozwoju przyczyniał się do gospodarczego rozwoju i społecznego postępu - to raczej regres. A autor daje wspaniały wgląd w przebieg tego procesu i w życie w takim państwie. (...)

Cała recenzja na stronie: https://nakanapie.pl/recenzje/la-vie-en-rose-kair-historia-pewnej-kamienicy

"Odległość między pasażem Bahlar, gdzie mieszka Zaki Bej ad-Dassuki, a jego biurem w kamienicy Jakobiana nie przekracza stu metrów."

(...) Egipt jest jednym z krajów arabskich, który bardzo mocno w swoim czasie się zeuropeizował, lecz od kilku dziesięcioleci wraca na pozycje islamskie. Nie jest to proces łagodny, i nie wydaje się także, by kierunek tego rozwoju przyczyniał...

Książka wydaje się wyrwanym kawałkiem historii kilku osób związanych z tytułową kamienicą. Wszystkie historie były interesujące i każda z nich miała jakieś zakończenie. Książka nie jest zbyt skomplikowana i zawiera sporo dosadnej treści. Trochę zmęczyłam się wszystkimi intrygami ale chyba właśnie o to chodziło autorowi - żeby dosadnie przedstawić Egipt i prawa tam rządzące.

Książka wydaje się wyrwanym kawałkiem historii kilku osób związanych z tytułową kamienicą. Wszystkie historie były interesujące i każda z nich miała jakieś zakończenie. Książka nie jest zbyt skomplikowana i zawiera sporo dosadnej treści. Trochę zmęczyłam się wszystkimi intrygami ale chyba właśnie o to chodziło autorowi - żeby dosadnie przedstawić Egipt i prawa tam rządzące.

Z pozoru powieść dotyczy mieszkańców pewnej kairskiej kamienicy, ale nic bardziej mylnego. Stają się oni bowiem reprezentantami różnych grup społecznych, doświadczają lub przejawiają brak tolerancji, przybierający czasem ekstremalne przejawy. Jednak czytając tę powieść nasuwa się refleksja: jak dużo łączy opisywanych bohaterów, ich problemy z naszą rzeczywistością, mentalnością. To wszystko sprawia, iż lektura nie należy do najłatwiejszych.

Z pozoru powieść dotyczy mieszkańców pewnej kairskiej kamienicy, ale nic bardziej mylnego. Stają się oni bowiem reprezentantami różnych grup społecznych, doświadczają lub przejawiają brak tolerancji, przybierający czasem ekstremalne przejawy. Jednak czytając tę powieść nasuwa się refleksja: jak dużo łączy opisywanych bohaterów, ich problemy z naszą rzeczywistością,...

To jest naprawdę sytuacja wyjątkowa, że po jakąś książkę sięgam po raz drugi. Pierwszy raz przeczytałam tę książkę 10 lat temu. Zachwyciła mnie. Teraz, gdy znajoma Egipcjanka przysłała mi link do filmu na podstawie książki, postanowiłam sięgnąć po nią raz jeszcze, żeby przypomnieć sobie szczegóły. Książka ponownie mnie zachwyciła, podobnie jak film. To jest Egipt, jakiego nie znacie. Wspomniana Egipcjanka napisała, że Ona też takiego Egiptu nie zna ;)

To jest naprawdę sytuacja wyjątkowa, że po jakąś książkę sięgam po raz drugi. Pierwszy raz przeczytałam tę książkę 10 lat temu. Zachwyciła mnie. Teraz, gdy znajoma Egipcjanka przysłała mi link do filmu na podstawie książki, postanowiłam sięgnąć po nią raz jeszcze, żeby przypomnieć sobie szczegóły. Książka ponownie mnie zachwyciła, podobnie jak film. To jest Egipt, jakiego...

Brnęłam przez tę książkę niczym przez ciemny bór. I to nie dlatego, że jest kiepsko napisana, czy siermiężnie tłumaczona. Jest dobra, ale nasycona takimi treściami, że trudno się ją czyta przed snem.

"Hipokryzja, rozpusta, zdradzone ideały" - czytamy na okładce "Kairu. Historii pewnej kamienicy" Alaa Al Aswany. Ja bym dodała jeszcze wykorzystywane kobiety, podstarzałych erotomanów, zdesperowanych gejów i terroryzm. Jest to mieszanka bardzo przygnębiająca, chociaż zapewne prawdziwa.

Powieść wpadła mi w ręce niedługo po śmierci Magdy Żuk i uświadomiła mi, że Egipt, który dotychczas kojarzył mi się ze słońcem, wakacjami i luksusem, może być naprawdę niebezpieczny, zwłaszcza dla kogoś, kto nie zna tamtejszych "obyczajów". Z drugiej strony niewyobrażalne wydaje się, że niektórzy żyją tam na co dzień i muszą się po prostu podporządkować - chcą, czy nie chcą.

Oprócz ciekawostek dotyczących współczesnego Egiptu, można w tej książce znaleźć cały wachlarz uczuć i emocji. Miłość, namiętność, zdradę, chęć zemsty, a nawet tragikomiczny konflikt między bratem i siostrą. Bohaterów jest kilku, akcja wartka, ale tak jak pisałam - optymistyczny akcentów w "Kairze" jest niewiele.

Kto odważny, ten czyta. Mnie raz wystarczyło i na pewno już do tej książki nie wrócę.

Brnęłam przez tę książkę niczym przez ciemny bór. I to nie dlatego, że jest kiepsko napisana, czy siermiężnie tłumaczona. Jest dobra, ale nasycona takimi treściami, że trudno się ją czyta przed snem.

"Hipokryzja, rozpusta, zdradzone ideały" - czytamy na okładce "Kairu. Historii pewnej kamienicy" Alaa Al Aswany. Ja bym dodała jeszcze wykorzystywane kobiety, podstarzałych...

"Kair. Historia pewnej kamienicy" jest poruszającym opisem rozwarstwionego oraz targanego problemami religijnymi, moralnymi i ekonomicznymi społeczeństwa współczesnego Egiptu. Opisaną w książce, łączącą wszystkich bohaterów, kamienicę Jacobiana można przyrównać do piramidy społeczeństwa starożytnego Egiptu. Tylko, że tu występuje zjawisko odwrotne. W tej kamienicy dolne piętra budynku należą się najbogatszym, zaś dobudowane na dachu duszne blaszaki- najbiedniejszym. Jak możemy przypomnieć z lekcji historii, na szczycie piramidy stał faraon, a u jej podstaw biedota. Nawet mająca za sobą lata świetności kamienica może wydawać się symbolem Egiptu, państwa które największe swe triumfy święciło ponad 2000 lat temu, w czasach starożytności.
Według mnie, na pierwszy plan wybija się historia Tahy- młodego mężczyzny marzącego o pracy w policji, ale przez swoje pochodzenie nie mogącego zrealizować swojego marzenia. Zraniony chłopak wkrótce wpada w niebezpieczny i zgubny świat terroryzmu. Nie raz zadawałam pytanie "Co ty robisz człowieku? Opamiętaj się.". Z Tahą wiąże się również postać Busejmy, czyli jego niespełnionej miłości. Niestety dziewczyna aby utrzymać rodzinę jest zmuszona do pracy z dobierającymi się do niej szefami.
Dla mnie minusem jest nazbyt szczegółowe ukazanie kontaktów homoseksualnych. Tu plączą się drogi majętnego dziennikarza, który opłaca, jako swojego kochanka, mundurowego- biednego ojca pochodzącego z Górnego Egiptu. Niestety, dla jednego z mężczyzn historia romansu za pieniądze kończy się tragicznie.
Polecam tę książkę dla osób zainteresowanych problemami współczesnego świata. Może pomoże w odpowiedzi na pytanie, dlaczego doszło do arabskiej wiosny i Egipt nie jawi się już jako kraina rajskich wakacji.

"Kair. Historia pewnej kamienicy" jest poruszającym opisem rozwarstwionego oraz targanego problemami religijnymi, moralnymi i ekonomicznymi społeczeństwa współczesnego Egiptu. Opisaną w książce, łączącą wszystkich bohaterów, kamienicę Jacobiana można przyrównać do piramidy społeczeństwa starożytnego Egiptu. Tylko, że tu występuje zjawisko odwrotne. W tej kamienicy dolne...

Al-Aswani swoją powieścią "Kair. Historia pewnej kamienicy" udowadnia, że jest cennym krytykiem i obserwatorem współczesnego społeczeństwa egipskiego. Moim zdaniem porównywanie go do egipskiego noblisty Mahfuza nie jest na wyrost. Autor po mistrzowsku odmalowuje słowem klimat, który panował w kamienicy i tej części Kairu. Warto wspomnieć, że tytułowa kamienica istnieje w Kairze naprawdę.

Autor nie boi się poruszać wprost kwestii drażliwych w społeczeństwie i literaturze arabskiej - homoseksualizmu, wykorzystywania seksualnego czy przedmiotowego traktowania kobiet.

Książka wciąga swoją fabułą a dzięki dobremu tłumaczeniu z języka arabskiego, ma również wartość literacką.

Al-Aswani swoją powieścią "Kair. Historia pewnej kamienicy" udowadnia, że jest cennym krytykiem i obserwatorem współczesnego społeczeństwa egipskiego. Moim zdaniem porównywanie go do egipskiego noblisty Mahfuza nie jest na wyrost. Autor po mistrzowsku odmalowuje słowem klimat, który panował w kamienicy i tej części Kairu. Warto wspomnieć, że tytułowa kamienica istnieje w...

Przeczytałam z zainteresowaniem, chociaż nie powiedziałaby, że opisane historie są szczególnie porywające. Czego mi brakowało - to dokładniejszych opisów miejsc. Ich brak nie pozwala wyobrazić sobie jak naprawdę wygląda życie na dachu kamienicy, czy naprawdę stojące tam blaszane budki miały 2 na 2 metry ? No i jak ktoś mógł tam założyć sklep z koszulami ? Na dachu ? Przeraża skala istniejącej w tym kraju korupcji, sadyzm policji... Nie mogę z tych różnych wątków ulepić jakiegoś spójnego obrazu, mimo, że w Kairze byłam kilkakrotnie, to jako turysta niewiele się rozumie z życia mieszkańców, a książka mi w tym mało pomogła.

Przeczytałam z zainteresowaniem, chociaż nie powiedziałaby, że opisane historie są szczególnie porywające. Czego mi brakowało - to dokładniejszych opisów miejsc. Ich brak nie pozwala wyobrazić sobie jak naprawdę wygląda życie na dachu kamienicy, czy naprawdę stojące tam blaszane budki miały 2 na 2 metry ? No i jak ktoś mógł tam założyć sklep z koszulami ? Na dachu ?...

Jak dobrze przeczytać świetną książkę.
Alaa Al Aswany w swoim debiucie powieściowym "Kair, historia pewnej kamienicy" przedstawił obraz pięknej kamienicy, która czasy świetności ma już dawno za sobą. Kamienica i jej mieszkańcy to przekrój i obraz egipskiego społeczeństwa. Na dole zamieszkują przedstawiciele lepszych warstw. Dach to domena biedoty. Kto był w Kairze, na pewno nie zapomni tych domów w stanie permanentnej budowy, nie dokończonych z braku środków.
Każdy z mieszkańców ma swoje sprawy, swoje tajemnice i sposoby na walkę o byt i przetrwanie. Społeczeństwo jest podzielone. Z jednej strony mamy spadkobierców kolonizatorów i zachodniego stylu życia, zwolenników wolności i wręcz zastanawiającej w tym kraju swobody obyczajów. Na drugim biegunie znajdują się fanatycy religijni.
W prosty sposób pisarz pokazuje czytelnikowi inne oblicze kraju znanego nam zazwyczaj tylko z wakacji.Pozbawia nas złudzeń, że to tylko luksusowe hotele, kolorowe bazary, piękna przyroda i nieśmiertelne piramidy.
To żywy organizm, poraniony korupcją, biedą i sprzecznymi dążeniami polityków żądnych władzy i pieniędzy. Niby jesteśmy tego świadomi, ale tak nie do końca i ta książka w świetny sposób nam o tym przypomina.

Jak dobrze przeczytać świetną książkę.
Alaa Al Aswany w swoim debiucie powieściowym "Kair, historia pewnej kamienicy" przedstawił obraz pięknej kamienicy, która czasy świetności ma już dawno za sobą. Kamienica i jej mieszkańcy to przekrój i obraz egipskiego społeczeństwa. Na dole zamieszkują przedstawiciele lepszych warstw. Dach to domena biedoty. Kto był w Kairze, na pewno...

Piękna historia o zwykłych ludziach, tych których stać na piętro kamienicy i tych którzy ledwo co opłacją życie w blaszaku na dachu. Książka z serii wartościowych, taka która zostaje w naszej pamięci. Lekkie pióro, świetni bohaterowie, mnogość ciekawych wątków i niezwykły klimat, który czujemy już od pierwszych stron. Bardzo polecam!

Piękna historia o zwykłych ludziach, tych których stać na piętro kamienicy i tych którzy ledwo co opłacją życie w blaszaku na dachu. Książka z serii wartościowych, taka która zostaje w naszej pamięci. Lekkie pióro, świetni bohaterowie, mnogość ciekawych wątków i niezwykły klimat, który czujemy już od pierwszych stron. Bardzo polecam!